تشنج در سگ
تشنج در سگ معمولاً علائم هشدار دهنده و مشخصی ندارد. تقریباً 5 درصد از جمعیت سگ‌ها با تشنج های مکرر تشخیص داده می‌شوند. سگی که تشنج دارد ممکن است تشنج بدن داشته باشد و هوشیاری خود را از دست بدهد. در طول تشنج حیوان خانگی تان، آرامش خود را حفظ کنید. خطراتی که می تواند به سگ شما آسیب برساند را حذف کنید. داروهای روزانه ممکن است به سگ هایی که تشنج های مکرر دارند کمک کند. تماشای تشنجی که سگ مورد علاقه تان را گرفته می تواند وحشتناک باشد. متأسفانه، آنقدرها هم که فکر می کنید نادر نیست.
با توجه به کالج آمریکایی دامپزشکی داخلی (ACVIM)، تقریباً 5 درصد از جمعیت سگ‌ها مبتلا به صرع ایدیوپاتیک هستند. یعنی تشنج‌های مکرر که هیچ دلیل زمینه‌ای دیگری ندارند. در این مقاله از دام و پت، ما علل مختلف تشنج سگ، کارهایی که می‌توانید در صورت بروز تشنج انجام دهید و برخی از درمان‌های طولانی‌مدت موجود را توضیح می‌دهیم.
آیا سگ ها می توانند تشنج کنند؟
سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها می‌توانند تشنج داشته باشند. تشنج در آنها اغلب شبیه به تشنج در انسان است. علائم آن شامل تشنج بدن، سفت یا سفت شدن دست‌ها، افتادن، از دست دادن هوشیاری، آب‌ریزش، از دست دادن کنترل روده یا مثانه، و دست و پا زدن پاها است.
به گفته ند پترسون – استاد کالج دامپزشکی دانشگاه مینه سوتا و عضو گروه بین المللی صرع دامپزشکی – تشنج سگ معمولاً کمتر از دو دقیقه طول می کشد و سپس خود به خود متوقف می شود.
انواع تشنج در سگ ها
انواع تشنج در این حیوانات، عبارتند از:
تشنج عمومی: به عنوان تشنج بزرگ شناخته می شود. تشنجی است که کل بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سگ هایی که تشنج عمومی را تجربه می کنند نیز ممکن است هوشیاری خودش را از دست بدهند.
تشنج کانونی: تشنج کانونی در یک قسمت از مغز شروع می شود و در نتیجه در ناحیه خاصی از بدن موضعی می شود. آنها ممکن است به یک پا، به سر یا صورت (معمولاً در یک طرف تکان یا پلک زدن) یا به یک طرف بدن محدود شوند. یک تشنج کانونی ممکن است به یک تشنج عمومی تبدیل شود یا نشود.
تشنج‌های کانونی پیچیده: همچنین به عنوان تشنج‌های «مگس‌گزیدن» یا تشنج‌های روانی حرکتی شناخته می‌شوند، این تشنج‌های کانونی در سگ‌ها معمولاً رفتاری عجیب و بسیار تکراری دارند.
تشنج خوشه ای: رسماً به عنوان دو یا چند تشنج در یک دوره 24 ساعته تعریف می شود. اگر سگ شما تشنج های خوشه ای را تجربه می کند، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.
چه چیزی باعث تشنج در سگ می شود؟
به گفته پترسون، در حدود 70 درصد از سگ‌هایی که تشنج‌های مکرر دارند، تشخیص صرع ایدیوپاتیک است. یک بیماری عصبی که به نظر می‌رسد در نژادهای خاص شایع‌تر یا حداقل درمان آن سخت‌تر است. برای 30 درصد دیگر سگ هایی که تشنج را تجربه می کنند، علل متفاوت است. در سگ های مسن، تشنج می تواند اولین علامت تومور مغزی باشد. در سگ های بسیار جوان، می تواند نتیجه یک نقص در مغز باشد.
سایر علل احتمالی تشنج در سگ ها، عبارتند از:
- بیماری کبد
- بیماری کلیوی
- عفونت های مغزی
- حوادثی شبیه سکته مغزی
- بلعیدن یک سم (مانند آفت کش چمن)
- قند خون پایین به دلیل نوعی تومور
- تجویز بیش از حد انسولین در سگ دیابتی
- مصرف شیرین کننده مصنوعی زایلیتول (موجود در غذاهای بدون قند)
پترسون تخمین می زند که وقتی سگ ها تشنج می کنند، در حدود 95 درصد موارد، هیچ محرکی وجود ندارد. او می‌گوید: در تعداد بسیار کمی از سگ‌ها، استرس، هیجان، چراغ‌های چشمک‌زن یا چیز خاص دیگری ممکن است باعث تشنج شود، اما او می‌گوید: بیشتر اوقات، این وضعیت واقعاً تصادفی و غیرقابل پیش‌بینی است. پترسون اضافه می‌کند که تشنج بیشتر در شب هنگام خواب سگ‌ها اتفاق می‌افتد، به ویژه در مرحله خواب عمیق.
علائم تشنج سگ
افراد مبتلا به صرع گزارش می دهند که قبل از شروع تشنج تغییرات حسی را تجربه می کنند که اغلب بر بینایی، حس بویایی یا شنوایی آنها تأثیر می گذارد. ما دلایل زیادی برای این باور داریم که سگ ها نیز احتمالاً این مشکل را تجربه می کنند، اما نمی توانیم از آنها بپرسیم.
با این حال برخی از صاحبان حیوان خانگی قبل از شروع تشنج تغییراتی را در رفتار سگ خود مشاهده می کنند. بیشتر اوقات این شامل رفتار اضطراب یا ترس در زمانی است که دلیل مشخصی وجود ندارد.
در هنگام تشنج سگ چه باید کرد؟
زمانی که سگتان را تماشا می‌کنید که تکان می‌خورد، تقریباً غیرممکن به نظر برسد، اما سعی کنید آرام باشید. بیشتر تشنج های سگ کوتاه هستند و فقط دو دقیقه یا کمتر طول می کشند و خود به خود متوقف می شوند. در حالی که هیچ کاری نمی توانید برای پیشگیری از تشنج انجام دهید، می توانید در هنگام وقوع تشنج از سگ خود محافظت کنید. منطقه را برای خطرات احتمالی بررسی کنید. این شامل مبلمانی است که ممکن است به آن ضربه بزنند.
سگ خود را به یک منطقه باز منتقل کنید. در صورت امکان، سگ خود را به سرعت به یک منطقه نرم و باز مانند فرشی در وسط اتاق ببرید تا از صدمات ثانویه در طول تشنج جلوگیری کنید.
دهان سگ خود را صاف نگه دارید. هرگز در هنگام صرع دست یا هر چیز دیگری را در دهان سگ قرار ندهید، حتی دارو، زیرا ممکن است با آن خفه شود. زمان صرع سعی کنید مدت زمان تشنج را تعیین کنید و به رفتارهای خاصی که می بینید توجه کنید.
سعی کنید فیلمی از رویداد ضبط کنید. در حالی که ضبط ویدیویی برای نشان دادن دامپزشکتان در آینده مفید است، اما نباید به هزینه ایمن نگه داشتن سگ شما در طول تشنج تمام شود.
با دامپزشک خود تماس بگیرید زمانی که صرع سگ شما تمام شد، ایده خوبی است که دامپزشک خود را با یک تماس تلفنی سریع مطلع کنید. اگر صرع به خودی خود متوقف نشد و سگ شما بیش از پنج دقیقه تشنج کرده است، پترسون توصیه می کند فوراً با دامپزشک اورژانس تماس بگیرید.
پس از صرع سگ چه باید کرد؟
در حالی که تماشای تجربه صرع سگتان می‌تواند آزاردهنده باشد، به یاد داشته باشید: «سگ‌ها در طول صرع درد ندارند، و حتی اگر زوزه می‌کشند، ادرار می‌کنند یا مدفوع می‌کنند، به این معنی نیست که تشنج ممکن است بهتر و یا بدتر شود. پترسون می‌گوید که پس از تشنج، سگ‌ها ممکن است برای 30 ثانیه تا یک دقیقه “بیهوش” باشند و سپس برای 5 تا 10 دقیقه دیگر مضطرب به نظر برسند. او می گوید که چند ساعت بعد، آنها معمولاً دوباره به حالت عادی برگردند.
تشخیص صرع سگ
بودرو می گوید که تشخیص صرع ایدیوپاتیک در سگ ها معمولاً شامل یک فرآیند حذف است. او خاطرنشان می کند: “هیچ آزمایشی وجود ندارد که تشنج در سگ را تشخیص دهد. در عوض، دامپزشکان سعی خواهند کرد سایر شرایط پزشکی را که ممکن است باعث تشنج شده باشد را رد و یا حذف کنند.
شرح حال کامل پزشکی و معاینه فیزیکی همراه با معاینه عصبی، آزمایش خون و ادرار ، روش های استاندارد دانپزشکی هستند و برخی از دامپزشکان نیز ممکن است مایع نخاعی را آزمایش کنند یا آزمایش الکتروانسفالوگرام (EEG) را انجام دهند. بسته به این یافته ها، تشخیص های بیشتر ممکن است شامل ام آر آی یا سی تی اسکن باشد.
چرا سگ من خودش را گاز می گیرد؟
شرایط مرتبط با صرع در سگ ها
تشنج طولانی مدت در سگ ها می تواند مشکلات جدی برای حیوان خانگی شما ایجاد کند. پترسون می گوید که تشنجی که 15 تا 30 دقیقه طول می کشد می تواند باعث آسیب مغزی شود و همچنین بر اندام های اصلی مانند کلیه ها و ریه ها تأثیر بگذارد.
تشنج سگ: درمان و مدیریت
هیچ درمانی برای تشنج سگ وجود ندارد، اما درمان هایی برای کمک به مهار آن وجود دارد. پترسون می گوید که مصرف داروی روزانه معمولاً برای سگ هایی که هر سه ماه یک بار یا بیشتر دچار تشنج می شوند ممکن است موثر باشند.
داروهای تشنج برای سگ ها احتمالا شامل موارد زیر هستند:
- فنوباربیتال
- پتاسیم بروماید
- زونیسامید
- لوتیراستام
با این حال، پترسون هشدار می دهد که هر داروی تشنج سگ مجموعه ای از عوارض جانبی خاص خود را دارد و برخی از داروها ممکن است برای برخی سگ ها موثرتر از سایرین باشند.
محققان در حال حاضر در حال بررسی پتانسیل رژیم های غذایی تخصصی، دستگاه های کاشته شده و روغن CBD هستند که ممکن است در آینده به صرع سگ کمک کند. دامپزشک شما همچنین ممکن است بتواند تغییرات خاصی در سبک زندگی سگ شما را پیشنهاد دهد. بودرو می افزاید: «هر سگی که دچار صرع می شود به تشخیص، درمان و مدیریت دامپزشکی طولانی مدت زیادی نیاز ندارد». اما وقتی صرع مکرر و مکرر اتفاق می افتد، باید به دنبال درمان بود.
