بیماری های پوستی کشنده در سگ و گربه
بیماری های پوستی کشنده در سگ و گربه
شناخت بیماری های پوستی کشنده در سگ و گربه می تواند برای صاحبان آنها بسیار مهم و ضروری باشد. بیماری های پوستی در حیوانات کوچک به طور معمول کشنده نیستند. با این حال، ضایعات مرتبط با برخی بیماری های پوستی در سگ ها و گربه ها به حدی شدید هستند که حیوان خانگی را بسیار بد جلوه می دهد و صاحب آنها دیگر نمی خواهد با این بیماری مقابله کند و تصمیم می گیرد که حیوان را رها کند یا حتی حیوان را به اتانازی برسانند.
استفان دی وایت، DACVD، استاد پزشکی و اپیدمیولوژی در دانشگاه کالیفرنیا-دیویس، اخیراً در مورد شرایط پوستی که سلامت حیوان آسیب دیده را تهدید می کند صحبت کرده است. وی بیماری های پوستی کشنده در سگ و گربه ها را به انواع زیر تقسیم بندی کرده است.
بیماری پوستی نئوپلاستیک
آلوپسی پارانئوپلاستیک گربه سانان، یک آلوپسی شکمی در گربه های مسن تر است. این بیماری معمولاً در شروع حاد، و به سرعت پیشرونده و متقارن است، که بر شکم و اندام حیوان تأثیر می گذارد. گربه های مبتلا بیش از حد درگیر و مبتلا به پوست براق (اما نه شکننده) شکمی می شوند. قسمت تحتانی پا نیز می توانند تحت تأثیر پوسته پوسته شدن، شکاف و برافروختگی قرار بگیرند. این بیماری را می توان با رادیوگرافی توراک تشخیص داد اما معمولاً سونوگرافی شکمی انجام می شود.
این بیماری با آدنوکارسینومای پانکراس خارج رحمی همراه است. متأسفانه، هنگامی که آلوپسی مشاهده شد، سرطان احتمالاً قبلاً به سایر قسمت های بدن منتشر شده است. برداشتن تومور اولیه فقط باعث تسکین موقتی می شود. علاوه بر این، برداشتن پانکراس می تواند منجر به دیابت شود.
در واقع آلوپسی پارانئوپلاستیک گربه سانان پیش آگهی خوبی ندارد.
کارسینومای ریوی متاستاتیک
کارسینومای ریوی متاستاتیک، در گربه ها رخ می دهد و اندام های دیستال، به ویژه پای جلو را تحت تأثیر قرار می دهد. ضایعات پوستی ،با متاستاز تومور اولیه ریه (کارسینوم سلول برونکوژنیک یا سلول سنگفرشی) همراه است. همچنین ضایعات پوستی می تواند قبل از تشخیص تومور قابل توجه باشد. غیر از درمان تسکینی با کورتیکواستروئیدها برای از بین بردن ناراحتی در گربه های مبتلا به این بیماری، درمان اولیه انجام می شود.
درماتیت سطحی نکرولیتیک
درماتیت سطحی نکرولیتیک (SND) در درجه اول سگ های مسن را درگیر می کند و با چندین نام دیگر از جمله سندرم هپاتوکوتان (HS) و درماتوز دیابتی شناخته می شود. تصور می شود که علت آن سطح بسیار کم آمینو اسید پلاسما باشد. استاد وایت توضیح می دهد، بسیاری از سگ های دارای کمبود اسیدهای آمینه، اختلال در عملکرد کبد دارند.
جالب اینجاست که حدود 20٪ سگ های مبتلا به SND دیابتی می شوند. اگرچه هر نژادی می تواند تحت تأثیر این وضعیت قرار گیرد، اما به نظر می رسد Shelties و Shepherds استرالیایی بیشترین حساسیت را دارند.
ضایعات پوستی شامل پوسته پوسته شدن (که می تواند چشمگیر باشد)، اریتم، آلوپسی محیطی و اطراف چشم و هیپرکراتوز و زخم کف پا است. تشخیص قطعی این بیماری با بیوپسی پوست و سونوگرافی شکم انجام می شود.
درمان مکمل اسید آمینه از طریق ورید مرکزی (60-80 میلی گرم در کیلوگرم در روز) به مدت 2 تا 3 روز است که شاید لازم باشد هر سه تا شش هفته تکرار شود.
از آنجا که این تزریق ها به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند، استاد وایت هشدار می دهد که هزینه های کلی درمان می تواند زیاد باشد.
جایگزین تزریق اسید آمینه، داروهای خوراکی حاوی آمینو اسید مانند پودر ProCel (1 پیمانه / 5 کیلوگرم در هر 12 ساعت) و پودر پروتئین آب پنیر است.
سندرم درماتوفیبروز گره ای
سندرم درماتوفیبروز گره ای در درجه اول در بین ژرمن شپردهای میانسال شایع است و با سیستادنوکارسینوماهای کلیوی یا سیستادنوم همراه است. گره ها معمولاً در پاها دیده می شوند.
لنفوم پوستی
استاد وایت می گوید: لنفوم پوستی، که به طور معمول سگ های مسن را تحت تأثیر قرار می دهد، تشخیص بیماری را سخت می کند. چون علائم بسیار زیادی دارد که علائم آن می تواند شبیه به انواع بیماری هایی مانند واکنش های آلرژیک و بیماری های خودایمنی باشند.
درمان لنفوم چالش برانگیز است. رژیم های شیمی درمانی استاندارد که برای سایر لنفوم ها استفاده می شود به طور کلی ناامید کننده هستند.
پردنیزولون می تواند خارش را تسکین دهد اما به طور معمول در لنفوم پوستی خوب اثر نمی کند. ایزوترتینوئین با دوز بالا Accutane، اثربخشی خوبی را نشان داده است. با این حال، گران است.
لنفوسیتوز پوستی گربه، یک بیماری بسیار غیرطبیعی و نوع احتمالی لنفوم پوستی، نادر است. کلرامبوسیل (لوکران) گرچه گران است اما می تواند در درمان آن موثر باشد.
بیماری متابولیک پوست
پانستئاتیت گربه یا به دلیل مصرف بیش از حد اسیدهای چرب اشباع نشده یا مصرف ناکافی ویتامین E رخ می دهد که هر دو منجر به التهاب بافت چربی می شوند. گربه های مبتلا دارای توده های زیر پوستی دردناک، افسردگی و تب هستند. علائم بالینی بهترین راه برای تشخیص این بیماری است.
درمان پانستئاتیت گربه شامل مکمل ویتامین E (آلفا توکوفرول، 50 میلی گرم در کیلوگرم در روز)، پردنیزولون (1 میلی گرم در کیلوگرم در هر 12 ساعت) و رژیم غذایی بدون ماهی است. پاسخ درمانی احتمال دارد ضعیف باشد، تا 25٪ از گربه ها می میرند یا در طول درمان به اتانازی می رسند.
بیماری پوستی خود ایمنی در سگ و گربه ها
اریتم مولتی فرم (EM) یک بیماری خود ایمنی است، اما توسط آنتی بادی ایجاد نمی شود. با EM، لنفوسیت ها به کراتینوسیت ها حمله کرده و باعث آپوپتوز می شوند. علت دقیق آن ناشناخته است، علل احتمالی آن عفونت، پاروویروس و داروها است.
EM می تواند به روش های مختلفی و با علائم رایج از جمله وزیکول های پوستی مخاطی، زخم ها و پلاک های کهیر تشخیص داده شود.
گزینه های درمانی عبارتند از:
- قطع آخرین داروی مصرفی
- تجویز یک دوز واحد ایمونوگلوبولین انسانی IV
- تجویز استروئیدها یا سیکلوسپورین در صورت عدم شناسایی علت اصلی
ایمونوگلوبولین انسانی گران است.
هیستیوسیتوماهای پوستی سگ (“تومورهای دکمه ای”) از سلول های لانگرهانس سرچشمه می گیرند. آنها ضایعات انفرادی هستند که غالباً در صورت سگ های جوان ایجاد می شوند. گزینه های درمانی شامل کورتیکواستروئیدها، تتراسایکلین و در صورت لزوم، درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی تهاجمی است.
هیستیوسیتوز سیستمیک، یک بیماری پیش رونده که سگ های کوهستان Bernese از نظر ژنتیکی مستعد آن هستند، بر غشاهای مخاطی و اندام های مختلف (به عنوان مثال، کبد، ریه ها) تأثیر می گذارد. سرکوب سیستم ایمنی مداوم با سیکلوسپورین و لفلونومید اغلب مورد نیاز است.
اختلالات پوستی نوتروفیل
فاسئیت نکروزان کننده یک بیماری سریعاً پیشرونده است که توسط استرپتوکوکوس کانیس ایجاد می شود. شار پیس و گریت دانس احتمال دارد مستعد این بیماری باشند، اما هنوز شواهد کافی برای حمایت از این فرضیه وجود ندارد. به نظر می رسد پوست سگ های آسیب دیده از هم می پاشد. علائم بالینی دیگر شامل تب و درد شدید در هنگام لمس است.
درمان، که شامل آنتی بیوتیک درمانی، از بین بردن آن با جراحی و مدیریت درد است، باید بلافاصله شروع شود. قبل از دریافت نتایج آزمایشات تشخیصی باید کلیندامایسین یا آموکسی سیلین-کولولانات تجویز شود. سفالکسین که سه بار در روز داده می شود، گزینه دیگری است. فلوروکینولون را نمی توان استفاده کرد، زیرا آنها می توانند باعث افزایش استرپتوکوک toxicity.10شوند.
شوک سمی استافیلوکوکی
احتمل شوک سمی استافیلوکوکی، ناشی از استافیلوکوکوس pseudintermedius وجود دارد. سگ های مبتلا احساس ضعف و التهاب شدید پا دارند. تفکیک این بیماری از فاسئیت نکروزان دشوار است. آنتی بیوتیک درمانی با سفالوسپورین ها یا دوز استئومیلیت کلیندامایسین باید بلافاصله شروع شود. پا ها احتمال دارد حساس باشند.
سندرم سویت
سندرم سویت، که به عنوان درماتوز نوتروفیل استریل نیز شناخته می شود، به سرعت پیشرفت می کند و با تب و لنگش مشخص می شود.
اریترودرمی پوسچول استریل Schnauzers مینیاتور
اریترودرمی پوسچول استریل Schnauzers مینیاتور نادر، شدید و اغلب کشنده است. تصور می شود که ناشی از استحمام باشد، سگ های مبتلا تب، ضعف شدید و افسردگی دارند. ضایعات پوستی شامل اریتم چشمگیر و جوش های پوستی است. کورتیکواستروئیدهای با دوز بالا برای درمان توصیه می شود.
اختلالات پوستی ائوزینوفیل در گربه ها
سندرم Wells-Like ائوزینوفیلیک است و به گفته استاد وایت، به اندازه بیماری های پوستی نوتروفیل خطرناک نیست. این بیماری گاهی اوقات با علائم GI یا داروها دیگر همراه است. ضایعات پوستی شامل پاپول و اریتم همراه با خارش متغیر است. گزینه های درمانی آن پردنیزولون یا پردنیزون است که از 1-2 میلی گرم در کیلوگرم شروع می شود. مدت زمان درمان معمولاً حداقل 1 ماه است.
منبع:
