موکوسل بزاقی در سگ ها
سیالوسل یا موکوسل بزاقی در سگ ها، اختلال ایجاد شده در غدد بزاقی یا مجاری آن ها است. این وضعیت به صورت ساختارهای متورم در گردن در نزدیکی فک، زیر زبان یا در چشم ظاهر می شود. این اختلال ناشی از تجمع بزاق است که اغلب می تواند شبیه کیست باشد و معمولاً با جراحی در سگ ها درمان می شود.
سگ ها دارای غدد بزاقی زیادی هستند که هم در داخل مخاط دهان و هم در ناحیه سر و گردن آن ها قرار دارند. مهم ترین غدد بزاقی، عبارت اند از:
- 1.غدد بزاقی زیر زبانی (در زیر زبان)
- 2.غدد بزاقی زیگوماتیک (واقع در کنار چشم)
- 3.غدد بزاقی فک پایین (در پشت استخوان فک)
- 4.غدد بزاقی پاروتید (که در اطراف کانال گوش قرار دارند)
سیالوسل، ناشی از تجمع بزاق است که در بافت های نزدیک غده یا مجرای بزاقی به علت نشت بزاق ایجاد می شود. سیالوسل ها را گاهی موکوسل بزاقی یا کیست بزاقی نیز می نامند. اگرچه از نظر علمی، این توده کیست نیست، اما تجمع مایع باعث ایجاد ساختاری متورم می شود که شبیه کیست است.
این توده ها نرم، پر از مایع و به طور کلی بدون درد هستند. به طور کلی، بروز سیالوسل در سگ ها نسبتا نادر است، اما شایع ترین نوع مشکل بزاق است که در سگ ها مشاهده می شود.
علل بروز موکوسل بزاقی در سگ ها
علت تحریک کننده بروز موکوسل بزاقی معمولاً به طور قطعی شناسایی نمی شوند. با این حال، تروما ناشی از خفگی و ضربه به گردن از علل مشکوک هستند. این عوامل می توانند باعث کشیدگی یا پارگی غده بزاقی یا مجرای تخلیه بزاق از غده به دهان شوند.
در طول این اختلال، بزاق در زیر پوست جمع می شود و یک پاسخ التهابی مشخص را تحریک می کند. بدن سعی می کند با ایجاد لایه ای از بافت همبند در اطراف بزاق به نام موکوسل، بزاق نشت شده را مهار کند.
علت دقیق بروز انواع سیالوسل ها مشخص نیست، اما احتمالاً ناشی از آسیب های تروماتیک به بافت های غدد بزاقی و مجاری است. سه علت احتمالی بروز اختلال سیالوسل، عبارت اند از:
- آسیب زنجیر و قلاده و ایجاد خفگی
- آسیب دهانی ناشی از جویدن یک شی
- زخم های ناشی از گاز گرفته شدن توسط یک حیوان دیگر
در صورتی که درباره علل ایجاد کننده سیالوسل در سگ ها سوالات بیشتری دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
علائم سیالوسل یا موکوسل بزاقی در سگ ها
موکوسل عمدتاً در سگ ها و به ندرت در گربه ها دیده می شود. به طور کلی، موکوسل بیشتر در سگ های داش، ژرمن شپرد، پودل و تریرهای ابریشمی دیده می شود. این اختلال ممکن است در هر سنی رخ دهد. علائم بالینی مرتبط با موکوسل، بستگی به غده ای دارد که تحت تأثیر قرار گرفته است.
این علائم، عبارت اند از:
- موکوسل زیگوماتیک به علت آسیب به غده زیگوماتیک ایجاد و باعث بروز تورم زیر چشم می شود.
- موکوسل گردن که در اثر آسیب به غدد بزاقی فک پایین یا زیرزبانی یا مجاری مرتبط با آنها ایجاد می شود. در این اختلال، تورم در پهلو یا زیر گردن بیشتر دیده می شود.
- موکوسل زیر زبانی، که رانولا نیز نامیده می شود و شامل بروز تورم در زیر زبان است. این نوع موکوسل در اثر آسیب به مجاری زیرزبانی یا غده بزاقی زیرزبانی ایجاد می شود.
- موکوسل حلقی معمولاً تورم قابل مشاهده خارجی ندارد. زیرا تجمع موکوس در پشت گلو قرار دارد و باعث بروز مشکل در تنفس سگ مبتلا به این اختلال می شود. این وضعیت در اثر آسیب غدد بزاقی مندیبل یا زیر فکی یا مجاری مرتبط با آنها ایجاد می شود. در این اختلال، بیهوشی برای اجازه دادن به معاینه گلو برای تشخیص مورد نیاز است.
سایر علل تورم در گردن ممکن است شامل التهاب غدد بزاقی، تومورهای غدد بزاقی، عفونت با آبسه در گردن به علت وجود جسم خارجی، بزرگ شدن غدد لنفاوی و کیست های جنینی مانند کیست تیروگلوسال، کیسه راثکی کیستیک یا یک کیست شاخه ای باشد.
قبل از جراحی، تهیه نمونه از محل آسیب دیده و بررسی آن زیر میکروسکوپ باید انجام شود. علاوه بر این، آزمایش خون مانند تست کامل خون و ترکیبات شیمیایی آن به طور معمول برای ارزیابی وضعیت سلامت اندام های داخلی در آماده سازی برای بیهوشی و جراحی انجام می شود.
روش های درمانی موکوسل بزاقی در سگ ها
روش درمانی محافظه کارانه این اختلال، متشکل از رویکرد انتظار برای بهبود و یا تخلیه مایع از کیست، به ندرت منجر به رفع مشکل می شود. برداشتن غدد بزاقی درگیر با جراحی، درمان انتخابی برای درمان دائمی این مشکل است. اگر چه بسیاری از عروق و اعصاب مهمی که حرکت زبان و بلع را کنترل می کنند در این غدد غده قرار دارند، با این حال آسیب به آنها در دستان جراح با تجربه بسیار غیر معمول است.
با تصمیم جراح، پس از برداشتن غدد، لوله های تخلیه زیادی قرار داده می شود. برداشتن مجموعه ای از غدد بزاقی توانایی تولید بزاق کافی را مختل نمی کند. زیرا غدد دیگر این کار را بر عهده خواهند گرفت. تقریباً همه سگ های مبتلا، تنها با یک جراحی، از موکوسل بزاقی بهبود می یابند.
بدون درمان، سیالوسل می تواند عفونی و تبدیل به آبسه شود. اگر متوجه وجود تورم غیرعادی در دهان یا نزدیک گردن، فک یا چشم حیوان خانگی تان شدید، با یک دامپزشک تماس بگیرید. سیالوسل ها معمولاً نیاز به تخلیه و سپس مداخله جراحی دارند. دو روش درمانی شایع این اختلال، عبارت اند از:
تخلیه
در برخی موارد، سیالوسل را می توان تخلیه کرد تا تسکین موقتی را تا زمان انجام عمل جراحی ایجاد کرد. اکثر سیالوسل ها در نهایت پس از تخلیه عود می کنند. به طور کلی، تخلیه مداوم توصیه نمی شود. زیرا می تواند منجر به بروز التهاب یا عفونت شود.
جراحی
درمان قطعی سیالوسل شامل برداشتن غدد بزاقی آسیب دیده و مجاری مرتبط با آن است. این عمل، یک روش ظریف است که معمولاً توسط یک جراح دامپزشکی با مجوز رسمی، انجام می شود. جراح ممکن است به طور موقت درن هایی را در محل جراحی قرار دهد تا از تجمع مجدد مایع پیشگیری شود. بخوانید که چگونه از یک سگ زخمی مراقبت کنیم؟
انواع سیالوسل در سگ ها
سیالوسل می تواند غدد مختلف یا مجاری مرتبط را تحت تاثیر قرار دهد. به طور کلی، چهار نوع سیالوسل وجود دارد:
- سیالوسل گردن
- سیاسلوسل حلق
- سیالوسل زیر زبانی
- سیالوسل زیگوماتیک
اختلال سیالوسل در مراحل اولیه درد ایجاد نمی کند. مگر اینکه به اندازه ای بزرگ شود که به قسمت دیگری از آناتومی بدن سگ، فشار وارد کند. علائم بروز پیدا کرده به نوع سیالوسل بستگی دارد. از جمله علائم اختلال سیالوسل در سگ ها، عبارت اند از:
- تورم گردن
- یا تورم زیر فک
- تورم زیر زبان
- بروز تورم در نزدیکی چشم (نادر)
- بروز مشکل در خوردن، بلع یا تنفس
در چه صورتی با دامپزشک تماس بگیرید؟
صورت مشاهده هر یک از این علائم در سگ خانگی تان، سریعا با یک دامپزشک تماس بگیرید.
تورم گردن و فک در سگ ها. شایع ترین نوع سیالوسل در سگ ها، نوع گردنی است که در زیر گردن یا فک بالایی ایجاد می شود و از آسیب وارد شده به غده یا مجرای زیرزبانی یا فک پایین منشا می گیرد. تورم ممکن است در وسط گردن، فک و یا در یک طرف رخ دهد.
تورم زیر زبانی در سگ ها. یکی دیگر از انواع شایع سیالوسل، در دهان و در زیر زبان رخ می دهد و از آسیب وارد شده به غده یا مجرای زیر فکی نشات می گیرد. سیالوسل ممکن است در مرکز یا در یک طرف ایجاد باشد و اگر به اندازه کافی بزرگ باشد، می تواند زبان را جابجا کند. این نوع خاص از سیالوسل، زیرزبانی یا رانولا نامیده می شود.
تورم نزدیک چشم (زیگوماتیک) در سگ ها. در موارد نادر، سیالوسل از غدد بزاقی زیگوماتیک کوچک واقع در زیر چشم نشات می گیرد. تورم صورت ممکن است در نزدیکی چشم ظاهر شود و ممکن است باعث برآمدگی چشم شود.
مشکل در خوردن، بلع یا تنفس (حلقی). به ندرت، یک سیالوسل حلقی در حلق در پشت گلو ایجاد می شود. این شبیه به سیالوسل گردنی است زیرا از غدد یا مجاری فک پایین یا زیر فکی سرچشمه می گیرد. سیالوسل حلقی می تواند در بلع و تنفس اختلال ایجاد کند. بیماری های خود ایمنی در سگ ها را بشناسید.
سیالوسل در سگ ها چگونه تشخیص داده می شود؟
پس از بحث در مورد سابقه سلامتی حیوان خانگی، دامپزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و ناحیه متورم را از نزدیک بررسی می کند.
درباره اختلال سیالوسل در سگ ها، دو مرحله تشخیص وجود دارد:
آسپیراسیون. ممکن است دامپزشک حیوان خانگی شما بخواهد ناحیه مورد نظر را با یک سوزن و سرنگ آسپیره کند تا نمونه ای را برای آزمایش جمع آوری کند. سگ خانگی شما ممکن است برای انجام این کار، بسته به محل نمونه گیری، به آرامبخش نیاز داشته باشد.
تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی. مایع حاصل از سیالوسل به طور کلی شفاف، زرد یا به رنگ خون و کمی چسبناک، مانند بزاق، است. دامپزشک حیوان خانگی شما ممکن است بتواند فوراً متوجه شود که این مایع، بزاق است، اما احتمالاً مایع را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد تا درباره تشخیص خود مطمئن شود.
یک پاتولوژیست دامپزشکی مایع را تجزیه و تحلیل می کند تا مشخص کند چه نوع سلولی در نمونه وجود دارد و نهایتا تأیید می کند که آیا تورم ناشی از سیالوسل است یا خیر. این تجزیه و تحلیل همچنین می تواند ابتلا سگ به عفونت، سرطان و سایر علل بالقوه تورم را رد کند.
اکثر سگ ها پس از جراحی برداشتن غدد بزاقی با مراقبت های اولیه خانگی به خوبی بهبود می یابند و به طور کلی، بروز عوارض، نادر است. توصیه های دامپزشک خود را برای مراقبت های بعد از عمل دنبال کنید. طبق دستور داروها را بدهید.
محل برش، محل تخلیه و هر بانداژ را تمیز و خشک نگه دارید. در صورت لزوم سگ خانگی خود را برای ویزیت های بعدی نزد دامپزشک ببرید. ۱۱ انگل رایج در سگ ها را بشناسید.
چگونه از بروز بیماری سیالوسل پیشگیری کنیم؟
با وجود این که بروز سیالوسل نادر است، اما صاحبان سگ هنوز هم می توانند اقداماتی را برای پیشگیری از آسیب هایی که ممکن است منجر به سیالوسل شود، انجام دهند. چند راه برای پیشگیری از بروز سیالوسل در سگ ها، عبارت اند از:
- هنگام استفاده از مواد جویدنی بر سگ خانگی خود نظارت کنید.
- از استفاده از یقه های نامناسب برای سگ خانگی تان خودداری کنید.
- سگ خانگی خود را از جویدن چوب یا سایر اشیاء خارجی دور نگه دارید.
- سگ خانگی خود را طوری آموزش دهید که با بند شل بتواند راه برود تا از صدمات احتمالی پیشگیری شود.
- اگر متوجه وارد شدن آسیب به دهان یا گردن سگ خانگی خود شدید با دامپزشک حیوان خانگی خود تماس بگیرید. درمان یک آسیب، ممکن است از ایجاد سیالوسل پیشگیری کند.
اگر شک دارید حیوان خانگی تان بیمار است، فوراً با دامپزشک سگ خانگی خود تماس بگیرید. در مورد سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک حیوان خانگی خود مشورت کنید، زیرا آنها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند، سابقه سلامتی حیوان خانگی را می دانند و می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما ارائه دهند.
