پا بامبل در طوطی چیست؟

پا بامبل در طوطی یکی از شایع‌ ترین مشکلات پا است که طوطی‌ ها تجربه می‌ کنند. همه پسیتاسین ها مستعد ابتلا به این بیماری هستند، از جمله طوطی ها و کاکائو، اما برای طوطی های بزرگتر مشکلات بیشتری ایجاد می کند. پا بامبل یک عفونت باکتریایی و واکنش التهابی است که باعث ایجاد زخم‌ها و آبسه های دردناک در سطح پا می‌شود. لنگش از علائم پامبلی است. این به دلیل نشستن طولانی مدت، رژیم غذایی فاقد ویتامین A و زخم هایی است که اجازه ورود باکتری ها را می دهد. بامبل پا را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. پا بامبل می تواند آزاردهنده باشد زیرا طوطی شما به هیچ وجه نمی تواند روی پای آسیب دیده بایستد. این بیماری قابل درمان است، اما اگر برای مدت طولانی درمان نشود، می تواند کشنده باشد.

پا بامبل چیست؟

این بیماری همچنین به عنوان پودودرماتیت اولسراتیو شناخته می شود، بامبل فوت یک عفونت باکتریایی است که معمولا طوطی ها، به ویژه طوطی های بزرگتر و سنگین تر مانند آمازون و ماکائو سنبل را درگیر می کند. میخچه کف پا یک بیماری التهابی است که در سطح کف پا ایجاد می شود. این می تواند روی یک یا هر دو پا ظاهر شود و مفاصل و استخوان ها را تحت تاثیر قرار دهد.

طوطی‌های در قفس مستعد ابتلا به پا بامبل هستند زیرا زمان بیشتری را در حالت ایستاده می‌گذرانند. معمولاً مشکلی در چیدمان قفس آنها وجود دارد، که شانس آنها را برای ایجاد این وضعیت افزایش می دهد.

پا بامبل یک بیماری قابل درمان است. در صورت تشخیص و درمان به موقع، پرندگان مبتلا به این بیماری معمولاً آسیب طولانی مدتی را تجربه نمی کنند. با این حال، اگر عفونت به حال خود رها شود، می تواند منجر به مرگ شود.۱۶ علت مرگ ناگهانی طوطی ها را بشناسید.

در واقع طوطی هایی که زنده می مانند گاهی نیاز به قطع پا دارند. آنها همچنین ممکن است آبسه های مزمن و مداوم را تجربه کنند که بسیار دردناک است. در بدترین موارد، کیفیت زندگی آنها به شدت به خطر می افتد.

پا بامبل چگونه ظاهر می شود؟

بامبل فوت با دلمه های سخت و پف کرده که شبیه تاول های کوچک است مشخص می شود. دلمه ها می توانند قرمز، سیاه یا قهوه ای باشند. ممکن است پا متورم به نظر برسد و بافت ملتهب شود. گاهی اوقات، میخچه کف پا به صورت جوش بر روی سطح پوست ظاهر می شود. اینها پر از چرک هستند و برای از بین بردن فشار و ناراحتی نیاز به تخلیه دارند.

در مراحل پیشرفته، آبسه های دردناک به صورت خوشه هایی روی پوست ظاهر می شوند. وقتی پوست سیاه می شود، طوطی شما به شدت ناخوشایند است و در مرحله خطرناکی قرار دارد. همانطور که توسط موسسه تحقیقاتی پرنده هاگن توضیح داده شده است ، بامبل فوت از هفت درجه عفونت عبور می کند، که عبارتند از:

• درجه 1. پا بامبل یک سطح براق و قرمز روی پا ایجاد می کند که با یک ضایعه کوچک ظاهر می شود.
• درجه 2. عفونت با ضایعه سطحی تماس پیدا می کند و تاندون ها از طریق پوست دیده می شوند.
• درجه 3. زخم ها روی کف پا ظاهر می شوند. ضایعات متورم، پر از چرک و در اطراف لبه ها خشن هستند.
• درجه 4. یک پلاگ نکروز دردناک در مرکز زخم تشکیل می شود.
• درجه 5. تورم و ادم ناحیه نکروز را احاطه کرده است. پا و انگشتان نیز پر از مایع می شوند و باعث می شود که آنها متورم به نظر برسند. در این مرحله تاندون ها و پدهای متاتارسال نیز عفونی می شوند.
• درجه 6. انگشتان ورم کرده و تاندون های خم کننده نکروز پا پاره می شوند. طوطی ها ممکن است احساس را در انگشتان خود از دست بدهند.
• درجه 7. عفونت استخوان (استئومیلیت) رخ می دهد که در نهایت منجر به مرگ می شود.

چه چیزی باعث ایجاد پا بامبل در طوطی ها می شود؟

پا بامبل طوطی زمانی رخ می دهد که باکتری هایی مانند استافیلوکوک به داخل پای طوطی وارد شوند. این می تواند به دلیل تصادف، جراحت، بریدگی یا خراش باشد. بر اساس راهنمای دامپزشکی MSD ، دامداری ضعیف، تغذیه با کیفیت پایین و عوامل محیطی غیربهداشتی از علل شایع عفونت های باکتریایی هستند. علل دیگر این بیماری عبارتند از:

پرچ های نامناسب

از آنجایی که طوطی ها بیشتر وقت خود را با ایستادن روی پاهای خود می گذرانند، سوف های بی کیفیت یکی از دلایل اصلی این بیماری هستند. نشیمنگاه های پلاستیکی با لبه های خشن یا تیز می توانند پوست را برش دهند و به باکتری های ایجاد کننده کف پا اجازه دهند از طریق زخم وارد شوند.

طوطی ها به نشیمنگاه های طبیعی در عرض های مختلف نیاز دارند که به آنها اجازه می دهد پاهای خود را ورزش دهند و زخم های خود را بهبود بخشند. برای جلوگیری از رشد باکتری های مضر روی سطح، نشیمنگاه ها را به طور مرتب تمیز کنید.

کفپوش سیمی

اگر طوطی روی قفس های سیمی با نوک تیز پا بگذارد می تواند باعث آسیب شود. تمام سطوح سخت و ناهموار داخل محفظه باید با مواد نرم تری برای محافظت از پاها مانند روزنامه، حوله یا ملافه پوشانده شوند. این مورد نیز زمانی است که طوطی‌ها در تلاش هستند تا از عوارض بامبل رهایی پیدا کنند. یک سطح سخت ممکن است برای طوطی ها خیلی دردناک باشد که روی آن بایستند، بنابراین آن را با چیزی بپوشانید که طوطی بتواند روی آن بایستد.

رشد بیش از حد ناخن های پا

هنگامی که ناخن های پا طوطی بیش از حد بلند می شوند، می توانند به پوست نفوذ کنند و به باکتری ها اجازه دهند از طریق آسیب وارد شوند. بیشتر طوطی ها با استفاده از پدیکور از ناخن های پا مراقبت می کنند. با این حال، در صورت عدم وجود سوهان ناخن یا عدم ناتوانی در سوهان زدن ناخن ها، آنها به صاحبان خود اعتماد می‌کنند تا ناخن‌های پای خود را در ایمن نگه دارند.

ترکش

چیزی به سادگی یک ترکش می تواند باعث ایجاد پای بامبل شود زیرا باکتری ها فقط به یک نقطه دسترسی کوچک برای ورود به پوست و ایجاد عفونت نیاز دارند. ترکش های ناشی از اشیاء چوبی بی کیفیت داخل قفس به اندازه بریدگی های بزرگتر مضر هستند. در حالی که طوطی‌ها از جویدن اسباب‌بازی‌های چوبی لذت می‌برند، وسایل چوبی را انتخاب کنید که به خوبی ساخته شده‌اند و احتمال کنده شدن  آنها کمتر است.

کمبود ویتامین A

همانطور که توسط انجمن تحقیقات دامپزشکی توضیح داده شده است، برخی از میخچه های پا در اثر کمبود ویتامین A ایجاد می شوند. طوطی ها مستعد ابتلا به این نوع پای بامبل هستند زیرا دانه هایی که می خورند به طور طبیعی ویتامین A کمی دارند.

کمبود ویتامین A باعث خشکی و پوسته پوسته شدن پوست می شود که فاقد استحکام و خاصیت ارتجاعی است. در نتیجه، طوطی‌هایی که کمبود ویتامین A در بدن خود دارند، پاهایی دارند که بیشتر در معرض بریدگی و جراحت هستند و دسترسی آسان برای باکتری‌های مضر را فراهم می‌کنند. ۲۴ میوه ای که طوطی ها آنها را دوست دارند را بشناسید.

چاقی

چاقی و افزایش وزن طوطی ناشی از تغذیه نامناسب و ورزش نکردن، احتمال ابتلا به میخچه کف پا را افزایش می دهد. طوطی‌های سنگین‌تر فشار بیشتری به پاهای خود وارد می‌کنند و در نتیجه پوست شکسته، جراحات و زخم‌های فشاری ایجاد می‌شوند که فوران می‌کنند و سوراخ‌های کوچکی برای نفوذ باکتری‌ها ایجاد می‌کنند.

برخی از صاحبان طوطی‌ها خوراکی‌های پرکالری از جمله میوه، ذرت بو داده و دانه‌های چرب را به طوطی‌های خود می‌دهند. در حالی که دانه ها در حد اعتدال خوب هستند، فقط باید بخش کوچکی از رژیم غذایی طوطی شما را تشکیل دهند تا از کمبود ویتامین جلوگیری شود.

علائم پا بامبل در طوطی ها

بامبل فوت نیاز به درمان فوری دارد. اگر صاحبان علائم را ندانند، عفونت به سرعت بدتر می‌شود و باعث می‌شود طوطی به سرعت بدتر شده و بمیرد. علائم این بیماری عبارتند از:

• لنگش
• زخم، لژیون یا آبسه
• از دست دادن اشتها
• ایستادن روی یک پا
• تورم دردناک روی پا
• رشد بیش از حد ناخن های پا
• امتناع شما از نزدیک شدن به پا
• صداهایی مانند جیغ و خش خش

به محض اینکه علائم آشکارتر از پای بامبلی مانند لنگیدن و لنگش آشکار شد، این نشان دهنده این است که وضعیت قبلاً به مراحل خطرناک پیشرفت کرده است و طوطی مدتی طولانی است که به عفونت مبتلا شده است.

بنابراین، به محض اینکه شک کردید که طوطی شما پای بامبلی دارد، باید آن را درمان کنید تا قبل از انتشار به سایر قسمت‌های بدن، تمام آثار باکتری را از بین ببرید.

چگونه پای بامبل را می توان در طوطی ها درمان کرد ؟

بامبل فوت هرگز به خودی خود خوب نمی شود، فقط بدتر می شود و به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. تشخیص و درمان به موقع بهترین راه برای اطمینان از بهبود طوطی شماست. هنگامی که باکتری های مضر وارد زخم می شوند، کف پا به سرعت رشد می کند و باعث درد و ناراحتی می شود. برای پاکسازی عفونت طوطی خود، لازم است موارد زیر را انجام دهید:

پاک کردن زخم

قبل از رشد پا، طوطی شما بریدگی، چریدن، خراشیدگی، لکه یا سوزش پوست روی پای خود خواهد داشت. اگر عفونت شروع نشده است، می توانید با شستن پا با آب گرم و ضد عفونی کننده از شروع آن جلوگیری کنید. سپس می توانید پا را خشک کرده و با یک کرم ضد باکتری آن را درمان کنید.

 از تمیز و خشک بودن محیط طوطی خود اطمینان حاصل کنید تا از ورود باکتری به زخم جلوگیری شود. حتی ممکن است لازم باشد در حین بهبود زخم، آن را بانداژ کنید. فرآیند تمیز کردن را دو بار در روز تکرار کنید و آن را برای هر گونه علائم عفونت کنترل کنید.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها و پمادهای خوراکی می توانند عفونت را کنترل کرده و از تشدید آن جلوگیری کنند. به طور مشابه، داروهای ضد التهابی درد پا را کاهش می دهند و باعث می شوند طوطی احساس راحتی بیشتری کند. دامپزشکان معمولاً در صورت شدید بودن عفونت، اریترومایسین یا پنی سیلین را تجویز می کنند. با این حال، شما باید طوطی خود را نزد دامپزشک ببرید، که می تواند شدت بیماری را ارزیابی و برای درمان آن دارو تجویز کند.

نمک اپسوم

نمک اپسوم یک راه طبیعی و موثر برای درمان عفونت‌های جزئی کف پا است. در این خصوص لازم است مراحل زیر را دنبال کنید:

• سینک را با آب گرم پر کنید و نمک اپسوم را اضافه کنید تا حمام نمک ایجاد شود.
• طوطی خود را در یک حوله تمیز بپیچید، بال ها را محکم و پاها را بیرون نگه دارید. پرنده را خیلی سفت نگیرید، زیرا در این صورت ممکن است به آن استرس وارد کنید.
• پای آسیب دیده را به مدت 10 دقیقه در محلول خیس کنید تا پلاک نکروزه زخم باز شود.
• سعی کنید پلاگین نکروزه را بردارید و آن را به آرامی اذیت کنید. اگر شروع به خونریزی کرد یا از شل شدن خودداری کرد، پا را 10 دقیقه دیگر خیس کنید.
• مجددا پلاگین نکروزه را باز کنید و به سطح استرس طوطی خود توجه کنید. اگر باز هم برطرف نشد، آن را رها کنید و یک روز دیگر دوباره امتحان کنید.

هدف از برداشتن پلاگین جدا کردن پوست آلوده از بافت سالم زیر آن است که روند بهبودی را تسریع می‌کند و آثار باکتری را از بین می‌برد.

رژیم غذایی متعادل

ویتامین A برای سالم ماندن طوطی ها ضروری است. کمبود ویتامین A علاوه بر پای بامبل، باعث ایجاد موارد زیر می شود که عبارتند از:

• اسهال
• افسردگی
• تورم چشم
• ترشحات بینی
• آبسه داخل دهان
• تنفس پر زحمت
• عفونت های ثانویه
• از دست دادن اشتها
• مخاط بیش از حد دهان
• لکه های سفید روی زبان
• مرگ و میر بالای جوجه ریزی

ارائه یک رژیم غذایی مغذی که سرشار از ویتامین A باشد نه فقط به عنوان یک درمان برای کف پا بلکه برای سلامت کلی طوطی شما ضروری است. غذاهای سرشار از ویتامین A و مناسب برای طوطی عبارتند از:

• انبه
• پاپایا
• هویج
• شلغم
• طالبی
• جعفری
• اسفناج
• اسکواش
• فلفل قرمز
• کلم بروکلی
• سبزی کولارد
• سیب زمینی های شیرین

چگونه می توانیم از پا مبل در طوطی جلوگیری کنیم؟

با دامپروری خوب می توان از ابتلا به پای بامبل جلوگیری کرد. ارائه بهینه قفس و تغذیه با غذاهای مناسب، موثرترین راه برای جلوگیری از تماس طوطی شما با باکتری های ایجاد کننده پای بامبل است. روش‌های موثر پیشگیری از فوت پا شامل موارد زیر است:

یک قفس تمیز فراهم کنید.

قفس طوطی شما باید تمیز و بهداشتی باشد تا از رشد باکتری های مضر جلوگیری شود. مدفوع و غذای فاسد کف قفس را می پوشانند، که طوطی ها در آن می ایستند. اگر طوطی ساییدگی کوچکی در پایش داشته باشد، احتمال دارد که از قفسی که ضدعفونی نشده است، دچار بامبل شود.

بیمارستان‌های VCA توصیه می‌کنند که قفس‌های طوطی را حداقل هفته‌ای یک‌بار با یک صابون ضدعفونی‌کننده غیرسمی و آب داغ تمیز کنید. مواد ضدعفونی کننده قبل از پاک کردن باید به مدت 15 دقیقه در هوا خشک شوند. قفس را برس زده و سپس با آب تمیز بشویید.

ظروف غذا و آب نیز باید تمیز شوند. تمام مواد ضدعفونی کننده قبل از استفاده توسط طوطی شما باید از روی صندلی ها و اسباب بازی ها پاک شوند. در غیر این صورت، این مواد شیمیایی می توانند وارد زخم های باز شده و عفونت دیگری ایجاد کنند.

برس های مصنوعی را بردارید.

طوطی ها به سکوهایی نیاز دارند که از مواد طبیعی مانند چوب ساخته شده باشند. از مواد مصنوعی برای جلوگیری از ایجاد کف پا پرهیز کنید، و تمام نشیمنگاه‌های پلاستیکی و اسباب‌بازی‌های پا را که می‌توانند پوست طوطی شما را برش دهند یا به آن نفوذ کنند، بردارید.

همچنین اطمینان حاصل کنید که تمام نشیمنگاه های داخل قفس به قطر مناسب پای طوطی شما باشد. اگر بیش از حد پهن باشند، پا آنقدر کشیده می شود که به دور آنها بپیچد. نیمکت هایی که خیلی باریک هستند فشار زیادی به قسمت های حساس پای طوطی شما وارد می کنند.

طوطی شما باید بتواند پاهای خود را به راحتی دور سوف بپیچد، اما انگشتان رو به جلو نباید با انگشتان رو به عقب همپوشانی داشته باشند. نیمکت های پدیکور هرگز نباید در جایی قرار بگیرند که معمولا طوطی ها می خوابند، زیرا می توانند پوست پای طوطی شما را بتراشند.

ناخن های طوطی خود را کوتاه کنید.

ناخن های طوطی خود را تا حد معقولی کوتاه کنید. برخی از صاحبان این کار را در خانه انجام می دهند، اما می توانید طوطی خود را نزد دامپزشک ببرید. علائمی که نشان می دهند طوطی شما نیاز به کوتاه کردن ناخن دارد عبارتند از:

• مشکل در راه رفتن
• چسبیدن ناخن روی لباس و پارچه
• زمان بیشتری را روی سطوح صاف صرف می کنند.
• ناتوانی در گرفتن غذا، اسباب بازی ها، یا نشیمنگاه
• روی پوست در جایی که خارش می کند، خراش و دلمه ایجاد می کند

صندلی‌های پدیکور به طوطی‌ها اجازه می‌دهند تا ناخن‌های خود را سوهان کنند، اما اگر به درستی در جای خود قرار نگیرند، باعث آسیب دیدگی پا نیز می‌شوند. اگر طوطی شما مستعد بریدگی و ساییدگی در پاهایش است، شاید بهتر باشد خودتان ناخن ها را کوتاه کنید.

در حالی که بسیاری از درمان‌ها در دسترس هستند، باکتری‌ها می‌توانند به راحتی به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند و اگر سریع عمل نکنید، عفونت‌های ثانویه ایجاد می کنند. که در صورت درمان نشدن، کشنده است.