تومورهای ماست سل در سگ

ماست سل نوعی گلبول سفید است که در بسیاری از بافت های بدن یافت می شود. ماست سل سلول های آلرژیک هستند و در پاسخ آلرژیک نیز نقش دارند. هنگامی که در معرض آلرژن ها (مواد تحریک کننده آلرژی) قرار می گیرند، ماست سل ها مواد شیمیایی و ترکیباتی را آزاد می کنند، فرآیندی که به آن دگرانولاسیون می گویند. تومورهای ماست سل معمولاً ندول ها یا توده هایی را در پوست ایجاد می کنند. همچنین می توانند سایر نواحی بدن از جمله طحال، کبد، روده و مغز استخوان را تحت تأثیر قرار دهند. این نوع تومور (MCT) شایع ترین پوست هستند. تومورهای ماست سل در سگ، سرطان های بدخیم و تهاجمی سلول هایی به نام “ماست سل” هستند. ماست سل ها در درم و بافت های زیر جلدی پوست سگ ها و گربه ها یافت می شوند. تومورهای ماست سل شایع ترین تومور بدخیم پوست سگ ها و دومین تومور بدخیم پوستی رایج گربه ها هستند.

چه کسانی می توانند به تومور ماست سل مبتلا شوند؟

هر سگ یا گربه ای می تواند به تومور ماست سل مبتلا شود. با این حال، برخی از نژادهای سگ و گربه وجود دارند که مستعد ابتلا به تومورهای ماست سل هستند. سگ هایی که تمایل نژادی به تومورهای ماست سل دارند، عبارتند از:

• بیگل ها
• بوکسور
• اشناوزر
• لابرادورها
• بوستون تریر

گربه های سیامی استعداد نژادی برای تومورهای ماست سل نشان می دهند.

تومورهای ماست سل چه شکلی هستند؟

تومورهای ماست سل ظاهر بسیار متنوعی دارند. آنها می توانند به چند صورت ظاهر شوند. این موارد، عبارتند از:

• بدون مو
• توده زخمی
• رنگدانه ای پوست
• توده های بزرگ
• صورت نواحی کوچک

 اگر سگ شما یک توده از هر نوع ایجاد کند، باید آن را از نظر وجود تومور ارزیابی کنید. هرچه زودتر سرطان در سگ را تشخیص دهید، شانس درمان بیشتر است.

چه چیزی باعث این سرطان می شود؟

اینکه چرا یک سگ خاص ممکن است به این بیماری یا هر سرطانی مبتلا شود، واضح نیست. تعداد بسیار کمی از سرطان ها یک علت شناخته شده دارند. به نظر می رسد که بیشتر آنها به دلیل ترکیب پیچیده ای از عوامل خطر، برخی محیطی و برخی ژنتیکی یا ارثی ایجاد می شوند. چندین جهش ژنتیکی وجود دارد که در ایجاد MCTs نقش دارند. یکی از جهش های شناخته شده پروتئینی به نام KIT است که در تکثیر و تقسیم سلول ها نقش دارد. در حالی که هر نژاد سگ می تواند به MCT مبتلا شود، نژادهای خاصی بیشتر مستعد ابتلا هستند.

تومور ماست سل چه علائمی ایجاد می کند؟

تومورهای ماست سل پوست می توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند و از نظر ظاهری متفاوت باشند. آنها می توانند برآمدگی روی پوست یا درست زیر پوست باشند. همچنین این تومور شاید قرمز، زخمی یا متورم باشند. در حالی که برخی احتمالا برای چندین ماه بدون رشد زیاد وجود داشته باشند، برخی دیگر می توانند به طور ناگهانی ظاهر شوند و خیلی سریع رشد کنند.

گاهی اوقات آنها می توانند به طور ناگهانی و پس از ماه ها بدون تغییر به سرعت رشد کنند. به نظر می رسد که اندازه آنها در نوسان است و حتی به صورت روزانه بزرگتر یا کوچکتر می شود. این می تواند خود به خود یا همراه با تحریک تومور رخ دهد که باعث دگرانولاسیون و متعاقب آن تورم بافت اطراف می شود.

هنگامی که دگرانولاسیون ماست سل اتفاق می افتد، برخی از مواد شیمیایی و ترکیبات می توانند وارد جریان خون شوند و در جای دیگر مشکل ایجاد کنند. تومورهای ماست سل ممکن است به غیر از وجود یک توده در پوست بیمار هیچ علامتی ایجاد نکنند. با این حال، ماست سل ها همچنین می توانند ماده شیمیایی به نام هیستامین آزاد کنند.

آزاد شدن هیستامین می تواند باعث موارد زیر شود:

• اسهال
• استفراغ
• تورم پوست
• قرمزی پوست
• از دست دادن اشتها

علاوه بر این، تومورهای ماست سل بدخیم می توانند به سایر اندام های بدن از جمله کبد و طحال سرایت کنند. خونریزی داخلی یا تجمع مایعات می‌تواند از این اندام‌ها در مراحل پیشرفته بیماری تومور ماست سل ایجاد شود. همچنین می تواند باعث بیماری هایی شود. این بیماری ها شامل موارد زیر است:

• بی‌حالی
• تنفس سریع
• افسردگی حاد
• رنگ پریدگی لثه‌ها

تومورهای ماست سل چگونه تشخیص داده می شوند؟

این سرطان معمولاً از طریق آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) تشخیص داده می شود. FNA شامل گرفتن یک سوزن کوچک با یک سرنگ و مکش نمونه ای از سلول ها به طور مستقیم از تومور و قرار دادن آنها بر روی یک اسلاید میکروسکوپ است. در مواردی که تهاجمی بودن تومور برای بهترین مدیریت ضروری است، نمونه بافت جراحی (بیوپسی) می تواند مفید باشد. این به ویژه برای MCT ها صادق است.

MCTها را به طور کلاسیک «مدعیان بزرگ» می نامند. زیرا ممکن است چیزی به سادگی نیش حشره، زگیل یا واکنش آلرژیک را به دیگر انواع تومورهای پوستی کمتر جدی تقلید یا شبیه کنند. بنابراین، هر گونه ناهنجاری پوستی که مشاهده کردید باید توسط دامپزشک بررسی شود.

هنگامی که تشخیص MCT انجام شد، دامپزشک شاید انجام یک پانل را روی نمونه بافت توصیه کند. این پانل اطلاعاتی در مورد ساختار ژنتیکی و ناهنجاری های تومور ارائه می دهد و اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهد که دامپزشک شما از آنها برای تعیین پیش آگهی (سیر احتمالی بیماری) برای سگ شما استفاده می کند.

اگر سگ یا گربه شما توده ای در داخل یا روی پوست دارد، باید توده را توسط دامپزشک ارزیابی کنید. تومورهای ماست سل به بهترین وجه با مشاهده سلول های درون توده تشخیص داده می شوند. پس از تشخیص تومور ماست سل، تومور باید بیوپسی شود تا میزان بدخیم بودن تومور مشخص شود. این مرحله بسیار مهم است. زیرا می تواند به دامپزشک بگوید که چگونه تومور را به بهترین شکل مدیریت کنید تا بهترین نتایج را از درمان بگیرید.

تومورهای ماست سل چگونه درمان می شوند؟

تومورهای ماست سل معمولاً با استفاده از ترکیبی از جراحی و شیمی درمانی مدیریت می شوند. گاهی اوقات، پرتودرمانی ممکن است برای کاهش اندازه تومور قبل از عمل جراحی استفاده شود. همچنین احتمال دارد برای کمک به حذف سلول‌های سرطانی در صورتی که جراحی در از بین بردن تمام سرطان به طور کامل موفقیت‌آمیز نباشد، استفاده شود.

علیرغم گستره درمان و پیشگیری، تومور ماست سل در واقع یکی از قابل درمان ترین انواع سرطان هستند. درمان تومورهای درجه بالاتر احتمالا دشوارتر باشد. اما درمان تومورهای درجه پایین نسبتاً ساده است. در موارد تشخیص MCT، معمولاً به دنبال گسترش سرطان به سایر نواحی بدن توصیه می شود. این مهم است، زیرا به دامپزشک به شما کمک می کند تا بهترین گزینه های درمانی را برای سگ شما ایجاد کند.

جراحی بهترین شانس را برای درمان بیماران مبتلا به تومورهای ماست سل ارائه می دهد. همچنین برای دستیابی به بهترین نتیجه نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد. برای برداشتن تمام سلول‌های سرطانی در تومور ماست سل، بافت طبیعی باید 2 تا 3 سانتی‌متر از اطراف محل لبه تومور برداشته شود و در بافت عضلانی تا عمق تومور قرار گیرد. اگر تومورهای ماست سل با یک جراحی کوچکتر برداشته شوند، تقریباً به طور قطع سلول های سرطانی در حیوان خانگی شما باقی خواهند ماند. در این صورت جراحی موفقیت آمیز نخواهد بود.

این سرطان به طور معمول چگونه پیشرفت می کند؟

رفتار این تومور پیچیده است و به عوامل زیادی بستگی دارد. به طور معمول، هنگامی که سلول های تومور زیر میکروسکوپ بررسی می شوند، دامپزشک می تواند میزان تهاجمی بودن سرطان را بر اساس چندین معیار ارزیابی کند. تومور به طور کلی از I-III درجه بندی می شود، با درجه I به مراتب کمتر از MCT های درجه III تهاجمی است. تومورهای درجه بالاتر تمایل بیشتری به متاستاز (گسترش به سایر قسمت های بدن) دارند.

به طور معمول، پیشگیری کمتر مطلوب است اگر موارد زیر را داشته باشد:

• بیمار یکی از نژادهای حساس است.
• MCT در محل اتصال پوست به غشاهای مخاطی (مثلا لثه) قرار دارد.
• هنگامی که زیر میکروسکوپ مشاهده می شود، تعداد سلول هایی که به طور فعال تکثیر می شوند زیاد است.