چرا گربه من دیگر نمی پرد؟

نپریدن در گربه ها و علت اینکه گربه شما دیگر نمی پرد می تواند علل زیادی داشته باشد. ما در این مقاله سعی کرده ایم شایع ترین علل آن را بررسی کنیم. پریدن و بالا رفتن از رفتارهای غریزی گربه ها هستند. پریدن به قدرت در پاهای عقب گربه نیاز دارد.  گربه شما ممکن است با تعادل دست و پنجه نرم کند یا قدرت کافی برای جهش تولید کند. گربه شما ممکن است به طور غریزی سعی کند بپرد و سپس به دلیل عوامل روانی نظر خود را تغییر دهد.

برخی از گربه‌ها زمانی که جوان و سالم هستند به ارتفاع 6 فوت می‌پرند. در حالی که همه گربه‌های مسن به ناچار کمتر حرکت می‌کنند، تغییر ناگهانی در رفتار بسیار نگران‌کننده‌تر است. به دنبال واریانس های دیگر در رفتار گربه ها باشید، زیرا این به شما امکان می دهد ارزیابی کنید که آیا گربه شما به دلیل سن یا سلامتش در حال سقوط است یا خیر.

هر گونه تغییر قابل توجهی در رفتار گربه باید بررسی شود زیرا بیشتر گربه ها دوست دارند به ارتفاعات بپرند و از آن بروند. اگر گربه شما به طور ناگهانی قادر به انجام این کار نیست، دلیلی برای این تغییر وجود دارد.

گربه های مسن فعالیت کمتری دارند و خطرات کمتری را متحمل می شوند. آنها کمتر تمایل به جهش دارند زیرا نمی خواهند سقوط بدی داشته باشند. گربه ای که سعی می کند بپرد اما خود را قادر به انجام آن نمی بیند احتمالاً مشکل سلامتی دارد.

آرتروز

آرتریت بلای جان یک گربه سالخورده است. کلینیک های دامپزشکی: تمرین حیوانات کوچک توضیح می دهد که تقریباً همه گربه های سالمند آرتریت دارند. ممکن است در هر سنی به این بیماری حمله کند، اما بیشتر گربه‌های بالای 10 سال تا حدی به آرتروز مبتلا هستند.

یک گربه مبتلا به آرتروز با اکثر فعالیت های بدنی مبارزه می کند. حتی راه رفتن می تواند منجر به لنگیدن شود. منتظر نمانید تا گربه به شما بگوید که درد دارد، زیرا ممکن است هرگز این اتفاق نیفتد. گربه ها ترجیح می دهند ضعف خود را آشکار نکنند.

اگر گربه شما نمی پرد و به نظر می رسد تا حد زیادی تمایلی به حرکت ندارد، باید درد آرتریت آن را مدیریت کنید. این را می توان از طریق مکمل ها و ماساژ به دست آورد. یک تخت گرم و راحت نیز معجزه خواهد کرد.

می توانید از دامپزشک برای داروهای ضد درد و ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) بخواهید. هیچ NSAID برای استفاده طولانی مدت تایید نشده است.

وزن بیش از حد

گاهی اوقات، ناتوانی یک گربه در پریدن یک موضوع تدارکات است. اگر گربه شما وزن اضافی حمل می کند، برای پریدن به اندازه کافی آیرودینامیک نخواهد بود.

وزن ایده آل برای گربه به نژاد آن بستگی دارد. به عنوان یک قاعده، شما باید بتوانید دنده های گربه خود را تنها با حداقل چربی احساس کنید. شما نباید هیچ غلتکی در معده ببینید، اگرچه برخی از گربه ها شکم آویزان دارند .

لاغر نگه داشتن گربه برای سلامت گربه ضروری است. هر چه گربه وزن بیشتری را تحمل کند، حرکتش سخت تر می شود. به همان اندازه مهم، چاقی خطر سایر نگرانی‌های سلامتی مانند بیماری قلبی را نیز افزایش می‌دهد.

دیابت

دیابت یک عارضه جانبی رایج اضافه وزن گربه است. این بیماری در گربه به تغییرات قابل توجهی در شیوه زندگی و درمان دارویی مادام العمر نیاز دارد.

دیابت توانایی پریدن گربه را نیز محدود می کند. طبق گفته Acta Neuropathologica ، گربه شما ممکن است در نهایت به نوروپاتی دیابتی مبتلا شود. این وضعیتی است که در آن گربه شما به طور فزاینده ای روی پاهای خود ناپایدار می شود. در نهایت، پاهای عقب می توانند کاملا بی حس شوند.

همانطور که می توانید تصور کنید، این کار پریدن را برای گربه ها غیرممکن می کند. گربه شما قدرتی در پاهای عقب خود برای بلند شدن برای پرش ندارد. نوروپاتی دیابتی باید با دارو درمان شود و تغییر سبک زندگی مورد نیاز است.

شکستگی استخوان

شکستگی یا شکستگی استخوان یک توضیح رایج برای ناتوانی در پریدن گربه ها است. اگر گربه شما به خصوص رواقی است، ممکن است اجازه ندهد که آسیب دیده باشد. اگر استخوان آسیب دیده از نظر فیزیکی بیرون زده نباشد، ارزیابی شکستگی یا شکستگی ممکن است دشوار باشد. این بدان معناست که ممکن است نیاز به اشعه ایکس باشد.

اگر شک دارید که گربه شما دچار حادثه شده است، آن را توسط دامپزشک بررسی کنید. با این حال، گربه‌ها می‌توانند شکستگی‌های جزئی را از طریق خرخر کردن ، ترمیم کنند . ارتعاشات ایجاد شده توسط این فعالیت باعث بهبودی می شود. لازم به ذکر است که استخوان می تواند دوباره رشد کند و بدشکل شود.

با توجه به جراحی دامپزشکی ، اگر گربه بخواهد بهبودی کامل پیدا کند و دوباره بپرد، به هم چسباندن ناخن ها و سیم ها توصیه می شود. اینها استخوان را در حین ترمیم در جای خود نگه می دارند.

رگ به رگ شدن و پارگی رباط

رگ به رگ شدن استخوان‌ها نسبت به استخوان‌های شکسته خطرناک‌تر است، اما در هنگام پریدن به همان اندازه ناتوان‌کننده هستند. اینها آسیب های عضلانی هستند که باعث ضعف در پاهای گربه می شوند.

رگ به رگ شدن و پارگی معمولاً به دلیل پریدن یا پریدن خیلی سریع گربه از حالت ایستاده ایجاد می شود. گربه ها به ندرت قبل از ورزش کشش می یابند و در نتیجه خطر آسیب عضلانی را افزایش می دهند.

در مورد کشیدگی عضلانی گربه می توان کار کمی انجام داد. گربه شما نیاز به استراحت دارد، اما ممکن است داروهای مسکن لازم باشد. اکثر سویه ها در حدود 3 روز خود را بهبود می بخشند. گربه شما پس از بهبودی می تواند دوباره بپرد.

دیسپلازی هیپ

طبق رادیولوژی دامپزشکی و سونوگرافی ، نژادهای خاصی از گربه ها احتمالاً دیسپلازی مفصل ران را تجربه می کنند. اعتقاد بر این است که مین کون‌ها، هیمالیاها و ایرانی‌ها در معرض بالاترین خطر ابتلا به این بیماری هستند.

دیسپلازی هیپ می تواند یک نقص ژنتیکی باشد یا در اثر ساییدگی و پارگی در طول زمان ایجاد شود. این باعث می شود که توپ و کاسه ران به هم نخورد. این باعث لنگش پاهای عقبی می شود و پریدن را غیرممکن می کند.

دیسپلازی هیپ با تغییر سبک زندگی و کاهش درد مدیریت می شود. گربه شما باید با آرامش زندگی کند، به این معنی که پریدن غیرممکن است.

مشکلات بینایی

اگر گربه شما نمی تواند بپرد، ممکن است به دلیل مشکل بینایی باشد. بسیاری از گربه های مسن بینایی ضعیفی دارند. متناوبا، مجله انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا ، کوری با شروع ناگهانی را با تومورها مرتبط می کند.

گربه ها بیشتر به شنوایی و حس بویایی خود متکی هستند تا بینایی. این بدان معنی است که مشکلات چشم همیشه بلافاصله آشکار نمی شوند. اگر گربه سالخورده بینایی خود را به تدریج از دست بدهد، راه هایی برای غلبه بر این محدودیت پیدا می کند.

امتناع از پریدن، و دشواری در مذاکره از پله ها، علائم هشدار دهنده اولیه است که گربه ممکن است بینایی خود را از دست بدهد.

دلیل نپریدن گربه ها

عفونت گوش

گربه ها هنگام پریدن به حس تعادل ذاتی خود تکیه می کنند. این گونه است که آنها بدون تردید جهش هایی به ظاهر مرگبار انجام می دهند. مجله دامپزشکی توضیح می دهد که حس تعادل گربه به طور مستقیم با سیستم دهلیزی آن مرتبط است.

اگر گربه شما عفونت گوش داشته باشد که معمولاً توسط کنه ها ایجاد می شود، تقریباً مطمئناً تعادل آن از بین می رود. این کار پریدن را دشوار یا حتی غیرممکن می کند. گربه شما با فرودها مبارزه می کند و اعتماد به نفس خود را در پریدن از دست می دهد.

اگر گربه نمی پرد، گوش های گربه را بررسی کنید. تغییر رنگ در گوش، همراه با خاراندن مداوم، نشان می دهد که ممکن است عفونت وجود داشته باشد.

دلیل نپریدن گربه ها

مسائل مربوط به سلامت پنجه

قبل از اینکه گربه خودش را برای پریدن پرتاب کند، باید پنجه هایش را روی زمین بگذارد. اگر گربه شما با پنجه هایش مشکل داشته باشد، ناراحت کننده خواهد بود.

شکایت رایج پنجه، رشد بیش از حد پنجه ها است. گربه‌ها باید مرتباً پنجه‌های خود را بخارانند تا آن‌ها را سوهان بکشند. اگر گربه خراش ندهد، پنجه هایش بیش از حد بلند می شوند. در نهایت آنها تا می شوند و پدهای پنجه را سوراخ می کنند. برای جلوگیری از این اتفاق یک پست خراش دریافت کنید.

بررسی کنید که پدهای پنجه گربه شما خشک یا ترک نخورده باشد. این در هوای گرم رایج است. اگر متوجه خشکی یا ترک خوردگی پنجه‌ها شدید، کره شی را روی پدها بمالید تا مقداری رطوبت مورد نیاز را دریافت کنید.

دلیل نپریدن گربه ها

زوال شناختی

با افزایش سن گربه ها، مغز آنها با آنها پیر می شود. هنگامی که یک گربه سالمند شود، خطر اختلال عملکرد شناختی گربه به طور فزاینده ای آشکار می شود.

بر اساس مجله پزشکی و جراحی گربه ، زوال شناختی جدا از پیری ساده است. گربه ای که با این وضعیت زندگی می کند با یک انسان مبتلا به بیماری آلزایمر قابل مقایسه است.

یکی از علائم کلیدی، بی‌حسی است. گربه شما در اطراف پرسه می زند و فراموش می کند که قصد انجام چه کاری را داشته است. این می تواند به پریدن نیز گسترش یابد. گربه ناگهان فراموش می کند که چگونه به ارتفاع بیشتری بپرد.

دلیل نپریدن گربه ها

عفونت قارچی یا باکتریایی

اگر گربه شما در بیرون پرسه می زند، در معرض خطر عفونت قارچی یا باکتریایی قرار می گیرد. سایر حیوانات و همچنین خاک یا آب وحشی حامل باکتری یا هاگ قارچ هستند. گربه های داخل خانه هنوز هم می توانند در شرایط غیربهداشتی زندگی کنند.

برخی از عفونت های قارچی یا باکتریایی باعث ضعف اندام و لنگش به عنوان علائم می شوند. درمان به خصوص در گربه های مسن تر برای جلوگیری از انتشار ضروری است. اگر این عفونت ها درمان نشوند، می توانند عوارض بیشتری ایجاد کنند. گربه شما نیز باید تا بهبودی کامل قرنطینه شود.

دلیل نپریدن گربه ها

عفونت تنفسی (کالیسی ویروس گربه)

بر اساس تحقیقات در علوم دامپزشکی، لنگش و آرتریت با شروع ناگهانی علائم بیماری کلسی ویروس گربه (FCV) است . این همچنین می تواند توضیح دهد که چرا گربه شما نمی تواند بپرد. این به سادگی فاقد انرژی مورد نیاز است.

عفونت تنفسی به ندرت دلیلی برای هشدار آشکار است. بیشتر گربه ها به تنهایی با استراحت زیاد از این عفونت ها بهبود می یابند. گربه های سالخورده به دلیل ایمنی محدود بیشتر در معرض خطر ابتلا به این ویروس هستند.

اگر گربه خود را در برابر FCV واکسینه کنید مفید خواهد بود، اما هیچ واکسنی 100٪ موثر نیست. اگرچه چنین اقداماتی می تواند تأثیر این وضعیت را بر گربه شما به حداقل برساند. علائم FCV، از جمله لنگش، کمتر مشخص خواهد شد.

دلیل نپریدن گربه ها

بیماری قلبی

گربه های مسن در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی (کاردیومیوپاتی) هستند. گربه شما ممکن است علائم را برای مدتی پنهان کرده باشد. یکی از علائم قابل توجه تر، لنگش در پاهای عقبی است.

گربه مبتلا به کاردیومیوپاتی در معرض خطر آمبولی آئورت است. همانطور که مجله تمرین حیوانات کوچک توضیح می دهد، آمبولی آئورت می تواند پاهای عقب گربه را فلج کند. این به این دلیل است که یک لخته خون تشکیل شده و جریان خون را به پاها محدود می کند.

داروهای ضد ترومبوز می توانند به گربه تسکین موقت بدهند و استفاده از پاهایش را بازیابی کنند. با این حال، گربه ها همچنان در مورد پریدن بسیار محتاط خواهند بود. یک گربه مبتلا به کاردیومیوپاتی همیشه در معرض خطر ایجاد لخته خون جدید است. این بدان معنی است که نظارت منظم مورد نیاز خواهد بود.

دلیل نپریدن گربه ها

سطوح لغزنده

اگر یک گربه بخواهد بپرد، ابتدا به یک پای محکم روی زمین نیاز دارد. اگر زمین زیر پای گربه لغزنده باشد، پریدن ممکن است امکان پذیر نباشد.گربه نیروی کافی برای پرتاب تولید نمی کند.

گربه ها نمی توانند علائم “احتیاط – کف مرطوب” را بخوانند، بنابراین سعی کنید تا زمانی که گربه شما فعال است از پاک کردن خودداری کنید. اگر فرش و حصیر روی زمین دارید، از دستگیره ها برای محکم نگه داشتن آنها در جای خود استفاده کنید.

اگر روی پاهایش نامطمئن بود و هنگام تلاش برای پرش سقوط کرد، گربه این تجربه بد را به خاطر می آورد. در نتیجه، گربه ممکن است دوباره از پریدن در این نقطه اجتناب کند.

دلیل نپریدن گربه ها

تغییرات محیطی

گربه شما چیدمان خانه شما را حفظ کرده است. تمام نقاط پرش ایمن را مشخص خواهد کرد. اگر مبلمان خانه خود را دوباره مرتب کنید، احتمالاً گربه را ناراحت می کند.

سعی کنید از جابجایی درخت گربه یا اسباب بازی های مشابه برای کوهنوردی و پریدن خودداری کنید. انجام این کار می تواند باعث شود گربه اعتماد به نفس خود را در پریدن از دست بدهد. درخت گربه را دور از چشم نگذارید. به گفته Animal Cognition، گربه ها برای به خاطر سپردن مکان اشیاء پنهان تلاش می کنند.

عدم نیاز به پریدن

ممکن است گربه شما دیگر نیازی به پریدن نداشته باشد. بعد از شروع فرآیند متوجه این موضوع شد و بلافاصله متوقف شد. این معادل این است که شما وارد یک اتاق شوید و سپس آنچه را که نیاز دارید در جای دیگری به خاطر بیاورید.

آب آشامیدنی را به عنوان مثال در نظر بگیرید. گربه شما ممکن است عادت داشته باشد که روی پیشخوان آشپزخانه بپرد تا از شیر آب بنوشد، بنابراین شما برای آن یک آبنما تهیه کردید. گربه این را به خاطر می آورد و پرش خود را رها می کند.

رفتار غالب

برخی از گربه ها به همان دلیلی که از فلپ گربه استفاده نمی کنند نمی پرند . به طور خلاصه، یک انسان این کار را برای آنها انجام خواهد داد. این سیستم اعتقادی یک گربه غالب است. می خواهد به شما اطلاع دهد که چه کسی مسئول است.

آیا وقتی در اتاق هستید سعی می کند بپرد، سپس متوقف شود؟ اگر گربه سپس به شما خیره شده و با کلام صحبت می کند، تسلط گربه ها یک توضیح ممکن است. گربه بیان می کند که می خواهد به ارتفاع بلندی برسد، اما اکنون مسئولیت شماست که گربه را بردارید و در آنجا بگذارید.

اینها متداول ترین توضیحاتی هستند که گربه دیگر نمی پرد. تغییر رفتار ناگهانی همیشه مستحق بررسی است و در صورتی که گربه شما به کمک پزشکی نیاز داشته باشد هرگز نباید نادیده گرفته شود.