آیا پاراکیت ها می توانند صحبت کنند؟

اگر اخیرا تصمیم گرفته اید از یک پاراکیت نگه داری کنید، احتمالاً این سوال را از خود پرسیده اید که آیا پاراکیت ها می توانند صحبت کنند یا خیر؟ پاسخ کوتاه این است: آن ها مطمئناً می توانند صحبت کنند، اما شما باید بتوانید به آن ها آموزش دهید.

پاراکیت ها، صداهای زیادی تولید می کنند. این صداها، می توانند غمگین یا شاد بودن این طوطی ها را بیان کنند. با این حال، برای این که بتوانید به پاراکیت ها حرف زدن بیاموزید، باید آن ها را آموزش دهید. بنابراین، به عنوان صاحب پاراکیت، باید یک‌ برنامه منظم تدارک ببینید.

به طور کلی، باید به این نکته توجه داشته باشید که پاراکیت ها می توانند صحبت کنند، اما آن ها بیشتر این کار را با یکدیگر انجام می دهند. اگر پاراکیت خانگی خود را در حالی که کمتر از 1 سال دارد، به عنوان حیوان خانگی قبول نکنید، ممکن است نتوانید به این پرنده یاد دهید که چگونه صحبت کند.

منظور از صحبت کردن، کلمات انسانی است. این مسئله، به این علت اتفاق می‌افتد که پاراکیت ‌ها در دوران جوانی، فرآیندی را طی می کنند که با بزرگ ‌تر شدن آن ها، از بین می ‌رود. پاراکیت های ماده در مقایسه با نرها، کمتر یاد می‌گیرند که چگونه صحبت کنند. همچنین نر‌ها، بیشتر از ماده ها خوش صدا هستند.

در مورد میزان ارتباط پاراکیت ها با یکدیگر و صاحبان انسانی آن ها، باید بدانید که طوطی ها بسیار پرحرف هستند و از آنجایی که ماهیت اجتماعی دارند، نیاز به تعامل دارند. پاراکیت ها، صداهای مختلفی تولید می کنند و هر کدام از این صداها، معنای متفاوتی دارند.

به طور کلی، آنها بسیار خوش صدا هستند. اگر از یک‌ جفت پاراکیت نگه داری کنید، فضای خانه شما پر از صدای این دو پرنده خواهد شد.

پاراکیت ها چگونه صحبت می کنند؟

صدای مربوط به صحبت کردن پاراکیت ها با صدای انسان ها یکی نیست. در واقع، آناتومی پاراکیت باعث می شود که نتواند کلمات را به همان روشی که ما انسان ها تلفظ می کنیم، تلفظ کند. از آن جایی که آن ها به تارهای صوتی مجهز نیستند، نمی توانند مانند انسان ها با استفاده از حنجره صدا تولید کنند.

در عوض، منقار پاراکیت ها و مجاری تنفسی آن ها، وظیفه تولید صداها را بر عهده دارند. آن ها این کار را همزمان با تقلید صداها و کلماتی که ما انسان ها می ‌خواهیم به آن ها آموزش دهیم، انجام می‌دهند. همچنین زمانی که با جفت خود یا پرندگان دیگر ارتباط برقرار می‌کنند، صداهای خاصی را تولید می کنند.

اگرچه باور غلطی وجود دارد که بر اساس آن طوطی ‌ها به این علت که می‌توانند کلمات را به راحتی انتخاب و تلفظ کنند، پرندگانی باهوش هستند، حقیقت این است که آن ها فقط صدای انسان ‌ها را “تقلید” می‌کنند. به عبارت دیگر، آن ها قادر به درک معنای کلمات نیستند.

با این حال، یک پاراکیت که به خوبی آموزش می بیند، می تواند کلمات و صداهایی را که صاحب این حیوان خانگی تکرار می‌ کنند، تکرار ‌کند و حتی می ‌توان به پاراکیت خانگی آموزش داد که آن کلمات و صداها را با علامت ‌های خاص، مثلاً با حرکت دست، ایجاد کند. ویژگی و رفتار طوطی ها را بشناسید.

کدام پارکیت ها بهتر حرف می زنند؟

پاراکیت های نر بیشتر از پاراکیت های ماده صحبت می کنند. یکی از سوالاتی که ممکن است از خود بپرسید، این است که آیا پاراکیت ها باتوجه به جنسیت شان، به مقدار متفاوتی صحبت می کنند؟ پاسخ مختصر این است: بله. بیشتر پاراکیت های نر در مقایسه با همتایان ماده خود، تمایل بیشتری به ایجاد صدای مخصوص طوطی سانان دارند و همچنین می توانند نحوه صحبت کردن را بسیار راحت تر و سریع تر یاد بگیرند.

اما این اتفاق در طیف وسیعی از گونه‌های دیگر پرندگان، نه فقط در طوطی ‌ها، رخ می‌ دهد. به عنوان مثال، عروس های هلندی نر، پرحرف تر از عروس های هلندی ماده هستند. به عبارت دیگر، پرندگان نر، برای جفت گیری، نیاز دارند که نظر پرندگان ماده را جلب کنند. روش های آموزش صحبت کردن به عروس هلندی را یادبگیرید.

بنابراین، در این مورد، اگر می خواهید به پاراکیت خانگی تان یاد بدهید که چگونه صحبت کند، بهتر است به جای یک ماده جوان، یک نر جوان تهیه کنید. اگر نمی ‌توانید با دردسرهای این فرآیند آموزشی کنار بیایید، همیشه می ‌توانید از یک پرورش ‌دهنده‌ با تجربه، که قبلاً نحوه صحبت کردن را به پرنده یاد داده است، یک پاراکیت تهیه کنید.

صداهای رایج پاراکیت ها

قبل از تهیه یک‌ پاراکیت، باید به این نکته توجه داشته باشید که این پرندگان، صداهای مختلفی را ایجاد می کنند. شما باید یاد بگیرید که چگونه تفاوت بین آن صداها را تشخیص دهید تا بتوانید وضعیت سلامتی و خواسته های پاراکیت خانگی تان را درک کنید‌.

این مسئله می تواند بسیار مهم باشد. زیرا یک پاراکیت شاد و سالم صداهای خاصی را تولید می کند، در حالی که یک پاراکیت ناراضی یا نگران، صداهای متفاوتی ایجاد می کند. از جمله صداهای رایج پاراکیت ها، عبارت اند از:

• صحبت کردن. پاراکیت ها با استفاده از طیف وسیعی از صداها، با یکدیگر صحبت می کنند.
• آواز خواندن. شنیدن آواز پاراکیت ها، در صورتی که خلق و خوی خوبی داشته باشند، امری بسیار رایج است.
• جیغ زدن. این مورد، صدایی است که تا حدودی غیر معمول است که می تواند نشان دهنده درد، پریشانی یا حتی ترس باشد.
• سوت زدن. این صوت، صدایی است که پاراکیت برای ابراز خوشحالی از آن استفاده می کند. برخی از صاحبان طوطی سانان خانگی، به پرنده های خود آموزش می دهند تا همراه آن ها سوت بزنند یا بعد از شنیدن صدایی خاص، این صوت را ایجاد کنند.

اگر می خواهید درباره صدای پاراکیت خانگی تان، اطلاعات بیشتری به دست بیاورید، با یک دامپزشک صحبت کنید. علل آسیب طوطی به منقارش را جدی بگیرید.

چگونه با پاراکیت خانگی خود صحبت کنیم؟

در ابتدا، باید مطمئن شوید که طوطی خانگی تان خوشحال است. قبل از شروع آموزش صحبت کردن، باید مطمئن شوید که پرنده خانگی شما کاملا سالم و شاد است. اگر قفس پاراکیت خانگی تان به اندازه کافی بزرگ نیست، یا اگر غذای کافی دریافت نمی کند، یا اگر یک مشکل پزشکی بر سلامتی پرنده تأثیر می گذارد، پاراکیت تمایلی به یادگیری چیز جدیدی نخواهد داشت.

نشانه های یک پاراکیت شاد، از انرژی زیاد تا ایجاد صداهای مداوم، متغیر است. شنیدن صدای پاراکیت ها برای صاحب این پرندگان خانگی، غیر معمول نیست. پاراکیت ‌هایی که با یک جفت زندگی می ‌کنند، معمولاً شادتر از آن هایی هستند که به تنهایی نگه داری می شوند.

اگر متوجه شدید که پاراکیت خانگی شما بی حال است و به نظر نمی رسد که پرنده تمایلی به برقراری ارتباط با کسی داشته باشد، و پرهای حیوان خانگی تان نامرتب شده است، وقت آن است که با یک دامپزشک صحبت کنید، نه اینکه به پاراکیت خانگی تان یاد بدهید چگونه صحبت کند. یک پاراکیت ناسالم به هیچ وجه نمی تواند روی فرآیند یادگیری تمرکز کند.

شاید شما هم به دنبال این باشید که چرا طوطی من حرف نمی زند؟

زمان یادگیری صحبت کردن در پاراکیت های خانگی

پرندگان سخنگو، وقتی صبح زود آموزش می بینند، می توانند کلمات جدید را بسیار بهتر یاد بگیرند. این مسئله، به این علت اتفاق می افتد که مغز آن ها پس از خواب در طول شب، به خوبی استراحت می کند، بنابراین اطلاعات را راحت تر به خاطر می سپارند.

پاراکیت ها همچنین به داشتن انرژی زیادی در صبح، هوشیار بودن و ذهن شاداب شان، شناخته شده اند. اگر چه بسیار مهم است که در طول روز با پاراکیت خانگی خود معاشرت کنید، به خصوص اگر پرنده خانگی تان جفتی نداشته باشد، اما انجام این کار در صبح، روند یادگیری آرام تری را تضمین می کند.

ممکن است این مسئله ایده خوبی باشد که قبل از شروع آموزش آواز و صحبت کردن، به پرنده خانگی تان اجازه دهید اولین وعده غذایی روز خود را بخورد. پرنده‌ای که به خوبی غذا می خورد، به مراتب بیشتر از پرنده‌ای که چیزی مصرف نکرده است، پذیرای یادگیری تجربه های جدید است.

علاوه براین، باید کلمات ساده ای را برای آموزش به پاراکیت انتخاب کنید‌. برخی  پرندگان می توانند گفتار انسان را تقلید کنند، اما برای هر فرآیند یادگیری، محدودیت هایی وجود دارد. برخی از پرندگان به علت نداشتن تارهای صوتی نمی توانند تلفظ کلمات پیچیده را بیاموزند.

به همین علت است که باید با پاراکیت خانگی خود طوری صحبت کنید که انگار یک کودک خردسال است. اشیاء موجود در محیط زندگی پاراکیت های تان را به وضوح نام ببرید. علاوه بر این، مطمئن شوید که هر بار که می ‌آیید و می ‌روید، «سلام» و «خداحافظ» به پاراکیت خانگی خود بگویید.

اگر می خواهید پاراکیت خانگی شما نام خود را یاد بگیرد، باید یک کلمه ساده و پر طنین را انتخاب کنید. سعی کنید نام هایی را انتخاب کنید که هجاهای زیادی ندارند و کوتاه و آسان تلفظ می شوند.

تکرار یک کلمه در یک زمان

آیا با پاراکیت خانگی خود با تکرار جملات صحبت می کنید؟ متأسفانه این کار موثر نیست. به همین علت است که بهتر است ابتدا روی یک کلمه مهم تمرکز کنید که می خواهید پاراکیت خانگی تان آن را یاد بگیرد و سپس چندین کلمه دیگر را به فرآیند یادگیری اضافه کنید.

به عنوان یک قاعده کلی، پاراکیت ها در یادگیری صامت هایی مانند d، k، p، t یا b بهتر هستند. عبارتی که حاوی حروف صدادار زیادی است می تواند برای پرنده بسیار چالش برانگیز باشد. وقتی با پاراکیت خانگی تان صحبت می کنید واضح صحبت کنید و مطمئن شوید که کلماتی را که می خواهید آموزش دهید بارها و بارها تکرار کنید.

 مانند انسان ها و سایر حیوانات، اگر بخواهید کلمات یا عبارات زیادی را همزمان به آنها بیاموزید، پرندگان خانگی تان نیز ممکن است کمی گیج شوند. در طی یک دوره هفت تا هشت هفته ای، باید یک کلمه ساده را به حیوان خانگی خود آموزش دهید. هنگامی که به نظر می رسد پرنده آن را به خاطر سپرده است، می توانید روی کلمه دیگری تمرکز کنید و سپس دیگری و غیره.

برای آموزش از خوراکی استفاده کنید.

احتمالاً با طیفی از صداهایی که پاراکیت ‌ها هنگام دریافت جایزه ایجاد می کنند، آشنا شده ‌اید. اما آیا می‌ دانستید که خوراکی ‌ها نقش اساسی در آموزش به پاراکیت خانگی تان بازی می ‌کنند؟ هر زمان که به نظر می رسد پرنده خانگی شما در حال پیشرفت قابل توجهی است، باید به آن پاداش دهید، معمولاً با یک تکه میوه یا با یک اسباب بازی جدید باید این کار را انجام دهید. این مکانیسم قادر است رفتار پاراکیت را تقویت کند.

این کار اساساً به پرنده می‌ گوید که اگر کارش را خوب انجام دهد و کلمه ای را به خوبی بگوید، به جایزه می‌ رسد.

سخن آخر

زمانی که نوبت به آموزش نحوه صحبت کردن به پاراکیت خانگی تان می رسد، داشتن ثبات و برنامه منظم بسیار مهم است. اگر برنامه ای منظم ایجاد نکنید و تا آنجا که ممکن است به همان روال پایبند نباشید، پرنده خانگی شما ممکن است گیج شود یا کلماتی را که به آن ها یاد داده اید، فراموش کنند.