بی اشتهایی در خرگوش های خانگی

به نظر می رسد خرگوش های خانگی معمولاً هر چیزی را که می توانند دندان های خود را در آن فرو برند می جوند. به همین دلیل در بی اشتهایی در خرگوش های خانگی، یک مشکل بزرگ وجود دارد. در سایر حیوانات خانگی بی اشتهایی شاید زیاد اهمیت نداشته باشد اما اگر خرگوش این کار را انجام دهد، ممکن است نشانه ای از یک وضعیت جدی یا بیماری باشد. اگرچه این علامت نیاز به مشورت فوری با دامپزشک دارد ، اما در این میان چند راهکار وجود دارد که شما می توانید برای کمک به خرگوش خود انجام دهید تا احساس بهتری داشته باشد.

انواع بی اشتهایی در خرگوش ها

شبه بی اشتهایی. اگر حیوان خانگی شما از این نوع بی اشتهایی رنج می برد، ممکن است هنوز اشتها داشته باشد، اما به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند بیماری دندان نمی تواند غذا بخورد.

بی اشتهایی واقعی. اگر خرگوش شما از این نوع بی اشتهایی رنج می برد، میل به غذا خوردن را از دست می دهد. این اغلب به دلیل عواملی است که باعث درد یا استرس می شود.

علت بی اشتهایی در خرگوش های خانگی

بی اشتهایی از دست دادن اشتها است. از طرف دیگر سودوانورکسی به حیواناتی گفته می شود که هنوز اشتها دارند، اما قادر به خوردن غذا نیستند زیرا قادر به جویدن یا بلعیدن غذا نیستند. در بین این نوع بی اشتهایی، بیماری های دندانی یکی از علل شایع در خرگوش ها است.

شایعترین دلیل از دست دادن اشتها در خرگوش ها، مشکل دستگاه گوارش به نام ایلئوس است. ایلئوس هنگامی اتفاق میفتد که حرکات طبیعی وانقباضات موجود در روده ها کاهش یافته یا متوقف می شود. ایلئوس در خرگوش بسیار خطرناک است و در صورت عدم درمان می تواند باعث مرگ شود.

شایع ترین علت هایی که می تواند در خرگوش ها منجر به کم اشتهایی شود، عبارتند از:

• تومور
• آرتروز
• زخم معده
• انگل روده
• بیماری دندان
• مسمومیت و سموم
• بیماری های تنفسی
• بیماری های عفونی
• دندانهای بزرگ شده
• نارسایی یا بیماری اندام
• آبسه در بدن یا اطراف آن
• زخم های بامبلفوت و هاک
• تغییرات محیطی و استرس
• انگلهای خارجی، مانند شپش و کک
• cuniculi و سایر بیماریهای عصبی

دندانهای جلوی بزرگ (دندانهای جلویی) با بالا بردن لبهای خرگوش به راحتی قابل مشاهده هستند. برخی از تومورها و آبسه ها با نوازش بدن خرگوش به راحتی شناسایی می شوند. ترشحات بینی یا چشم به راحتی قابل تشخیص است در این حالت خرگوش شما ممکن است زمان زیادی را برای پاک کردن صورت خود با پنجه های جلویی بگذراند، و در نتیجه پاهای جلوی کثیف تر از معمول باشد. آینه ای را جلوی بینی خرگوش خود نگه دارید تا بتوانید تمیز بودن سوراخ های بینی را بررسی کنید.

علائم کم اشتهایی در خرگوش

هنگامی که خرگوش شما غذای خود را دست نخورده رها می کند، نشانه این است که اشتهای خود را از دست داده است. اگر مطمئن نیستید که خرگوش شما غذا می خورد یا خیر، به دنبال نشانه هایی زیر باشید:

• افزایش غذای مانده
• کاهش سطح فعالیت
• کاهش حجم مدفوع
• دندان قروچه (دندان قروچه)
• کاهش یا عدم وجود د مدفوع
• امتناع از خوردن غذای مورد علاقه
• تغییر در بافت مدفوع (چسبناک، آبکی، سخت و غیره)
• کاهش وزن (برای کنترل وزن خرگوش خود از ترازوی کودک استفاده کنید)

علائم بالینی اضافی بسته به علت اصلی بیماری متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، نشانه هایی از درد مانند دندان قروچه یا حالت خمیده ممکن است به بیماری دهان و دندان اشاره داشته باشد.

درمان های خانگی برای کم اشتهایی در خرگوش ها

در صورت عدم وجود علائم واضح ایلئوس، ابتدا هرگونه تغییر محیطی را که ممکن است باعث ایجاد استرس در خرگوش شما شود، در نظر بگیرید. با اصلاح هر گونه تغییری که از قبل ایجاد کرده اید، این موارد را اصلاح کنید. سپس وضعیت تغذیه خرگوش را مجدد ارزیابی کنید.

بعد از اینکه متوجه شدید خرگوش از غذا خوردن امتناع می کند می توانید جدی قرار گرفته و نیاز به تماس فوری با دامپزشک دارند. حتی در حالی که سعی در امتحان درمان های خانگی دارید، برای مشاوره تلفنی با دامپزشک تماس بگیرید.

با مقداری غذای کودک و سبزیجات مخلوط، تغذیه در خرگوش را با استفاده از سرنگ شروع کنید. خرگوش خود را به زور تغذیه کنید تا دستگاه گوارش تحریک شود. اگر خرگوش شما بیش از حد طولانی غذا نخورد، روده ها پر از گاز می شود، زیرا حرکات طبیعی کاهش یافته یا متوقف شده است. وجود گاز بسیار دردناک است و خطرناک ترین قسمت ایلئوس محسوب می شود.

پس از تغذیه اجباری، خرگوش خود را به ورزش تشویق کنید و شکمش را ماساژ دهید تا روده تحریک شود.

مقدار آبی که خرگوش مصرف می کند را افزایش دهید. یک کاسه آب تمیز را از آب پر کنید تا خرگوش از آن بنوشد. سرم یا محلول الکترولیت (مانند پدیالیت بدون طعم) نیز می تواند تا زمانی که خرگوش شما به طور عادی مدفوع کند، مصرف شود.

اگر خرگوش شما هنوز کمی غذا می خورد، سبزیجاتی با محتوای آب بیشتر، مانند کاهو و کرفس، و همچنین یونجه را به آن بدهید. اگر خرگوش شما از غذا امتناع می کند، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید.

درمان دامپزشکی کم اشتهایی خرگوش

دامپزشک شما ممکن است مایعات وریدی یا شکل دیگری از هیدراتاسیون را توصیه کند. داروهای ضد درد، ضد نفخ ، تحریک کننده روده نیز ممکن است تجویز شود.

بی اشتهایی و کم اشتهایی باید با درمان علت اصلی این بیماری رفع شود. مهم نیست که علت چیست، مهم است که خرگوش در اسرع وقت دوباره شروع به خوردن غذا کند. بیشتر خرگوشهایی که مرتباً غذا نخورده اند از درجه کم آبی رنج می برند و ممکن است نیاز به تجویز مایعات پر از الکترولیت داشته باشند. برخی از داروها نیز ممکن است مفید باشند.

از طرف دیگر، درمان علامتی (درمان علائم مربوط به بی اشتهایی) ممکن است منجر به کاهش عوامل استرس زای محیطی و تغییر در رژیم غذایی خرگوش برای تشویق به غذا خوردن شود.

وزن بدن، وضعیت آبرسانی، عادات غذایی و تولید گلوله های مدفوع بیمار باید به طور منظم کنترل شود. صاحبان همچنین باید از عوارض احتمالی ممکن است مانند سوء تغذیه آگاه باشند. در صورت تجویز داروها، باید به طور منظم مصرف شوند. در حالی که هرگونه مراقبت بیشتر پس از درمان به علت این اختلال بستگی دارد.

تشخیص علت کم اشتهایی در خرگوش

چندین آزمایش برای تشخیص علت (یا علل) کم اشتهایی در خرگوش های خانگی وجود دارد. همراه با یک معاینه کامل بدنی، دامپزشک ممکن است معاینه دندانپزشکی، آزمایش خون، آزمایش ادرار، آزمایش مدفوع، رادیولوژی (اشعه ایکس) و سایر موارد تشخیصی را توصیه کند.

روش های تشخیصی بسته به اینکه کدام بیماری زمینه ای باعث امتناع حیوان از غذا می شود متفاوت است. برخی اقدامات ممکن است شامل معاینه دندانپزشکی، اشعه ایکس یا سونوگرافی (برای رد بیماری قلبی یا ریوی) و تجزیه و تحلیل ادرار باشد. آزمایشات انجام شده به علائم مشاهده شده و علت مشکوک بیماری بستگی دارد. بررسی تاریخچه محیط و رژیم غذایی حیوان نیز مهم است، زیرا ممکن است هر تغییری را که منجر به بی اشتهایی روانی می شود، نشان دهد.

 چگونه از کاهش اشتها جلوگیری کنیم؟

از آنجا که دلایل زیادی منجر به بی اشتهایی یا شبه اشتها در خرگوش ها می شود، پیشنهاد روش های خاص پیشگیری دشوار است. با این حال، با اطمینان از قرار نگرفتن خرگوش در هر محیط استرس زا و اینکه رژیم غذایی وسوسه انگیز و سالم و قفس تمیز دریافت می کند، می توان از دلایل روانی بی اشتهایی (کم اشتهایی) جلوگیری کرد.

بسیاری از بیماری هایی که باعث می شود خرگوش شما غذا خوردن را متوقف کند. کم اشتهایی در خرگوش ها با مراقبت خوب کاملاً قابل پیشگیری است. به عنوان مثال، اغلب با انجام مراقبت های منظم دندانپزشکی می توان از آبسه دندان و دندان های بیش از حد رشد کرده یپیشگیری کرد. به همین ترتیب، تمیز نگه داشتن قفس خرگوش شما می تواند تا حد زیادی به پیشگیری از عفونت و آلودگی انگلی کمک کند.

شما همچنین می توانید گام های ساده ای برای تقویت اشتهای خرگوش خود بردارید. اطمینان حاصل کنید که یونجه ها، سبزیجات برگ دار و آب آشامیدنی تازه را در یک کاسه با هم تهیه کنید. خرگوش شما همچنین به یک محیط پایدار و بدون نوسان دما و عوامل تنش زا نیاز دارد.

سخن آخر

بی اشتهایی در خرگوشها علامت یک بیماری زمینه ای است، بیشترین علت آن بیماری دندان و اختلالات دستگاه گوارش است. از آنجا که بی اشتهایی غالباً به دلیل درد ایجاد می شود، ممکن است متوجه شوید خرگوش علائم دیگری مانند قوز کردن، خودداری از حرکت یا افزایش تنفس را دارد. بی اشتهایی می تواند در عرض 24 ساعت منجر به عوارض جدی شود، بنابراین درمان زودرس اصلی است.

از دست دادن اشتها در خرگوش ها، یا بی اشتهایی، یک علامت شایع اما جدی در خرگوش ها است. این وضعیت اغلب با درد یا استرس ایجاد می شود و می تواند منجر به کتوز و لیپیدوز کبدی شود.

پیشگیری برای یک حیوان خانگی که از دست دادن اشتها رنج می برد بسته به سرعت جستجوی درمان و شرایط زمینه ای می تواند خوب باشد. اگر استرس دلیل آن بوده است ، مهم است که محیط حیوان خانگی خود را تنظیم کنید تا عامل استرس زا کاهش یابد یا به طور کامل از بین برود. اگر خرگوش شما از بیماری هایی مانند عفونت های پوستی یا آبسه رنج می برد ، حیوان خانگی شما ممکن است به دارو و درمان بیشتری نیاز داشته باشد. برای بیماری های مزمن سلامتی مانند آرتروز ، مهم است که شما یک برنامه کنترل درد طولانی مدت را با دامپزشک در میان بگذارید تا ناراحتی حیوان خانگی خود را تسکین دهد. تغذیه پشتیبانی نیز مفید خواهد بود.

منابع :

https://www.thesprucepets.com/why-pet-rabbit-not-eating-4134274

https://wagwalking.com/rabbit/condition/loss-of-appetite

 https://www.petmd.com/rabbit/conditions/mouth/c_rb_anorexia