چرا ماهی ها به سطح آب می آیند؟
قبل از بررسی آمدن ماهی ها به سطح آب، باید بدانیم که، معمولا ماهی های آکواریومی با خوشحالی در اعماق مختلف آکواریوم شنا و نیازهای مختلف خود را برطرف می کنند. برخی از گونه های ماهی ترجیح می دهند که بیشتر در نزدیکی کف آکواریوم زندگی کنند، در حالی که برخی دیگر بیشتر تمایل دارند روز خود را در مناطق میانی یا بالای آکواریوم بگذرانند. با این حال، چیزی که شاید انتظار ندارید آن را ببینید، ماهی است که زمان زیادی را دقیقاً در نزدیکی سطح آب سپری می کند. شاید نفس نفس بزند. یا در حالت پریشانی ظاهری قرار بگیرد.
ماهی ممکن است به این علت در نزدیک سطح آب بماند که سعی می کند راحت تر نفس بکشد. به یاد داشته باشید، ماهی ها اکسیژن محلول را تنفس می کنند، نه اکسیژنی که قبلاً در مولکول H2O ترکیب شده است. به طور طبیعی، این سطوح اکسیژن محلول در نزدیکی سطح، جایی که تعامل بین هوا و آب انجام می‌شود، بیشتر است.
ماهی ای که اکسیژن کافی دریافت نمی کند، سعی می کند با حرکت به سمت منطقه پر اکسیژن، کمبود آن ماده را جبران کند. به طور مشابه، ممکن است متوجه شوید که ماهی های تان در نزدیکی حباب های سنگ هوا یا سایر دکورهای حباب زا مانده اند. زیرا به اکسیژن بیشتری نیاز پیدا می کنند. همچنین بخوانید که چگونه یک مخزن ماهی را تمیز کنیم؟
اگر ماهی های من در بالای آکواریوم بمانند چه باید کرد؟
ممکن است یک ماهی به علت وجود مشکلی در آبشش ها، مانند انگل، بیماری یا آسیب، اکسیژن کافی دریافت نکند. با این حال، اگر متوجه شدید که چندین ماهی در حال تلاش برای تنفس در سطح آکواریوم شما هستند یا در بالای مخزن می مانند، احتمالاً مشکلی در شرایط زیستگاه شما وجود دارد. حتماً عوامل زیر را برای اطمینان از سلامت ماهی خود بررسی و اصلاح کنید:
کیفیت پایین آب
فرآیند عیب یابی زیستگاه آبزیان خود را با انجام یک تست شروع کنید. تست آب اقدامی مهم به حساب می آید. برای رد هرگونه مشکل در کیفیت آب (مانند دما، آمونیاک، نیتریت، نیترات، سختی، سطح شوری یا سطوح pH)، باید این کار را انجام دهید. در مرحله بعد، سعی کنید علل دیگری که ممکن است به خاطر آن ها در آکواریوم شما کمبود اکسیژن وجود داشته باشد را مشخص کنید.
به عنوان مثال، اگر آب آکواریوم ماهیان شما کدر است یا آلودگی وجود دارد، ممکن است بیش از حد به ماهی خود غذا می دهید، یا ممکن است ماهی مرده ای در آکواریوم خود داشته باشید. در هر صورت، برای بازگرداندن شرایط آکواریوم خود به وضعیت متعادل و سالم، باید به اندازه نیاز آب جایگزین کنید (معمولاً تا یک سوم آب توصیه می شود).
ازدحام بیش از حد
یک آکواریوم بیش از حد شلوغ، و با ماهی های زیادی که آب را آلوده می کنند و برای تامین اکسیژن مورد نیاز باهم رقابت می کنند، می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن شوند. برای ماهی های آب شیرین، با قانون سرانگشتی “یک گالن به ازای هر اینچ ماهی بالغ” شروع کنید.
اما به خاطر داشته باشید که این معیار این واقعیت را در نظر نمی گیرد که برخی از ماهی ها دارای جثه ای بزرگتر هستند و برخی از گونه ها مصرف غذا و نیازهای بیشتری دارند. به طور کلی، در محیط آکواریوم نسبت به دیگران، هر ماهی نیازهای خاصی دارد.
هنگام محاسبه اندازه مناسب آکواریوم از این قانون فقط به عنوان یک راهنما استفاده کنید و سپس تحقیقات بیشتری انجام دهید و با کارشناسان فروشگاه حیوانات خانگی محل زندگی خود صحبت کنید. (همچنین، حتماً اندازه ماهی های بالغ را در آکواریوم خود محاسبه کنید، نه بچه ماهی یک یا دو اینچی را که به خانه می آورید.)
یکی دیگر از علل کمبود اکسیژن در آکواریوم می تواند کمبود سطح آن باشد. فقط به جای در نظر گرفتن حجم آکواریوم خود، به خرید آکواریومی با سطح بزرگتر فکر کنید، یعنی آکواریومی با سطح تماس بیشتر با هوا. دو آکواریوم ممکن است حجم یکسانی داشته باشند، اما اگر شکل یکی اجازه دهد که سطح بیشتری داشته باشد (کمی عریض تر از دیگری)، سطح اکسیژن بالاتری خواهد داشت و این مسئله همیشه خوب است.
عدم وجود هوادهی
آب زیستگاه ماهی خود را در حال حرکت نگه دارید. مخلوط کردن آب موجود با آب سطحی به حفظ کیفیت آب در سطح متعادل و خوب و تامین اکسیژن محلول در سراسر آکواریوم ماهی کمک می کند. مجموعه ای که به درستی نگهداری می شود، باید ویژگی های خاصی داشته باشد.
استفاده از فیلترهای آکواریوم، برای حذف سموم بسیار مهم است. در برخی موقعیت ها، یک شکل حتی قوی تر از هوادهی، ممکن است مورد نیاز باشد. عناصر دکور حباب ساز مانند سنگ هوا یا چوب حباب نیز می توانند مقدار کمی اکسیژن اضافه کنند، اما بیشتر برای اهداف تزئینی هستند. در این باره، بهتر است با یک دامپزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.
دمای نامناسب آب
دمای آب نیز می تواند در غلظت اکسیژن نقش داشته باشد. آب گرم نسبت به آب سرد اکسیژن کمتری در خود نگه می دارد، بنابراین در ماه های تابستان مراقب دمای زیستگاه خود باشید. با تنظیم دمای آب آکواریوم خود در محدوده مناسب، از افزایش بیش از حد آن برای مدت طولانی پیشگیری کنید.
در نهایت، به خاطر داشته باشید که برخی از انواع ماهی، مانند بتاوگورامی، در واقع باید هوا را از سطح تنفس کنند. بنابراین اگر آکواریوم شما حاوی یک یا چند مورد از این گونه ماهی ها است، مطمئن باشید که رفتار عادی را با وجود مشکل در سطح اکسیژن اشتباه نگیرید. همچنین رايج ترین اشتباهات در نگهداری ماهی را بشناسید.
زمانی که ماهی های شما بیشتر از آنچه که باید در سطح آب باشند، زمان خود را می گذرانند، و اغلب در سطح آب نفس می کشند، ممکن است این وضعیت برای شما ترسناک باشد. از جمله عللی که می توانند باعث بروز این وضعیت در آکواریوم شوند، عبارت اند از:
سطح اکسیژن آکواریوم
اولین چیزی که باید بررسی شود سطح اکسیژن آکواریوم است. بررسی کنید که فیلتر به برق وصل و روشن باشد و آب مخزن ماهی توسط پمپ به هم بخورد و موج بزند. اگر پمپ هوا دارید، بررسی کنید که به خوبی در آب حباب تولید می کند. اگر سطح اکسیژن محلول کم باشد، ماهی در سطح آب قرار می گیرد و نفس نفس می زند. زیرا سطح آب بالاترین میزان اکسیژن را در مخزن دارد. زیرا در تماس با هوا است.
اگر سطح اکسیژن پایین مقصر بروز این مشکل باشد و وضعیت را اصلاح نکنید، بسیاری از گونه های ماهی مانند تترا می میرند. استثناها ممکن است که ماهی هایی وجود داشته باشند که مخصوصاً برای مقابله با سطوح کم اکسیژن محلول در طبیعت، سازگار شده اند. ماهی هایی مانند گورامی ها و ماهی های مبارز سیامی و برخی گربه ماهی ها، از جمله این موارد اند.
دمای آب را نیز بررسی کنید. زیرا هر چه دمای آب بالاتر باشد، اکسیژن محلول کمتری در خود نگه می دارد. اگر پمپ هوا و سنگ هوا دارید، 24 ساعت در روز از آنها استفاده کنید. پمپ های هوا دی اکسید کربن را نیز دفع می کنند، که باعث می شود ماهی های آب شیرین به نظر برسد که در همان زمان از سطح اکسیژن پایین رنج می برند.
سطح آمونیاک
یکی دیگر از علل تنفس ماهی در سطح آب، ممکن است کیفیت پایین آب باشد. آب آکواریوم ماهی می تواند کریستالی شفاف اما در عین حال کشنده باشد و آمونیاک سمی تولید شده توسط ماهی و نیتریت، یک محصول جانبی، در هر سطح بالای صفر کشنده است.
شما باید آب را از نظر سطوح آمونیاک و نیتریت با استفاده از کیت های مخصوص، آزمایش کنید. علاوه براین، می توانید یک دستگاه نظارت بر سطح آمونیاک نصب کنید تا به شما بگوید آیا آمونیاک بیش از حد در آکواریوم وجود دارد یا خیر. اگر آمونیاک وجود داشته باشد، باید اقدامات لازم را برای بهبود وضعیت آب آکواریوم ماهی های تان انجام دهید.
50 درصد میزان آب را عوض کنید و مواد مناسب برای حذف مواد سمی را بیفزایید تا آمونیاک سمی را به آمونیوم ایمن تبدیل کنید. کل وضعیت آکواریوم را بررسی کنید و از خود بپرسید که چرا در آب آکواریوم آمونیاک وجود داشته است. با تشخیص علل تجمع آمونیاک، می توانید از بروز مشکلات بعدی در آکواریوم پیشگیری کنید.
آیا ماهی ها بیش از حد تغذیه شده اند یا لاشه ماهی مرده ای در جایی در حال تجزیه شدن است؟ فیلتر در اثر قطع برق خاموش شده است؟ آیا فیلتر مسدود شده است؟ یا فیلتر قدیمی را با نوع جدیدی تغییر داده اید و در همان حال تمام باکتری های مفید را از بین برده اید؟ با استفاده از روش های مناسب تا جایی که می توانید سطح آمونیاک را به حداقل برسانید.
وجود ماهی های بیمار در آکواریوم
بیماری ها می توانند ماهی ها را به اندازه کافی ضعیف، بی حال و یا بی حرکت کنند. انگل ها می توانند وارد آبشش های ماهی شده و باعث سخت تر شدن تنفس شوند و ماهی با قرار گرفتن در سطح آب، طوری واکنش نشان می دهند که انگار میزان اکسیژن آب کم شده است.
ماهی را از نظر وجود هر گونه علائم لکه های سفید، قارچ یا لجن بررسی کنید. اگر باله های سینه ای ماهی بسته شده باشد، این مورد نیز می تواند نشانه بیماری باشد. اگر مشکوک به بیماری هستید، طبق توصیه سازنده مخزن، کل آکواریوم را با یک روش مناسب درمان کنید. می توانید پمپ هوا و سنگ هوا نصب کنید تا اکسیژن اضافی حیاتی را به ماهی بیمار برساند و به تنفس آن کمک کند.
استرس
در شرایط نامطلوب، ممکن است یک ماهی به علت اکسیژن کم، آمونیاک بالا و بیماری در سطح آب قرار گرفته باشد، که یک نمونه معمول آن ماهی قرمز در یک تنگ آب سرد بدون فیلتر است. این بیماری می تواند ناشی از استرس نگهداری در آب نامناسب باشد و تعداد کمی از ماهی ها می توانند در این سه شرایط برای مدت طولانی زنده بمانند.
داشتن یک آکواریوم مناسب با آب فیلتر شده که به آرامی راه اندازی شده است، همراه با استفاده از کیت های تست برای آزمایش آب، روش بسیار مناسبی است. باکتری های مفید فیلتر را به طور منظم اضافه کنید و مطمئن شوید که سطح اکسیژن همیشه بالا است، چه از طریق یک ونتوری که با فیلتر یا یک پمپ هوا و یا سنگ هوا جداگانه استفاده می شود.
شنای سطحی ماهی های آب شیرین
البته همیشه استثناهایی وجود خواهد داشت، مانند ماهی هایی که باید در سطح آب شنا کنند. ماهی‌های ساکن سطح آب، عبارت اند از:
- گوپی
- هچت ماهی
- دانیوس گورخر
این ماهی ها، به طور طبیعی در حیات وحش در سطح آب شنا می کنند. بنابراین، شنای در سطح آب همواره نشان دهنده وجود مشکل در تمامی گونه های ماهی ها نیست. اگر ماهی های ساکن سطح آب در یک مکان ماندند و شروع به نفس کشیدن کردند، به سایر علل زمینه‌ای مانند موارد ذکر شده در این مقاله توجه داشته باشید.
