چرا گوسفند زانو می زند؟
اگر به تازگی شروع به نگه داری از گوسفند گرده اید، حتما از خود پرسیده اید که علت زانو زدن گوسفند چیست؟ در واقع، زانوی گوسفندها در هنگام چرا به آرامی، اغلب در کنار هم، به سمت جلو می رود. ظاهراً با زانو زدن گوسفند، علف را بو می کنند و سپس با گرفتن علف ها بین دندان های خود، غذای مورد نیاز خود را دریافت می کنند.
همچنین، به نظر می رسد که گوسفندان، دوست دارند که علف های روییده شده در امتداد دیوار و سنگ ها را، بخورند. هنگامی که گوسفندان برای چرا به بیرون برده می شوند، مشاهده می شود که علف های روییده شده در امتداد دیوار و یا در پای سنگ ها، به طور کامل مصرف می شوند.
هنگام گشتن روی پرچین ها، حصارها، درختان یا زمین هایی که در آن ها یونجه روییده اند، گوسفندان، معمولاً به صورت معلق، روی پاهای عقب خود می ایستند تا به مواد گیاهی مورد نیاز شان برسند. به دلیل رشد بیش از حد پاهای گوسفند، گاهی اوقات، ، هنگام غذا خوردن این حیوانات، زانو زدن گوسفند را میبینیم.
چرا گوسفندها دندان قروچه می کنند؟
احساس درد و زانو زدن گوسفند
همچنین، در اغلب اوقات، گل و لای بین انگشتان پا چسبیده و باعث احساس درد می شود. با گذشت زمان، در ناحیه ای از پا که با گل پوشیده شده و اکسیژن به آنجا نمی رسد، پوسیدگی ایجاد می شود. به این ترتیب، این شرایط، منجر به بروز لنگیدن می شود.
همچنین با رعایت اقدامات پیشگیرانه و اتخاذ روش های درمانی ساده، می توان این شرایط را به خوبی مدیریت کرد. لنگیدن می تواند مشکلات رفاهی و اقتصادی زیادی را در گله ایجاد کند. حیوانی که درد دارد، زمان کمتری را برای تغذیه و چرا صرف می کند. به این ترتیب، زمان بیشتری را برای استراحت و عدم فعالیت، صرف می کند.
علاوه براین موارد، کاهش شیر دادن به بره ها، کاهش نرخ رشد بره ها و کاهش نرخ باروری، همگی باعث ایجاد مشکلات جدی و عمده در میان گله، خواهند شد.
شایع ترین علل زانو زدن گوسفند
برخی از شایع ترین عللی که می توانند باعث بروز لنگیدن در گوسفندان شوند، عبارت اند از:
سوختگی پا
این وضعیت، شایع ترین علت بروز لنگیدن در گوسفندان بوده و زمانی که گوسفندان در شرایط مرطوب نگه داری شوند، بیشتر بروز پیدا می کند. به طور کلی، پس از تشخیص علت لنگیدن گوسفند، باید در اسرع وقت، نسبت به درمان حیوان، اقدام کرد. این بیماری می تواند همه گروه های سنی را درگیر کند. اما در بره ها بیشتر از میش ها شایع است.
این بیماری توسط باکتری Fusobacterium ایجاد می شود. این باکتری ها، به طور طبیعی در محیط یافت می شوند. این باکتری ها، معمولاً در شرایط گرم و مرطوب در طول دوره چرا، در محیط پخش می شوند. در اثر فعالیت این باکتری ها، پوست بین پنجه ها تحت تأثیر قرار می گیرد.
در اثر ابتلا به این اختلال، محل آسیب دیده، متورم، دردناک و ملتهب شده و با لایه نازکی از مواد سفید پوشیده می شود. این اختلال، دیواره سم گوسفند را از بین نبرده و بوی بدی ندارد، اگرچه گوسفند مبتلا به این اختلال، می تواند کاملاً لنگ به نظر برسد.
درمان سوختگی پا در گوسفندان
موارد منفرد ابتلا به ضایعات جوش مانند را می توان به صورت موضعی با استفاده از اسپری های آئروسل اکسی تتراسایکلین، درمان کرد. هنگامی که چندین حیوان تحت تأثیر بیماری قرار می گیرند، درمان کردن گوسفندان مبتلا، از طریق استفاده از محلول سولفات روی 10 درصد یا فرمالین 3 درصد در حمام، معمولاً کنترل مؤثری را فراهم می کند.
معمولاً لازم است حمام پا در فواصل هفتگی در طول دوره خطر، تکرار شود. پس از آن، گوسفندی که حمام پا را انجام داده است، باید در یک منطقه خشک بایستد تا فرمالین یا سولفات موجود بر روی پاها، خشک شود. در صورت استفاده از غلظت های بیشتر از 5 درصد، فرمالین می تواند باعث تحریک شدید پوست بین انگشتی شود.
شایع ترین علل ریزش پشم در گوسفندان چیست؟
پیشگیری از سوختگی پا در گوسفندان
به طور کلی، کنترل پوسیدگی پا در میش ها، به کاهش موارد بروز ضایعات جوش مانند، کمک می کند. پایین نگه داشتن ارتفاع چمن زارها، به خصوص در ماه های ژوئن و جولای، بریدن دسته های ساقه های یونجه یا سایر خوراک های گوسفندان، برداشتن خارها، پرچین ها و غیره از مزارع و اطمینان از خشک بودن بستر محل نگه داری از گوسفندها، از جمله روش های پیشگیری از بروز این اختلالات در گوسفند ها است.
برای پیشگیری از ایجاد و گسترش آلودگی های مختلف، به طور مرتب آبخوری های گوسفندان را تمیز کنید. از تراکم زیاد نگه داری گوسفندان در آغل و مرتع، خودداری کنید. استفاده از آهک در محل هایی که گوسفندان عبور می کنند، ممکن است به کاهش ابتلا به عفونت های احتمالی، کمک کند.
پوسیدگی پا در گوسفندان
پوسیدگی پا، ناشی از بروز یک عفونت باکتریایی در قسمت های شاخی و ساختارهای نرم مجاور پا است. در اغلب اوقات، این مشکل در مراتع مرطوب، باتلاقی یا مناطقی که به خوبی زهکشی نشده اند، ایجاد می شود. اگرچه خود رطوبت باعث بروز ین بیماری نمی شود، اما می تواند ابتلا به آن را به شدت افزایش دهد.
گوسفندان مبتلا به این اختلال، معمولاً لنگ خواهند بود. در معاینه پا، ممکن است تورم مشاهده شود. علاوه براین، ممکن است که با فشار دادن پا، گوسفند احساس درد داشته باشد. همچنین، گاهی اوقات ممکن است که در اثر وجود ترشحات، بوهای بدی احساس شود.
درمان پوسیدگی پا
با قرنطینه کردن مرتع و عدم ورود گوسفندان به آن جا، به مدت سه هفته، و با جداسازی و درمان گوسفندان مبتلا، می توان شیوع بیماری پوسیدگی پا را از بین برد. علاوه براین، برای مبارزه با این بیماری، واکسنی حاوی سویه های غیرفعال یکی از باکتری های عامل این اختلال، در دسترس است.
در حالت ایده آل، گوسفندان مبتلا به پوسیدگی پا، باید در حیاطی خشک و پوشیده از نی نگهداری شده و تحت درمان روزانه قرار گیرند. پاها را باید تا زمانی که تمام مواد “فاسد” از بین بروند، کوتاه کرد. سپس، پاها را باید در محلول سولفات روی فرو برد. اسپری اکسی تتراسایکلین نیز مفید است و در موارد شدید، استفاده از آنتی بیوتیک، می تواند بسیار موثر باشد.
به طور کلی، در صورتی که می خواهید بیماری پوسیدگی پا در گله تان را درمان کنید، بیش از هر چیز، باید مراقب باشید که باعث شیوع این بیماری نشوید.
شایع ترین بیماری چشم در گوسفند کدامند؟
درماتیت انگشتی مسری گوسفند (CODD)
این اختلال، یک بیماری ظاهراً جدید است که در آن، گوسفندان به شدت دچار لنگیدن می شوند. بخش زیادی از گله می توانند تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند. ضایعات این بیماری، از نوار کرونری سم شروع و به سمت پایین، به سمت انگشت پا منتشر می شود. این اختلال، اغلب منجر به از بین رفتن کل کپسول سم می شود.
در اغلب موارد، پا آنقدر آسیب می بیند که سم به درستی رشد نمی کند. در گوسفندان مبتلا به این اختلال، معمولاً 3-2 سانتی متر بالای نوار کرونری، ریزش مو مشاهده می شود. این بیماری به خوبی شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که انواع مختلفی از باکتری ها ممکن است در بروز این اختلال درگیر باشند. از جمله احتمالاً یک باکتری اسپیروکت، مشابه آنچه که باعث بروز درماتیت انگشتی در گاو می شود، در بروز این اختلال دخیل باشد.
خرید گوسفندان از مراکز معتبر، بررسی وضعیت سلامتی آن ها، بررسی عدم ابتلا به عفونت های مختلف، جداسازی همه گوسفندهای خریداری می شود. برای حداقل 30 روز، معاینه کردن منظم همه گوسفندان خریداری شده در طول دوره قرنطینه و جداسازی هر گوسفندی که احتمال بیمار بودن آن وجود دارد، از جمله اقدامات پیشگیرانه درباره این اختلال، است.
درمان درماتیت مسری
در صورت ابتلا به این اختلال، سم گوسفند را کوتاه نکنید. در صورت ابتلا به این اختلال، سم گوسفند، اگرچه ضعیف است، اما همچنان از بافت زنده زیر آن محافظت می کند. حمام پا آنتی بیوتیک، تزریق و استفاده از اسپری همیشه موثر نیستند. برای اتخاذ بهترین روش درمانی ممکن، با دامپزشک خود مشورت کنید.
از خرید گوسفند از گله های دارای سابقه ابتلا به بیماری CODD خودداری کنید. قرنطینه، تا زمانی که ممکن است، یک روش پیشگیرانه مطلوب به حساب می آید. موارد ابتلا به این اختلال، اغلب چندین ماه پس از خرید گوسفند بروز پیدا می کنند. در صورت وجود موارد ابتلا به درماتیت انگشتی در گاو، از چرای مختلط گوسفندان و گاوها خودداری کنید. موارد مشکوک را جدا کرده و فوراً از دامپزشک مشاوره بگیرید. این کار به کاهش شیوع بیماری و کاهش خطر آسیب دائمی پا کمک می کند.
زبان آبی گوسفندان چیست و چه علائمی دارد؟
نکات کلی در مورد مراقبت از پا در گوسفند
درمان لنگش غیرممکن است، اما می توان آن را کنترل کرد. معاینه منظم پای گوسفندان، بسیار مهم است. در بیشتر موارد، کوتاه کردن سم همه گوسفندان، غیر ضروری بوده و در واقع می تواند بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر داشته باشد.
تشخیص صحیح و درمان به موقع، شانس موفقیت را افزایش می دهد. داشتن امکانات خوب و مناسب برای جابجایی، باعث کاهش استرس حیوان می شود. همیشه حیوانات تحت درمان را جدا یا علامت گذاری کنید. اگر لنگش ادامه داشت، درمان را پس از 14 روز تکرار کنید. در صورت لزوم، از یک دامپزشک مشاوره بگیرید.
نظافت پا در گوسفندان
قبل از حمام ونظافت پای گوسفند، بررسی کنید که تجهیزات مورد نظر، در وضعیت خوبی باشند. حمام پا بهتر است در یک روز خشک انجام شود. در صورت امکان سعی کنید قبل از حمام کردن، پاها تا حد امکان تمیز باشند. این امر با قرارگیری یک حمام پا دوم پر از آب، بلافاصله قبل از حمام پا اصلی، به راحتی قابل اجرا است.
از محلول ها در غلظت های مشخص استفاده کنید. غلظت بالای برخی از محصولات حمام پا، به پا و پوست آسیب می رساند و مشکل گوسفندان را شدیدتر می کند. همچنین، مطمئن شوید که محلول حمام پا به اندازه کافی عمیق است که کل سم را می پوشاند و تمام پاها را تحت درمان قرار بدهد.
به حیوانات اجازه دهید برای مدت زمان در محلول حمام پا بایستند. برای کسب بهترین نتیجه، اجازه دهید گوسفند تا یک ساعت پس از درمان، روی یک سطح سخت خشک بایستد. پس از حمام پا، گوسفندان را به مرتع خشکی منتقل کنید که در 2 هفته گذشته چرا نشده باشد. محلول حمام پا را با دقت دور بریزید. اگر سوالات بیشتری دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
تمیز کردن بره نوزاد چگونه باید انجام شود؟
