انگل در بز و نحوه درمان آنها

انگل های خارجی در بز ها خطرناک و جدی هستند. اما می توان تمام آن ها را قبل از بیمار کردن بزهای دیگر، از بین برد . باید با تمام امکانات و توان خود، از ابتلا دام هایتان‌ به بیماری های مختلف، علی الخصوص انگل های خارجی، پیشگیری کنید. درمان این انگل ها ممکن، ولی هزینه بر و طولانی است. به همین دلیل است که می گویند پیشگیری بهتر از درمان است.

بسیاری از افراد درباره بز ها باورهای غلطی دارند. اکثر افراد گمان می کنند که بزها موجوداتی پر از شیطنت و آزار دهنده ای هستند. اما در واقع، بزها موجوداتی دوست داشتنی، دوست داشتنی و اجتماعی هستند. مانند سایر حیوانات، بزها نیز می توانند به بیماری های مختلفی مبتلا شوند.

یکی از مهم ترین بیماری های بزها، ابتلا این حیوانات به انگل های گوناگون است. ابتلا گله بزها به انگل، نه تنها سلامتی این حیوانات، بلکه سلامتی انسان ها را نیز تهدید می کند. برخی از انگل های بز می توانند انسان‌ ها را نیز بیمار کنند.

کنه، شپش، کنه و مگس، موجوداتی هستند که می توانند سلامتی بزها را به خطر بیندازند. خوشبختانه، بزها به طور طبیعی حیوانات تمیزی هستند، در نتیجه نسبت به گاوها و گوسفندان کمتر در معرض ابتلا به این انگل های خارجی هستند. اما در هر صورت، شما باید به عنوان صاحب دام، از بروز بیماری در بزها پیشگیری کنید.

به دست آوردن اطلاعاتی درباره انگل های خارجی بز، دانستن چگونگی پیشگیری از ابتلا به آن ها و نیز کسب توانایی های لازم برای درمان بزهای مبتلا به انگل های خارجی، بخش مهمی در پرورش بز محسوب می شود. در ادامه این مقاله، درباره تمام اطلاعات ضروری برای مبارزه با انگل های خارجی بز، صحبت خواهد شد.

تعریف انگل های خارجی بز

انگل ها موجوداتی هستند که از جانداران دیگری(جانداران میزبان) تغذیه می کنند. انگل ها هیچ نفعی برای میزبان ایجاد نمی کنند. بزها می توانند به انواع انگل ها، از جمله انگل های خارجی، مبتلا شوند. صرف نظر از محل آلودگی بدن بز به انگل، این عوامل بیماری زا می توانند خون، مواد مغذی حیوان میزبان را دزدیده و باعث بروز بسیاری از بیماری ها، از کم خونی گرفته تا آسیب عصبی و حتی مرگ، شوند.

در هر قسمت از دنیا، انگل های متفاوتی زندگی می کنند. اما شایع ترین انگل های مشترک‌ میان بزها شامل موارد زیر است:

• کنه
• کک
• شپش
• استروس اوویس

پیشگیری و درمان عمومی انگل های خارجی در بز

هر کدام از این انگل ها، روش های درمانی خاصی دارند که در صورت ابتلا بز به آن ها، باید انجام شوند. با این حال، پیشگیری از ابتلا بزها به انگل، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. معمولا درمان بیماری ها بسیار دشوارتر از پیشگیری از آن ها است. همچنین با پیشگیری، از بروز هزینه های اضافی و خسارت های اقتصادی نیز پیشگیری خواهید کرد.

در صورت ابتلا بزهای تان به انگل های خارجی، برای تشخیص نوع انگل و نیز انتخاب یک روش درمانی موثر، با یک دامپزشک مشورت کنید.

روش های پیشگیری از ابتلا بز به انگل های خارجی

اگر بز های شما سالم هستند، می توانید سلامتی آنها را با تامین علوفه تازه، آب تمیز، یونجه مرغوب و مواد معدنی طبیعی مانند جلبک دریایی و گوگرد تقویت کنید. با این کار سیستم ایمنی آن ها در برابر بیماری های مختلف مقاوم تر خواهد شد.

به عنوان اولین قدم برای جلوگیری از شیوع انگل در میان تمام گله، اگر متوجه شدید که یکی از بزها به شپش، کنه و سایر انگل ها مبتلا شده است، آن را جدا کرده و با یک محصول دارویی کاملاً ایمن و بی خطر که سیستم ایمنی بدن آن ها را تقویت کرده و باعث آلودگی شیر یا گوشت آن ها نمی شود، درمان کنید.

همچنین، در سطح بین المللی، دو روش پر طرفدار برای پیشگیری از شیوع انگل های مختلف در میان گله وجود دارد. در ادامه مقاله به این دو روش خواهیم پرداخت.

چراندن چرخشی یا Rotational Grazing

چراندن چرخشی، بهترین و کم هزینه ترین روش پیشگیری از ابتلا بز به انگل های مختلف است. این روش، چرخه زندگی انگل ها را مختل می کند. به طور طبیعی، بزهای وحشی این کار را انجام می دهند. شما نیز باید گله تان را به صورت چرخشی به چرا ببرید. با این کار، چرخه زندگی انگل ها با اختلال رو به رو خواهد شد‌.

بز هایی که با این روش به چرا برده می شوند، معمولا سالم تر از دام هایی هستند که با این روش به مرتع نمی روند.

تناسب تعداد بزها و فضای مرتع

نگه داری از تعداد زیادی بز در یک مساحت بزرگ، اقدام مناسبی برای پیشگیری از بروز استرس در این حیوانات است. اگر بزهایتان را در یک محیط بسیار کوچک نگه داری کنید، در این صورت احتمال ابتلا آن ها به انگل های مختلف به شدت افزایش پیدا خواهد کرد. فضای کم باعث بروز استرس در دام هایتان خواهد شد.

با حرکت دادن بزهای خود در مرتع و با نشاط و بدون استرس نگه داشتن آن ها، از ابتلا آن ها به انگل های مختلف پیشگیری کنید.

شپش در بز ها

احتمالاً شپش، شایع ترین انگل خارجی در بزها است. اگرچه شپش ها برای چشم انسان قابل مشاهده هستند، اما برای شناسایی نوع شپش به ذره بین یا میکروسکوپ نیاز است. ریزش بیش از حد مو، مالیدن بدن به اشیا سخت، خراشیدن پوست و موها و ایجاد توده هایی از مو، همگی از علائم شایع آلودگی بز با شپش است.

شپش ها مانند اسب چوبی تروآ عمل می کنند. شپش ها توسط حیوانات تازه وارد به مزرعه، در میان گله شیوع پیدا می کنند. قبل از اضافه کردن به گله، باید تمام بزها یا گوسفندهای جدید را قرنطینه کرده و معاینات دقیق دامپزشکی روی آن ها انجام داد.

ابتدا باید موهای بز بیمار را بتراشید. بله، درست مثل انسان ها، اگر موهای بز مبتلا تراشیده شود، می توان به صورت مستقیم به پوست بز دسترسی کرد. در چنین شرایطی، هرگونه درمان بسیار مؤثرتر خواهد بود.

از گوگرد هم می توانید استفاده کنید. استفاده از گوگرد هم روشی برای پیشگیری و هم روشی طبیعی برای درمان شپش در بزها است. اگر در حال حاضر بزهایتان به شپش مبتلا شده اند، جوی آن ها را تراشیده و هر دو تا سه روز یک بار به پوست آن ها گوگرد بپاشید تا شپش از بین برود.

همچنین، خاک دیاتومه یکی از موادی است که باعث از بین رفتن شپش ها می شود. خاک دیاتومه، بدن نرم جاندارانی مانند کنه را به راحتی از بین می برد. در هنگام استفاده از خاک دیاتومه، مراقب باشید که آن را استشمام نکنید و کاملاً پوست بز را مالش دهید. این کار را هر دو الی سه روز تکرار کنید تا شپش از بین برود.

کنه در بز ها

کنه ها، هم انسان ها و هم بز ها را بیمار کرده و می توانند بیماری های مختلفی ایجاد کنند. اما کنه ها برای تامین مواد لازم برای رشد خود، از خون جانور میزبان تغذیه می کنند. در بزها، کنه ها بیشتر زیر پاها، پستان، گوش ها و شاخ ها را بیمار می کنند.

کنه ها را می توان‌ به صورت فیزیکی از روی پوست برداشت. برای از بین بردن کنه ها، یک ظرف را با الکل 70 درصد پر کرده و به کمک ابزاری مانند موچین، کنه ها را بردارید. با دقت کنه ها را برداشته و در ظرف پر از الکل قرار دهید.

از گیاهان و مواد معدنی نیز می توان استفاده کرد. به عنوان مثال دادن سیر و سولفات به بز، باعث می شود تا کنه ها از مکیدن خون بز دست بردارند (این محصولات برای کنه ها طعم نامطلوبی دارند). همچنین می توانید پوست بز را تراشیده و یک محلول رقیق سرکه را روی پوست بز اسپری کنید.

چرب در بز ها

جرب ها، انگل های خارجی کوچکی هستند که از طریق پوست تغذیه می کنند و یا. جرب ها می توانند در پوست فرو بروند. هنگام تغذیه جرب از پوست، سمی آزاد می شود که باعث ایجاد خارش شدید در جانور میزبان می شود. جرب های گوش رایج ترین گونه جرب ها در بزها هستند که باعث ایجاد ترشحات در گوش بز می شوند.

اولین کار این است که موی بز را بتراشید، با این کار هرگونه درمان برای مقابله با جرب، موثرتر خواهد بود.

روغن زیتون خالص و با کیفیت، باعث از بین بردن جرب های گوش می شود. یک قاشق غذاخوری  از روغن زیتون‌ با کیفیت را توسط یک سرنگ، به گوش بیمار بز تزریق کنید. با این کار انگل ها از بین خواهند رفت.

همچنین، روغن درخت چای را می توان با اسپری و یا با استفاده از پنبه، به محل مورد نظر رساند. روغن چای برای مقابله با جرب ها موثر است.

استروس اویس در بزها

استروس اوویس ها دارای چرخه حیات تهدید کننده ای هستند. مگس های بالغ، لارو خود را در قسمت بینی قرار می دهند که به نوبه خود، در طول زمان به مجاری بینی صعود می کنند.

علائم تا زمانی که این لاروها تقریباً به مرحله بزرگسالی نرسند، ظاهر نمی شوند. ترشحات بینی، لرزش بیش از حد سر و علائم بی حالی، اضطراب و پریشانی مانند دندان قروچه و از دست دادن اشتها علائم احتمالی آلودگی به این انگل است. تکان دادن پیوسته و غیر عادی سر از دیگر علائم آلودگی با این‌ انگل است.

استروس اوویس یکی از انگل های خارجی است که برای درمان آن نمی توان از مواد طبیعی و گیاهی استفاده کرد. روش های درمانی طبیعی بیش از حد طول می کشند. برای انجام یک روش درمانی مناسب به کمک داروهای کرم زدا، با یک دامپزشک مشورت کنید.

هر عاملی که باعث از بین رفتن و یا دوری این انگل ها از بزها شود، باعث پیشگیری از آلودگی دام ها به این‌ انگل می شود.

کک در بز ها

بله، بزها نیز مانند سگ ها یا گربه ها، می توانند به کک بیمار شوند. کک ها، انگل های ریز، مسطح، سیاه یا قهوه ای هستند که به دلیل توانایی پرش شان شناخته شده اند. همچنین، یک کک ماده می تواند حداکثر 25 تخم در روز بگذارد، بنابراین درمان به موقع آلودگی به این انگل، از اهمیت بالایی برخوردار است.

از آن جا که کک ها نزدیک پوست حرکت می کنند، باید ابتدا موی بز بیمار را بتراشید. با این کار داروی ضد کک به صورت موثرتری عمل خواهد کرد.

از حشره کش های ایمنی که به بز آسیب نمی رسانند، می توان برای از بین بردن کک استفاده کرد.

کک ها عاشق پنهان شدن هستند. به همین دلیل باید محیط زندگی خود و دام هایتان‌ را همواره تمیز نگه دارید. تمام مواد و اشیا پارچه ای، یونجه و کاه باید بررسی شده و شکاف ها و نقاط پنهان تمیز شوند. با این کار کک های موجود در محیط از بین خواهند رفت.

سخن آخر

انگل های خارجی نه تنها باعث ایجاد استرس و آسیب در بز می شوند، بلکه بسیاری از آنها به انسان نیز منتقل می شوند. بعلاوه، انگل های خارجی سیستم ایمنی بزها را ضعیف می کند. ضعف سیستم ایمنی می تواند تا جایی ادامه پیدا کند که بز دیگر نتواند از خود دفاع کند. در بزهای بیمار تولید شیر، گوشت و کیفیت پوست آن ها کاهش می یابد.

منبع:

https://morningchores.com/goat-external-parasites/