انواع بیماری ها در خرگوش پیر

احتمال بروز انواع بیماری ها در خرگوش پیر وجود دارد، که توجه به بیماری هایی که خرگوش پیر را درگیر می کند نیاز به شناخت علائم و مراقبت ویژه از حیوان دارد. در صورتی که سلامتی یک خرگوش پیر، توسط صاحب آن نادیده گرفته شود، ممکن است حیوان در معرض سایر مشکلات سلامتی و بیماری ها قرار بگیرد. با این حال، با وجود نظارت و مراقبت های دقیق، باز هم ممکن است که یک بیماری زمینه ای به صورت پنهانی پیشرفت کرده و زمانی خودش را نشان دهد که کار از کار گذشته باشد.

به همین دلیل مهم است که شما خرگوش خانگی خود را حداقل 2 سال یک بار برای معاینه کامل نزد یک دامپزشک ببرید. حتی هر سال یک بار با رسیدن به سن های بالاتر را ادامه داد. اما از آنجایی که احتمال بروز بیماری های مختلف در بین خرگوش های پیر زیاد است ما سعی کرده ایم در این مقاله انواع بیماری ها در خرگوش هایی بزرگسال را مورد بررسی قرار دهیم.

بیماری های دندان در خرگوش پیر

دندان های یک خرگوش به طور مداوم در حال رشد هستند. به همین دلیل مهم است که برای خرگوش خود در طول زندگی به اندازه کافی یونجه، اسباب بازی یا سایر گیاهان تهیه کنید تا دندان هایش را تا حد قابل قبول تری کوتاه کند. این سایش همچنین می تواند از رشد بیماری های دردناک دندان در اواخر عمر جلوگیری کند.

بیماری های دندان یکی از شایع ترین علل نیاز یک خرگوش به مراقبت های دامپزشکی است. یک خرگوش پیر به دلیل تغییرات تدریجی در شکل و ساختار جمجمه خود با گذشت زمان، مستعد بیماری های دندانی می شود.

در چنین شرایطی، نا مرتبی دندان های خرگوش باعث رشد خارج از کنترل دندان ها می شود. این شرایط برای خرگوش بسیار دردناک است و حتی می تواند در غذا خوردن و نظافت اختلال ایجاد کند.

خوشبختانه، بیشتر بیماری های دندانپزشکی در مراحل ابتدایی قابل شناسایی هستند. حتی می توان برای پیشگیری از وخیم ترین شرایط، اقداماتی انجام داد. بیماری های دندان به خودی خود قابل درمان نیستند. اگر خرگوش شما علائم زیر را نشان داد، فوراً به یک دامپزشک مراجعه کنید:

• بی حالی
• کاهش وزن
• امتناع از خوردن
• کاهش حجم مدفوع
• تورم در اطراف دهان یا فک
• زخم های دردناک پوستی (درماتیت)

بیماری قلبی در خرگوش ها

طبق اطلاعات مجله فیزیولوژی آمریکا، افزایش سن می تواند آئورت در خرگوش ها را که مجرای اصلی شریانی است و خون اکسیژنه قلب خرگوش را تأمین می کند، دچار مشکل کند. این اختلالات می توانند بروز آریتمی های قلبی (یا ضربان های نامنظم) را افزایش دهند. حتی باعث مرگ ناگهانی خرگوش شوند.

اگر خرگوش شما ناراحتی قلبی داشته باشد، ممکن است متوجه شوید که بیش از اندازه سرفه می کند، کم غذا می خورد، در تنفس مشکل دارد و با سرعت نگران کننده ای وزن خودش را از دست می دهد.

اگر متوجه وجود هر یک از این علائم شدید، باید بلافاصله خرگوش خود را نزد دامپزشک ببرید. بخاطر داشته باشید که یک خرگوش تا زمانی که وضعیت بیماری شدید شود، تمایل دارد درد خود را پنهان کند.

دامپزشک شما برای کاهش درد و بهبود انقباض قلب، سرم نمک ایزوتونیک را به عنوان یک درمان مکمل در کنار سایر داروها تزریق می کند. دامپزشک همچنین به شما در مورد چگونگی تغییر رژیم غذایی خرگوش توصیه هایی می کند. در بسیاری از شرایط، با استفاده از یک رژیم غذایی کم چرب و با فیبر بالا برای خرگوش، می توان از مشکلات قلبی خرگوش جلوگیری کرد.

مشکلات تنفسی در خرگوش ها

ابتلا خرگوش به مشکلات تنفسی علائمی شبیه به بیماری های قلبی خواهد داشت. به عنوان مثال خرگوش شما ممکن است عطسه کند یا ترشحات بینی داشته باشد.

مشکلات کلیه

طبق گفته انجمن دامپزشکی انگلیس، وجود سنگ کلیه یا غلظت زیاد اوره و کراتینین در خون نشانه های بیماری کلیوی (یا اختلالات مربوط به کلیه) است. به طور معمول، این علائم به نوبه خود ناشی از وجود مقادیر زیاد کلسیم در رژیم غذایی خرگوش است. بنابراین، ضروری است که خرگوش شما با رژیم کم کلسیم تغذیه شود تا از این امر جلوگیری کند. اگر متوجه شوید که خرگوش پیر تان آب زیادی می نوشد، لاغر یا افسرده شده است، ممکن است از بیماری کلیوی رنج ببرد. بیماری کلیوی در یک خرگوش می تواند یک وضعیت خطرناک باشد. بنابراین باید بلافاصله خرگوش را نزد دامپزشک ببرید.

عفونت های دستگاه ادراری

کلسیم اضافی همچنین می تواند باعث عفونت ادراری شود. در این شرایط، تجمع باکتری ها در مثانه خرگوش باعث ادرار خونی و دردناک می شود. با ورزش و تحرک کافی و نیز انتخاب یک رژیم غذایی مناسب، می توانید از این امر جلوگیری کنید.

زوال عقل یکی از انواع بیماری ها در خرگوش پیر می باشد.

زوال عقل یک اصطلاح پزشکی گسترده است که شامل کاهش حافظه، مهارت های حل مسئله و سایر توانایی های شناختی لازم برای عملکرد روزمره است. تفاوت آن با بیماری آلزایمر این است که آلزایمر، خود، فقط یکی از دلایل زوال عقل است.

طبق اطلاعات ژورنال بیماری آلزایمر، خرگوشی که از رژیم غذایی غنی از کلسترول تغذیه می کند، به احتمال زیاد به بیماری آلزایمر و علائم زوال عقل مبتلا می شود. بر این اساس شما می توانید رژیم غذایی خرگوش خود را کنترل کنید. تا با ایجاد و پیشرفت این بیماری ها مبارزه کنید.

متأسفانه، در مورد چگونگی درمان زوال عقل و شرایط مربوط به آن در طولانی مدت، اطلاعات کمی در دست است، همچنین تحقیقات کمتری نیز در مورد درمان خرگوش مبتلا به زوال عقل وجود دارد.

تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که سعی کنید فضایی ثابت برای خرگوش خود ایجاد کنید تا بتواند غذا، آب، جعبه بستر و سایر امکانات خود را در همان مکان ها پیدا کند تا احساس راحتی و امنیت داشته باشد.

سرطان، یکی دیگر از انواع بیماری ها در خرگوش پیر می باشد.

سرطان رحم متداول ترین نوع سرطانی است که خرگوش ماده می تواند به آن مبتلا شود، خصوصاً اگر به موقع از ایجاد این‌ سرطان پیشگیری نشود. حدود 70٪ از کل خرگوش های ماده غیر عقیم که 3 سال یا بیشتر دارند به سرطان رحم مبتلا می شوند. بهتر است خرگوش خود را در سن 5 تا 6 ماهگی عقیم کنید تا کاملاً از تشکیل این سرطان جلوگیری کنید.

اگر خرگوش ماده شما ادرار خونی دارد، ممکن است به سرطان رحم مبتلا شده باشد. درمان سرطان رحم در صورت تشخیص به موقع، برای دامپزشکان کاملاً آسان است. دامپزشک قبل از گسترش و متاستاز بیش از حد سرطان، رحم و تخمدان را با جراحی خارج می کند.

همچنین خرگوش ماده می تواند به سرطان پستان مبتلا شود که ناشی از تومورهای موجود در غده پستانی است. مانند سرطان رحم، در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان پستان به راحتی قابل درمان است. پس از عمل جراحی، دامپزشک به شما توصیه خواهد کرد که تا زمان بهبودی کامل، خرگوش باید کمترین میزان حرکت را داشته باشد.

هنگامی که خرگوش شما 6 ساله یا بیشتر شد، علائم پیری خرگوش ظاهر می شود. شما باید در این مرحله از زندگی خرگوش به سلامتی و رفتار حیوان خانگی تان بیشتر توجه کنید تا این علائم را در ابتدای ظاهر شدن تشخیص دهید.

چگونه از بروز بیماری در خرگوش پیر، پیشگیری کنیم؟

روش هایی وجود دارد که با انجام آنها می توان از بروز عوارض جانبی احتمالی پیشگیری کرد. به عنوان مثال، بسیار مهم است که به خرگوش خود رژیم غذایی پر از فیبر و سبزیجات بدهید. تا از سالم ماندن حیوان خانگی تان اطمینان حاصل کنید. همچنین لازم است ویزیت دامپزشکی را از 2 سال یک بار به یک بار در سال افزایش دهید. تا دامپزشک بتواند از اوایل ابتلا به بیماری های جدی سلامتی، درمان خرگوش را آغاز کند.

در واقع هرچه سریع تر مشکلات و اختلالات خرگوش تشخیص داده شود، احتمال بهبود و درمان موفقیت آمیز این حیوان خانگی افزایش می یابد. پس ضروری است که با کسب اطلاعات کافی درباره علائم اختلالات خرگوش و نیز نشانه های پیری آنها، اقدامات پیشگیرانه ای برای حفظ سلامتی حیوان خانگی تان انجام دهید.

مشاوره از دامپزشک در نگهداری از خرگوش مسن

پیر شدن خرگوش، مانند تمام جانداران دیگر، غیر قابل اجتناب است. اما می توان با انجام برخی اقدامات، از شدت عوارض آن پیشگیری کرد.

اگر گمان می کنید خرگوش شما دچار آرتروز است، بهتر است آن را نزد یک‌ دامپزشک ببرید. دامپزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAID برای تسکین درد مفاصل یا ماساژ دادن مفاصل خرگوش را تجویز کند. دامپزشک همچنین ممکن است روش هایی را برای تنظیم رژیم غذایی خرگوش شما پیشنهاد دهد تا بتواند لاغر شود. رژیم غذایی کم چرب و با فیبر بالا برای کسب و حفظ سلامتی مطلوب بسیار مهم است.

خوشبختانه همه خرگوش های پیر دچار مشکلات حرکتی نخواهند شد. برخی از آنها به همان اندازه که در جوانی فعال و سرحال بودند، سرحال خواهند ماند.

سخن آخر

علائم پیر شدن خرگوش حیوان خانگی شما ممکن است شامل کت خاکستری، آب مروارید یا از دست دادن بینایی، کم شنوایی یا خوابیدن بیش از حد باشد. همچنین ممکن است متوجه مشکلات حرکتی، کاهش وزن، پرهیز مکرر از جعبه بستر یا حساسیت به تغییر دما شوید. افزایش سن همچنین می تواند طیفی از بیماری ها مانند بیماری های دندانی، بیماری های قلبی، مشکلات تنفسی، مشکلات کلیوی یا عفونت ادراری را به همراه داشته باشد. خرگوش شما حتی ممکن است به زوال عقل یا سرطان مبتلا شود. برخی از این علائم در صورتی که خرگوش شما در بیشتر زندگی خود از مراقبت های با کیفیت بالا برخوردار باشد، مشکل ساز نخواهد شد. اما شما باید سبک زندگی خرگوش خود را تنظیم کنید. هرچه خرگوش شما بزرگتر شود، به شما برای سالم ماندن بیشتر  نیاز دارد.

منبع: https://www.rabbitcaretips.com/signs-of-old-age-in-rabbits/