چرا پای عقب گربه من می لنگد؟
لنگیدن پای عقب گربه می تواند مشکلات زیادی را در راه رفتن، بالا رفتن و پریدن آنها ایجاد کند. برهمین اساس ما در این مقاله سعی کرده ایم شایع ترین علل لنگش پای عقب گربه ها را بررسی کنیم. سفتی ساق پا در گربه های سالمند، شایع تر است، اما می تواند گربه های جوان و بچه گربه ها را نیز درگیر کند. استئوآرتریت شایع ترین علت سفتی ساق پا در گربه های بالای 10 سال است.
گربه ها همچنین می توانند به علت آسیب، ضربه یا افتادن از ارتفاع، دچار مشکل شوند. دیابت، نارسایی اندام ها و مشکلات عصبی می توانند باعث ضعیف شدن تدریجی پاهای عقب گربه شوند. اگر پاهای عقب گربه شما به طور ناگهانی از کار افتاد، گاهی اوقات این وضعیت می تواند نشانه لخته شدن خون، عفونت یا سکته باشد.
شایع ترین علل لنگیدن پای عقب گربه
ضعف و سفتی می تواند به علت مشکلات استخوان، رباط، مشکلات عضلانی، آسیب عصبی، مشکلات عصبی یا نارسایی اندام ها ایجاد شده باشد. یا ممکن است با آسیب (رگ به رگ شدن، کشیدگی و شکستگی استخوان) یا یک بیماری پیشرونده مانند آرتریت مرتبط باشد. ضعف و سفت شدن پاهای پشتی در گربه ها می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود.
شرایط مختلفی می توانند باعث ضعیف شدن یا سفت شدن تدریجی پاهای عقب گربه شوند. با گذشت زمان متوجه خواهید شد که گربه شما راه رفتن را با دشواری انجام می دهد. برخی از شرایط ممکن است طی هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها ایجاد شوند. گربه های سالمندی که 10 ساله یا بیشتر هستند، به احتمال زیاد چنین مشکلاتی را تجربه می کنند.
با این حال، شما نباید ضعف یا سفتی پای عقب را فقط به عنوان عوارض سن بالا تحلیل کنید. پیری بی ضرر است، اما گربه ها را مستعد ابتلا به برخی شرایط و بیماری ها می کند. شرایط تخریبی مانند آرتریت، باعث شروع تدریجی مشکلات پای عقبی در گربه ها می شود. با این حال، برخی از علل، مانند تومور مغزی و بیماری کلیوی، در صورت عدم درمان می توانند کشنده باشند.
آرتروز و مشکلات پای عقب در گربه ها
آرتریت یک بیماری دژنراتیو مفصلی است. مشخصه آن التهاب و زوال مفاصل است که حرکت را دردناک، کند و دشوارتر می کند. آرتریت بیشتر در گربه های سالمند دیده می شود، اگرچه می تواند گربه‌ها را در هر سنی درگیر کند. معمولاً آرتریت به علت فرسودگی ناشی از افزایش سن ایجاد می شود، اما برخی از گربه ها به علت موارد ژنتیکی، بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند. آرتریت همچنین می تواند به دنبال عفونت یا ضربه به پا ایجاد شود.
چرا گربه من خودش را تمیز نمی کند؟
دیسپلازی لگن و لنگش پای عقب در گربه ها
دیسپلازی لگن، یک اختلال ژنتیکی است که باعث می شود استخوان های لگن گربه به طور نامناسب رشد کند. در این وضعیت، محل اتصال استخوان توپی و سوکت ناهمتراز است و از حرکت نرم توپ در سوکت جلوگیری می کند. این اختلال، یک بیماری ارثی است که از والدین به بچه گربه منتقل می شود.
گربه های مین کون، پرشین ها و گربه های هیمالیا بیشتر به دیسپلازی لگن مبتلا می شوند، در حالی که گربه های نژاد مخلوط کمترین احتمال ابتلا را دارند. اگرچه این اختلال از بدو تولد وجود دارد، اما اغلب تا اواخر زندگی تشخیص داده نمی شود. سالهای اولیه زندگی گربه ممکن است بدون علامت باشد. با این حال، ساییدن توپ در سوکت باعث ساییدگی و پارگی هر دو استخوان می شود. در نهایت، مفصل ران شل می شود.
تحلیل رفتن عضلات
ضعف و لرزش ساق پا همچنین می تواند به آسیب عضلانی مرتبط باشد که می تواند در اثر ضربه مستقیم عضلانی (مانند درگیری یا افتادن) یا فشار بیش از حد ایجاد شود. اما اگر مشکل گربه شما به مرور زمان و به تدریج شدید تر می شود، ممکن است به تحلیل رفتن عضلات منجر شود.
تحلیل عضلانی، که همچنین به عنوان آتروفی شناخته می شود، به از دست دادن توده عضلانی اشاره دارد. این اختلال زمانی اتفاق می افتد که عضلات به آرامی در طول زمان تحلیل می روند و می تواند علل زیادی داشته باشد.
چرا گربه ها پشت هم را بو می کنند؟
اختلالات عصبی
اختلالات عصبی می توانند باعث بروز مشکلات مختلف در پای عقب گربه ها شوند. به طور ویژه، آسیب قشر حرکتی مغز، می تواند باعث بروز مشکل شود. قشر حرکتی، ناحیه ای از مغز است که مسئول حرکات ارادی است و با تمام مراحل حرکت درگیر است. این مراحل، شامل برنامه ریزی، کنترل و اجرا است.
اگر این قسمت از مغز در اثر ضربه یا بیماری آسیب دیده باشد، تعادل، قدرت و توانایی راه رفتن گربه می تواند دچار مشکل شود. یک گربه مبتلا به قشر حرکتی آسیب دیده ممکن است پنجه های خود را بکشد. همچنین ممکن است در کنترل حرکات پا و گام برداشتن از روی موانع مشکل داشته باشد.
همچنین ممکن است ضعف عضلانی یا بی ثباتی در پاها ایجاد شود که با گذشت زمان شدید تر می شود. آسیب به مغز از طریق تروما، معمولاً باعث تغییر ناگهانی و آشکار می شود. با این حال، برخی از مشکلات عصبی به کندی ایجاد می شوند. همچنین، باعث ایجاد مشکلاتی می شوند که با گذشت زمان شدید تر می شوند.
مغز گربه و ۱۱ حقیقتی که نمی دانید!
بیماری قلبی
یکی از شایع ترین انواع بیماری های قلبی در گربه ها، کاردیومیوپاتی است که یک بیماری مربوط به عضله قلب است. این بیماری، گردش خون را برای قلب مشکل می کند، بنابراین قسمت های خاصی از بدن اکسیژن کافی دریافت نمی کنند. در صورت عدم درمان، بیماری قلبی در نهایت می تواند باعث بروز نارسایی قلبی شود که کشنده است.
برخی از گربه ها با بیماری قلبی متولد می شوند. این بیماری، اختلال مادرزادی قلب نامیده می شود. چنین اختلالی، می تواند تصادفی باشد یا از والدین به ارث برده شود. بیماری قلبی اکتسابی در مراحل بعدی زندگی ایجاد می شود و در گربه های سالمند تر، شایع تر است. همچنین، ممکن است در اثر آسیب، عفونت یا ساییدگی عضله قلب ایجاد شود.
اگر جریان خون ناکافی به پاها برسد، بیماری قلبی می تواند باعث ضعیف شدن تدریجی پاهای عقب گربه شود و همچنین می تواند منجر به فلج ناگهانی اندام های عقبی شود.
دیابت
دیابت، به علت تولید انسولین به میزان کم یا پاسخ نادرست بدن به آن (مقاومت به انسولین) ایجاد می شود. از هر 230 گربه 1 گربه در طول زندگی خود به دیابت مبتلا می شود، اما این بیماری در گربه های چاق و گربه های بالای 7 سال، شایع تر است. اولین علائم دیابت در گربه، اغلب به سختی قابل تشخیص است. زیرا به تدریج پیشرفت می کند و ممکن است برای ماه ها مورد توجه قرار نگیرد. علائم دیابت در گربه ها، عبارت اند از:
- افزایش اشتها یا بی اشتهایی
- افزایش تشنگی و دفع ادرار
- کاهش یا افزایش وزن به میزان قابل توجه
اگر این بیماری بدون درمان رها شود، آسیب عضلانی و آسیب عصبی رخ می دهد. این وضعیت، نوروپاتی دیابتی نامیده می شود که منجر به ضعف، ناپایداری در راه رفتن و لرزش پاها می شود. ممکن است متوجه شوید که گربه در پریدن و بالا رفتن مشکل دارد.
دیابت گربه ها از طریق رژیم غذایی کم کربوهیدرات و تجویز منظم انسولین کنترل می شود. با این حال، اگر درمان نشود، می تواند کشنده باشد. اگر گربه شما علائم دیابت را بروز می دهد، دامپزشک برای تشخیص قطعی، می تواند یک آزمایش تشخیصی قند خون انجام دهد.
چرا گربه ها یکدیگر را لیس می زنند؟
بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیوی، وضعیتی است که در آن کلیه ها به آرامی کار خود را متوقف می کنند. این بیماری در گربه های بالای 15 سال شایع است. وظیفه کلیه ها، فیلتر کردن خون و دفع سموم است. بدون این فرآیند مهم، گربه به تدریج مسموم می شود. یک گربه مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، به آرامی دچار مشکلات جدی می شود.
علائم بیماری کلیوی در گربه ها، به صورت خفیف شروع می شود. اما با گذشت زمان شدید تر می شود. ممکن است متوجه بروز علائم زیر شوید:
- یبوست
- استفراغ
- کاهش وزن
- کاهش اشتها
- بوی بد دهان
- قهوه ای شدن زبان
- افزایش دفع ادرار و تشنگی
با پیشرفت بیماری، ضعف و درد عضلانی ایجاد می شود. گربه ممکن است روی پاهایش لرزان به نظر برسد، تمایلی به راه رفتن نداشته باشد یا قادر به راه رفتن نباشد. گربه همچنین ممکن است علاقه خود را به بازی و نظافت از دست بدهد. در صورتی که بیماری به مراحل پایانی خود برسد، کوری نیز ممکن است رخ دهد.
درمان بیماری مزمن کلیه گربه ها به علت ایجاد کننده آن بستگی دارد. اگر با عفونت شروع شده باشد، مصرف آنتی بیوتیک ها ممکن است به بهبودی گربه کمک کند. اما بسیاری از موارد، متأسفانه، کشنده هستند. درمان های مختلف، بر حمایت از عملکرد کلیه و حفظ راحتی گربه تمرکز دارند.
پانوستیت
پانوستیت بیماری است که باعث التهاب استخوان های بلند پای گربه می شود. این بیماری در سگ ها شایع تر است، اما در گربه ها هم رخ پی دهد. پانوستیت، تا حد زیادی گربه های جوان بین ۵ تا ۱۸ ماهه را تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجایی که این عارضه با رشد سریع استخوان ایجاد می شود، در بین نژادهای بزرگ تر گربه ها، مانند مین کون ها، شایع تر است.
این بیماری، بیشتر پاهای جلویی را تحت تاثیر قرار می دهد، اما پاهای عقبی نیز می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. علائم پانوستیت در گربه ها، عبارت اند از:
- تب
- لنگیدن
- بی حالی
- افسردگی
- راه رفتن سفت
- راه رفتن آهسته یا ناپایدار
- بی اشتهایی و کاهش وزن
اگرچه پانوستیت دردناک است، اما خطرناک نیست. یک بیماری زمینه ای باعث بروز آن نمی شود و برای گربه کشنده نیست. موارد خفیف تر پانوستیت می توانند تنها چند روز طول بکشند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است چندین ماه طول بکشند.
از آنجایی که گربه های مبتلا به پانوستیت هنگام راه رفتن درد دارند، تمایلی به حرکت ندارند. این وضعیت می تواند منجر به آتروفی عضلانی در مدت زمان طولانی شود و فیزیوتراپی ممکن است برای کمک به بهبودی گربه لازم باشد.
سرطان استخوان
انواع مختلفی از سرطان های استخوان می توانند گربه ها را تحت تاثیر قرار دهند. شایع ترین نوع، که مسئول بیش از 95 درصد موارد است، استئوسارکوم است. این بیماری می تواند در هر استخوانی از بدن گربه، رخ دهد. گربه ها در هر سنی ممکن است به سرطان استخوان مبتلا شوند، اما گربه های سالمند بیشتر در معرض خطر هستند.
اگر یک گربه در ساق پای عقب خود به سرطان استخوان مبتلا شده باشد، این امر به تدریج بر توانایی راه رفتن آن تأثیر می گذارد. لنگش در یک پا، بارز ترین علتی است که منجر به راه رفتن نامناسب و بی میلی به وزن دادن به پای عقب گربه ها می شود.
سخن آخر
گربه ها در مخفی کردن درد و بیماری، ماهر هستند. این رفتار، یک سازگاری تکاملی است که برای پیشگیری از شکار گربه های بیمار و آسیب پذیر توسط شکارچیان طراحی شده است. با این حال، هنگامی که گربه در راه رفتن یا حرکت، در پاهای عقب خود مشکل دارد، پنهان کردن ناراحتی بسیار دشوارتر خواهد شد.
