واقعیت ها و باورهای غلط درباره طوطی های سخنگو

برخی باورهای غلط درباره طوطی های سخنگو وجود دارند که بر اساس، انها ممکن است افراد تصمیم به خرید این پرنده های خانگی کنند. یکی از رایج ترین‌ سوالاتی که صاحبان پرندگان خانگی هنگام خرید طوطی می پرسند، این است که “آیا این طوطی صحبت می کند؟” به نظر می رسد همه انسان ها مجذوب توانایی طوطی ها در تقلید از زبان و گفتار افراد هستند. در واقع خیلی از افراد به خاطر توانایی تقلید صدا، از طوطی های نگه داری می کنند. سگ ها و گربه های خانگی نیز می توانند با ما ارتباط برقرار کنند. اما پرندگان تنها حیوانات خانگی هستند که به قول معروف قادر به حرف زدن، و یا به عبارت دقیق تر تقلید صدا هستند. بسیاری از عاشقان طوطی های خانگی، یک جوجه طوطی زیبا و سالم را به خانه می آورند، به این امید که این پرنده صحبت کردن را یاد بگیرد.

اما باورهای غلط زیادی در مورد اینکه چگونه و چرا یک طوطی صحبت می کند؟ یا چرا یاد نمی گیرد به زبان انسان ها صحبت کند، وجود دارد. آیا می دانید کدام یک از این باورها واقعیت است و کدام یک اشتباه؟ در ادامه این مقاله، به تعدادی از باورهای غلط مربوط به طوطی های سخنگو اشاره می کنیم.

باور غلط: همه طوطی ها می توانند صحبت کنند.

اکثر طوطی ها توانایی صحبت کردن را دارند. اما با وجود اینکه بسیاری از طوطی ها این توانایی را دارند. برخی از طوطی ها هرگز حتی یک کلمه را هم نمی گویند. چرا؟ فقط به این دلیل که هر طوطی ویژگی های منحصر به فردی دارد. به نظر می رسد برخی گونه ها مانند طوطی های خاکستری آفریقایی و طوطی های آمازون تمایل بیشتری برای تقلید و استفاده از گفتار انسانی دارند.

دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا برخی از گونه های طوطی ها، بیشتر از دیگران صحبت می کنند.

حتی در گونه هایی که شهرت و معروفیت زیادی در سخن گفتن خوب و حرفه ای دارند، ممکن است یک پرنده از آن گونه، استثناء هرگز صحبت نکند. اگر توانایی صحبت کردن در لیست خواسته های شما از پرورش یک پرنده خانگی است. به دنبال یک طوطی باشید که توانایی تقلید صدا داشته باشد.

باور غلط: طوطی ها تنها پرندگانی هستند که می توانند صحبت کنند.

مردم معمولاً وقتی به پرندگان سخنگو فکر می کنند، اول از همه به طوطی ها می اندیشند.‌ این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که طوطی ها جزوی از رایج ترین و محبوب ترین پرندگان خانگی هستند. در واقع بسیاری از گونه های غیر طوطی در میان پرندگان وجود دارند که می توانند صحبت کنند، و برخی ممکن است شما را شگفت زده کنند!

پرندگان Mynah، در حالی که جزء پرندگان خانگی غیر رایج هستند، به عنوان تقلیدکنندگان و گویشوران عالی شناخته می شوند. کلاغ ها، زاغ ها و دیگر اعضای خانواده Corvid، تقلید کننده های بسیار خوبی هستند. اگرچه آنها به خوبی، تکلم انسان را مانند طوطی هو تقلید نمی کنند. صدایشان سنگین است و چندان واضح نیست.

یکی از رایج ترین پرندگان سخنگو در دنیا، استارلینگز نام دارد. استارلینگز، یک پرنده آوازخوان بومی اروپا و رایج شده در آمریکای شمالی، می تواند صحبت انسانی را به صورت کاملاً واضح تقلید کند. در صفحات مجازی، فیلم های زیادی از صحبت کردن این پرنده محبوب وجود دارد.

شاید یکی دیگر از بهترین تقلید کنندگان صدا، مرغ چنگ استرالیایی باشد. این‌ پرنده نه تنها می تواند صدای گفتار انسان را تقلید کند، بلکه می تواند صداهای فوق العاده پیچیده ای مانند صدای اره برقی را نیز به شکل واضحی ایجاد کند. بنابراین، اگرچه طوطی ها شناخته شده ترین پرنده های سخنگو هستند، ولی مطمئناً آنها تنها پرندگانی نیستند که قادر به تقلید گفتار هستند.

باور غلط: طوطی ها به دلیل داشتن تارهای صوتی صحبت می کنند.

اگرچه برخی از طوطی ها می توانند دقیقاً صدای افرادی را که با آنها زندگی می کنند، تقلید کنند. اما طوطی، این صداها را بدون داشتن تارهای صوتی تولید می کنند. در انسان ها، تارهای صوتی، بخشی از ماهیچه ای در کنار حنجره است که با بافتهای خاصی پوشانده شده است که می توانند با سرعت زیاد ارتعاش کنند. این ارتعاشات توسط حنجره تعدیل و کنترل می شود. طوطی ها قادرند صداها را با آناتومی بسیار متفاوتی که دارند ایجاد کنند.

مجرای صوتی در طوطی پیچیده است، اما با syrinx شروع می شود. به جای استفاده از حنجره، پرندگانی مانند طوطی، کلاغ و پرندگان آواز خوان، دارای یک سیرینکس هستند که در محل شکاف اتصالی نای به ریه ها قرار دارد. جریان هوا از طریق سیرینکس و ارتعاش روی دیواره ها باعث ایجاد صدا می شود که توسط بقیه دستگاه های بدن صوتی تنظیم می شود.

اگرچه طوطی ها بدون تارهای صوتی صحبت می کنند، و این پدیده ای جذاب است. اما شگفت انگیز تر این است که آن ها می توانند صداهای مشابهی را بدون کمک لب و دندان تولید کنند. فقط سعی کنید بدون استفاده از لب خود “طوطی” بگویید، موضوع را خواهید فهمید! با این حال، آناتومی طوطی اجازه می دهد تا صداهای تقلیدی خود را به راحتی ایجاد کند.

باور غلط: اگر به پرنده خود سوت زدن را بیاموزید، صحبت کردن را یاد نمی گیرد.

یکی از رایج ترین باورهای غلطی که درباره طوطی ها وجود دارد، این است که اگر طوطی شما ابتدا سوت زدن را بیاموزد، به احتمال زیاد صحبت کردن را یاد نخواهد گرفت. زیرا صحبت کردن سخت تر از سوت زدن است. اما در واقعیت این اعتقاد صحیح نیست.

طوطی ها انواع مختلفی از صداها را ایجاد می کنند و بسیار بیشتر از هر صدایی، کلمات را تقلید می کنند. آن ها به احتمال زیاد سوت، “بوق” و “زنگ”، و همچنین صحبت کردن انسان ها‌ را تقلید کنند. ممکن است یادگیری سوت آسان تر باشد. اما طوطی را از صحبت کردن باز نمی دارد.

برخی از طوطی ها ممکن است واقعاً از سوت زدن لذت ببرند و هرگز صحبت کردن را یاد نگیرند. اما این یک ترجیح فردی در پرنده است، نه یک قانون کلی.

این را به یاد داشته باشید با وجود این که یادگیری انواع صداها برای طوطی لذت بخش است، دلیل اصلی تقلید صدا، تمایل به تعامل است. هرچه توجه پرنده برای ایجاد یک صدای خاص بیشتر باشد، احتمال تکرار آن بیشتر خواهد بود. بنابراین اگر می خواهید پرنده شما صحبت کند، ممکن است بهتر ‌باشد وقتی پرنده شما سوت می زند به او پاسخ ندهید.

در عوض، برای صداهایی که مایل به تقلید آنها هستید، از پرنده تان تمجید کرده و به آن توجه کنید. به خاطر داشته باشید که طوطی شما ممکن است حرف زدن را بیاموزد. بدون توجه به کاری که انجام می دهید یا انجام نمی دهید.

باور غلط: فقط طوطی های نر صحبت می کنند.

این درست است که در برخی گونه ها، نرها بیشتر دارای مجموعه ای بزرگتر از صداها و کلمات تقلیدی هستند. این امر به ویژه در مورد cockatiels و budgies (parakeets) صادق است. با این حال، در اغلب موارد استثنا نیز وجود دارد. اگر شما زمان زیادی را صرف آموزش طوطی تان کنید و آنها تصمیم به انجام این کار بگیرند، می توانند صحبت کردن را یاد بگیرند.

وجود احتمال بیشتر برای یادگیری صحبت کردن در نرها ممکن است به رفتار طبیعی آنها در طبیعت مربوط باشد. در طبیعت، نرها بیشتر صدا تولید می کنند. با این حال، ماده ها نیز دارای توانایی تقلید کلمات هستند. اما شاید این تمایل را نداشته باشند. در بسیاری از طوطی ها، مانند ماکائو، آمازون و خاکستری آفریقایی، جنسیت پرنده در صحبت کردن یا عدم صحبت پرنده تاثیر گذار نیست.

نرها و ماده ها به یک اندازه قادرند (یا عاجز هستند) کلمات و عبارات را بیاموزند. اینکه طوطی سخن گفتن را یاد بگیرد یا نه، واقعاً مربوط به خود پرنده خواهد بود. به نظر می رسد برخی از طوطی ها به صورت طبیعی سخن گو هستند و برخی دیگر، نه.

سخن آخر

اگر به دنبال پرنده ای پر سر و صدا هستید، از گونه هایی مانند کاکوتی و  کبوترها که به خاطر سکوت شان شناخته می شوند دوری کنید. اما به خاطر داشته باشید که هر پرنده ای از دیگری متفاوت است. اگرچه برخی از گونه ها معمولاً ساکت تر یا پرحرف تر هستند.، اما استثنائاتی نیز پیدا می شود. پرندگان پس از سگ، گربه و ماهی، چهارمین حیوان خانگی مورد علاقه آمریکا هستند. تخمین زده می شود که 14 میلیون پرنده در سراسر ایالات متحده در قفس می کنند که بسیاری از آنها طوطی هستند. و جای تعجب نیست. مقاومت در برابر این شخصیت های پرندگان با رنگ های فریبنده، شوخی های آکروباتیکی و اغلب شخصیت های احمقانه آنها دشوار است.

طوطی های حیوان خانگی دوست داشتنی هستند. اما برای افرادی که بیشتر به همراهان پشمالو کرکی عادت دارند، می توانند چالش های غیرمنتظره ای را پیش روی آنها قرار دهند. پرندگان با عمر طولانی، باهوش و بسیار اجتماعی به ویژه نیاز به توجه و غنی سازی بالایی دارند. در غیر این صورت آنها می توانند عادت های بد را برطرف کرده و حوصله و استرس خود را تا حدی که پرهای خود را بکنند بروز دهند. بر همین اساس، اگر تمایل به نگهداری از طوطی به عنوان حیوانات خانگی خود دارید بهتر است بر اساس باورهای غلطی که در این زمینه وجود دارند تصمیم نگیرید.

منابع:

https://be.chewy.com/5-parrot-talking-myths-facts/

https://www.thesprucepets.com/large-parrots-that-can-talk-390522