ادرار سفید رنگ در خرگوش خانگی
اگر رنگ ادرار خرگوش خانگی شما سفید رنگ و یا شیری است، این شرایط به این معنی است که حیوان خانگی تان در رژیم غذایی و سیستم های زیستی بدن خود، کلسیم بیشتری نسبت به مقداری که به آن نیاز دارد، مصرف می کند. به احتمال زیاد، این حالت به علت مصرف بیش از حد یونجه بروز پیدا می کند. حتی اگر از یونجه، به عنوان منبعی برای تامین فیبر خرگوش خانگی تان استفاده نکنید، این گیاه به عنوان ماده اولیه در بسیاری از پلت ها و برند های تجاری غذای خرگوش خانگی استفاده می شود. خرگوش های جوان و در حال رشد، یا شیرده، به مصرف میزان کلسیم اضافی که یونجه برای آن ها فراهم می کند، نیاز دارند. اما خرگوش های بالغ و سالم نیازی به کلسیم اضافی ندارند.
تاثیر کلسیم بر سفید شدن رنگ ادرار در خرگوش های خانگی
با توجه به گفته کالج دامپزشکی دانشگاه ایالتی واشنگتن، در اکثر حیوانات کلسیم اضافی که بدن به آن نیاز ندارد، از غذای هضم شده توسط دستگاه گوارش حیوان جذب نمی شود. اما در مورد خرگوش های خانگی این مسئله این گونه نیست. به طور کلی، بدن آن ها می تواند کلسیم اضافی جذب شده را جذب کند.
به این ترتیب، پس از جذب مقداری کلسیم اضافی توسط دستگاه گوارش خرگوش خانگی، اگر چه مقداری از کلسیم مصرفی را در ادرار شیری رنگ خرگوش خانگی خود می توانید بینید، با این حال مقدار بیشتری از آن در مثانه حیوان خانگی تان وجود خواهد داشت.
مشکلات دستگاه ادراری و سفید شدن رنگ ادرار در خرگوش های خانگی
خرگوش های خانگی به علت مصرف کلسیم اضافی ممکن است از مشکلات دستگاه ادراری رنج ببرند. علائم این وضعیت شامل دفع ادرار سفید، شیری رنگ یا کدر است که علاوه براین به صورت کاملاً غلیظ نیز به نظر می رسد. همچنین، ممکن است خرگوش خانگی شما مکرراً به سمت جعبه بستر خود برود و هنگام ادرار کردن به علت احساس درد قوز کرده باشد.
علاوه براین، ممکن است که حیوان خانگی شما دست از غذا خوردن بکشد و شروع به دندان قروچه کند که نشانه ای از احساس درد و ناراحتی است. مشکلات دستگاه ادراری، هشدار قرمز در رشته دامپزشکی است، بنابراین در اسرع وقت خرگوش خانگی تان را نزد یک دامپزشک متخصص ببرید.
با این حال، اگر درباره مشکلات دستگاه ادراری در خرگوش های خانگی سوالات بیشتری دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.
سنگ مثانه و سفید شدن رنگ ادرار در خرگوش های خانگی
به طور کلی، وجود کلسیم اضافی باعث تشکیل سنگ در مثانه خرگوش خانگی شما می شود. باید به این نکته توجه داشته باشید که سنگ مثانه می تواند مجرای ادرار حیوان خانگی تان را مسدود کند و ادرار کردن را برای خرگوش دشوار یا غیر ممکن کند. اگر خرگوش خانگی شما می تواند ادرار کند، دامپزشک حیوان خانگی تان نمونه ادرار می گیرد.
یا اگر مجرای ادراری خرگوش خانگی شما مسدود به نظر می رسد، کاتتر را به مثانه حیوان خانگی وارد می کند تا نمونه ای را جمع آوری کند. علاوه براین، دامپزشک می تواند نمونه را از نظر وجود بلورهای کربنات کلسیم زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل کند.
در صورتی که مجرای ادراری خرگوش خانگی شما به طور کامل مسدود شود، ممکن است برای برداشتن سنگ ها نیاز به انجام جراحی وجود داشته باشد.
چگونه از دفع ادرار سفید در خرگوش خانگی پیشگیری کنیم؟
شما باید تاریخچه کاملی از سلامت خرگوش خانگی خود و شروع علائم به دامپزشک بدهید. سپس دامپزشک حیوان خانگی شما یک معاینه فیزیکی کامل روی خرگوش خانگی تان انجام می دهد. اولین گام، تمایز بین سنگ ها و سایر علل خروج غیر طبیعی ادرار است.
تجزیه و تحلیل خون و ادرار برای بررسی سطح کلسیم خون و ادرار انجام می شود. علاوه براین، هر سنگی (اورولیت) که از مثانه برداشته می شود، به طور کامل بررسی می شود. تصویربرداری با اشعه ایکس و اولتراسوند می تواند برای تشخیص وجود، اندازه و محل سنگ ها استفاده شود.
سالم نگه داشتن مجاری ادراری خرگوش خانگی و دفع مناسب ادرار در این حیوان، به این معنی است که به خرگوش خانگی تان رژیم غذایی مناسب و متعادل بدهید. علاوه بر داشتن آب تازه و تمیز در تمام ساعات روز، خرگوش خانگی تان، به صورت ۲۴ ساعته به مصرف یونجه نیاز دارد تا روده حیوان حرکت کند و دندان هایی که دائما در حال رشد هستند، ساییده شوند.
برای این منظور به حیوان خانگی تان تیموتی یا یونجه علف بدهید نه یونجه کلاسیک و پر مصرفی که در فروشگاه های مختلف وجود دارد. علاوه براین باید به خرگوش خانگی تان سبزی بدهید. اما هر نوع جدید سبزی را به تدریج به حیوان خانگی تان بدهید. اگر از سموم دفع آفات در چمن حیاط خانه خود استفاده نمی کنید. خرگوش خانگی تان می تواند مقدار کمی علف تازه و سبزی قاصدک بخورد.
سایر موارد مورد علاقه خرگوش های خانگی، عبارت اند از:
- هویج
- کرفس
- کاهوی رومی
- بروکلی و کلم پیچ
سعی کنید پلت ها و خوراکی های تجاری مخصوص خرگوش مبتنی بر تیموتی را از فروشگاه های مخصوص حیوانات خانگی تهیه کنید. اگر در تهیه پلت های خوراکی مخصوص خرگوش، از یونجه استفاده شده است، از دامپزشک حیوان خانگی خود در مورد مقدار مناسبی که باید از آن نوع غذا به خرگوش خانگی خود بدهید، سوال بپرسید.
اکثر خرگوش هایی که یک رژیم غذایی متعادل حاوی یونجه فراوان دریافت می کنند، نیازی به مصرف گلوله ها و پلت های خوراکی ندارند. علاوه براین، خرگوش خانگی شما برای حفظ وزن در محدوده مناسب، به انجام فعالیت بدنی و ورزش زیاد نیاز دارد. خرگوش های چاق بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات دستگاه ادراری هستند.
اگر درباره تجمع کلسیم و سنگ اضافی در دستگاه ادراری خرگوش های خانگی سوال بیشتری دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.
ایجاد سنگ کلیه در مجاری ادراری خرگوش به علت رسوب ترکیبات پیچیده حاوی کلسیم در ادرار تشکیل می شود. باید به این نکته توجه داشته باشید که در خرگوش های خانگی، تمام کلسیم مصرفی، جذب می شود و ادرار معمولاً 60-45 درصد کلسیم دارد (ادرار سایر پستانداران فقط دو درصد کلسیم دارد).
خرگوش های سه تا پنج ساله در معرض خطر بیشتری نسبت به بروز اختلالات مرتبط با کلسیم هستند.
علائم و انواع هیپرکلسیوری در خرگوش های خانگی
علائم بروز پیدا کرده، در نهایت به محل، اندازه و مقدار مواد موجود در مثانه بستگی دارد. برخی از علائم شایع مرتبط با سنگ کلیه، عبارت اند از:
- بی حالی
- کاهش وزن
- دندان قروچه
- کاهش اشتها
- وجود خون در ادرار (هماچوری)
- تورم کلیه (ممکن است قابل لمس باشد).
- تورم مثانه (ممکن است قابل لمس باشد).
- زور یا احساس درد در هنگام دفع ادرار
- دفع ادرار غلیظ، خمیری، کدر یا به رنگ بژ تا قهوه ای
- حالت خمیده بدن، لرزش و مشکل در راه رفتن (زمانی که اختلالات عصبی یا ارتوپدی منجر به احتباس ادرار می شوند)
در صورتی که درباره هر کدام از این علائم سوالی دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.
غذاهای تجاری مخصوص خرگوش های خانگی، مانند پلت ها، معمولاً حاوی کلسیم بسیار بالایی هستند که این میزان بسیار بیشتر از نیاز روزانه رژیم غذایی این حیوانات می باشد. این امر همراه با عواملی مانند مصرف ناکافی آب، ورزش نکردن، چاقی و تخلیه ناقص مثانه می تواند باعث رسوب کلسیم در ادرار و در نهایت منجر به تشکیل سنگ شود.
درمان سنگ دستگاه ادراری در خرگوش های خانگی
اولین اولویت این است که خرگوش خانگی خود را از هر دردی که تجربه می کند، خلاص کنید. درمان علت زمینه ای سنگ ها در اولویت بعدی خواهد بود. دامپزشک حیوان خانگی شما سعی می کند به صورت دستی مثانه را ماساژ دهد تا ادرار باقی مانده را خارج کند.
اگر انسدادی در دستگاه ادراری وجود داشته باشد، دامپزشک حیوان خانگی شما می تواند از روش فلاشینگ برای بیرون راندن سنگ ها از دستگاه ادراری استفاده کند. در برخی موارد، برای برداشتن سنگ هایی که در مجاری ادراری گیر کرده اند یا خیلی بزرگ هستند که نمی توانند به طور ایمن از دستگاه ادراری عبور کنند، انجام جراحی لازم است.
یک دوره کوتاه بستری در بیمارستان برای جراحی و تثبیت وضعیت حیوان به طور کلی تمام چیزی است که به آن نیاز است. مصرف مکمل های مایع برای آبرسانی مجدد نیز اقدامی مفید خواهد بود. اگر لکه ادرار و سوختگی روی پوست اطراف اندام تناسلی، یعنی پرینه و داخل پاها، بروز کند، پودر روی و منتول ممکن است برای خشک و خنک نگه داشتن ناحیه مورد نظر استفاده شود.
مدیریت علائم خرگوش خانگی مبتلا به سنگ کلیه
خرگوش خانگی شما برای ریکاوری به محیطی گرم و آرام نیاز دارد. اگر خرگوش خانگی تان خیلی خسته نیست، حداقل هر 6 تا 8 ساعت به مدت 10-15 دقیقه انجام فعالیت و ورزش (پریدن) را تشویق کنید. این کار باعث بهبودی سریع خرگوش خانگی تان می شود.
مهم است که خرگوش خانگی شما در طول درمان و بعد از درمان به خوردن غذا ادامه دهد. با دادن آب تازه، خیس کردن توده سبزیجات برگدار، یا طعم دادن به آب به وسیله آب سبزیجات، مصرف مایعات خوراکی را افزایش دهید. مجموعه وسیعی از سبزیجات تازه و مرطوب مانند گشنیز، کاهوی رومی، جعفری، هویج، سبزی قاصدک، اسفناج، سبزی کولارد، و یونجه با کیفیت خوب به جای یونجه معمولی با یونجه تیموتی و علف تهیه کنید.
اما همچنان به خرگوش خانگی خود رژیم غذایی پلت شده مناسب را ارائه دهید. زیرا هدف اولیه این است که خرگوش خانگی را وادار به خوردن کنید و وزن و وضعیت تغذیه ای حیوان خانگی خود را حفظ کنید.
اهمیت رژیم غذایی خرگوش
اگر خرگوش خانگی شما از مصرف این غذاها امتناع کرد، باید با سرنگ، مخلوطی از غلات را به حیوان خانگی، تا زمانی که بتواند دوباره به تنهایی غذا بخورد، بدهید.
مگر اینکه دامپزشک حیوان خانگی شما به طور خاص مصرف آن را توصیه کرده باشد، به خرگوش خانگی خود مکمل های غذایی پر کربوهیدرات و پرچرب ندهید. در برخی موارد، ممکن است مجرای روده نیز تحت تأثیر قرار گرفته باشد و ممکن است برای برداشتن مواد جامد از روده به جراحی نیاز باشد.
عوارض احتمالی شامل نارسایی کلیه، انسداد مجاری ادراری یا فلج عضلات گوارشی (به علت بیهوشی در طول جراحی) است. پس از بازگشت به خانه، اشتها و تولید مدفوع خرگوش خانگی خود را کنترل کنید. هر گونه ناهنجاری را فوراً به دامپزشک حیوان خانگی خود گزارش دهید. زیرا ممکن است مرگ به علت عوارض ناگهانی و شدید رخ دهد.
احتمال عود وجود دارد، بنابراین کاهش عوامل خطر و مستعد کننده مانند چاقی، زندگی بی تحرک، کمبود فعالیت و رژیم غذایی نامناسب بسیار مهم است. به طور کلی، مصرف ترکیبی از رژیم غذایی کم کلسیم، افزایش ورزش و فعالیت و افزایش مصرف آب برای باقی عمر خرگوش خانگی برای حفظ سلامتی در طولانی مدت، بسیار توصیه می شود.
