ویروس سرطان خون گربه
ویروس سرطان خون گربه
ویروس سرطان خون گربه (FeLV) بعد از آسیب دیدگی دومین عامل اصلی مرگ در گربه ها است که در طی سه سال تشخیص، 85٪ از گربه سانان را که به طور مداوم آلوده بودند، از بین برده است. این ویروس معمولاً باعث کم خونی یا لنفوم می شود. اما چون سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند، گربه ها را مستعد ابتلا به عفونت های مهلک نیز خواهد کرد.
با این حال، قرار گرفتن در معرض ویروس سرطان خون گربه لزوما به معنی مرگ گربه نیست. حدود 70٪ گربه هایی که با ویروس روبرو می شوند می توانند به تنهایی در برابر عفونت مقاومت کنند یا ویروس را از بین ببرند.
ویروس سرطان خون گربه (FeLV) یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در گربه ها است که بین 2 تا 3 درصد از کل گربه های ایالات متحده را درگیر می کند. میزان عفونت در گربه هایی که بیمار هستند یا در غیر این صورت در معرض خطر زیادی قرار دارند، به طور قابل توجهی بالاتر است. خوشبختانه، شیوع FeLV در گربه ها در 25 سال گذشته از زمان تولید واکسن موثر و روشهای آزمایش دقیق، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است
نحوه انتقال ویروس سرطان خون گربه
لوسمی گربه ای بیماری است که فقط گربه ها را درگیر می کند. نمی تواند به افراد، سگ ها یا سایر حیوانات منتقل شود. FeLV از طریق بزاق، خون و تا حدودی ادرار و مدفوع از گربه ای به گربه دیگر منتقل می شود. این ویروس در خارج از بدن گربه طولانی زندگی نمی کند . احتمالاً فقط چند ساعت می تواند دوام بیاورد.
گربه ها به طور مداوم آلوده به FeLV به عنوان منبع عفونت برای گربه های دیگر عمل می کنند. ویروس در بزاق، ترشحات بینی، ادرار، مدفوع و شیر گربه های آلوده ریخته می شود. انتقال ویروس از گربه به گربه ممکن است از طریق زخم گزش، در حین نظافت متقابل و (به ندرت) از طریق استفاده مشترک از جعبه های بستر و تغذیه ظروف ایجاد شود. انتقال نیز می تواند از گربه مادری آلوده به بچه گربه های او، چه قبل از تولد و چه در زمان پرستاری انجام شود. این بیماری اغلب توسط گربه های به ظاهر سالم شیوع می یابد. بنابراین حتی اگر گربه ای سالم به نظر برسد، ممکن است آلوده و قادر به انتقال ویروس باشد.
بچه گربه ها نسبت به گربه های بالغ بسیار مستعد ابتلا به عفونت FeLV هستند. بنابراین در صورت مواجهه بیشترین خطر ابتلا به عفونت را دارند. با این حال، حتی گربه های بزرگسال سالم نیز در صورت مواجهه کافی با آنها آلوده می شوند.
عوامل خطر لوسمی گربه
قرار گرفتن در معرض گربه های آلوده خطر ابتلا به گربه شما در ابتلا به FeLV خصوصاً برای بچه گربه ها و گربه های بزرگسال جوان را افزایش می دهد. گربه های مسن کمتر به عفونت مبتلا می شوند. زیرا به نظر می رسد مقاومت با افزایش سن افزایش می یابد. برای گربه های فقط در محیط داخلی، خطر ابتلا به FeLV بسیار کم است. گربه ها در جمعیت های چند گربه ای بیشتر در معرض خطر هستند. به خصوص اگر در ظرف های آب و غذا و جعبه های زباله مشترک باشند .
فقط حدود 3٪ از گربه ها در خانه هایی که به صورت گربه ای نگهداری می شوند به این ویروس مبتلا خواهند شد. اما برای گربه هایی که وقت خود را در خارج از خانه می گذرانند، این میزان بسیار بیشتر است. هنوز هم شیوع FeLV به دلیل واکسن ها و آزمایش های قابل اعتماد در طی 25 سال گذشته کاهش یافته است.
علائم ویروس لوسمی گربه
FeLV از بسیاری جهات بر بدن گربه تأثیر منفی می گذارد. این شایع ترین علت سرطان در گربه ها است، ممکن است باعث اختلالات خونی مختلف و نقص ایمنی شود که مانع از توانایی گربه در محافظت از خود در برابر سایر عفونت ها شود. به همین دلیل، باکتری های رایج، ویروس ها، پروتوزوآها و قارچ هایی که معمولاً گربه های سالم را تحت تأثیر قرار نمی دهند، می توانند باعث بیماری شدید گربه های آلوده به FeLV شوند. این عفونت های ثانویه علت بسیاری از بیماری های مرتبط با FeLV هستند.
در مراحل اولیه عفونت، معمولاً در گربه ها هیچ نشانه ای از بیماری مشاهده نمی شود. با گذشت زمان، (هفته ها، ماه ها یا حتی سالها) ممکن است سلامتی گربه آلوده به تدریج تحت تاثیر قرار بگیرد. یا دوره های تکراری بیماری و سلامتی نسبی را تجربه کند. گربه های آلوده به FeLV ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را داشته باشند:
- تب
- اسهال
- مشکل تنفس
- لثه های کم رنگ
- شرایط نامناسب کت
- بزرگ شدن غدد لنفاوی
- ضعف و سستی پیشرونده
- کاهش وزن و یا کاهش اشتها
- رنگ زرد در دهان و سفیدی چشم
- عفونت های مثانه، پوست یا دستگاه تنفسی فوقانی
- مشکلات تولیدمثلی مانند عقیم سازی در گربه های ماده بدون اسپای
- استوماتیت که نوعی بیماری دهان و دندان که شامل زخم شدن لثه است.
تشخیص ویروس سرطان خون گربه
دامپزشک می تواند با انجام یک آزمایش خون ساده به نام ELISA که پروتئین های FeLV را در خون شناسایی می کند، بیماری را تشخیص دهد. این آزمایش بسیار حساس است و می تواند گربه های مبتلا به عفونت خیلی زود را شناسایی کند. لازم به یادآوری است که برخی از گربه ها موفق می شوند در طی چند ماه عفونت را از بین ببرند و پس از آن آزمایش منفی می شوند.
معمولاً برای تشخیص FeLV از دو نوع آزمایش خون استفاده می شود که هر دو یک جز protein پروتئینی ویروس به نام FeLV P27 را تشخیص می دهند. یکی از این آزمایشات، به نام سنجش ایمنی جاذب مرتبط با آنزیم (ELISA)، معمولاً ابتدا به عنوان یک ابزار غربالگری انجام می شود و می تواند در مطب دامپزشک انجام شود. آزمایش های نوع ELISA وجود ذرات FeLV آزاد را که معمولاً در جریان خون در طی مراحل اولیه و اواخر عفونت یافت می شوند، تشخیص می دهند.
آزمایش سنجش آنتی بادی ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (IFA) معمولاً پس از انجام آزمایش ELISA مثبت برای تأیید عفونت FeLV و تعیین اینکه آیا گربه به مراحل بعدی عفونت رسیده است، به آزمایشگاه تشخیصی ارسال می شود. آزمایش های IFA وجود ذرات ویروس در سلول های سفید خون را تشخیص می دهد، که معمولاً نشانه عفونت پیشرفته تری است. اکثر گربه هایی که از نظر IFA مثبت هستند، مادام العمر آلوده می مانند. در برخی موارد، برای تعیین اینکه FeLV مغز استخوان را آلوده کرده است، ممکن است جداسازی کل ویروس یا تشخیص DNA ویروس با استفاده از آزمایشی به نام واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) توصیه شود. همیشه با دامپزشک خود مشورت کنید تا آزمایشات مناسب برای گربه شما را تعیین کند.
درمان ویروس لوسمی گربه سانان
85 اگرچه برخی روشهای درمانی وجود دارد که نشان می دهد میزان FeLV را در جریان خون گربه های مبتلا کاهش می دهد، اما این روشهای درمانی ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد و در همه موارد موثر نباشد. متأسفانه، در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای FeLV وجود ندارد. دامپزشکان معالجه و مدیریت گربه های FeLV مثبت که علائمی از بیماری را نشان می دهند معمولاً مشکلات خاصی را درمان می کنند. (مانند تجویز آنتی بیوتیک برای عفونت های باکتریایی یا انجام تزریق خون برای کم خونی شدید ).
درصد گربه ها که به طور مداوم به ویروس لوسمی گربه ای آلوده شده اند، طی سه سال از تشخیص می میرند. با این حال، معاینات منظم دامپزشکی و مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه می توانند به حفظ احساس خوبی برای این گربه ها کمک کرده و از آنها در برابر عفونت ثانویه محافظت کنند. معاینات فیزیکی سالیانه دو بار، آزمایش آزمایشگاهی و کنترل انگل می تواند از بروز عوارض پیشگیری کرده و مشکلات را به سرعت شناسایی کند. تمام گربه های آلوده به FeLV باید در داخل منزل نگهداری و عقیم شوند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای عفونت FeLV وجود ندارد. عفونت های ثانویه با ظهور قابل درمان هستند و گربه های مبتلا به سرطان می توانند شیمی درمانی شوند. با این حال، پیش آگهی برای گربه های مبتلا به سازش مغز استخوان یا لنفوم گسترده بسیار جدی است.
محافظت از گربه در برابر ویروس لوسمی گربه
نگه داشتن گربه در خانه و دور از گربه های آلوده راهی مطمئن برای جلوگیری از ابتلا به FeLV است. علاوه بر این، می توان به گربه هایی که در معرض خطر قرار گرفتن زیاد هستند، واکسن تزریق کرد، مانند کسانی که بیرون از منزل می روند یا در پناهگاه ها یا خانه های دیگر زندگی می کنند. فقط گربه هایی که آزمایش FeLV منفی دارند باید واکسینه شوند. حتی در صورت احتمال تماس با ویروس، باید آنهایی که واکسن دریافت کرده اند نیز آزمایش شوند. این آزمایش نباید قبل از 30 روز پس از مواجهه احتمالی انجام شود. طبق انجمن پزشکان گربه سان آمریکا، هر گربه ای که بیمار باشد باید آزمایش شود. این به این دلیل است که مسائل بهداشتی و متنوعی وجود دارد که می تواند با ویروس مرتبط باشد.
گربه ها یا بچه گربه های جدیدبالای هشت هفته باید قبل از ورود به یک خانواده چند گربه ای، از نظر ویروس آزمایش شوند. اکثر دامپزشکان توصیه می کنند گربه جدیدی را وارد یک خانه خانگی با گربه FeLV مثبت نکنیید. زیرا ممکن است حتی با واکسیناسیون نیز در معرض ابتلا به عفونت باشند. علاوه بر این، استرس گربه تازه وارد ممکن است بر گربه مثبت FeLV تأثیر بگذارد.
پیش آگهی لوسمی گربه
تشخیص FeLV می تواند از نظر احساسی ویران کننده باشد. اما درک این نکته مهم است که گربه های دارای FeLV می توانند زندگی طولانی مدت خود را ادامه دهند. متوسط زمان زنده ماندن گربه ها پس از تشخیص این بیماری 2.5 سال است. هنگامی که یک گربه با FeLV تشخیص داده شد، نظارت دقیق بر وزن، اشتها، سطح فعالیت، عادات از بین بردن، ظاهر دهان و چشم و رفتار بخشی مهم در مدیریت این بیماری است. هرگونه علائم ناهنجاری در هر یک از این مناطق باید فورا با دامپزشک مشاوره کند.
منابع:
https://pets.webmd.com/cats/facts-about-feline-leukemia-virus#2
