علل خونریزی در خرگوش، راهکارهای درمان و پیشگیری

علل خونریزی در خرگوش ها شامل هماچوری (خون در ادرار)، اپیستاکسی (خون دماغ)، اختلال عملکرد دستگاه تناسلی، خونریزی مقعدی، خونریزی پس از عقیم سازی، بیماری خونریزی دهنده خرگوش و خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی یا حفره دهان است.

کوتاه شدن بیش از حد ناخن های خرگوش شما نیز می تواند منجر به خونریزی شود. در صورت عدم کنترل، خونریزی می تواند منجر به عوارض پزشکی دیگری مانند کم خونی شود. خونریزی در خرگوش ها معمولاً قابل درمان است. توجه به وضعیت جسمی خرگوش بسیار مهم است زیرا برخی شرایط می تواند خطرناک و جدی باشد. وجود خون در خرگوش، ادرار، مدفوع یا ترشحات واژن نشان می دهد که یک مشکل داخلی وجود دارد که نیاز فوری به دامپزشک دارد.

طبق گزارش دامپزشکی، شایع ترین علل کم خونی در خرگوش خونریزی و التهاب است. اگر متوجه تغییراتی در رفتار حیوان خانگی خود یا وجود خون در خرگوش شدید، آزمایش خون می تواند تشخیص کم خونی را تایید و یا رد کرده و علت آن را مشخص کند.

علل از دست دادن خون در خرگوش

از دست دادن خون ناشی از شرایط مزمن، ضربه و عفونت می تواند در صورت عدم درمان به موقع، منجر به عوارض خون ریزی یا مرگ شود. به علائم و تغییرات غیرمعمول در رفتار حیوان خانگی خود توجه زیادی داشته باشید.

هماچوری

هماچوری یک اصطلاح پزشکی برای وجود خون در ادرار است. وقتی صاحبان خرگوش ادرار قرمز می بینند، اغلب نگران عفونت های مثانه و مجاری ادراری (UTI) هستند.

با این حال، خون واقعی در ادرار خرگوش شما ممکن است با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نباشد. در اغلب موارد، ادرار قرمز در نتیجه رنگدانه های غذایی ناشی از غذای حاوی بتاکاروتن یا بتالاین مانند هویج، اسفناج و چغندر ایجاد می شود. هماچوری را نیز نباید با خون دستگاه تناسلی خرگوش ماده اشتباه گرفت.

بر اساس مروری که در مجله Nature منتشر شده است، هماچوری واقعی که از طریق خون موجود در جریان ادرار منشا می گیرد تشخیص داده می شود، یک بیماری نادر در خرگوش ها است.

علائم هماچوری

علائم هماچوری در خرگوش ها، عبارتند از:

• ضعف
• بی حالی
• بی اشتهایی
• درماتیت پرینه
• رشد تومور یا لومو
• مشکل در دفع ادرار
• تورم مثانه و شکم
• درد شکم هنگام لمس
• کبودی مکرر در اثر لخته شدن زیاد

هماچوری یک علامت آسیب شناسی است و به خودی خود یک بیماری نیست. این به طور معمول در نتیجه مشکلات مرتبط با دستگاه ادراری رخ می دهد.

علل شایع خون در ادرار خرگوش

گاهی اوقات خونی که در ادرار خرگوش مشاهده می کنید ممکن است از سیستم ادراری منشا نگیرد. پیشابراه خرگوش ماده در امتداد دیواره واژن باز می شود. برخی موارد باعث می شوند ترشحات واژن با ادرار مخلوط شوند، از جمله:

آنوریسم وریدی آندومتر. این وضعیت زمانی رخ می دهد که وریدی در لایه داخلی رحم پر از مایع شده و باعث درد شدید می شود. درمان معمولاً شامل هیسترکتومی است. بر اساس مجله حیوانات عجیب و غریب، این بیماری فقط در خرگوش ها مشاهده شده است.

آدنوکارسینوم رحم. آدنوکارسینوم رحم ضایعه سرطانی که روی رحم و منجر به ادرار  در خون می شود. به گزارش Gl bal Veterinaria، تومور به ندرت متاستاز می دهد و به سایر نقاط بدن منتشر می شود. درمان اغلب شامل هیسترکتومی است.

اختلال در عملکرد دستگاه تناسلی. این شایع ترین علت هماچوری در خرگوش های ماده است، به همین دلیل توصیه می شود که خرگوش ها عقیم شوند. علل آن شامل بزرگ شدن بافت رحم و تومورها، مانند آدنوکارسینوم است.

اگر در ادرار خرگوش خود چیزی غیر عادی مشاهده کردید، دامپزشک ممکن است برای انجام آزمایش آزمایش ادرار نیاز داشته باشد. برای جمع آوری ادرار حیوان خانگی خود، خرگوش خود را بعد از دادن آب، در حوضچه ای بگذارید. منتظر بمانید و ادرار را با سرنگ جمع کنید.

خون دماغ شدن

خونریزی از بینی می تواند یک بار در خرگوش ها اتفاق بیفتد یا یک مشکل مکرر باشد. هر دو مورد در خرگوش ها معمول یا طبیعی نیست. اپیستاکسی در خرگوش یک نگرانی جدی است که نیاز به مراجعه فوری به دامپزشک دارد.

در صورت عدم درمان، خونریزی مکرر بینی در خرگوش ها می تواند منجر به افت فشار خون، آسپیراسیون، هیپوکسی و حتی عوارض کشنده قلبی عروقی شود.

علاوه بر خونریزی از بینی، اپیستاکسی ممکن است منجر به علائم و نشانه های زیر شود:

• عطسه کردن
• کاهش اشتها
• ترشحات بینی
• تولید بیش از حد بزاق
• تولید بیش از حد اشک
• لکه های خون در پنجه جلویی
• مدفوع سیاه به دلیل بلع خون

در صورت وجود خونریزی، خون در مدفوع، ادرار یا سایر قسمت های بدن وجود دارد.

علل  Epistaxis

اگر یک خرگوش در شرایط غیربهداشتی زندگی کند یا سیستم دفاعی آن ضعیف باشد مستعد ابتلا به اپیستاکسیس است. شایع ترین علل خون ریزی بینی در خرگوش ها عبارتند از:

• آبسه ریشه دندان
• عفونت باکتریایی یا قارچی
• آسیب به دندان ها، معمولاً در نتیجه جویدن سیم های برقی است.
• فضای اشغال کننده رشد (به عنوان مثال آبسه) یا تومور در حفره بینی
• اختلالات انعقاد خون، اغلب به عنوان واکنش به مواد شیمیایی ضد انعقاد
• وجود اجسام خارجی در بینی، مانند مواد گیاهی استنشاقی (دانه ها و علف)

Epistaxis یک بیماری غیر عفونی در خرگوش ها است. عوارض آن می تواند از مسائل جزئی مانند عطسه تا عوارض شدیدتر مانند اختلالات تنفسی و سیستم گردش خون متفاوت باشد. کم خونی ناشی از از دست دادن خون در خرگوش ها شایع است. بلع مقدار زیادی خون نیز ممکن است منجر به اختلالات دستگاه گوارش شود.

تشخیص Epistaxis

طیف وسیعی از مسائل زمینه ای می تواند باعث ایجاد اپیستاکسی در خرگوش ها شود. بنابراین، دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد. تشخیص افتراقی به احتمال زیاد برای تعیین علت زمینه ای مورد نیاز است.

مشخصات خون، شامل شمارش خون و مشخصات شیمیایی خون، انجام می شود. زمان انعقاد خون نشان می دهد که آیا عوامل لخته شدن مورد نیاز برای توقف خونریزی در دسترس هستند یا خیر.

کافی نبودن فاکتورهای انعقادی در خون می تواند علت خونریزی و خونریزی کنترل نشده باشد. تشخیص بصری شامل موارد زیر است:

• اشعه ایکس استخوان گونه و جمجمه برای ارزیابی رشد، تومورها یا آسیب ها
• اشعه ایکس قفسه سینه برای علائم بدخیمی و درگیری دستگاه تنفسی

بسته به یافته ها، دامپزشک شما سی تی اسکن و MRI را برای بررسی رشد یا ضایعات انجام می دهد. در صورت مشاهده رشد، دامپزشک ممکن است بیوپسی بافت بینی حیوان خانگی را انجام داده یا برای ارزیابی مغز استخوان نمونه برداری کند.

نمونه های مایع و خون نیز از نظر عفونت های قارچی و باکتریایی مورد بررسی قرار می گیرند.

درمان Epistaxis

دامپزشک داروهایی را تجویز می کند که خونریزی را متوقف کرده و لخته شدن را پیش از بروز عوارض بیشتر ایجاد می کند. در صورت وجود عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می شود. جدا از این، درمان بستگی به تشخیص نهایی دارد. حیوان خانگی شما از نظر زمان لخته شدن خون مورد بررسی مجدد قرار می گیرد تا از عود جلوگیری یا مدیریت شود.

شما باید علائم و نشانه های بالینی عود اپیستاکسی را بررسی کنید. محیط حیوان خانگی شما باید تا حد ممکن ایمن باشد تا از صدمه ای که ممکن است باعث خونریزی زیاد شود جلوگیری کند. رعایت شرایط بهداشتی زندگی ضروری است.

در صورت وجود اختلال در انعقاد خون، باید در جلوگیری از حوادث، از جمله حوادث جزئی، مراقب باشید. اگرچه نادر است، اما عدم درمان سریع و مناسب این بیماری می تواند منجر به کم خونی تهدید کننده زندگی و فروپاشی شود.

خونریزی از ناخن

کوتاه کردن ناخن خرگوش در کوتاه مدت یا سریع، می تواند منجر به خونریزی شود. سریع یک رگ است که در داخل پنجه خرگوش قرار دارد  که منطقه حساسی است و در صورت آسیب دیدگی می تواند باعث درد شدید و خونریزی شود.

اطمینان از اینکه پنجه های خرگوش شما به طور مرتب کوتاه می شوند بسیار مهم است زیرا حیوان خانگی شما نمی تواند چنگالهای خود را در داخل خانه کنده و از بین ببرد. اگر چنگال ها بدون دستکاری باقی بمانند، بیش از حد طولانی می شوند و داخل پای خرگوش شما پیچیده می شوند یا روی اشیا می چسبند و باعث ناراحتی می شوند. استفاده از پودر قلم یا آرد می تواند به جلوگیری از خونریزی کمک کند.

بیماری هموراژیک ویروسی

بیماری هموراژیک خرگوش (RHD) یک بیماری ویروسی بسیار مسری، ناگهانی و کشنده است که در خرگوش های گونه  ryct lagus cuniculus ایجاد می شود. این بیماری در خرگوش های داخلی و وحشی اروپایی دیده می شود. این بیماری اغلب منجر به ترشح خون از بینی یا لکه های خونی در چشم می شود.

1-5 روز طول می کشد تا یک خرگوش پس از قرار گرفتن در معرض ویروس بیمار شود. معمولا خرگوش ها در مدت کوتاهی از بیماری خود یا ناگهان بدون علائم می میرند.. علائم رایج RHD عبارتند از:

• تب
• ناله کردن
• افسردگی
• از دست دادن اشتها
• لکه های خونی در چشم
• ترشحات خونی و کف آلود از بینی
• علائم عصبی مانند دست و پا زدن در پاها، مشکل در راه رفتن، تشنج و فلج

RHD مزمن نیست. علائم RHD مزمن اغلب شامل موارد زیر است:

• زردی
• اسهال
• نفخ شکم
• کاهش وزن
• کاهش اشتها

RHD مزمن در نهایت منجر به مرگ ناشی از بیماری کبد می شود.

نحوه گسترش RHD

RHD  توسط یک ویروس بسیار مسری به نام ویروس بیماری هموراژیک خرگوش (RHDV) یا کالسی ویروس خرگوش (RCV) ایجاد می شود. گونه جدیدی از ویروس (RHDV2) در فرانسه ظهور کرده است. از آنجا که این ویروس فقط بر خرگوش ها تأثیر می گذارد، در برخی از کشورها برای کنترل جمعیت خرگوش استفاده شده است.

این عفونت از طریق تماس مستقیم با ادرار آلوده، بزاق، خون، آبریزش بینی، کود، خز یا لاشه بین خرگوش ها منتقل می شود. ویروس همچنین می تواند از طریق اشیاء آلوده مانند آب، غذا، رختخواب و قفس منتقل شود.

انسان می تواند RHDV را از طریق دست، لباس و کفش خود پس از تماس با خرگوش آلوده منتقل کند. لاستیک اتومبیل می تواند ویروس را پس از سفر در منطقه ای با خرگوش آلوده منتقل کند.

آزمایشاتی مانند واکنش زنجیره ای رونویسی معکوس-پلیمراز (RT-PCR)، رنگ آمیزی منفی، وسترن بلات، میکروسکوپ ایمونوالکترون و ELISA ممکن است بر روی نمونه های خون، طحال، کبد و سایر اندام ها انجام شود. متأسفانه، هیچ درمانی برای RHD وجود ندارد و خرگوش های مبتلا بطور انسانی از بین می روند.

آیا می توان از RHD جلوگیری کرد؟

در بریتانیا واکسن های زیادی علیه RHD موجود است. در کانادا، هیچ واکسنی برای استفاده عمومی مجوز ندارد، اما در برخی موارد، ممکن است از طریق یک فرایند خاص با کمک CFIA در دسترس قرار گیرد. محیط زیست مناسب بهترین راه برای جلوگیری از RHD است. خرگوش های جدید را قرنطینه کنید. خرگوش خانگی باید از تماس با خرگوش های وحشی اجتناب کنند. هنگام دست زدن به خرگوش ها از منابع مختلف، دست ها، قفس، لباس و تجهیزات را بشویید.

منبع:

https://www.rabbitcaretips.c m/why-is-my-rabbit-bleeding/