کرم های انگلی در سگ ها چه علائمی دارند؟

کرم های انگلی در سگ ها می توانند با بروز علائم مختلفی همراه باشند. انواع کرم های انگلی در سگ ها، علل و علائم و حتی راهکارهای درمانی مختلفی دارند. دلیل این که دامپزشکان در معاینات سالانه حیوان خانگی شما، نمونه مدفوع تهیه می کند، این است که مدفوع را از نظر وجود انگل های روده ای یا کرم های انگلی، بررسی کنند. ضروری است که نمونه مدفوع سگ، در زیر میکروسکوپ بررسی شود. زیرا اکثر کرمها با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. در واقع به غیر از کرمهای نواری، بقیه کرم ها را نمی توان با چشم مشاهده کرد. این مقاله تمام اطلاعات لازم در مورد شایعترین کرمهای انگلی در سگها و نحوه درمان و پیشگیری از آنها را در اختیار شما قرار خواهد داد. پس برای یادگیری اطلاعات لازم در مورد علل، علائم و راهکارهای درمانی و پیشگیری از کرم های انگل در سگ ها ادامه مقاله را تا انتها بخوانید.

سگ ها چگونه به کرم ها مبتلا می شوند؟

تمام سگ های مستعد ابتلا به کرم هستند. عدم رعایت نکات بهداشتی و مراقبت غلط از سگ، می تواند باعث افزایش احتمال حیوان خانگی به کرم ها و انگل های مختلف شود. برخی از شایع ترین روش های ابتلا سگ به کرم های مختلف، عبارتند از:

خوردن مدفوع آلوده به کرم. کرم ها معمولاً از طریق مدفوع و دهان منتقل می شوند. این بدان معنی است که حیوان خانگی شما با تخم کرم های انگلی میکروسکوپی که در مدفوع وجود دارند، آلوده می شوند.

انتقال کرم از سگ مادر به توله سگ ها. توله سگها می توانند از سگ مادر کرم بگیرند. این اتفاق می تواند به چند روش مختلف از جمله از طریق جفت  قبل از تولد توله سگ ها و هنگام تغذیه توله سگ ها از شیر مادر رخ دهد.

خوردن گوشت خام یا طعمه های آلوده. بعضی از کرم های نواری می توانند در اثر خوردن گوشت خام، به سگ سالم منتقل شوند. این نوع کرم ها در بافت ماهیچه ای حیوانات  منجر به بروز کیست می شوند. با مصرف گوشت آلوده، کرم ها فعال و تکثیر می شوند.

خوردن انگل های خارجی. برخی از کرم ها از طریق میزبان دیگری به سگ سالم منتقل می شوند. به عنوان مثال، کرم های نواری از طریق کک منتقل می شوند. انگل های می توانند در داخل کک زندگی کنند. بنابراین وقتی یک سگ به طور تصادفی کک می خورد، به انگل آلوده می شوند.

از طریق تماس با پوست. سگ ها می توانند با تماس با مدفوعی که لارو کرم در آن وجود دارد، به کرم قلاب مبتلا شوند. کرم قلاب می تواند در پوست سوراخ ایجاد کرده و سگ را آلوده کند.

4 نوع کرم شایع در سگ ها

شایع ترین انواع کرم های انگلی در سگ ها شامل کرم قلاب دار، کرم حلقوی، کرم شلاقی و کرم نواری است. بروز کرم قلاب دار در سگ ها بیشتر از گربه ها است. این کرم ها به دیواره روده کوچک گیر کرده و خون را می مکند و تهدیدی جدی برای ادامه زندگی سگ ها محسوب می شوند. در صورت مصرف بیش از حد خون توسط این کرم ها، توله سگ های مبتلا ممکن است از دست بروند.

سگ ها چگونه به کرم قلاب دار مبتلا می شوند؟

کرم های قلابدار، کرم هایی بسیار نازک و با دهانی قلاب مانند هستند که از آن برای اتصال به دیواره روده استفاده می کنند. این کرم ها تخم های خود را در مدفوع می ریزند. بدین ترتیب یکی از راه های انتقال این کرم ها، از طریق مدفوع است. تخم این کرم ها به قدری ریز است که با چشم غیر مسلح دیده نمی شود.

سگ های بالغ در اثر تماس با لارو کرم قلابدار که در خاک آلوده به مدفوع وجود دارند (لارو می تواند پوست را سوراخ کند)، یا در اثر بلعیدن لارو از محیط و یا بافت آلوده حیوانات طعمه، می توانند به کرم قلابدار مبتلا شوند.

توله سگ ها نیز می توانند به کرم قلابدار مبتلا شوند. لاروهای موجود در بدن سگ مادر می توانند به غدد شیری مهاجرت کرده و از طریق شیر به توله سگ ها منتقل شوند.

هجوم شدید کرم های قلابدار می تواند توله سگها را از بین ببرد. این اتفاق اغلب به دلیل کم خونی شدیدی که به خاطر از دست دادن خون در اثر تغذیه کرم قلابدار ایجاد می شود، اتفاق می افتد.

علائم ابتلا به کرم قلابدار در سگ ها کدام اند؟ 

در حالی که بسیاری از سگ های بالغ مبتلا به این کرم هیچ علائم بالینی بروز نمی دهند، اما می توانند به عنوان یک ناقل عمل کرده و تخم کرم ها را در محیط پخش کنند. برخی از علائم ابتلا سگ به کرم قلابدار، عبارت اند از:

• کم خونی
• کم تحرکی
• کاهش وزن
• اسهال خونی
• کاهش استقامت
• ناتوانی عمومی
• مدفوع تیره رنگ و قیر مانند

تشخیص کرم قلابدار با بررسی مدفوع در زیر میکروسکوپ انجام می شود. دامپزشک پس از تشخیص، یک داروی ضد کرم برای از بین بردن کرم قلابدار تجویز خواهد کرد.

سگ ها چگونه به کرم حلقوی مبتلا می شوند؟

سگ های بالغ و توله سگ ها، مستعد ابتلا به کرم های حلقوی هستند. کرم های حلقوی ممکن است در استفراغ یا مدفوع سگ های آلوده دیده شوند. این کرم ها مانند اسپاگتی به نظر می رسند. طول کرم های حلقوی می تواند تا چند اینچ باشد.

برخی از روش های ابتلا سگ ها به کرم حلقوی، عبارتند از:

سگ مادر. لاروها با مهاجرت از طریق جفت به جنین در حال رشد در رحم مادر باعث ابتلا توله سگ می شوند. ابتلا توله سگ ها از طریق مصرف شیر آلوده مادر، به ندرت رخ می دهد. وقتی توله سگهایی که در رحم آلوده شده اند به دنیا می آیند، لاروها به مجرای روده آن ها راه یافته و در آنجا بزرگ می شوند. طول آنها تقریباً به 5 اینچ می رسد.

محیط اطراف. کرم های حلقوی ماده در یک روز می توانند تا 85000 تخم تولید کنند. این تخمها توسط پوششی سخت محافظت می شوند، که باعث می شود بتوانند سالها در خاک باقی بمانند. تخمهایی که کرمهای حلقوی بزرگ در مدفوع می ریزند، می توانند حیوانات یا سگهای دیگر را آلوده کنند.

پس از بلع تخم های کرم حلقوی، لاروهای میکروسکوپی از تخم ها خارج شده و به ریه های حیوان مهاجرت می کنند. در آنجا بالغ شده و در روده کوچک به رشد خود ادامه می دهند.

حیوانات وحشی. سگ ها می توانند با خوردن حیوانات طعمه ای که در بافت های خود لارو دارند، به کرم های حلقوی مبتلا شوند.

ابتلا به کرم های حلقوی اگر به موقع درمان نشود، می تواند باعث بروز انسداد در قسمت های مختلف بدن سگ شود.

علائم ابتلا به کرم حلقوی در سگ ها کدام اند؟

معمولاً در سگهای بالغ مبتلا به کرم حلقوی، علائم بالینی مشاهده نمی شود. توله سگهایی که به کرم حلقوی آلوده می شوند، معمولا رشد ضعیفی خواهند داشت. همچنین ممکن است در مدفوع یا استفراغ سگ تان کرم های حلقوی مشاهده کنید. به خصوص پس از درمان و کرم زدایی این اتفاق ممکن است رخ دهد. از داروهای ضد کرم برای درمان این اختلال استفاده می شود.

سگ ها چگونه به کرم شلاقی مبتلا می شوند؟

این انگل در سگ ها بیشتر از گربه ها دیده می شود. کرم های شلاقی در سکوم، که به قسمت ابتدای روده بزرگ سگ متصل است، زندگی می کنند. کرم های شلاقی بالغ، اگرچه به ندرت در مدفوع دیده می شوند، اما مانند تکه های ریز ریسمان به نظر می آیند که یک انتهای آن ها بزرگ و متورم است.

کرم های شلاقی در مدفوع سگ های آلوده تخم ریزی می کنند. این تخمها فوق العاده مقاوم بوده و می توانند سالها زنده مانده و با ورود به بدن سگ های سالم، آن ها را مبتلا کنند.

بسیاری از سگهای مبتلا به کرم شلاقی علائم کمی از خود نشان می دهند. این علائم می تواند شامل کاهش وزن، کم آبی، کم خونی و اسهال باشد. اسهال ممکن است حاوی خون یا مخاط باشد. تشخیص آلودگی سگ به این کرم ممکن است دشوار باشد، زیرا کرم های شلاقی به طور متناوب تخم می ریزند. آزمایش حتی چندین نمونه مدفوع ممکن است وجود کرم های شلاقی را نشان ندهد.

از آنجا که تشخیص آلودگی سگ به کرم شلاقی می تواند دشوار باشد، دامپزشکان ممکن است فقط بر اساس وجود علائم بالینی داروی ضد کرم شلاقی را تجویز کنند.

سگ ها چگونه به کرم نواری مبتلا می شوند؟

کرم های نواری می توانند در روده های سگ زندگی کنند. این کرم ها در اثر بلعیدن کک های آلوده، سگ های سالم را آلوده می کنند. کرم های نواری تمایل به ایجاد بیماری بسیار خفیف در سگ ها دارند، اما در عفونت های شدید باعث سوء جذب مواد مغذی و بروز اسهالی مشابه با اسهال ایجاد شده در اثر عفونت کرم حلقوی می شوند.

هنگامی که سگها مدفوع آلوده به تخم های کرم نواری را دفع می کنند، لاروهای کک آنها را می خورند. سگها با خوردن کک های آلوده و نیز خوردن حیوانات وحشی یا جوندگانی که به کرم های نواری یا کک آلوده شده اند، به این انگل مبتلا می شوند.

معمولا کرم های نواری نمی توانند سگ ها را بیمار کنند، اما ممکن است باعث تحریک مقعد آن ها شوند. در سگ ها علامت مشخصی در اثر ابتلا به کرم نواری ایجاد نمی شود. اما ممکن است متوجه شوید که سگ شما در حال لیس زدن یا گاز گرفتن دم خود است.

کرم های نواری توسط بسیاری از داروهای ضد کرم رایج بدون نسخه نمی توانند از بین بروند. باید از داروهای مخصوصی که ضد این کرم ها هستند استفاده کرد.

تشخیص ابتلا سگ به کرم

بهترین راه برای تشخیص ابتلا سگ به کرم، آزمایش مدفوع توسط دامپزشک است. حیوانات خانگی غالباً هیچ علامتی در اثر آلودگی خفیف به کرم ها بروز نمی دهند، اما با تشدید آلودگی، ممکن است علائم زیر ایجاد شود:

• کاهش وزن
• التهاب شکم
• اسهال، شاید همراه با خون باشد
• ضعف و خستگی عمومی حیوان خانگی
• استفراغ، و مشاهده کرم در استفراغ حیوان خانگی
• مشاهده تکه های بدن کرم در مدفوع یا زیر دم و اطراف مقعد سگ

آیا سگ ها می توانند کرم ها را به انسان منتقل کنند؟

بله، برخی از کرم های موجود در بدن سگ ها برای انسان خطرناک هستند. به عنوان مثال، در صورت تماس با خاک آلوده، مانند راه رفتن با پای برهنه می توانید به کرم قلابدار مبتلا شوید. گاهی اوقات، لارو کرم قلاب می تواند به بافتهای عمیق تری مهاجرت کرده و مشکلات جدی تری در سلامتی ایجاد کند.

اگر به طور تصادفی دست تان با مدفوع سگ آلوده شده و دهان تان را لمس کنید، می توانید به کرم های حلقوی مبتلا شوید. کودکان در معرض خطر جدی قرار دارند. اگر کودکان در محیطی بازی کنند که در آن جا مدفوع سگ یا گربه وجود داشته باشد، می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

تخم های کرم حلقوی اگر بلعیده شوند حتی از کرم های قلابدار نیز خطرناک تر خواهند بود. پس از ورود به بدن، لاروها می توانند تقریباً به هر قسمت بدن از جمله کبد، ریه ها، چشم ها و مغز مهاجرت کنند.

برای ابتلا به کرم های نواری، باید کک آلوده به این کرم بلعیده شود. این اتفاق به ندرت رخ می دهد.

چگونه می توان از ابتلا سگ به کرم پیشگیری کرد؟

در ادامه به تعدادی از روش های پیشگیری از بروز کرم در سگ اشاره می کنیم:

• انجام تست سالانه مدفوع
• نظافت سگ پس از مدفوع
• استفاده از داروهای ضد کک
• دفع صحیح و بهداشتی مدفوع سگ
• اجتناب از تماس سگ با حیوانات دیگر
• استفاده ماهانه از برخی داروهای ضد کرم بدون نسخه برای پیشگیری
• جلوگیری از شکار طعمه های خیابانی و وحشی توسط حیوان خانگی تان

در صورت ابتلا سگ به کرم یا انگل های خاص، بهتر است سریعا به یک‌ دامپزشک مراجعه کنید.

منبع:

https://www.petmd.com/dog/general-health/evr_dg_intestinal_worms_in_dogs