چرا سگم لنگ می زند؟

از شایع ترین علل لنگیدن سگ ها می توان به آرتروز و رگ به رگ شدن اشاره کرد. لنگیدن یا لنگ زدن موقع راه رفتن غیرطبیعی است و هنگامی رخ می دهد که سگ وزن کمتری به یک یا چند پنجه وارد می کند. علائم این وضعیت می تواند واقعاً واضح باشد، مانند سگی که دست خود را نگه داشته یا از ایستادن روی پنجه خودداری می کند، یا می توان آن را بسیار ظریف و سخت تشخیص داد، مانند زمانی که یک سگ برای کوتاه نگهداشتن مفاصل آرتروز قدم های کوتاه تری بر می دارد.

لنگ زدن در سگ ها تقریباً همیشه تلاشی برای کاهش درد است و قطعاً باید جدی گرفته شود. برای سگ شما بسیار مهم است که توسط دامپزشک مورد معاینه قرار گیرد تا علت اصلی درد برطرف شود. لنگیدن در سگ ها می تواند به طور ناگهانی ظاهر شود، مانند زمانی که چیزی بین پاها گیر می کند، اما همچنین می تواند نشانه رویدادهای جدی تری مانند پیچ خوردگی یا شکستگی استخوان باشد. در موارد دیگر، می تواند به تدریج ظاهر شود، مانند سگهایی که دچار آرتروز (“آرتریت”) می شوند.

آرتروز می تواند در هر پا رخ دهد و ممکن است در بیش از یک پا به طور همزمان رخ دهد. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به طور متفاوتی نشسته یا دراز کشیده است یا حتی ممکن است در صورت نزدیک شدن کسی پایش را پنهان کرده یا آن را کنار بکشد. گاهی اوقات ممکن است تغییراتی در ظاهر پا مانند قرمزی، التهاب، یا فقط یک احساس کلی که ظاهری شبیه پای سالم ندارد (مقایسه ظاهر آن با پای مقابل می تواند مفید باشد) مشاهده شود.

چرا سگم لنگ می زند؟

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است سگ شما لنگ بزند. فهمیدن آنچه که سگ شما را آزار می دهد می تواند مشکل باشد، اما دامپزشک شما می تواند به شما در تعیین علت کمک کند. در اینجا برخی از شایع ترین علل لنگیدن در سگ ها آورده شده است:

آرتروز یکی از شایع ترین علل لنگیدن سگ ها

آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی در سگ ها است که برآورد می شود 25 درصد از سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. ناهنجاری های مفصلی (مانند دیسپلازی هایی که در بالا توضیح داده شد) یکی از شایع ترین علل است، بنابراین بیماری اغلب در سنین جوانی شروع می شود. همچنین می تواند ناشی از آسیب های مفصلی باشد که در هر سنی ممکن است رخ دهد. عوامل خطر که احتمال بروز علائم بالینی آرتروز در سگ را افزایش می دهد شامل اضافه وزن، ورزش زیاد یا بسیار کم، لغزندگی کف و یا هر چیزی که فشار بر مفاصل سگ را افزایش می دهد.

آرتروز یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم با گذشت زمان بدتر می شوند، بنابراین مهم است که مراقب آن باشید و زود تشخیص دهید.

۱۰علائم هشدار دهنده درد در سگ ها را بشناسید.

علائم اولیه آرتروز در سگ ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در پرش یا بالا رفتن از پله ها
• پیاده روی با سرعت کندتر از حد معمول
• پای خود را کمی به یک طرف نگه داشتن
• به آرامی یا ناخوشایند نشستن یا دراز کشیدن

علائم ممکن است ناسازگار باشند، اما به طور کلی به طور خفیف شروع می شوند و به تدریج با گذشت زمان بدتر می شوند. زمانی که سگ شما لنگ می زند، آرتروز معمولاً بسیار شدید است، بنابراین منتظر لنگیدن او نباشید تا در کلینیک دامپزشکی معاینه شود.

در رفتگی پا، یکی دیگر از شایع ترین علل لنگیدن سگ ها

یکی دیگر از علل شایع لنگیدن در سگ ها کشیدگی یا پارگی رباط است. پیچ خوردگی زمانی رخ می دهد که بافت رابط که یک استخوان را به استخوان دیگر (رباط) متصل می کند کشیده یا پاره می شود. سگهای جوان، فعال و پرانرژی در معرض خطر رگ به رگ شدن هستند. نژادهای خاصی با ناهنجاری های رشدی (بخش “دیسپلازی” را ببینید) و سگهای دارای اضافه وزن یا چاق نیز ممکن است بیشتر دچار رگ به رگ شدن شوند. شایع ترین پیچ خوردگی رباط صلیبی جمجمه ای است (گاهی اوقات رباط صلیبی قدامی نامیده می شود).

این رباط در داخل زانو قرار می گیرد و هنگامی که سگ بر روی آن فشار وارد می کند، مانع از لغزش استخوان ران به جلو و خارج از استخوان ساق پا می شود. سگ ها می توانند این رباط را به طور کامل پاره یا تا حدی پاره کنند، که می تواند باعث لنگیدن آنها به طور ناگهانی و اغلب شدید شود. پارگی صلیبی معمولاً در سگهای نژاد متوسط تا بزرگ بوجود می آید، مخصوصاً در سگهایی که اضافه وزن دارند. رباط می تواند در طول یک جلسه بازی شدید پاره شود، اگرچه گاهی حتی پرش از روی مبل برای پارگی صلیبی کافی است. همچنین ممکن است سگها بعد از دویدن شروع به لنگیدن کنند.

با این نوع آسیب، سگ ها فوراً لنگ می شوند، به ندرت به پا فشار می آورند، یا حداکثر با سر انگشتان پا راه می روند. اغلب، احساس نمی شود که سگ ها ساق پا خود را می کشند و این می تواند صاحبان حیوان خانگی را گیج و گمراه کند، زیرا ممکن است انتظار داشته باشند آسیب حساس باشد. این نوع آسیب باید با دقت مدیریت شود، بنابراین والدین حیوان خانگی باید در صورت مشاهده علائم آسیب صلیبی در اسرع وقت به دامپزشک مراجعه کنند.

دررفتگی زانو، یکی دیگر از شایع ترین علل لنگیدن سگ ها

کشکک زانو در یک گودی در انتهای استخوان ران قرار دارد و توسط ساختارهای حمایتی که بین ماهیچه ران و ساق پا قرار دارد در محل خود نگه داشته می شود. وقتی زانو خم می شود، کشکک جلو و عقب حرکت می کند. در برخی از نژادهای سگ، گودی بیش از حد کم عمق است و کاسه زانو محکم در جای خود نگه داشته نمی شود، بنابراین گاهی اوقات به یک طرف می لغزد و از خم شدن صحیح زانو جلوگیری می کند. این به عنوان دررفتگی شناخته می شود. دررفتگی زانو معمولاً سگهای کوچک را تحت تأثیر قرار می دهد و تصور می شود که این یک مشکل ژنتیکی است.

به نظر می رسد بسیاری از سگ هایی که تحت تاثیر در رفتگیی زانو قرار می گیرند، موقع راه رفتن لنگ می زنند. ممکن است در بیشتر مواقع خوب باشند، اما ناگهان روی یک پای عقب پرش می کنند. چند ثانیه بعد، آنها به حالت عادی برمی گردند. زانو به ندرت دردناک یا متورم می شود، بنابراین این لنگش است که اغلب توسط صاحبان حیوان خانگی مورد توجه قرار نمی گیرد.

در موارد شدیدتر، برخی از سگ ها بیشتر اوقات پا را حمل می کنند. رفع آن در سنین پایین ممکن است آسیب به ساختارهای مفصلی و خطر آرتروز در زانو را کاهش دهد. اینکه آیا سگ شما باید تحت عمل جراحی قرار گیرد بستگی به شدت و عوامل دیگر دارد، بنابراین با دامپزشک خود مشورت کنید، که می تواند بهترین روش را توصیه کند.

دیسپلازی مفصل ران، آرنج یا شانه

دیسپلازی به معنی “رشد غیر طبیعی” است و به این واقعیت اشاره دارد که در برخی از سگها، مفصل هنگام رشد سگ به درستی شکل نمی گیرد. مفاصل متداول شامل مفصل ران، آرنج و شانه است، اما دیسپلازی می تواند هر مفصلی را تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که علت اولیه ارثی است، عواملی مانند سرعت رشد بیش از حد، نوع ورزش، اضافه وزن و نوع تغذیه می تواند احتمال ایجاد مشکل بالینی در سگ را افزایش دهد. دیسپلازی بیشتر در سگهای 6 تا 18 ماهه رخ می دهد.

اغلب سگهای نژاد بزرگ تحت تاثیر دیسپلازی قرار می گیرند، اما می توانند سگها را در هر اندازه ای تحت تاثیر قرار دهند. معمولاً پرورش دهندگان معتبر و مورد احترام نژادهای پرخطر، سگ خود را (باسن، آرنج و غیره) نمره می گیرند تا مطمئن شوند که آنها فقط سالم ترین سگ ها را پرورش می دهند.

اگر سگ شما نژادی است که خطر دیسپلازی بیشتری دارد، دامپزشک شما می تواند یک برنامه ورزشی و رشد را توصیه کند. دیسپلازی یکی از شایع ترین علل آرتروز است. سرعت شروع علائم در هر سگ متفاوت است. علائم اولیه ای که باید مراقب آنها باشید شامل حالت نشسته عجیب، کوتاه شدن طول قدم ها و تاب خوردن مفصل ران است.

برش ها، زخم ها و اجسام خارجی

اگرچه پدهای پای سگ ضخیم است، اما آسیب پذیر است. این امکان وجود دارد که سگ ها بتوانند پاهای خود را بر روی اجسام خارجی مانند شیشه دور ریخته شده یا قطعات تیز فلزی قرار دهند. این اشیاء همچنین می توانند در پای سگ شما گیر کرده یا داخل پای سگ فرو بروند. توقف ناگهانی روی آسفالت می تواند باعث ساییدگی شود، راه رفتن روی بتن بسیار داغ یا آسفالت می تواند خطر سوختگی را ایجاد کند و راه رفتن روی سطوح یخ زده می تواند خطر سرمازدگی سگ شما را افزایش دهد. سگهایی که روی چمن و جنگل می دوند مستعد ابتلا به دانه های چمن، خار یا چوب بین پد و زیر پوست خود هستند.

در هر صورت، وقتی پوست آسیب می بیند، ممکن است عفونت به دنبال داشته باشد. خونریزی اغلب اولین علامت چنین آسیب است، اما گاهی لنگیدن تنها علامت قرمز است که به صاحبان حیوان خانگی هشدار می دهد که مشکلی وجود دارد. به طور معمول، لنگیدن فقط یک پا را تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه ممکن است چندین پا یک سگ بد شانس به طور همزمان آسیب ببیند. این نوع لنگیدن نیز به طور ناگهانی ایجاد می شود و با تشدید التهاب و عفونت احتمالی بدتر می شود. سگ های مبتلا اغلب منطقه بیمار را به طور مکرر لیس می زنند.

حتی اگر آنها را در حال لیس زدن نمی بینید، ممکن است متوجه یک پای خیس یا حاوی بزاق صورتی-نارنجی-قهوه ای رنگ شوید. اگر سگ شما ناگهان لنگ می زند و پنجه خود را لیس می زند، به احتمال زیاد مقصر جسم خارجی، بریدگی یا سایش است. ممکن است بتوانید خود به تنهایی آسیب یا جسم خارجی یا علائم دیگر مانند قرمزی، التهاب، تاول یا ترشحات (مانند چرک، خون) را مشاهده کنید.

شکستگی استخوان

البته شکستگی استخوان ها نیز می تواند باعث لنگیدن قابل توجه شود. معمولاً یک دلیل واضح مانند سقوط، تصادف در جاده یا سایر آسیب های ناشی از ضربه برای شکستگی وجود دارد. سگ های مبتلا اغلب هیچ گونه وزنه ای روی پای لنگ نخواهند داشت. هرکسی که قبلاً یک شکستگی استخوان داشته می داند که این یک تجربه فوق العاده دردناک است. اگر حیوان خانگی مشکوک به شکستگی است، لطفاً حیوان خانگی خود را فوراً نزد دامپزشک ببرید.

با این حال، توجه داشته باشید که همه شکستگی ها چندان آشکار نیستند. در سگ هایی که انگشتان پا دچار شکستگی کوچک است، لنگش در مقایسه با سگی که استخوان آن کاملاً دچار شکستگی است، ممکن است زیاد قابل توجه نباشد. ممکن است یک هفته پس از آسیب اولیه و با ادامه لنگیدن شکستگی ایجاد شود. معمولاً هنگام لمس و فشردن، ناحیه شکسته دردناک خواهد بود. برای تأیید و تشخیص، دامپزشک شما باید از اشعه ایکس استفاده کند.

آیا سگ ها می توانند استخوان بخورند؟

سرطان استخوان

اگرچه خوشبختانه نسبت به سایر علل مورد بحث کمتر رایج است. اما سرطان استخوان یکی دیگر از دلایل احتمالی لنگش سگ است که نباید نادیده گرفته نشود. برخی از انواع سرطان بسیار دردناک هستند. سگ های بیمار به تدریج بدتر می شوند تا زمانی که نتوانند هیچ وزنی را تحمل کنند. گاهی اوقات، لنگش سگهای بیمار به طور ناگهانی بدتر می شود. این معمولاً به این دلیل است که بافت استخوانی تخریب شده بسیار ضعیف است و مستعد شکستن است.

ممکن است حیوان خانگی یک لحظه بتوانند از روی مبل بپرند و در یک لحظه دیگر نمی توانند بایستند. صاحبان حیوان خانگی همچنین ممکن است التهاب استخوانی را در محل تومور مشاهده کنند. یا بیش از حد معمول متوجه لیسیدن آن ناحیه توسط حیوان خانگی خود شوند. پاهای جلویی یا پای عقب می توانند آسیب ببینند. به طوری که شانه، مچ و زانو مکان های متداول این نوع تومور هستند.

خارش در سگ، از علل تا درمان خانگی را بشناسید.