آیا اسب ها حیوانات وفاداری هستند؟

اگر با خواندن کتاب یا تماشای فیلم‌ هایی که درباره ارتباط اسب ها با انسان های مختلف ساخته شده اند، بزرگ شده اید، ممکن است تصوری رمانتیک از پیوند بین اسب ها و انسان ها داشته باشید. این نکته که آیا این مفاهیم واقعی هستند یا نه ممکن است بسته به اینکه با چه کسی صحبت می کنید و شواهد آن ها چه باشد، متفاوت باشد، اما تحقیقاتی وجود دارند که نشان می دهند رابطه بین انسان ها و اسب ها واقعی است. شاید یکی از سوالاتی که از خود می‌ پرسید این است که اسب ها چقدر به انسان ها وفادار هستند؟ آیا اسب ها به اندازه انسان ها با سایر انسان ها پیوند دارند؟ اصلا آیا اسب ها وفادار هستند؟ به نظر می‌ رسد تحقیقات نشان می ‌دهند که اسب‌ ها پیوندی را که ما معتقدیم با آن‌ها داریم با ما برقرار نمی ‌کنند.

با این حال، اگر تجربیات آن ها با انسان مثبت بوده باشد، آن ها انسان ها را به عنوان پناهگاه های امن می بینند. آنها همچنین حافظه طولانی دارند و انسان های خاص و نحوه برخورد آن ها را به یاد می آورند. در حالی که تحقیقات نشان می دهند پیوندهای بین اسب و انسان متقابل نیستند، این مسئله برخلاف آنچه ما اغلب به صورت باورهای عامیانه می شنویم است، و به نظر می رسد تحقیقات بیشتری در مورد این موضوع مورد نیاز است.

شاید با اسب های خود برخوردهایی داشته اید که باعث می شوند فکر کنید آن ها ترجیحاتی دارند و می دانند شما چه کسی هستید. شاید آن ها مانند یک سگ وفادار نباشند، اما شاید فکر می کنید اسب ها می توانند صاحبان خود را بشناسند و آن ها را به عنوان دوستان خود ببینند.

وفاداری در اسب ها چگونه است؟

قبل از اینکه بتوانیم تشخیص دهیم که آیا اسب ها به انسان ها وفادار هستند یا خیر، اجازه دهید ابتدا معنی اصطلاح “وفادار” را تعریف کنیم. بر اساس فرهنگ لغت مریام وبستر، وفادار بودن به معنای «در وفاداری سرسخت بودن، مانند وفادار به شخصی که وفای به او واجب است.»

وفاداری به یک انسان به این معنی است که یک اسب باید به یک انسان خاص احترام و وفاداری تزلزل ناپذیر داشته باشد. برای اینکه اسب به یک انسان وفادار باشد، این نکته بدان معناست که اسب باید کاملاً به آن شخص اعتماد کند. آیا اسب ها می توانند یاد بگیرند که به صاحبان خود اعتماد کنند؟ بله، مطمئناً اسب ها قادر به ایجاد روابط مبتنی بر اعتماد هستند.

علاوه براین، وفاداری مستلزم محافظت است. اگر به کسی وفادار باشید، در کنار او احساس امنیت خواهید داشت و یا ممکن است بین آن شخص و خطر قرار بگیرید. آیا اسب ها از این طریق از صاحبان خود محافظت می کنند؟ در حالی که تحقیقات در این زمینه محدودتر است، برخی از صاحبان اسب به طور عامیانه این مسئله را تأیید می کنند، در حالی که دیگران این کار را نمی کنند.

اسب ها حیوانات طعمه هستند. بنابراین شانس ماندن آن ها و تلاش برای محافظت از شما در مقایسه با فرار از خطر بسیار کم است. وفاداری همچنین نشان دهنده وفاداری تزلزل ناپذیر است. آیا اسب ها در وفاداری به صاحبان خود تزلزل ناپذیرند؟ نه. اسب ها حیوانات سازگاری هستند و اغلب می توانند به راحتی از یک انسان به انسان دیگر توجه کنند.

درک اینکه اسب شما چگونه با شما ارتباط برقرار می کند، می تواند به شما کمک کند بفهمید که آنها در اطراف شما چه احساسی دارند.

تحقیقات درباره وفادار بودن اسب ها چه نتایجی به دنبال داشت؟

در حالی که تحقیقات زیادی در مورد وفاداری اسب و رابطه اسب و انسان انجام نشده است، دو مطالعه قابل توجه وجود دارد که نگاهی به آنها خواهیم داشت. آیا اسب ها انسان های خاصی را نسبت به دیگران ترجیح می دهند؟ اینکه اسب ‌ها می‌ توانند روابط و پیوند های نزدیک با انسان‌ ها ایجاد کنند یا نه، ابتدا به این بستگی دارد که آیا اسب‌ ها حتی انسان‌های خاصی را به خاطر می ‌آورند و آن ها را ترجیح می ‌دهند یا خیر؟

خاطرات اسب ها و فرآیند تقویت مثبت

اولین مطالعه ای که به آن خواهیم پرداخت چندین سال پیش توسط دانشگاه رن انجام شد. در طول این مطالعه، یک مربی زن زمانی را با 23 اسب در Chamberet فرانسه کار کرد و 41 فرمان صوتی را به اسب ها آموزش داد. تکنیک تمرینی مورد استفاده کاملاً مبتنی بر تقویت مثبت بود. به طور خاص، هر بار که اسب کاری را که از او خواسته شده بود، انجام داد.

شایان ذکر است، این اسب ها در این تمرین رفتارهای مثبت تری از خود نشان دادند، مانند لیسیدن و بو کشیدن مربی. یکی از راه ‌هایی که اسب ‌ها محبت، اعتماد و آرامش را نشان می ‌دهند، زبان بدن و صداهای اسب به ‌ویژه لیسیدن و جویدن آرام است. به نظر می رسید این نتیجه نشان می دهد که اسب ها در اطراف این مربی احساس آرامش و اعتماد می کنند.

پس از پایان این آموزش، مربی به مدت 8 ماه از اسب ها جدا شد و سپس بازگردانده شد. وقتی مربی را نزد اسب‌ ها آوردند، اسب ‌ها به سمت او رفتند و ظاهراً او را به یاد آوردند و او را با خاطرات مثبت همراه کردند.

خاطرات اسب ها و روش تقویت منفی

در طی این آزمایش، گروه دیگری از اسب ‌ها بدون هیچ گونه تقویت مثبت، توسط مربی دیگری آموزش دیدند. این گروه از اسب ها به طور متوسط ​​4 تا 6 برابر بیشتر در معرض رفتارهای منفی و تهاجمی مانند لگد زدن و گاز گرفتن بودند. پس از پایان این آموزش و بازگشت مربی نزد اسب ها، اسب ها هیچ ترجیحی به مربی نشان ندادند.

بر اساس این تحقیقات می‌توان دید که اسب‌ ها، انسان ‌ها و رفتاری که با آن ‌ها داشته‌ اند را به یاد می ‌آورند. به انسان ‌هایی که در گذشته با آن ها خوب رفتار کرده‌اند، جذب می شوند و از انسان‌ هایی که در گذشته با آنها بی تفاوت رفتار کرده ‌اند، دوری می‌ کنند یا آن ها را نادیده می‌ گیرند.

شایان ذکر است، مربی مورد استفاده برای این گروه از تقویت منفی استفاده نکرد. بلکه او به سادگی هیچ بازخورد منفی یا مثبتی ارائه نکرد.

آیا اسب ها مربیان آشنا را به غریبه ترجیح می دهند؟

یکی از برجسته‌ ترین مطالعاتی که در مورد اینکه اسب ‌ها چگونه انسان های دیگر را می‌ بینند، انجام شد، مطالعه ‌ای است که توسط دانشگاه علوم کشاورزی سوئد انجام شده است. در این مطالعه، گروه‌ های اسب با استفاده از 3 روش مختلف، یعنی تقویت منفی به تنهایی (مخصوصاً آزادسازی استرس)، تقویت منفی + تقویت غذای مثبت و تقویت منفی + تقویت مثبت، آموزش دیدند.

قبل و بعد از این جلسات آموزشی، اسب ها هم توسط مربی آشنا و هم یک غریبه ناآشنا مورد آزمایش قرار گرفتند. در بیشتر موارد، اسب ها در هر دو آزمایش به یک اندازه عمل کردند و تفاوتی بین مربی آشنا و غریبه نشان ندادند. تنها موقعیتی که اسب ترجیح داد زمانی بود که مربی آشنا که از روش سوم استفاده می ‌کرد، اسب‌ ها را آزمایش کرد. این اسب‌ها تست مسیر مانع را با این مربی بسیار سریع‌ تر به پایان رساندند.

این شواهد چه چیزی را نشان می دهد؟ برخی ممکن است این نتایج را به ‌عنوان بی‌ علاقگی اسب ‌ها به انسان ‌ها تعبیر کنند. بالاخره، در بیشتر موارد، اسب ‌ها هم با مربی آشنا و هم با یک غریبه به یک شیوه عمل می‌ کردند. برخی ممکن است آن را به عنوان توانایی اسب در برقراری ارتباط با مربی خود تعبیر کنند.

با این حال، عده ای معتقدند که قبل از قضاوت دقیق، تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

تجربه زندگی با اسب ها ممکن است با تحقیقات در تضاد باشد!

علت اینکه نمی توان به طور قطعی گفت که اسب ها چه احساسی نسبت به انسان ها دارند، این است که تحقیقات کمی در مورد این موضوع انجام شده است. سگ ‌ها، بیشتر از اسب ‌ها، به عنوان حیواناتی وفادار و محافظ صاحب های شان شناخته می‌ شوند. این مسئله ممکن است به این علت باشد که سگ ‌ها نسبت به اسب ‌ها به انسان وفادارتر هستند. یا ممکن است به این علت باشد که تحقیقات بیشتری در مورد رفتار سگ انجام شده است. افراد بیشتری تجربه زندگی با آن ها را دارند.

اگر با چند صاحب اسب صحبت کنید، داستان هایی از اسب هایی خواهید شنید که به شدت وفادار بوده و از صاحبان خود محافظت می کنند. ممکن است داستان ‌هایی از اسب‌ هایی بشنوید که به انسان ‌ها درباره یک وضعیت پزشکی هشدار می ‌دهند که آن ‌ها قبل از اینکه شخص متوجه شود مشکلی وجود دارد، در صاحب خود احساس می ‌کنند.

حتی ممکن است داستان ‌هایی در مورد اسب‌ هایی که خود را برای محافظت از صاحبان خود در خطر می اندازند، بشنوید. از افرادی که هم اسب و هم سگ دارند. شاید بشنوید که می گویند اسب آن ها به اندازه سگ شان شجاعت و وفاداری نشان داده است.

علاوه براین، ممکن است یک تناقض در این مورد نیز بشنوید. احتمالاً می شنوید که صاحبان اسب در مورد دوری اسب های خود صحبت می کنند و اینکه چگونه اسب های آنها ممکن است حتی بدون توجه به حضور آنها روی آن ها قدم بگذارند. همچنین ممکن است در مورد اسبی بشنوید که افراد همسایه را بر صاحب خود ترجیح می دهد و اسب (به ظاهر) بی تفاوت است.

اسب های وفادار تاریخ

هر اسبی ویژگی های منحصر به فردی دارد و شما طیف وسیعی از شخصیت ها را در بین آنها خواهید یافت. هیچ شکی وجود ندارد که یک اسب می تواند به شدت به صاحب خود وابسته شود و همچنین اسب های زیادی هستند که اصلاً هیچ وابستگی واقعی به صاحب خود ندارند.

وقتی به وفاداری اسب در تاریخ فکر می کنید، ممکن است اسب های جنگی به ذهنتان خطور کنند. جنگ جهانی اول آخرین جنگ بزرگی بود که در آن به شدت بر اسب ها تکیه می شد. این اسب ‌های جنگی هر روز با خطر مواجه می ‌شدند. نه تنها از گلوله‌ ها و بمب‌ ها، بلکه از شرایط یخبندان و گل غلیظ نیز رنج می بردند.

اگر در مورد اسب‌ های این جنگ تحقیق کنید، داستان‌ های بی ‌شماری از سربازانی که توسط اسب ‌های شان محافظت شده و حتی نجات یافته‌ اند. همچنین داستان ‌هایی از سربازانی که برای محافظت از اسب ‌های شان جان داده اند، خواهید یافت. واضح است که این اسب ها فوق العاده شجاع بودند و بسیاری با صاحبان خود پیوندهای عمیقی ایجاد کردند.

اسب‌ها در جنگ بسیار ارزشمند تلقی می ‌شدند و در نتیجه توسط نیروهای مخالف هدف قرار می ‌گرفتند. در جنگ جهانی اول 10 میلیون سرباز جان خود را از دست دادند. در مقابل 8 میلیون اسب نیز جان خود را از دست دادند. بنابراین اسب ها در جنگ وفاداری قابل توجهی از خود نشان می ‌دادند.