خون هضم شده در مدفوع خرگوش چیست؟

خون هضم شده در مدفوع خرگوش یک علامت غیرطبیعی در خرگوش ها است. این وضعیت در حیوان خانگی شما اغلب باعث می شود مدفوع سبز-سیاه یا قیری رنگ به نظر برسند. این علامت نشانه یک بیماری زمینه ای و احتمالا نشان دهنده خونریزی در دستگاه گوارش است. در صورت مشکوک بودن خون در مدفوع خرگوش، بسیار مهم است که با دامپزشک تماس بگیرید. خون هضم شده در مدفوع در اصطلاح دامپزشکی به نام ملنا شناخته می شود. دلایل مختلفی می تواند برای بروز این موارد وجود داشته باشد، از خوردن یک ماده نامناسب یا ناایمن، رژیم غذایی گرفته تا بیماری زمینه ای که باعث زخم معده شده است.

علائم خون هضم شده در مدفوع در خرگوش

علائم دیگر این وضعیت بستگی به علت زمینه ای دارد، با این حال، علائم زیر اغلب با خون در مدفوع همراه است:

• بی اشتهایی
• کم آبی بدن
• اسهال یا مدفوع شل
• خونریزی از بینی یا دهان

در موارد حاد گردش خون ناکافی ممکن است منجر به شوک شود. علت خون قابل هضم در مدفوع خرگوش ها اغلب به دلیل خونریزی دستگاه گوارش فوقانی است. رنگ تیره مشاهده شده به دلیل واکنش هموگلوبین خون به آنزیم های گوارشی و باکتری های دستگاه گوارش است.

تشخیص خون هضم شده در مدفوع در خرگوش

دامپزشک شما باید بیماری ها و شرایط مختلفی که ممکن است با این علامت ظاهر شود، را در خرگوش برررسی کنید. او در مورد سابقه حیوان خانگی شما که منجر به علائم می شود سوالاتی از شما می پرسد و یک معاینه کامل و فیزیکی انجام می دهد. در حین معاینه فیزیکی، دهان حیوان خانگی شما از نظر وجود خون که ممکن است بلعیده شود، مانند آبسه، ضربه دندان یا نئوپلازی دهان یا حفره بینی، به دقت بررسی می شود.

دامپزشک معده حیوان خانگی شما را معاینه می کند، که در موارد ایست یا انسداد معده اغلب در لمس سفتی تشخیص داده می شود. دامپزشک شما ممکن است رادیوگرافی انجام دهد که در این شرایط خرگوش شما نیاز به آرام بخش دارد. این تصاویر به دامپزشک شما تصویری از دستگاه گوارش ارائه می دهد و به او اجازه می دهد تا تشخیص دهد که آیا انسدادی وجود دارد یا ندارد. انسداد ممکن است به صورت یک توده فشرده از دستگاه گوارش در معده یا به عنوان یک تومور در طول دستگاه گوارش ظاهر شود.

آزمایشات آزمایشگاهی می تواند یک ابزار تشخیصی مفید برای دامپزشک شما باشد و مشخصات شیمیایی خون، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار انجام شود. افزایش گلبول های سفید خون ممکن است نشان دهنده عفونت باشد، در حالی که حجم سلول های بسته بندی شده کم ممکن است نشان دهنده کم خونی باشد.

ارائه نمونه مدفوع از حیوان خانگی به دامپزشک ممکن است در تشخیص کمک کند. این نمونه ممکن است توسط دامپزشک مورد بررسی قرار گیرد یا برای نمونه گیری ارسال شود. تجزیه شیمیایی می تواند هموگلوبین موجود در نمونه مدفوع را تایید کند.

درمان خون هضم شده در مدفوع در خرگوش

درمان حیوان خانگی شما به علت زمینه ای خون بستگی دارد. مایعات درمانی ممکن است ارائه شود، زیرا بسیاری از شرایط احتمالی باعث کم آبی می شوند. مسکن ممکن است به حیوان خانگی شما ارائه شود، نوع آن بستگی به نتیجه تشخیص افتراقی دارد. در موارد ایست گوارشی، NSAID ها تجویز می شوند، اما در موارد زخم معده موارد منع مصرف دارند بوتورفانول ترجیح داده می شود.

عمل جراحی

اگر دامپزشک تشخیص دهد که انسداد باعث خونریزی حیوان خانگی شما شده، می تواند رادیوگرافی انجام دهد تا مشخص شود که آیا انسداد اتفاق افتاده یا خیر. در برخی موارد، ممکن است نیاز به لاپاروتومی باشد.

سایر داروها بسته به علت اصلی بیماری ممکن است تجویز شوند. در صورت مشکوک بودن به عفونت انگلی، درمان مناسب انجام می شود. در مواردی که مشکوک به ناراحتی های معده در حیوان خانگی خود هستید، هنگامی که وضعیت هیدراتاسیون حیوان خانگی شما بهبود می یابد، یک دارو تحریک کننده روده مانند متوکلوپرامید تجویز می شود.

پیش آگهی خون هضم شده در مدفوع در خرگوش

پیش آگهی و درمان بستگی به علت خونریزی دارد. اگر تشخیص قطعی انجام نشود، حیوان خانگی خود را برای هرگونه تغییر در رفتار یا بروز علائم جدید تحت نظارت دقیق قرار دهید. از آنجایی که خرگوش ها به دلیل بی اشتهایی می توانند به سرعت بیمار شوند، ضروری است که در صورت بروز آن سریعا با دامپزشک خود تماس بگیرید.

در مورد رژیم غذایی حیوان خانگی خود با دامپزشک مشورت کرده و اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی مغذی و سرشار از فیبر برای حمایت از دستگاه گوارش ارائه می دهید. درمان منظم انگل ها مهم است، به خصوص اگر مشکوک به عفونت انگلی هستید. اطمینان حاصل کنید که هر گونه خرگوش در تماس نیز تحت درمان قرار می گیرد و محیطی تمیز و ایمن برای حیوان خانگی شما فراهم شده است.

علل ملنا در خرگوش

ملنا در خرگوش یک بیماری نادر است که باعث ایجاد مدفوع قیری رنگ یا سبز-سیاه از خون هضم شده می باشد. معمولاً به دلیل، ملنا می تواند ناشی از خونریزی در حفره دهان یا دستگاه تنفسی فوقانی و خونریزی در دستگاه گوارش رخ دهد باشد. بلع این خون منجر به ملنا در خرگوش می شود.

شایع ترین شرایطی که خطر ابتلا به ملنا در خرگوش را افزایش می دهد شامل استرس، جویدن بدون نظارت و رژیم های غنی از کربوهیدرات های ساده و فیبر کم است. علل شایع هضم خون در مدفوع خرگوش عبارتند از:

•  تومورهای معده
• عفونت باکتریایی
• بلع خون از ضایعات بینی، سینوس یا دهان و حلق
• انسداد تومورها یا اجسام خارجی در دستگاه گوارش
• اختلالات متابولیک، مانند بیماری های کبدی یا کلیوی
• واکنش به داروها، مانند مسکن ها و کورتیکواستروئیدها
• اختلالات انعقادی، زیرا منجر به خونریزی کنترل نشده می شود.
• زخم معده، اغلب با استرس مرتبط است، مانند بیماری، تغییرات محیطی، جراحی و بستری

در مورد چرا خرگوش ها مدفوع خود را می خورند؟ اطلاعات بیشتری کسب کنید.

مراقبت در خانه برای خرگوش مبتلا به ملنا

خرگوش شما باید پس از درمان، به اندازه کافی آب تازه بنوشد. می توانید با طعم دار کردن آب حیوان خانگی از طریق آب سبزیجات تازه یا خیساندن سبزیجات برگ دار، خرگوش را به آب خوردن تشویق کنید.

مطمئن شوید که مقدار زیادی سبزی تازه مانند کاهوی رومی، بالای هویج، سبزی یقه دار، اسفناج، جعفری، یونجه، علف مرغوب در اختیار خرگوش قرار دهید. هدف شما باید این باشد که حیوان خانگی شما بعد از درمان خوب غذا بخورد تا وزن و وضعیت تغذیه خود را حفظ کند. در صورت تمایل، غذای معمولی گلوله شده خود را به خرگوش بدهید.

در صورت امتناع از خوردن خرگوش، غذا را با سرنگ مخلوط کنید تا بخورد. تغذیه لوله ای روش دیگری است که مناسب تر است. از دادن مکمل های پر کربوهیدرات و پرچرب به خرگوش خودداری کنید. مگر اینکه توسط دامپزشک توصیه شود.

در برخی موارد، سبزیجات برگ دار ممکن است اسهال را تشدید کنند. سعی کنید رژیم غذایی را فقط با یونجه و علف مرغوب به حیوان خانگی بدهید. قبل از ایجاد تغییر در رژیم غذایی خرگوش خود با دامپزشک مشورت کنید.

خونریزی از مقعد در خرگوش

هرگونه ناهنجاری (خونریزی یا رشد) در ناحیه مقعدی خرگوش شما و مشاهده علائم غیر معمول، مانند فشار در جعبه بستر، بیرون آمدن جرم از پشت خرگوش و خون روی زمین را باید با دامپزشک در میان گذاشت.

پولیپ ها از شایع ترین مشکلات مقعد هستند که در آن رشد بیش از حد غشای مخاطی راست روده از طریق دهانه مقعد می چسبد. خونریزی از مقعد شایع ترین علامت پولیپ مقعد است. اگرچه پولیپ ها اغلب خوش خیم هستند. اما این احتمال وجود دارد که توده به اندازه ای بزرگ شود که رکتوم را مسدود کند. در چنین مواردی، برداشتن جراحی تنها راه درمان است.

به دلیل التهاب یا تغییر در بافت پولیپ های مقعدی ممکن است صورتی، قرمز یا قهوه ای به نظر برسند. کمبود فیبر در رژیم غذایی خرگوش می تواند بافت و شکل مدفوع آن را تغییر داده و منجر به التهاب بافت ظریف در راست روده و مقعد شود. اگر انسداد مقعد یا درد وجود نداشته باشد، فقط باید وضعیت را با دقت کنترل کنید. اگر پولیپ (ها) باعث درد شوند یا مانع دفع مدفوع شوند، جراحی ضروری است.

در مورد تهیه بهترین یونجه و علف برای خرگوش اطلاعات بیشتری کسب کنید.

پاپیلوم ها در خرگوش

پاپیلوم یک تومور کوچک و اغلب خوش خیم پوست است که ممکن است شبیه گل کلم باشد. پاپیلوما معمولا صورتی یا سفید رنگ هستند و به راحتی خونریزی می کنند. پاپیلوم در محل اتصال رکتوم ایجاد می شود و از مقعد بیرون می زند. با این حال، تشخیص پاپیلوم در هنگام کوچک بودن آن می تواند مشکل باشد، مگر هنگام خروج مدفوع یا اینکه به آن فشار وارد شود. پاپیلوم ها با بزرگ شدن بیشتر نمایان می شوند و شروع به بیرون زدگی می کنند. پاپیلوم ها ممکن است پوسته پوسته و زخم شوند. همچنین می توانند آنقدر بزرگ شوند که باعث انسداد مقعد شوند.

پاپیلومای ویروسی در خرگوش های خانگی نادر است و گاهی در خرگوشهای پنبه ای وحشی دیده می شود. این بیماری توسط ویروس پاپیلومای Sh pe ایجاد می شود و معمولاً خوش خیم است. با این حال، در برخی از خرگوش های خانگی، ویروس ممکن است بدخیم شود و نیاز به جراحی دارد.

بواسیر در خرگوش

اگرچه تشخیص بواسیر و هموروئید در حیوان خانگی شما مشکل است، هموروئید یک ورید ملتهب از خون و مقعد یا راست روده است، در حالی که یک پولیپ از ماده جامد تشکیل شده است. بواسیر در نتیجه فشار بیش از حد روی ورید ایجاد می شود، که می تواند با استفاده از داروهای ضد التهابی موضعی کنترل شود. بواسیر اغلب در خرگوش های کوچک ظاهر می شود. بواسیر در خرگوش ها، باعث انسداد مقعد شده و اغلب خود به خود برطرف می شوند. با این حال، اگر آنها بزرگ شوند، باید با جراحی برداشته شوند.

سیفلیس در خرگوش

سفلیس در خرگوش ها توسط باکتری Trep nema cuniculi ایجاد می شود و اغلب باعث ایجاد ضایعاتی می شود که شبیه پاپیلوم ها هستند. ضایعات سفلیس مناطق ملتهب بافتی در اطراف محل اتصال مخاطی دهانه مقعد و همچنین لب ها، چشم ها، بینی و نواحی ادراری تناسلی خرگوش هستند.

در مراحل اولیه بیماری، ضایعات ممکن است پوسته پوسته و برجسته به نظر برسند. با پیشرفت بیماری، آنها تبدیل به ندول های بزرگ پاپیلاری می شوند که خونریزی کرده و زخم می شوند.

خونریزی بعد از عقیم کردن

پس از عقیم سازی، اکثر خرگوش های نر به رفتار طبیعی خود باز می گردند. با این حال، مواردی وجود دارد که کیسه اسکروتوم باقی مانده با خون پر می شود که باعث بزرگ شدن و بنفش شدن کیسه بیضه شود.

در خرگوش نشت خون در کیسه های بیضه در نتیجه سوزاندن ناقص عروق است. دامپزشک حیوان خانگی شما را آرام کرده و تا زمانی که حیوان خانگی شما خونریزی خارجی وجود نداشته باشد، پزشک از کیسه یخ در ناحیه آسیب دیده استفاده می کند.

بخیه های خرگوش خود را هر روز بررسی کنید تا مطمئن شوید که بیرون نمی آیند یا خرگوش شما آنها را کشیده است. اگر حیوان خانگی شما بخیه های خود را کشیده است یا در صورت مشاهده علائم خونریزی خارجی فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

در مورد علل خونریزی در خرگوش، راهکارهای درمان و پیشگیری اطلاعات بیشتری کسب کنید.

منابع:

https://www.rabbitcaretips.com/why-is-my-rabbit-bleeding

https://wagwalking.com/rabbit/condition/digested-blood-in-stools