علت غش یا سنکوپ سگ چیست؟
برای صحبت در مورد سنکوپ در سگ ها، باید تعریف آن را روشن کنیم. در غیر این صورت این وضعیت به عنوان غش شناخته می شود، سنکوپ، وضعیت از دست دادن موقت هوشیاری است که با از دست دادن قدرت عضلانی همراه است. به عبارت دیگر، سنکوپ به این معنی است که سگ از حال می رود و روی زمین می افتد.
از دست دادن تعادل معمولاً به علت کاهش اکسیژن در مغز به علت ورود کمتر جریان خون ایجاد می شود. علاوه براین، این وضعیت ممکن است با انقباض عضلات همراه باشد. نکته کلیدی از دست دادن هوشیاری است که علائم اساسی مورد استفاده برای شناسایی سنکوپ است.
در حالی که غش موقتی است، اما می تواند مدت زمان متفاوتی داشته باشد. ممکن است یک سگ خانگی به سرعت بیهوش شود. به صورتی که حتی فرصتی برای افتادن نداشته باشد. در موارد دیگر، از دست دادن هوشیاری می تواند چند دقیقه طول بکشد. مهم است که غش را از سایر انواع از دست دادن هوشیاری متمایز کنیم.
به عنوان مثال، اگر سگی دچار شوک سمی شود، ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهد. زیرا ارگانیسم و بدن آنها در حال خاموش شدن است. این وضعیت بسیار خطرناک و بالقوه کشنده است. مثال دیگر، بروز صرع در سگ است که در آن سگ خانگی دچار تنش شده و ظاهراً هوشیاری خود را از دست می دهد.
علل سنکوپ سگ ها چیست؟
به طور کلی، می توان علل سنکوپ یا غش در سگ ها را به دو دسته جداگانه تقسیم کرد که عبارت اند از:
منشا قلبی عروقی: غش می تواند به علت آریتمی ها و بیماری های مختلفی که بر قلب تأثیر می گذارند، مانند کاردیومیوپاتی متسع یا تنگی ریه رخ دهد.
منشا خارج قلبی: این موارد شامل علل عصبی مانند صرع، خونریزی یا آنسفالیت است. علل ریوی شامل فشار خون ریوی، علل متابولیک هیپوگلیسمی، هیپوکلسمی، هیپوآدرنوکورتیکیسم یا کم خونی و علل موقعیتی مانند سرفه مزمن است. مشکلات قلبی شاید شایع ترین علت سنکوپ در سگ ها و همچنین هیپوگلیسمی باشد. مورد دوم به علت کاهش سطح قند خون است.
اگر سگ خانگی با آریتمی مواجه باشد، وضعیت نگران کننده است. زیرا غش ناگهانی می تواند به علت ایست قلبی ایجاد شده باشد. اگر سگ خانگی تان به نوعی بیماری قلبی مادرزادی، نارسایی احتقانی قلب یا سوفل قلبی مبتلا شده است، باید مراقب سلامت و فعالیت حیوان خانگی تان باشید.
چرا سگ ها غش می کنند؟
این حالت یک وضعیت نامطلوب است که به عنوان کاهش موقت هوشیاری و بهبودی خود به خودی مشخص می شود. شایع ترین علت سنکوپ، قطع موقت جریان خون رسانی مغز است که منجر به بروز اختلال در انتقال اکسیژن و مواد مغذی به مغز می شود.
یکی دیگر از علل مهم سنکوپ در سگ ها بیماری قلبی است که منجر به قطع خون رسانی به مغز می شود. سنکوپ بیشتر در سگ‌های سالمندتر به ویژه سگ های کوکر اسپانیل، اشناوزر مینیاتوری، پاگ، داش هاند، بوکسور و ژرمن شپرد بروز می کند.
از جمله علل بروز این وضعیت، عبارت اند از:
- هیجان
- تومور قلبی
- استرس عاطفی
- بیماری های قلبی
- استفاده از داروهای خاص
- غلظت کم گلوکز، کلسیم، سدیم در خون
- بیماری هایی که منجر به غلیظ شدن خون می شوند
اگرچه سنکوپ اغلب فقط باعث کاهش موقت هوشیاری می شود، اما تشخیص علت زمینه ای در سگ خانگی مبتلا، امری بسیار مهم است. زیرا بیماری زمینه ای ممکن است ماهیت مزمن و پیشرونده داشته باشد یا حتی ممکن است جدی، خطرناک و کشنده باشد. دامپزشک سابقه سلامتی سگ خانگی شما را می گیرد و یک معاینه فیزیکی دقیق انجام می دهد.
چرا سگ خانگی من هنگام هیجان غش می کند؟
موقعیت های ایجاد کننده هیجان زیاد در سگ ها می تواند منجر به بروز سنکوپ شود. این وضعیت می تواند شامل دعوا با حیوان دیگر، تلاش و تحرک زیاد در پیاده روی، ورزش بیش از حد یا انجام سایر فعالیت هایی باشد که فشار خون را افزایش می دهند.
اگر سگ خانگی با مشکلات قلبی قابل توجهی رو به رو باشد، حتی اعمال جزئی مانند زور زدن هنگام اجابت مزاج می تواند باعث غش کردن حیوان شود. علت این است که تلاش بیشتر عضلانی باعث بروز وضعیت تاکی کاردی می شود. این حالت سیستم واگ را تحریک می کند، ضربان قلب را کاهش می دهد و منجر به سنکوپ می شود.
این وضعیت به عنوان سنکوپ وازوواگال در سگ ها شناخته می شود. سگ های سالمند بیشتر مستعد غش هستند. علت آن این است که طول عمر باعث فرسایش و افت وضعیت بدن می شود. هنگامی که ماهیچه های قلب نیز تحلیل بروند، فشار خون کاهش می یابد و سگ راحت تر غش می کند.
کدام سگ ها بیشتر غش می کنند؟
لازم به ذکر است که برخی از سگ ها بیشتر از بقیه مستعد غش هستند. این موارد شامل نژادهای سگ براکی سفالیک مانند سگ پاگ یا باکسر است. این وضعیت اغلب به علت سرفه است. زیرا مورفولوژی آنها راه های هوایی را محدود می کند. سپس فشار در قفسه سینه افزایش می یابد که بر عضلات قلب فشار وارد می کند. نتیجه این عمل کاهش جریان خون و سنکوپ است.
نژادهای سگ خانگی کوچکتر بیشتر از نژادهای سگ بزرگتر دچار ضعف می شوند. سگ هایی مانند چیهواهوا و یورکشایر تریر اغلب به علت هیپوگلیسمی غش می کنند که ممکن است در هنگام استرس رخ دهد. این امر به ویژه در توله سگ های این نژادها بیشتر است.
علاوه بر این، این نژادها بیشتر در معرض فروپاشی نای هستند. این اختلال ناشی از بروز یک وقفه در جریان هوای عبوری از طریق نای است که گاهی منجر به سنکوپ می شود.
علائم سنکوپ در سگ های خانگی
قبل از بروز سنکوپ، سگ ممکن است علائم سرگیجه را نشان دهد. اگر سگ خانگی علائمی مانند موارد زیر را داشته باشد، به این معنی است که احتمال دارد غش کند:
- سفت شدن پاها
- به پهلو دراز کشیدن
- ادرار کردن بر روی خود
- از دست دادن وضعیت بدن
- از دست دادن ناگهانی و موقتی هوشیاری
سنکوپ معمولاً حدود یک دقیقه طول می کشد و سگ بهبودی سریع را نشان می دهد. به همین علت، اغلب مشاهده می شود که سگ تنها برای چند ثانیه غش می کند. اگر سگ تان غش کرده است، باید با دامپزشک حیوان خانگی خود تماس بگیرید و تمام جزئیات را شرح دهید تا آنها بتوانند به تشخیص برسند.
با این حال، علل دیگری وجود دارند که می توانند باعث از دست دادن هوشیاری در سگ ها شوند که برخی از آنها جدی، خطرناک و کشنده هستند. مهم است که ما به رفتار سگ قبل و بعد از غش نگاه کنیم. همچنین اگر سگ خانگی ما از بیماری رنج می برد یا در حال انجام هر گونه برنامه درمانی است، باید به دامپزشک مراجعه کنید.
معاینه دامپزشک بر بررسی سیستم های قلبی، تنفسی و عصبی متمرکز خواهد بود. آزمایش خون و ادرار برای سگ ها برای تشخیص علل مرتبط با غدد درون ریز یا متابولیک سنکوپ انجام می شود.
اگر سگ خانگی من از حال رفت چه کاری باید انجام دهم؟
به طور کلی، باید به این نکته توجه داشته باشید که علل متعددی پشت سنکوپ وجود دارد و این وضعیت خود یک بیماری نیست. بلکه یک علامت است. حتی اگر آنها فقط یک دوره سنکوپ را تجربه کرده باشند، باید آنها را نزد دامپزشک ببریم تا علت اصلی آن مشخص شود.
اگر سنکوپ ناشی از محرک های موقعیتی مانند ورزش، استرس، هیجان، ترس، درد و غیره باشد، باید تا حد امکان سگ خانگی تان را از چنین موقعیت هایی دور نگه دارید. برای موارد مرتبط با بیماری، دامپزشک باید درمان و داروی مناسب را تعیین کند.
برای تشخیص علت و درمان غش در سگ، انجام آزمایش هایی مانند نوار قلب، اندازه گیری فشار خون، سونوگرافی و غیره ضروری است. علاوه براین، سگ خانگی ممکن است به مصرف داروهای فشار خون نیاز داشته باشد و علائم باید تا پایان عمر کنترل شوند. سنکوپ اصطلاح بالینی برای وضعیتی است که اغلب به عنوان غش توصیف می شود.
تست های آزمایشگاهی
تست های معمول آزمایشگاهی شامل شمارش کامل خون، مشخصات بیوشیمی و آزمایش ادرار است. نتایج این آزمایشات اغلب در محدوده طبیعی است، اما اگر هیپوگلیسمی علت بروز سنکوپ باشد، مشخصات بیوشیمی نشان دهنده سطح پایین تر از حد طبیعی گلوکز در خون خواهد بود.
در این سگ های بیمار، غلظت انسولین نیز اندازه گیری می شود. ممکن است در سگ های بیماری که سطح سدیم یا پتاسیم خونشان پایین است، انجام آزمایشات بیشتری لازم باشد. از آن جایی که بیماری قلبی یکی از علل مهم سنکوپ در سگ های مختلف می باشد، نوار قلب (ECG) و اکوکاردیوگرافی برای تعیین اینکه آیا یک بیماری زمینه ای قلبی وجود دارد یا خیر، انجام می شود.
دامپزشک حیوان خانگی شما همچنین از شما خواهد خواست که ضربان قلب سگ خانگی خود را در طول دوره های سنکوپیک در خانه محاسبه کنید و اگر مشخص شود که سگ خانگی شما مبتلا به مشکلات قلبی است، ممکن است نظارت 24 ساعته ECG را توصیه کند. در صورت مشکوک بودن به وجود بیماری مغزی، سی تی اسکن سر، و تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی (مایعی که مغز و نخاع را احاطه کرده است) انجام می شود.
درمان سنکوپ در سگ های خانگی
به طور کلی، سنکوپ یک وضعیت موقت و برگشت پذیر است که سگ بلافاصله پس از یک دوره بیهوشی به هوش می آید. با این حال، اگر علت زمینه ای به موقع درمان نشود، می تواند به دوره های مکرر سنکوپ و تشدید سایر علائم مرتبط با بیماری زمینه ای منجر شود.
اگر عوارض جانبی ناشی از دارو مسبب اپیزودهای سنکوپیک باشد، دامپزشک حیوان خانگی شما استفاده از دارو را متوقف خواهد کرد. اگر داروها برای سلامت طولانی مدت سگ خانگی شما ضروری هستند، دامپزشک حیوان خانگی شما داروهای دیگری را بررسی می کند که می توانند بدون بروز عوارض جانبی جدی و خطرناک در حیوان خانگی تان استفاده شوند.
سگ خانگی خود را از قرار گرفتن در معرض انواع محرک هایی که می توانند باعث ایجاد یک دوره سنکوپ شوند، دور نگه دارید. اگر نارسایی قلبی علت بروز آن باشد، فعالیت بدنی باید به حداقل برسد تا از وارد شدن فشار بیشتر بر قلب پیشگیری شود. علاوه بر این، استرس و هیجان نیز می تواند به بروز یک دوره سنکوپ کمک کند و باید تا حد امکان از آنها پیشگیری کرد. شما باید سگ خانگی خود را تا زمان بهبودی کامل برای معاینات منظم به کلینیک ببرید.
به طور کلی، سگ خانگی خود را از نزدیک تحت نظر قرار دهید و اگر سگ دوباره علائم از دست دادن هوشیاری را نشان داد بلافاصله با دامپزشک حیوان خانگی خود تماس بگیرید.
پیش آگهی معمول برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی مرتبط با سنکوپ خوب نیست. با این حال، برای بیمارانی که شرایط غیر مرتبط با قلب را در زمینه سنکوپ ندارند، پیش آگهی کلی خوب است، به خصوص اگر بیماری اولیه درمان شود.
