نحوه پرورش ماهیان پانگاسیوس

حفظ سلامتی ماهی و پیشگیری از ایجاد بیماری در پرورش ماهیان پانگاسیوس بسیار مهم است. در واقع یکی از محدودیت هی اصلی پرورش ماهی هی پانگاسیوس، بیماری های مختلفی است که این ماهی ها به آن دچار می شوند. بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد خسارت، پیشگیری از ابتلا ماهی ها به بیماری های مختلف است. پیشگیری مانند درمان هزینه بر است، اما هزینه های آن چندین‌ برابر کم تر از هزینه های درمان است.

تا زمانی که شرایط پرورش ماهیان پانگاسیوس مناسب باشد، این ماهی ها در برابر بیماری ها مقاوم خواهند بود. به محض افت کیفیت آب یا کاهش دمای آب احتمال ابتلا ماهی ها به عفونت های انگلی یا باکتریایی افزایش خواهد یافت. شیوع بیماری های مختلف، یکی از بزرگترین چالش ها در پرورش ماهیان پانگاسیوس است.

 پرورش ماهیان پانگاسیوس

پرورش ماهی پانگاسیوس اولین بار در دهه 1940 در ویتنام آغاز شد و بلافاصله در حاشیه منطقه دلتا رودخانه مکونگ ادامه یافت. در ادامه به برخی از مشخصات برجسته ماهی های پانگاسیوس خواهیم پرداخت.

پانگاسیوس تیره ای از گربه ماهی کوسه ای است. اندازه ای متوسط ​​تا بزرگ و غول پیکر داشته و بومی آب های آسیای جنوبی و جنوب شرقی است. پرورش ماهیان پانگاسیوس در حال گسترش است. مشتریان زیادی در سرتاسر دنیا خواهان خرید این‌ ماهی ها هستند.

اگرچه ماهی پانگاسیوس معمولاً در آب شیرین زندگی می کند، اما ممکن است در آب هایی با غلظت نمک حدود 7/0٪ – 1٪ نیز یافت شود. این ماهی ها در آب هایی با دمای ۳۰ درجه سانتی گراد نیز می توانند زندگی کنند. ماهی های پانگاسیوس دارای اندام های تنفسی اضافی بوده و حتی می توانند از طریق منافذ پوستی تنفس کنند. این بدان معنا است که یک ناهی پانگاسیوس می تواند در یک محیط کم اکسیژن نیز دوام بیاورد. ماهی پانگاسیوس ممکن است تا 20 سال در طبیعت زندگی کند.

چالش های نگه داری از ماهی پانگاسیوس

گرچه ماهی های Pangasius Catfish در برابر عوامل مختلف مقاومت قابل توجهی دارند، اما مورد مناسبی برای نگهداری در آکواریوم خانگی نیستند. این امر به این دلیل است که به محض بالغ شدن این ماهی، به آکواریومی به حجم حداقل 300 گالن، نیاز خواهید داشت.

پوست این ماهی ها نسبتا لطیف بوده و در برابر آسیب های فیزیکی مقاوم نیست. به همین دلیل احتمال ابتلا این ماهی به عفونت ناشی از زخم وجود دارد. اندازه بزرگ ماهیان پانگاسیوس بزرگسال مانع نگه داری آن ها در آکواریوم های خانگی می شود.

رژیم غذایی ماهی پانگاسیوس

ماهیان پانگاسیوس همه چیز خوار هستند. پس از بالغ شدن معمولا به مقدار زیاد غذاهای زنده و گوشتی مصرف می کنند اما در پیری که دندان های خود را از دست می دهند به گیاهخواری روی می آورند. در آکواریوم خانگی آنها به طور کلی انواع غذاهای زنده، تازه، فرآورده های فلس مانند و گلوله های خوراکی را می خورند.

این ماهی ها باید رژیم غذایی متعادل شامل غذاهای گیاهی و گوشتی داشته باشند. همچنین ماهی های پانگاسیوس خوردن میگوهای نمکی (زنده یا منجمد) یا کرم های خوراکی را دوست دارند. همچنین می توانید از ماهی های فیدر برای تغذیه ماهی های خود استفاده کنید. ماهی های پانگاسیوس به دو یا سه وعده تغذیه در روز نیاز دارند. زمان هر وعده غذایی آن ها نباید بیشتر از ۱۰ دقیقه طول بکشد.

آکواریوم مناسب برای ماهی پانگاسیوس

حفظ کیفیت آب برای سلامتی ابن ماهی ها ضروری است. از کیت های تست کیفیت آب برای تنظیم پارامتر های مختلف آب آکواریوم تان می توانید استفاده کنید.

ماهی پانگاسیوس بالغ دارای اندازه بزرگی بوده و برای شنا به فضای کافی احتیاج دارد. حجم آکواریوم نگه داری این ماهی ها باید حداقل ۱۰۰ و حداکثر ۳۰۰ گالن ظرفیت داشته باشد. آکواریوم باید به گونه ای تنظیم شود که شبیه محیط بومی ماهی باشد.

باید از یک در پوش مناسب برای آکواریوم این ماهی ها استفاده کنید. زیرا ماهی های پانگاسیوس ممکن است از آکواریوم با بیرون بپرند.

همچنین باید از یک فیلتر قدرتمند برای تصفیه آب آکواریوم تان استفاده کنید زیرا ماهی پانگاسیوس ضایعات زیادی تولید می کند. از بستر های مختلفی برای پوشاندن کف آکواریوم می توان استفاده کرد.

ماهی پانگاسیوس تا زمان بالغ شدن حیوانی اجتماعی است اما پس از بلوغ تمایل دارد که در محیطی خلوت زندگی بکند. با طور گلی تا زمانی که شرایط محیطی مناسب باشد، ماهی پانگاسیوس حیوانی آرام خواهد بود. باید به این نکته هم توجه داشته باشید که این ماهی بینایی ضعیفی دارد و از رشته های موجود روی پوزه خود برای مسیر یابی استفاده می کند.

این گونه از ماهی ها معمولا با هم نوعان خود سازگار هستند. اما اگر فضای کافی در اختیار نداشته باشد ممکن است رفتار های خشونت آمیز از خود نشان بدهد. همچنین بهتر است ماهیان کوچک را به همراه این ماهی ها نگهداری نکنید زیرا ماهیان پانگاسیوس از آن ها تغذیه خواهند کرد. همچنین به هیچ عنوان توصیه نمی شود که در آکواریوم این ماهی جانداران بی مهره نگه داری کنید زیرا بی مهرگان بخشی از رژیم غذایی طبیعی ماهی پانگاسیوس هستند.

می توانید از گیاهان مناسب در آکواریوم ماهی های پانگاسیوس استفاده کنید.

تولید مثل ماهی پانگاسیوس

پانگاسیوس هی ماده نسبت به پانگاسیوس های نر اندازه بزرگتری دارند. به طور کلی، تشخیص جنسیت این ماهی ها تا زمان بالغ شدن آن ها کمی دشوار است. پیش از خرید این ماهی ها جنسیت آن ها را از فروشنده بپرسید.

ماهی پانگاسیوس به دلیل داشتن اندازه بزرگ و تخم ریزی خاص، برای نگه داری در آکواریوم مناسب نیست. ماهی پانگاسیوس یک گونه مهاجر است که در اواخر بهار و ماه های تابستان برای تخم ریزی به سمت بالادست رود می رود. مهیا کردن این شرایط تولید مثل اکثراً در آکواریوم خانگی غیرممکن است.

ماهی های پانگاسیوس در استخرهای بزرگ در کشورهای جنوب شرقی آسیا مانند تایلند و سنگاپور پرورش می یابند. همچنین پانگاسیوس های نوجوان به صورت جدا از ماهی های بالغ نگه داری می شوند. در واقع به دلیل اندازه بزرگ این ماهی است که معمولا از آن برای نگه داری در آکواریوم استفاده نمی شود.

بیماری های ماهی پانگاسیوس

ماهی پانگاسیوس در برابر بسیاری از بیماری های شایع در میان ماهی ها مانند بیماری های Ich و قارچ آسیب پذیر است. در صورت ابتلا این ماهی ها به بیماری های مختلف، می توان با تجویز دامپزشک از داروهای گوناگونی استفاده کرد.

اکثر بیماری هایی که ماهی پانگاسیوس را مبتلا می کند با استفاده از دارو های مناسب قابل درمان است اما نباید از داروهای محتوی پرمنگنات پتاسیم یا مس برای درمان آن ها استفاده شود. از مالاشیت سبز یا فرمالین می توان در اندازه یک و نیم تا یک چهارم دوز توصیه شده برای درمان بیماری های ماهی پانگاسیوس استفاده کرد. همه داروها باید با احتیاط مصرف شوند.

با مراجعه به فروشگاه های آبزیان می توانید به تعداد دلخواه ماهی پانگاسیوس تهیه کنید. اما باید بدانید که این ماهی ها به فضای زیادی برای زندگی نیاز دارند و اگر نتوانید محیط مناسبی برای آن ها مهیا کنید، پرورش این ماهی ها با شکست رو با رو خواهد شد.

درمان بیماری های مختلف این ماهی با دارو امکان پذیر است. اما به دلیل دشواری روند بهبود بهترین کار این است که از ابتلا این ماهی ها به بیماری های مختلف پیشگیری کنید.

بیماری های شایع در میان ماهیان پانگاسیوس شامل ایجاد آلودگی های تک یاخته ای روی پوست یا آبشش ها و عفونت های باکتریایی ناشی از کیفیت پایین آب یا استرس محیطی است. همچنین ماهی های پانگاسیوس به عنوان یک ماهی بدون فلس، به انگل تک یاخته icthyopthirius multifilus بسیار حساس هستند.

شیوع و مرگ و میر در مقیاس بزرگ در میان ماهی های پانگاسیوس بسیار نادر است. اما بیماری های زیر توسط برخی از پرورش دهندگان ماهی گزارش شده است:

BNP یا نکروز باسیلری پانگازیوس

این بیماری توسط Edwardsiella ictaluri ایجاد می شود. این باکتری در آب حوضچه حدود دو هفته و در گل و لای حوضچه تا سه الی چهار ماه زنده می ماند. ماهیان انگشتی و ماهیان خردسال بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلال هستند، اگرچه هر ماهی و در هر سنی ممکن است تحت تأثیر این بیماری قرار بگیرد.

تراکم بالا حوضچه پرورش ماهی، وجود آلاینده ها، اختلالات سلامتی و ازدحام بیش از حد می توانند باعث ایجاد این بیماری شوند. این بیماری معمولاً کشنده است و میزان مرگ و میر با گذشت زمان‌ به سرعت افزایش می یابد. علائم بالینی این بیماری زمان کوتاهی پیش از مرگ بروز می یابد. اندام های داخلی ماهی بیمار نیز دچار لکه های سفیدی روی کبد، کلیه و طحال می شوند.

بیماری های انگلی ماهی پانگاسیوس

بیماری های انگلی معمولا توسط Trichodina spp و Epistylis spp ایجاد می شوند. علائم این بیماری ها معمولا شامل شنای آهسته و نزدیک به سطح آب، گیجی، ضایعات پوستی، پوسیدگی باله، بروز لکه های سفید در بدن و اختلالات تنفسی است.

علاوه بر بیماری های انگلی، ماهی ها در برابر عفونت های باکتریایی نیز آسیب پذیر هستند زیرا این بیماری ها باعث می شوند ماهی بسیار ضعیف شده و دچار کاهش اشتها شود. شرایط نامساعد آب و هوایی، مانند بارش باران و به دنبال آن طلوع بلافاصله آفتاب، می توانند باعث ایجاد بیماری شوند. کیفیت نامناسب آب‌ و تراکم حوضچه پرورش ماهی نیز باعث ایجاد بیماری می شوند.

پیشگیری و درمان بیماری های ماهی پانگاسیوس

تغذیه نامناسب و کاهش سطح اکسیژن در دسترس از جمله عوامل استرس زایی هستند که می توانند منجر به رشد و تکثیر عوامل بیماری زا و ایجاد بیماری شوند. از آن جایی که آبزیان سهم عمده ای در تامین نیاز های غذایی انسان ها دارند، هرگونه بیماری و مشکل احتمالی که در سلامتی ماهی ها ایجاد شود می تواند بر سلامتی انسان ها تاثیر بگذارد. بنابراین پیشگیری و درمان بیماری های احتمالی آبزیان بسیار مهم است.

از داروهای آنتی بیوتیکی به طور گسترده ای برای پیشگیری و درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. در صورت نامناسب بودن آب یا سایر شرایط محیطی، احتمال ابتلا دوباره ماهی ها به عفونت های باکتریایی وجود دارد. اگر داروهای آنتی بیوتیکی به درستی استفاده نشوند، ممکن است باعث ایجاد آسیب های مختلف در ماهیان پانگاسیوس شود.

بهترین کاری که می توان انجام داد، انجام اقدامات پیشگیرانه است. با کنترل کیفیت آب می توان از بروز بسیاری از بیماری ها و اختلالات در آبزیان پیشگیری کرد. همچنین باید پیش از افزودن ماهی های جدید به حوضچه های پرورش ماهی از سلامتی آن ها اطمینان حاصل کنید.

روش اصلی پیشگیری از بیماری های مختلف در ماهیان پانگاسیوس، حفظ کیفیت آب و محیط زندگی ماهی است. محیطی که عوامل استرس زایی نداشته باشد باعث حفظ سلامتی آبزیان خواهد شد. همچنین باید به طور پیوسته مراقب علائم احتمالی بیماری های مختلف، از جمله کاهش اشتها و شنای نا منظم بود. با شناخت علائم بیماری ها می توان به صورت زودهنگام نوع اختلال را تشخیص داده و درمان را شروع کرد.

هر چه زود تر اقدامات درمانی را آغاز کنید، احتمال موفقیت درمان بیشتر خواهد بود.

منابع:

https://www.seafishpool.com/pangasius-fish/

https://thefishsite.com/articles/pangasius-farming-health-and-disease