شایع ترین علل مرگ ناگهانی ایگواناها

چرا خزنده من ناگهان مرد؟ این سؤال رایجی است که بسیاری از صاحبان هنگام یافتن حیوان خانگی مرده خود دارند، شایع ترین علل مرگ ناگهانی ایگواناها چیست؟ ایگواناها اغلب به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند، ایگواناهای سبز یکی از محبوب ترین خزندگان خانگی در تجارت حیوانات عجیب و غریب هستند. این حیوانات در واقع مراقبت نسبتاً ساده ای دارند، مشروط بر اینکه صاحب آن تحقیقات کافی از منابع معتبر انجام دهد.

علائم شایع بیماری در ایگوانا

اغلب اوقات خزندگان علائمی از مسائل بهداشتی پیشرفته‌تر را نشان می‌دهند که اغلب می‌تواند تنها دلیل بدتر شدن سلامت آنها اشتباه گرفته شود. گاهی اوقات علائم و علت مرگ ناگهانی با هم همپوشانی دارند یا شرایط خاصی به طور همزمان رخ می دهد. متأسفانه، بسیاری از این علائم معمولاً در ایگوانا مشاهده می شود و عمدتاً به دلیل اشتباهات قابل پیشگیری در پرورش است.

• علائم دیسترس تنفسی مانند تنگی نفس، تنفس با دهان باز
• کم آبی بدن: یکی از علائم رایج بسیاری از بیماری های جدی است.
• کاهش وزن می تواند ثانویه به بی اشتهایی یا در نتیجه انگلی و سایر بیماری ها باشد.
• مرگ می تواند به دلیل یبوست، مسائل تغذیه ای، مشکلات تخم گذاری و مسائل دیگر رخ دهد.
• استرس: بیشتر بیماری ها منجر به استرس مزمن در خزندگان می شود که علائم دیگر را تشدید می کند.
• دیستوشیا: که به آن پیوند تخم نیز می گویند، این یک مسئله خطرناک و در عین حال متأسفانه رایج است.
• بی‌اشتهایی: این یک علامت بسیار عمومی است که می‌تواند به دلیل عدم دریافت تغذیه مناسب منجر به مرگ شود، اما نتیجه شرایط زمینه‌ای است.
• اتساع شکم یا نفخ: این می تواند نشان دهنده مشکلات گوارشی، دیستوشی (اگرچه حیوانات حامله سالم نیز این مشکل را دارند) و سایر بیماری های جدی باشد.

چرا بچه ایگوانا من مرد؟

اغلب بین بیماری هایی که ایگواناهای جوان و مسن می توانند به آن مبتلا شوند تفاوت وجود دارد، با این حال، مشکلات تغذیه ای در ایگواناهای جوان می تواند در کمتر از 5 ماه رخ دهد. جوجه‌هایی که با سطوح ناکافی کلسیم تغذیه می‌شوند ممکن است دچار استئودیستروفی شدید تغذیه شوند و نارسایی کلیه نیز در هر سنی ممکن است رخ دهد. از آنجایی که حیوانات جوان هنوز در حال رشد هستند، اطمینان از اینکه آنها از تغذیه کافی برخوردار هستند، ضروری تر است. متأسفانه، اطلاعات نادرستی در مورد نحوه تغذیه صحیح بچه ایگواناها وجود دارد، از جمله این افسانه که آنها در جوانی حشره خوار هستند.

مرگ ناگهانی ایگواناهای بالغ

اگرچه ایگوانای بالغ می تواند سخت تر از بزرگسالان باشد، بسیاری از صاحبان آن با مرگ ناگهانی این حیوانات مسن تر مواجه هستند. متأسفانه، آنچه اغلب به نظر می رسد مرگ و میر ناگهانی است، اغلب نتیجه بیماری های مزمن با علائم ظریفی است که صاحب آن برای مدتی از قلم انداخته است، و خزندگان می توانند در پنهان کردن علائم بیماری مهارت داشته باشند، علاوه بر این که نسبت به پستانداران خود بیان کمتری دارند. موارد زیر برخی از بیماری‌های شایع‌تر هستند که باعث مرگ “ناگهانی” در ایگواناهای سبز بالغ و جوان می‌شوند.

مشکلات تولید مثل و تخمگذاری و مرگ ناگهانی ایوانا

متأسفانه، دیستوشی و پیوند تخم یک بیماری شایع خزندگان اسیر است و در ایگواناهای سبز به بیمارستان‌های دامپزشکی مراجعه می‌کند، علی‌رغم اینکه این عارضه در خزندگان وحشی نادر است. تخمک‌های باقی‌مانده می‌توانند برای مدتی بدون علائم واضح در رحم باقی بمانند، که می‌تواند منجر به عوارض جدی در مسیر شود.

اگر ایگوانای شما ماده است، باید توجه ویژه ای به این وضعیت داشته باشید، زیرا مسائل مربوط به پرورش مانند تغذیه، دما، مکان نامناسب لانه سازی و هیدراتاسیون ناکافی از علل شایع هستند.

دیستوشی همچنین می تواند نتیجه یا علامت سایر مشکلات زمینه ای باشد. تخم‌ها ممکن است بدشکل یا شکسته شوند، ممکن است عفونت‌ها وجود داشته باشد یا ایگوانا آناتومی تولید مثلی غیرطبیعی داشته باشد. اگر ایگوانای ماده شما شکم منبسط شده داشت و به سرعت افسرده و غیرفعال شد و چند روز بعد فوت کرد، ممکن است قادر به تخم گذاری نبوده باشد.

کلومیت زرده تخم مرغ یا پریتونیت یک بیماری شایع تولید مثلی در ایگوانا است که زمانی رخ می دهد که تخم های باقی مانده در حفره بدن ایگوانا پاره شوند. این وضعیت باعث می شود حیوان به سرعت کاهش یابد.

بیماری های کلیوی

برخلاف بیماری حاد کلیه، متأسفانه، بیماری مزمن کلیوی یا کلیوی یک علت بسیار شایع مرگ ناگهانی در ایگواناهای مسن اسیر است. بیماری حاد کلیه ناشی از التهاب، عفونت یا مسمومیت است.

عوامل مستعد کننده برای بیماری مزمن کلیه شامل عوامل نامناسب مرتبط با دامپروری است. اغلب رژیم های غذایی با پروتئین بالا و کم آبی مزمن ناشی از سطوح کم رطوبت، که باعث هیپراوریسمی، نقرس و نفروز می شود. هیپرپاراتیروئیدیسم تغذیه ای ثانویه نیز بیماری مستعد کننده است.

بیماری کلیوی ممکن است به دلیل تجمع مواد زائد نیتروژنی و عدم تعادل الکترولیت منجر به مرگ شود. نقرس و معدنی شدن بافت نرم زمانی رخ می دهد که اکثریت عملکرد کلیه از بین رفته باشد.

مالکان تمایل دارند علائم بیماری مزمن کلیه را در مراحل پایانی زمانی که ایگوانا بی حال، بی اشتها و در وضعیت بد بدن است، متوجه شوند. هنگامی که بیماری به این نقطه از حداقل عملکرد کلیه پیشرفت می کند، پیش آگهی حتی با درمان ضعیف است.

بیماری های متابولیک استخوان

شما اغلب اصطلاح “بیماری متابولیک استخوان” (MBD) را می شنوید که برای توصیف یک بیماری رایج در خزندگان و به ویژه ایگوانا استفاده می شود، با این حال، این کلمه چندین اختلال پزشکی مختلف را توصیف می کند که بر یکپارچگی استخوان ها تأثیر می گذارد.

هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای (NSHP) یک بیماری متابولیک استخوان خاص است که شایع ترین بیماری در خزندگان اسیر است. در یک مطالعه، 84 درصد از بیماران مارمولک با نوعی از MDB تغذیه ای تشخیص داده شدند.

اشتباهات دامداری می تواند منجر به کاهش سطح کلسیم یونیزه شود که برای حرکت دستگاه گوارش ضروری است. این وضعیت ممکن است منجر به زمان عبور کندتر در روده شود که پس از آن منجر به کم آبی محتویات روده، انسداد و تولید فکولیت سفت می شود.

در حالی که در بسیاری از موارد، بهبودی از MBD تغذیه ای را می توان با مداخله پزشکی انتظار داشت، در موارد شدید مزمن، مرگ ممکن است رخ دهد. هیپوکلسمی طولانی مدت ممکن است منجر به فلج، دیستوشی و شکستگی های ستون فقرات شود که می تواند منجر به مشکلات عصبی شدید مانند ناتوانی در ادرار و مدفوع شود.

هیپرویتامینوز ایاتروژنیک D با هیپرکلسمی همراه است که می تواند منجر به رسوب مواد معدنی در ریه ها شود و آنها را مستعد شکستگی کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است خون از سوراخ های بینی یا دهان تولید شود که اغلب کشنده است.

بیماری های تنفسی تحتانی

تنگی نفس کلمه دیگری برای تنفس سخت است و نشانه شایع بیماری تنفسی در خزندگان است. پنومونی با منشاء باکتریایی احتمالاً شایع ترین بیماری تنفسی مارمولک ها است، با این حال، می تواند قارچی یا انگلی نیز باشد. معمولاً یک بیماری بد دامداری به دلیل تهویه، تغذیه، رطوبت یا دما نامناسب است، همچنین می تواند به دلیل بیماریزا شدن باکتری های معمولی در زمانی که میزبان به دلیل استرس مزمن دچار نقص ایمنی شود، رخ دهد. موارد پنومونی حاد یا فرا حاد اغلب به صورت مرگ ناگهانی به دلیل سپسیس، همراه با علائم قبلی بی حالی، بی اشتهایی و تنگی نفس ظاهر می شوند.

پنومونی آسپیراسیون ممکن است در نتیجه تکنیک نامناسب با کمک تغذیه رخ دهد.

انسداد در راه هوایی نیز می تواند باعث ایجاد ناراحتی تنفسی در ایگوانا شود. در 2 مورد، ایگوانای سبز موی انسان را دور اپی گلوت و نای خود پیچیده بود که با برداشتن آن، تنفس صحیح بازگردانده شد.

سرطان، ادم ریوی ناشی از بیماری قلبی یا کبدی و سایر ضایعاتی که از انبساط ریه جلوگیری می کنند نیز می توانند منجر به تنگی نفس و شاید مرگ ناگهانی شوند.

عفونت و مرگ ناگهانی ایگواناها

راه های زیادی وجود دارد که ایگواناها می توانند آلوده شوند. انواع مختلف ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها باعث ایجاد بیماری های جدی در خزندگان شده اند. احتمال عفونت در خزندگان ممکن است در طول ماه های سرد زمستان افزایش یابد. موارد زیر برخی از بیماری ها و عوامل بیماری زا هستند که می توانند منجر به مرگ ناگهانی شوند، چه به صورت منفرد و چه زمانی که همزمان با سایر بیماری ها و وضعیت ضعیف عمومی رخ می دهند.

در حالی که خزندگان وحشی همه حامل انگل هستند، ممکن است غلظت‌های بالاتری از این موجودات در فضاهای محدود وجود داشته باشد، و این با شرایط غیربهداشتی، رژیم غذایی نامناسب و استرس مزمن ناشی از دامداری ضعیف تشدید می‌شود که می‌تواند برای ناقلین کشنده باشد.

در زیر به چند بیماری عفونی که می توانند باعث مرگ ناگهانی شوند اشاره شده است:

• انتریت: التهاب روده در اثر عفونت
• گاستروانتریت: التهاب دستگاه گوارش ناشی از عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی
• هپاتیت حاد: وضعیتی که با عوامل عفونی همراه است و در خزندگان شایع است.
• سپتی سمی: این یک عارضه تهدید کننده زندگی عفونت باکتریایی سیستمیک است.
• آبسه ها: بسته به محل آنها، این توده ها در صورت عدم درمان می توانند شدید شوند.
• کریپتوسپوریدیوز: انگلی که از طریق مدفوع-دهانی و سطوح آلوده آلوده می شود. ممکن است باعث التهاب معده، اختلال در عملکرد اندام ها و احتقان و کوله سیستیت شود.

نشان داده شده است که یک ویروس تبخال مانند باعث لنفوسیتوز، هیپرپلازی طحال و ارتشاح لنفوئیدی هیستوسیتی کبد، طحال، میوکارد و مغز استخوان در ایگوانا می شود.

ایگوانا با مشکلات تنفسی

شیوع سرطان در خزندگان 9.8 درصد است. جای تعجب نیست که سرطان و رشد تومور می تواند به طرق مختلف منجر به مرگ ناگهانی شود (اگرچه همه رشدهای غیر طبیعی نئوپلاستیک نیستند). به عنوان مثال، همانطور که قبلا گفته شد، نئوپلازی ریه می تواند منجر به تنگی نفس و مرگ شود.

نئوپلازی ها بر مغز و نخاع، تخمدان ها و قلب تأثیر می گذارند. سرطان خون در ایگوانای سبز نیز ممکن است. چندین علامت غیر اختصاصی مانند بی حالی و بی اشتهایی می تواند به سرطان اشاره کند، نئوپلازی کولومیک ممکن است منجر به بزرگ شدن شکم شود. سرطان های بدخیم معمولاً پیش آگهی بدی دارند مگر اینکه به موقع تشخیص داده شوند و به طور تهاجمی درمان شوند.

مسمومیت

اگر ایگوانا یک گیاه سمی یا ماده سمی دیگر را بخورد، می تواند منجر به مرگ نسبتاً سریع شود. قرار گرفتن در معرض سموم، سموم و داروهای نفروتوکسیک ممکن است منجر به نارسایی حاد کلیه، با علائمی از جمله شروع ناگهانی افسردگی، بی حالی، بی اشتهایی، ضعف و کمبود ادرار شود. با این حال، بر خلاف بیماری مزمن کلیوی، ایگوانا می تواند در شرایط بدنی خوبی باشد که علائم شدید شود. برخی از منابع رایج سمیت عبارتند از:

• بیماری قلبی
• حلال های رنگ
• مسمومیت از سرب
• مسمومیت روی ناشی از بلع سکه
• جونده کش ها می توانند باعث تنگی نفس، بی حالی، بی اشتهایی، فلج، لرزش و تشنج شوند.
• گیاهانی مانند گیاهان خانواده هیت (آزالیا، لورل و رودودندرون)، زنبق، لوبیا کرچک، نخل ساگو.

مانند سایر حیوانات، ایگواناها نیز ممکن است دچار عوارض قلبی مانند کاردیومیوپاتی شوند که می تواند باعث نارسایی قلبی و مرگ ناگهانی شود. بیماری قلبی در ایگوانا می تواند مادرزادی باشد یا با سایر مشکلات سلامتی مانند سرطان، نقرس و سپسیس ناشی از عفونت همراه باشد.

علائم مشکلات قلبی عروقی در خزندگان شامل بی حالی، دیسترس تنفسی، آسیت در کولوم، ضعف عمومی، تورم محیطی است.

بلع جسم خارجی

موارد مصرف مواد خارجی توسط خزندگان رایج است و اغلب شامل خاک، سنگ و شن است. اگر این ماده مجرای روده را مسدود کند، این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم شامل بی حالی، استفراغ، بی اشتهایی، یبوست، افتادگی، اسهال و به ندرت متسع شدن شکم است.

برخی از علائم ممکن است برای هفته ها تا ماه ها باقی بماند. آتونی روده یا کاهش تون عضلانی در روده ها نیز در ایگوانای سبز گزارش شده است. پیش آگهی این وضعیت به ترکیب و سمیت بالقوه مواد و هرگونه آسیبی که ممکن است ایجاد کرده باشد بستگی دارد.

گرمازدگی

ایگوانا با وجود خزندگان بودن، ممکن است بیش از حد گرم شود. یکی از دلایل رایج مرگ ناگهانی ایگواناها در اثر گرمازدگی یا هیپرترمی، خرابی دستگاه های گرمایشی و رها شدن در زیر نور مستقیم خورشید در یک ظرف دربسته است. هنگامی که این اتفاق می افتد، حیوان مرده اغلب در لمس گرم است.

نقرس

انواع نقرس احشایی، مفصلی و اطراف مفصلی در خزندگان خانگی رایج است. نقرس یک بیماری متابولیک است که تولید بیش از حد یا دفع کم اسید اوریک را توصیف می کند که منجر به هیپراوریسمی و رسوب کریستال های اورات می شود.

ایگواناهای سبز زمانی که به طور منظم از منابع حیوانی نامناسب پروتئین تغذیه می شوند یا زمانی که به دلیل بیماری های کلیوی دچار کم آبی یا آسیب کلیوی می شوند، در معرض خطر ابتلا به نقرس هستند. استفاده نادرست از برخی آنتی بیوتیک ها می تواند باعث نفروز لوله ای شود و خزندگان را در معرض خطر هیپراوریسمی قرار دهد.

در مراحل بعدی نقرس احشایی، رسوبات کریستال اورات به نام توفی در سراسر بدن ایجاد می شود. رسوب توفی اغلب در کلیه ها، کبد، کیسه پریکارد، ماهیچه های سر و بافت زیر جلدی رخ می دهد. موارد پیشرفته نقرس در ایگوانا می تواند باعث بزرگ شدن کلیه ها شود. موارد شدید می تواند حرکت، تغذیه ایگوانا را دردناک کند. پیش آگهی برای مواردی از این دست بسیار بد است.