مهمترین و بهترین نژاد اسب ها را بشناسید.

قبل از شناخت مهمترین و بهترین نژاد اسب ها باید بدانیم گروهی از اسب ها با منشاء مشترک نژاد نامیده می شوند. نژاد دارای ویژگی های خاصی است که آن نژاد اسب خاص را از سایر اسب ها متمایز می کند. فرزندان این نژادها دارای ویژگی های مشابه والدین خود هستند. بر اساس این ویژگی ها، نژادهای اسب ثبت می شوند که این امر را در مورد تعداد نژادهای اسب در سراسر جهان نشان می دهد.

اسب ها از جنبه های مختلف مانند ویژگی ها، اندازه، ساختار، انعطاف پذیری و رنگ متفاوت هستند. این ممکن است دلیلی باشد برای این که در مورد تعداد واقعی نژادهای اسب سردرگمی زیادی وجود داشته باشد. به همین دلیل در این مقاله، ما به طور کامل تعداد کل نژادهای اسب و نحوه تمایز آنها را مورد بحث قرار می دهیم. امروزه، چندین نژاد اسب ثبت شده در سراسر جهان فهرست شده است. طبق پروژه ایالت اوکلاهما به نام پروژه نژادهای دام، در مجموع 217 نژاد اسب در جهان وجود دارد. دائره المعارف اسب نوشته الوین هارتلی جونز شامل بیش از 150 نوع مختلف نژاد اسب است.

صرفنظر از اینکه تحقیقات شما چقدر گسترده باشد، هرگز نمی توانید با اطمینان بدانید که تعداد واقعی نژادهای اسب چقدر است. تقریباً همه آنها در انتقال تعداد واقعی نژادها یا انواع اسب به دلیل عوامل متعددی مانند سردرگمی در تلفظ و نام منطقه ای متفاوت هستند. دلایل دیگر تنوع این اعداد این است که برخی از نژادها به تازگی به ثبت ها اضافه شده اند یا از گونه های قبلی متمایز شده اند. لیستی از نژادهای اسب با تمایز نژادهای اسب روز به روز در حال افزایش است.

انواع اصلی اسب

اگرچه سه نوع اصلی اسب وجود دارد، یعنی اسب های سبک، اسب های سنگین و پونی ها، اما برخی از افراد اسب های وحشی را به عنوان نوع چهارم طبقه بندی می کنند. اندازه و وزن اسب، اصلی ترین تفاوتهایی است که اسب ها بر اساس آن طبقه بندی می شوند. با این حال، چسبندگی و ساختار استخوانی اسب ها نیز گاهی در نظر گرفته می شود.

اسب های سنگین

همانطور که از نامش پیداست، اسب های سنگین از نظر اندازه، ساختار و ساختار کلی سنگین هستند. آنها از نظر بدنی بسیار قوی هستند و کمری پهن دارند. اسب های سنگین عمدتا برای کشیدن چرخ دستی و شخم زدن استفاده می شوند زیرا پاهای کوتاه و ضخیم آنها به اسب ها در کار مزرعه کمک می کند. از این رو، اسب های سنگین برای کارهای سنگین استفاده می شوند.  کشش نهایی که اسب های سنگین به دست می آورند به دلیل حرکت ناپایدار و قدمهای کوتاه آنها است. اسب های سنگین گونه های شگفت انگیزی هستند و همچنین می توان آنها را در نمایشگاه اسب نشان داد. یکی از مشهورترین اسب های سنگین اسب درافت است.

اسب های سبک

اسب های سبک، همانطور که از نامش پیداست، سبک وزن هستند و به طور کلی برای اهداف سواری استفاده می شوند. آنها دارای پاهای بلندتر با بدن خطی و زاویه دار تر هستند. زین به راحتی روی اسب ها قرار می گیرد، بنابراین سواری کاملاً راحتی است. راه رفتن این اسب ها بی دردسر است زیرا تنه آنها بلندتر است و هنگام راه رفتن تقریباً هرگز زانوها را خم نمی کنند.

یکی دیگر از دلایلی که باعث می شود زین بر روی این اسب ها بسیار عالی باشد این است که اسب های سبک دارای دنده های واقعی و کاذب هستند. هشت دنده اول این اسبها واقعی تلقی می شوند و به زین اجازه می دهند درست پشت عضله ذوزنقه ای گردن قرار گیرد. ده دنده آخر اسبهای سبک “دنده های کاذب” نامیده می شوند، زیرا آنها بیشتر گرد هستند تا این که صاف باشند. برخی از نژادهای رایج اسب این خانواده اسب اصیل و چهارم هستند.

پونی ها

اسب ها معمولاً از نظر ساختار کوچک هستند و اغلب با اسب های مینیاتوری که یکی دیگر از نژادهای اسب سنگین است اشتباه گرفته می شوند. همچنین از این اسب ها به عنوان اسب بچه یا کره اسب تعبیر می شود. پونی ها از نظر ویژگی های مختلف مانند خز و دم ضخیم تر متفاوت هستند. پونی ها به طور کلی گردن ضخیم تر و کوتاه تری نیز دارند. حتی در سنین بالغ، به نظر می رسد اسب های کوچک، دارای جثه کوچک هستند. این دلیل اصلی محبوبیت پونی ها در بین کودکان است.  پونی ها اغلب سرسخت هستند اما کاملا باهوش و دوستانه هستند. بزرگسالان نیز می توانند با پونی ها اسب سواری کنند زیرا پونی ها تمایل دارند چنین وزنه ای را بر پشت خود تحمل کنند. یکی از نژادهایی که در جهان بیشتر شناخته شده است، اسب شتلند است.

اسب وحشی

اسبهای وحشی اغلب در طبیعت زندگی می کنند و اسب های اهلی نیستند. اما اینکه آنها در طبیعت زندگی می کنند به این معنی نیست که اسب وحشی، حیوانات وحشی هستند. برخی از اسبهای وحشی بسیار دوست داشتنی هستند. اسبهای وحشی در گذشته اهلی بودند اما آنها سرگردان، فرار کرده یا عمدا در طبیعت رها شده اند. سپس آنها تولید مثل کردند و زندگی در حیات وحش را آموختند.

اسبهای وحشی معمولاً در یک گله یا گروهی زندگی می کنند. آنها برای حفظ تنوع ژنتیکی خود در جمعیتی حداقل 150 تا 200 اسب زندگی می کنند. تنها اسب وحشی واقعی که اجداد اهلی ندارد اسب پرژوالسکی است که در آسیای مرکزی یافت می شود.

اسب ها چی می خورند؟ + بهترین رژیم غذایی آنها را بشناسید.

نژادهای اسب بر اساس رنگ

اسب ها اغلب برای زیبایی از نظر سواران ارزشمند هستند و وقتی صحبت از زیبایی می شود، اولین چیزی که به ذهن ما می رسد رنگ اسب است. امروزه رنگ اسب حتی بیشتر از کاربرد آن ارزش گذاری می شود. علم این امکان را برای پرورش دهندگان فراهم کرده است تا انواع رنگ سوارکاری را تولید کنند و از این رو، آنها قیمت مناسبی را می طلبند. بنابراین، ضروری به نظر می رسید که نژادهای اسب باید بر اساس رنگ آنها نیز طبقه بندی شوند.

گروه بندی اسب هایی که تقسیم بندی آنها عمدتا بر اساس رنگ است، پرورش رنگ نامیده می شود.برخی از اسب ها تنها در صورتی در نژادهای رنگی ثبت می شوند که دارای ویژگی های خاص شجره نامه ای باشند در حالی که برخی دیگر فقط آن را ساده می دانند و فقط بر اساس رنگ سوارکاری هستند. اگر اسب در هر دو رجیستری نژاد خود و همچنین ثبت نژاد رنگ ثبت شده باشد، ارزش فروش آن افزایش می یابد.

در اینجا رایج ترین و کمترین رنگ هایی را که در نژادهای اسب دیده می شود ذکر شده اند:

رنگ خاکستری

رایج ترین رنگی که در همه نژادهای اسب دیده می شود، رنگ خاکستری است. این اسب خاص دارای پوست سیاه و موهای خاکستری است. مگر اینکه رنگ پوست به صورتی تغییر کند، حتی اگر رنگ مو سفید باشد رنگ اسب خاکستری در نظر گرفته می شود.

رنگ خلیج

اسب های طبقه بندی شده تحت این رنگ دارای اندام تحتانی سیاه و دم همراه با بدن قهوه ای هستند. اگر اسب دارای پوست قهوه ای روشن باشد، خلیج روشن نامیده می شود، در صورتی که رنگ بدن قهوه ای تیره باشد، خلیج تیره نامیده می شود.اگر رنگ پوست شبیه به قهوه ای مایل به قرمز تیره باشد، تغییراتی مانند خلیج خون نیز مشاهده می شود.

رنگ سیاه

اسب را فقط در صورتی می توان سیاه در نظر گرفت که موهای قهوه ای نداشته باشد، اگرچه می تواند علائم سفید روی بدن داشته باشد. تیره ترین رنگ در اسب ها رنگ جگر-شاه بلوط است. اسب هایی که دارای این رنگ هستند می توانند یال بلوند یا دم همرنگ پوست خود داشته باشند. اگر دم اسب تیره تر از موهای بدنش باشد، به اسب ترشک گفته می شود.

رنگ دون

اسب دون دارای پوست سیاه و سفید با موهای زرد است. نوارهای گورخری در پشت ساق پا در اسبهای رنگی رایج است. رنگ دیگر شبیه به دون، رنگ سرخ تیره است که در برخی اسبها وجود دارد. سرخ تیره شامل موهای سفید است که با یک خز سفت و محکم ترکیب می شود.

رنگ پینتو

این اسب دارای لکه های سفید، سیاه یا گاهی قهوه ای روی بدن است. این گیج کننده است زیرا اسب های رنگی یا پینتو نژادهای رنگی و نژادی هستند که در ایالات متحده یافت می شوند. در سایر مناطق جهان، “Piebald” اصطلاحی برای اسب هایی است که دارای لکه های سفید یا سیاه هستند، در حالی که “Skewbald” به اسب هایی می گویند که دارای سفید و هر گونه رنگ دیگر به جز سیاه هستند.

مهمترین ویتامین برای اسب کدامند؟

چگونه بسیاری از نژادهای اسب به وجود آمد؟

نژادهای اسب نتیجه عبورهای زیادی است که طی قرن ها انجام شد. چنین نژادهایی برای تولید نژاد جدید با نژادهای دیگر تلاقی کردند، در حالی که نژادهای دیگر مانند مورگانز نتیجه یک صلیب واحد هستند که همه اعضای آن از آن برخاسته اند. امروزه بیش از 350 نژاد در سراسر جهان وجود دارد.

اسب های مدرن برای عملکرد موثرتر مورد پرورش قرار می گیرند. بنابراین، اسب های سواری قدرتمندی مانند اندلس به گونه ای توسعه یافتند که در مسابقات شرکت می کردند در حالی که اسب های مانند شایر برای کار در مزرعه و وزنه کشی مورد پرورش قرار می گیرند. پونی ها در اصل برای رفع نیازهای محلی مانند حمل و نقل کالا در محیط های سخت کاربرد دارند. بعدها در قرن بیستم، پونی ها با اسب های عرب مورد پرورش قرار می گیرند تا بتوانند از آنها برای سواری نیز استفاده کنند.

اسبها همچنین می توانند با گونه های دیگر تولید مثل کنند. چنین نمونه ای از هیبرید قاطر است که تلاقی بین اسب ماده و الاغ نر است. با این حال، چنین هیبریدهایی قادر به تولید مثل نیستند.

۲۰ ماده غذایی خطرناک برای اسب را بشناسید.

معروف ترین نژادهای اسب

در حال حاضر، ما می دانیم که تعداد زیادی نژاد اسب وجود دارد که تقریبا نمی توان از تعداد دقیق آنها مطلع شد. با وجود رقابت گسترده، برخی از نژادها در بین سوارکاران مورد علاقه هستند. لیستی از معروفترین اسبهایی که امروزه وجود دارد شامل همه انواع اسب ها می شود، چه سبک وزن، چه سنگین، چه اسب رام و یا وحشی:

• اندلس
• بلژیکی
• پرچرون
• نژاد اصیل
• اسب عربی
• کلایدسدیل
• پونی شتلند
• اسب مینیاتوری
• اسب های هکنی
• استاندارد آمریکایی
• خلیج های کلیولند
• تسویه حساب ولزی

معروف ترین نژاد اسب کدام است؟

معروف ترین نژاد اسب، American Quarter Horse است. این گونه به دلیل چابکی و ورزش تقریباً برای همه سطوح برای سواران مناسب است. اسب های آمریکایی Quarter Horse به دلیل زیبایی استثنایی برای رقابت در نمایشگاه ها مفید هستند. به همین دلیل است که دارای بزرگترین تاریخچه نژاد نیز می باشد.

سه نوع اصلی اسب عبارتند از اسب های سبک وزن، اسب های سنگین وزن و پونی ها. گرچه اسبهای وحشی در برخی کشورها چهارمین نوع اسب محسوب می شوند، اما می توان آنها را در سه نوع اصلی تهیه کرد. اسبها بر اساس اندازه و وزن آنها عمدتا متمایز می شوند. با این حال، گاهی اوقات به چسبندگی و ساختار آنها نیز توجه می شود.

چگونه از اسب در بارداری مراقبت کنیم؟