آیا خرگوش به کزاز مبتلا می شود؟
آیا خرگوش به کزاز مبتلا می شود؟
آیا خرگوش به کزاز مبتلا می شود؟ این سوال بسیار از مراقبان و صاحبان حیوان خانگی است. اما آیا کزاز برای خرگوش ها کشنده است؟ به طور کلی، خرگوش ها هم مانند بسیاری دیگر از پستانداران، در صورت تماس زخم باز با خاک، گرد و غبار یا مدفوع ممکن است به کزاز مبتلا شوند. عفونت کزاز به ندرت برای خرگوش ها کشنده است. با این حال، اگر یک خرگوش به این باکتری آلوده شود، می تواند به راحتی آن را به سایر حیوانات یا حتی انسان منتقل کند. در صورت ابتلا خرگوش به بیماری عفونی کزاز، باید برای از بین بردن باکتری ها درمان های مختلفی مانند مصرف دوره کامل آنتی بیوتیک ها انجام شود.
کزاز یک بیماری خطرناک بوده و در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز عوارض ناخوشایندی شود. علائم کزاز کاملا مشخص است. آشنایی با علائم کزاز به شما کمک می کند تا بیماری خرگوش خود را به راحتی تشخیص دهید. با این حال، از آنجایی که کزاز در خرگوش ها بسیار نادر است، ممکن است علائمی که در خرگوش خود مشاهده می کنید مربوط به سایر بیماری ها باشد.
ابتلا خرگوش ها به کزاز
کزاز یک بیماری عفونی است که در اثر ورود باکتری به محل زخم ایجاد می شود. اگرچه این بیماری معمولاً از خاک یا کود آلوده ناشی می شود، اما با این حال صدماتی مانند گاز گرفتن خرگوش باعث وارد شدن باکتری کزاز به بدن انسان می شود. با این حال کزاز به دلیل واکسیناسیون وسیع در انسان ها به ندرت دیده می شود. واکسن کزاز فقط به مدت ده سال می تواند انسان را در برابر بیماری کزاز ایمن کند. به همین علت تزریق واکسن کزاز هر ده سال یکبار ضروری است. با این حال به طور کلی خطر ابتلا به کزاز در اثر گاز گرفتگی خرگوش در انسان ها نسبتا کم است.
بررسی ها نشان می دهد که خرگوش ها نیز مانند انسان در اثر تماس زخم باز با خاک یا مدفوع حیوانات آلوده ممکن است به بیماری کزاز مبتلا شوند. اما هنوز در مورد اثرات بیماری کزاز بر خرگوش ها اطلاعات دقیقی موجود نیست.
باکتری کزاز در جایی مانند زخم های پوستی رشد می کند که اکسیژن کافی وجود ندارد. اسپورها از طریق زخم پوست وارد جریان خون شده و به سیستم عصبی بدن را ه می یابند. باکتری در بدن سمی به نام تتانوسپاسمین تولید می کند. این سم خطرناک سیگنال های عصبی نخاع خرگوش به ماهیچه ها را مسدود کرده و در نتیجه باعث بروز اسپاسم های شدید عضلانی می شود.
باکتری کزاز در خاک، گرد و غبار و مدفوع حیوانات زندگی می کند. اسپور این باکتری ساختار بسیار مقاومی دارد. خرگوش هایی که مرتباً در مناطق گل آلود یا کثیف زندگی می کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کزاز قرار دارند. بیماری عفونی کزاز در خرگوش های وحشی بیشتر از خرگوش های اهلی یا خانگی شایع است.
با این حال، کزاز به ندرت برای خرگوش ها کشنده است. زیرا خرگوش ها در برابر این باکتری دارای مقاومت طبیعی بالایی هستند. باکتری کزاز معمولاً در روده خرگوش مبتلا یافت می شود، اما عوارض جانبی کمی ایجاد می کند.
در مورد گوش های خرگوش چه می گویند اطلاعات بیشتری کسب کنید.
علائم کزاز در خرگوش ها
خطر ابتلا انسان به کزاز از طریق تماس با حیوانات خانگی به خصوص خرگوش بسیار کم است. اسپورهای باکتری کزاز از طریق زخم های پوستی وارد بدن می شوند. یکی از مهمترین دلایل ابتلا حیوانات به کزاز تماس با مدفوع حیوان آلوده است. مدفوع حیوان آلوده باعث گسترش بیشتر باکتری ها در محیط و در بین حیوانات دیگر می شود.
اگر خرگوش آلوده حیوان دیگری را گاز بگیرد، کزاز تنها در صورتی منتقل می شود که هاگ از طریق محل گاز گرفتگی وارد بدن شود.
دوره نهفتگی کزاز 3 تا 21 روز یا 5 تا 10 روز است. دوره نهفتگی از زمانی شروع می شود که خرگوش دچار زخم اولیه شده است. علائم ناشی از کزاز به شدت ناخوشایند بوده و باعث احساس ضعف و خستگی شدید در خرگوش ها می شود. علائم کزاز در خرگوش ها عبارت است از:
از دست دادن توانایی پلک زدن
خرگوش مبتلا به کزاز قبل از هر چیز توانایی پلک زدن را از دست می دهد. خرگوش ها دارای پلک سوم هستند. وظیفه پلک سوم، مرطوب نگه داشتن سطح قرنیه و تمیز کردن چشم ها از آلودگی هایی مانند گرد و غبار است. خرگوش های مبتلا به کزاز توانایی پلک زدن را از دست داده و نسبت به نور و صدا حساسیت زیادی پیدا می کنند. در نتیجه کوچکترین صداها باعث اسپاسم یا تشنج خرگوش می شود.
لبخند ساردونیک
در موارد نادر، خرگوش های مبتلا به کزاز به عارضه ای به نام لبخند ساردونیک مبتلا می شوند. این عارضه در اصطلاح پزشکی risus sardonicus نام دارد. باکتری کزاز عضلات صورت را تحت تاثیر قرار داده و باعث انقباض عضلات صورت می شود. در اثر کشیدگی عضلات صورت، به نظر می رسد که خرگوش مبتلا در حال پوزخند زدن است. به همین علت به این وضعیت لبخند ساردونیک گفته می شود.
Risus sardonicus بیشتر سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در صورت شدید بودن کزاز در خرگوش ها نیز دیده می شود. بنابراین ابتلا خرگوش خانگی شما به لبخند ساردونیک نشان دهنده شدید و کشنده بودن بیماری کزاز است.
سفتی عضلات
در موارد شدید کزاز، خرگوش ها در راه رفتن، نشستن یا ایستادن دچار مشکل می شوند. در این مرحله، خرگوش خانگی شما حتی توانایی بلع را هم تا حدودی از دست می دهد. سفتی و اسپاسم عضلات یکی از مهمترین علائم ابتلا به کزاز است. گاهی این انقباض بسیار شدید بوده و باعث قفل شدن عضلات فک خرگوش می شود. بنابراین خرگوش نمی تواند آب یا غذا بخورد. این علائم بسیار کشنده بوده و باید بلافاصله درمان شوند.
انقباض و سفتی عضلات معمولا در پاهای عقب خرگوش بیشتر است. اما با این حال هیچ قسمتی از بدن خرگوش از مشکل انقباض عضلات ایمن نیست. در برخی موارد این سفتی عضلات به تدریج به سراسر بدن گسترش می یابد. در مواقع دیگر، ممکن است روی یک قسمت بدن ثابت بماند.
تشخیص کزاز در خرگوش ها
متأسفانه، هیچ گونه آزمایش قطعی برای تشخیص کزاز در خرگوش ها وجود ندارد. تشخیص فقط بر اساس ظاهر خرگوش و سابقه ابتلا به زخم یا خراش های پوستی انجام می شود.
در مورد انواع مدفوع طبیعی و غیر طبیعی خرگوش اطلاعات بیشتری کسب کنید.
درمان کزاز در خرگوش ها
مهمترین مرحله در درمان کزاز از بین بردن باکتری ها با آنتی بیوتیک است. داروهای کلیندامایسین و مترونیدازول در درمان کزاز کابرد زیادی دارند. پس از گذشت یک هفته از مصرف داروها، علائم به تدریج کاهش می یابند. با اتمام دوره کامل آنتی بیوتیک معمولا کزاز کاملاً برطرف می شود.
بیماری کزاز در مراحل پیشرفته باعث اسپاسم و تشنج های شدید می شود. بنابراین اگر خرگوش خانگی شما به کزاز پیشرفته مبتلا است، علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک برای کنترل ماهیچه ها به آرام بخش نیاز خواهد داشت.
شل کننده های عضلانی و آرامبخش ها تأثیر بسیار مثبتی بر آرام کردن عضلات خرگوش دارند.
برخی دیگر از داروها در درمان حساسیت به نور و صدا موثر هستند. نگه داشتن خرگوش در یک اتاق تاریک و آرام، سطح استرس و تحریک حیوان خانگی شما را کاهش می دهد. در صورت شدید بودن کزاز، چشم خرگوش با استفاده از یک چشم بند پارچه ای پوشانده می شود. همچنین می توانید مقداری پشم شیشه را در داخل گوش های خرگوش قرار دهید تا سر و صدا کاهش یافته و باعث تحریک و آزار خرگوش نشود.
به دلیل مقاومت طبیعی بدن خرگوش ها معمولا از واکسن کزاز در این حیوانات استفاده نمی شود. ولی با این حال در صورت نیاز می توانید از واکسن کزاز برای ایمن سازی خرگوش خانگی خود استفاده کنید. واکسن کزاز در خرگوش ها باید هر ماه یکبار تکرار شود.
خرگوش مبتلا به کزاز در مراحل اولیه درمان به مراقبت شبانه روزی نیاز دارد تا از روند درمان اطمینان حاصل شود. با این حال، یک متخصص دامپزشک به روند درمان خرگوش نظارت می کند. در اغلب موارد، مصرف داروهای آنتی بیوتیک برای درمان خرگوش کافی است.
آیا کزاز باعث مرگ خرگوش می شود؟
به ندرت ممکن است که یک خرگوش بر اثر کزاز بمیرد. در بیشتر موارد، باکتری کزاز در دستگاه گوارش حیوان غیر فعال می شود. سایر حیوانات مانند گاو، گوسفند و اسب نسبت به کزاز حساس تر بوده و احتمال مرگ این حیوانات در اثر کزاز بیشتر است. به ویژه اسب ها یکی از حساس ترین گونه های حیوانات در برابر ابتلا به کزاز هستند.
با این حال، در صورت نامناسب بودن وضعیت زندگی، احتمال ابتلا این حیوان به کزاز وجود دارد. کزاز می تواند باعث قفل شدن فک ها به یکدیگر شده و حتی ماهیچه های تنفسی را تحت تاثیر قرار دهد. به همین علت ابتلا خرگوش خانگی شما به کزاز شدید می تواند کشنده باشد.
خوشبختانه اگر کزاز به موقع درمان شود، احتمال مرگ ناشی از این بیماری بسیار اندک است.
در مورد چرا خرگوش من آب نمی نوشد؟ اطلاعات بیشتری کسب کنید.
راه های پیشگیری از کزاز در خرگوش
به دلیل مقاومت طبیعی بدن خرگوش معمولا در این حیوانات از واکسن کزاز استفاده نمی شود. اما با این حال راه های زیادی وجود دارد که با کمک آنها می توانید خطر ابتلا به کزاز را در خرگوش خانگی خود کاهش دهید. از جمله:
هر نوع زخم را در بدن حیوان خانگی خود زیر نظر داشته باشید. اگر زخم بسیار عمیق یا دردناک به نظر برسد، ممکن است دامپزشک یک دوره آنتی بیوتیک را برای از بین بردن باکتری های مضر تجویز کند.
محل زندگی خرگوش باید به طور منظم تمیز شود. اگر بیش از یک خرگوش دارید، باکتری های مدفوع آلوده می توانند داخل زخم شده و باعث کزاز شوند. در این گونه موارد، پیشگیری ساده است. روزانه مدفوع خرگوش خود را جارو کنید تا از تماس حیوانات با باکتری های بیماری زا پیشگیری شود.
حیواناتی مانند سگ، گربه و اسب را همیشه دور از خرگوش خانگی خود نگه دارید. این حیوانات در صورت عصبانی یا هیجان زده شدن ممکن است به خرگوش شما آسیب برسانند. برای پیشگیری از ایجاد گاز گرفتگی یا خراش، فضایی را به خرگوش خود اختصاص دهید تا جدا از حیوانات دیگر زندگی کند.
اگر خرگوش شما دارای هر نوع زخم، از جمله گزش یا بریدگی است، محل زخم را محلول ضد عفونی کننده تمیز کنید. این کار باید روزانه انجام شود تا از ورود باکتری های بیماری زا به داخل بدن خرگوش پیشگیری شود. در صورت امکان، زخم را با بانداژ به مدت چند روز بپوشانید تا جراحت ترمیم شود.
منبع: https://www.rabbitcaretips.com/can-rabbits-get-tetanus/
