بیماری کبد یا ذخیره مس در سگ

هپاتوپاتی ذخیره سازی مس در سگ، یک وضعیت ناشی از تجمع غیرطبیعی مس در کبد حیوان است که منجر به آسیب تدریجی و سیروز کبد می شود. این وضعیت احتمال دارد ثانویه به یک بیماری اولیه یا نتیجه متابولیسم غیر طبیعی مس مبتنی بر ژنتیک باشد.

مس یک عنصر کمیاب مهم برای سگ در تولید آنزیم ها و سایر فرآیندهای مهم سلولی حیاتی است. در واقع مس جذب شده از طریق غذا متابولیزه و در کبد ذخیره می شود. مس اضافی از صفرا دفع و از طریق مدفوع و ادرار از بدن خارج می شود. اگر مس بیش از حد در کبد انباشته شود، می تواند باعث هپاتوپاتی مرتبط با مس و منجر به اختلال عملکرد کبد و در نهایت نارسایی شود.

این مشکل بیشتر به دلیل یک ناهنجاری ژنتیکی ایجاد می شود. ژن خاصی که دفع صفرا را کاهش می دهد و باعث تجمع مس در کبد می شود در برخی از تریرهای Bedlington شناسایی شده است. نژادهای دیگر نیز می‌توانند مشکل مشابهی داشته باشند، اگرچه این وضعیت معمولاً آنقدر شدید نیست و مکانیسم‌ های ژنتیکی دقیق به طور کامل مطالعه نشده است.

سگ های مبتلا به هپاتوپاتی مرتبط با مس می توانند علائم مختلفی را نشان دهند. برخی از سگ‌ها، خونی دارند که نشان‌دهنده درجه‌ای از اختلال عملکرد کبد، اما نشانه‌ای از بیماری کم یا بدون علامت است. سگ های دیگر احتمال دارد دارای علائم هپاتیت مزمن در حال رشد باشند. درمان کرم قلابدار در سگ ها چیست؟

علائم بیماری کبد (ذخیره مس) در سگ ها

نارسایی حاد کبد می تواند به طور ناگهانی و بدون هشدار کمی ایجاد شود. گاهی اوقات کبد مقادیر زیادی مس ذخیره شده را آزاد می کند، گلبول های قرمز خون را می کشد و باعث کم خونی مرتبط با مس می شود. برخی داروها و تغییر رژیم غذایی می تواند به توقف تجمع مس در کبد کمک کند.

گاهی اوقات کبد مقادیر زیادی مس ذخیره شده را آزاد می کند، گلبول های قرمز خون را می کشد و باعث کم خونی مرتبط با مس می شود. با گذشت زمان، حتی شرایط خفیف می تواند باعث ایجاد زخم در کبد و در نهایت سیروز و بیماری کبدی در مرحله نهایی شود. برخی داروها و تغییر رژیم غذایی به توقف تجمع مس در کبد کمک می کند.

ذخیره بیش از حد مس در کبد ناشی از یک ناهنجاری ژنتیکی است. در سگ ها، دامپزشکان این را به عنوان هپاتوپاتی مرتبط با مس تعریف می کنند و در برخی از نژادها بیشتر دیده می شود. بدون درمان، می تواند منجر به سیروز و نارسایی حاد کبدی شود.

هر یک از علائم زیر باید توسط دامپزشک ارزیابی شود.

علائم جدی و خطرناکی که باید به عنوان یک اورژانس درمان شوند.مانند:

• زردی
• زخم ها
• استفراغ
• کم خونی
• تکرر ادرار
• کاهش وزن
• کاهش اشتها
• اسهال خونی
• تشنگی بیش از حد
• خونریزی گوارشی
• آسیت (مایع در شکم)
• انسفالوپاتی کبدی (سرگیجه، چرخش، پرخاشگری، تشنج، کما)

انواع بیماری کبد

بیماری های کبدی اولیه مس (که از نظر پزشکی به آنها هپاتوپاتی گفته می شود) به طور کلی به یکی از سه دسته تقسیم می شوند:

• بیماری تحت بالینی. وضعیتی که در آن بیماری در اندام یا بدن وجود دارد، اما با علائم غیرطبیعی یا تغییرات در سگ قابل تشخیص نیست.
• بیماری حاد (ناگهانی). که اغلب سگ های جوان را تحت تاثیر قرار می دهد. همراه با شرایطی که باعث مرگ بافت کبد می شود. (نکروز کبدی)
• بیماری مزمن پیشرونده. که در آن علائم اغلب در سگ های میانسال و مسن مبتلا به هپاتیت مزمن، همراه با آسیب و اسکار کبد (سیروز) مشاهده می شود.

برعکس، هپاتوپاتی های مس ثانویه علائم پیشرونده بیماری کبدی را به دلیل هپاتیت مزمن یا سیروز پیشرونده نشان می دهند. بیماری کبد که در آن جریان صفرا کند یا متوقف می شود، به عنوان بیماری کبدی کلستاتیک شناخته می شود. جریان غیر طبیعی صفرا منجر به احتباس ثانویه مس می شود. بیماری های خود ایمنی در سگ ها را بشناسید.

عوامل خطر بیماری کبد (ذخیره مس) در سگ ها

توجه به این نکته مهم است که سگ ها در هر سنی می توانند تحت تاثیر هپاتوپاتی ذخیره مس قرار بگیرند. ژنتیک عامل اصلی این بیماری کبدی در نژادهای Bedlington terriers و احتمالاً سایر نژادها است. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که در مورد عوامل ژنتیکی، مؤثر شناخته شده است:

• علت ژنتیکی مشکوک اما در نژادهایی غیر از تریر بدلینگتون تایید نشده است. نحوه ارث ناشناخته است.
• به نظر می رسد شیوع در لاین های خاصی از تریرهای سفید وست هایلند زیاد باشد، اما شیوع در تمام تریرهای سفید هایلند وست کم است.
• نشان داده شده چهار تا شش درصد از دوبرمن پینچرها احتمال دارد هپاتیت مزمن داشته باشند، که می تواند علت اثر هپاتوپاتی ذخیره سازی مس باشد.
• صفت اتوزومال مغلوب در تریرهای بدلینگتون به دلیل فقدان یک ژن خاص (COMMD1) کدکننده پروتئین کبدی که در دفع مس در صفرا نقش دارد، تایید شده است.
• در یک زمان، احتمالاً دو سوم از تریرهای بدلینگتون، یا ناقل این ژن بودند یا تحت تأثیر بیماری قرار گرفتند. با غربالگری ژنتیکی اخیر، بروز در حال حاضر بسیار کمتر است.

سه عامل می تواند بر ذخیره مس در کبد تأثیر بگذارد، از جمله:

• عدم دفع مس در صفرا: این مشکل در تریرهای Bedlington شناخته شده است.
• ذخیره بیش از حد مس: گاهی اوقات کبد می تواند مقدار زیادی مس را ذخیره کند، به خصوص اگر التهاب کبدی یا بیماری مزمن کبدی وجود داشته باشد. اعتقاد بر این است که این وضعیت می تواند مسئول تجمع مس در نژادهای دیگر باشد.
• مصرف بیش از حد مس: مس در عناصر کمیاب در رژیم غذایی یافت می شود. مس بیش از حد در یک زمان می تواند ظرفیت ذخیره سازی کبد را تحت الشعاع قرار دهد و باعث آسیب کبدی شود. این معمولاً یک مشکل نیست، اما سگ‌هایی که تمایل ژنتیکی به ذخیره‌سازی بیش از حد مس دارند، می‌توانند تحت تأثیر رژیم غذایی با مس بالا قرار بگیرند. تغییرات در غذای سگ در اواخر دهه 90 باعث شد که مس در اکثر برندهای رژیم غذایی برای سگ ها قابل دسترسی تر باشد و منجر به سطوح بالاتری از تجمع مس شود، حتی در سگ هایی که علائمی از خود نشان نمی دهند.

کدام نژاد سگ در معرض خطر بیماری کبد هستند؟

نژاد و میراث خانوادگی عامل مهمی است، اگرچه احتمال دارد هر سگی این مشکل را داشته باشد. برخی از نژادها تمایل دارند بیماری را به طور متفاوت نشان دهند. این نژاد ها عبارتند از:

• اسکای تریر. بیماری احتمال دارد در هر زمانی رخ دهد.
• دالماسی. سگ های میانسال اغلب با هپاتیت مزمن تشخیص داده می شوند.
• لابرادور رتریور. سگ های میانسال اغلب به هپاتیت مزمن تشخیص داده می شوند.
• وست هایلند وایت تریر. بیماری می تواند در هر زمانی رخ دهد، تجمع مس در اوایل یک سالگی آشکار می شود.
• Bedlington Terriers . بیشتر سگ های دارای این ژن قبل از 6 سالگی دچار نکروز حاد کبد می شوند. مدیریت اصلاح نژاد به کاهش تعداد موارد کمک کرده است.
• دوبرمن پینچر. کار خون می‌تواند در سن یک سالگی غیرطبیعی باشد، اما بیماری کبد معمولاً تا زمانی که سگ‌ها حدوداً 7 ساله نشوند ظاهر نمی‌شود.

تریرهای بدلینگتون، پینچر دوبرمن، تریرهای وایت هایلند وایت، اسکای تریرها و رتریورهای لابرادور از نژادهای سگ که به این بیماری حساس هستند. هپاتوپاتی ذخیره مس در زنان بیشتر از مردان است. وضعیت یا بیماری توصیف شده  می تواند هم سگ ها و هم گربه ها را تحت تاثیر قرار دهد. انسداد روده در سگ ها چیست؟

تشخیص بیماری کبد (ذخیره مس) در سگ

آزمایش خون و ادرار معمولاً علائم نارسایی کبد را نشان می دهد، به خصوص اگر سگ علائم قابل توجهی داشته باشد. برخی از آزمایشات خون شاید نیاز به ناشتا بودن داشته باشد. اشعه ایکس و سونوگرافی احتمال دارد برای بررسی بزرگی کبد و همچنین از بین بردن برخی دیگر از علل نارسایی کبد و تشخیص قطعی هپاتوپاتی مرتبط با مس با بیوپسی از کبد انجام می شود. این یک روش تهاجمی است که با سگ هایی که علائم نارسایی حاد کبدی را تجربه می کنند امکان پذیر نخواهد بود.

دامپزشک می خواهد نژاد و سابقه خانوادگی سگ را بداند تا به تعیین میزان احتمال ابتلای سگ به این بیماری کمک کند. سن سگ نیز می تواند مرتبط باشد. داروهای گذشته و حال می توانند به تعیین اینکه آیا مسمومیت دارویی می تواند در نارسایی کبد نقش داشته باشد کمک کند، و دامپزشک همچنین ممکن است بخواهد تاریخ آخرین واکسیناسیون سگ را برای از بین بردن برخی از علل عفونی بداند.

درمان بیماری کبد (ذخیره مس) در سگ

ارزیابی و درمان بستری برای سگ هایی که علائم نارسایی کبدی دارند مورد نیاز است. درمان با توجه به نوع بیماری و ماهیت حاد یا مزمن آن تعیین خواهد شد. انجام اصلاحات در رژیم غذایی سگ و ارائه غذاهای کم مس به آن در بیشتر موارد موثر بوده است.

اکثر رژیم های غذایی موجود در بازار حاوی مقادیر زیادی مس هستند، بنابراین دستورالعمل های دامپزشک خود را در مورد تغذیه رژیم غذایی مخصوص سگ خود دنبال کنید. همچنین باید از دادن مکمل های معدنی حاوی مس به سگ خودداری کنید دامپزشک همچنین احتمال دارد داروها (مانند پنی‌سیلامین) ویا مکمل‌های غذایی (مانند روی) را ارائه دهد که به حذف مس از بدن کمک می‌کند.

 مایعات و الکترولیت ها برای کمک به دفع سموم از بدن داده می شود. تزریق خون احتمال دارد برای سگ هایی با سطوح بالای تخریب گلبول های قرمز و کم خونی ناشی از مس ضروری باشد. حملات حاد شدید حتی با درمان می تواند منجر به مرگ شود.

دارو درمانی

چندین دارو برای کمک به کاهش تجمع مس داده می شود. شلات های مس، به مس در کبد متصل می شوند تا از طریق ادرار دفع شود. با گذشت زمان، این می تواند سطوح بالای مس را کاهش دهد و اختلال عملکرد کبد را معکوس کند. با این حال، این داروها عوارض قابل توجهی دارند و برای تأثیرگذاری باید در یک دوره 4-6 ماهه مصرف شوند. کمبود مس نیز می تواند مشکل ساز باشد.

روی می تواند جذب مس را در روده کاهش دهد. این دارو گاهی اوقات در موارد خفیف تر استفاده و نباید با کیلاتورها ترکیب شود زیرا این دو می توانند یکدیگر را نفی کنند. روی همچنین می تواند عوارض قابل توجهی در برخی از سگ ها داشته باشد و آزمایش خون برای پیشگیری از سطوح سمی ضروری است.

دامپزشک شاید نیاز داشته باشد چندین دارو را امتحان کند تا ببیند چه چیزی برای سگ بهتر است. ویتامین E و سایر آنتی اکسیدان ها اغلب همراه با هر دو دارو برای کاهش آسیب کبد تجویز می شوند. تغییر رژیم غذایی احتمال دارد در بسیاری از موارد تجویز شود. برخی از دامپزشکان ممکن است غذای مخصوص سگ را برای سگ های مبتلا به بیماری کبدی توصیه کنند. این نوع غذا دارای مس و پروتئین کمتری است.

بهبود بیماری کبد (ذخیره مس) در سگ ها

بهبودی کامل از هپاتوپاتی ناشی از مس نادر است. حداقل سگ نیاز به پیروی از یک رژیم غذایی سخت، احتمالا تا پایان عمر دارد. این بهترین راه برای درمان سگ های جوان است تا از تجمع مس قبل از اینکه مشکل ساز باشد پیشگیری شود. سگ هایی با موارد شدید به داروی طولانی مدت نیاز دارند. بهترین دارو را با دامپزشک خود در میان بگذارید و عوارض جانبی را از نزدیک بررسی کنید. شما باید اغلب برای آزمایش مراجعه کنید تا دامپزشک بتواند پیشرفت سگ را پیگیری کند.

پیشگیری از بیماری کبد

اگر قصد خرید یک Bedlington terrier را دارید، باید بپرسید که آیا سگ برای ژنی  که باعث این نوع بیماری کبدی می شود آزمایش شده یا خیر. همچنین یک ثبت کبد در دسترس است که اطلاعاتی در مورد وضعیت ژنتیکی Bedlington پرورش دهنده ارائه می دهد. خرید توله سگ Bedlington از پرورش‌دهنده‌ای که سگ‌هایش همگی فاقد ژن‌ها و نشانگرهای مشکل‌ساز هستند، احتمال پذیرش فردی را که دچار هپاتوپاتی ذخیره‌سازی مس می‌شود، کاهش می‌دهد.