گیاه دم روباهی برای سگ

گیاه دم روباهی برای سگ می تواند خطرناک باشند. سر دانه های خاردار گیاه دم روباهی می تواند به هر قسمت از بدن سگ یا گربه شما، از بینی گرفته تا بین انگشتان پا و داخل گوش، چشم و دهان وارد شود. آنها حتی می توانند به سادگی مستقیماً به پوست حیوان وارد شوند.

گیاه دم روباهی، یک گیاه هرز علف مانند است. خطر گیاه دم روباهی فراتر از تحریک ساده است. از آنجایی که این دانه های سخت در داخل بدن تجزیه نمی شوند، بلع دم روباهی می تواند منجر به بروز عفونت جدی در سگ خانگی شما شود. در صورت عدم درمان حتی می تواند منجر به مرگ شود. به سختی می توان دانه های این گیاه را را در خز سگ پیدا کرد.

بنابراین سوالی که ممکن است از خود بپرسید این است که چگونه می توانید تشخیص دهید که سگ شما گیاه دم روباهی را بلعیده است یا خیر؟ یا اگر گیاه دم روباهی در بدن سگ خانگی تان پیدا کردید چگونه باید آن را خارج کنید؟ و چه زمانی باید با یک دامپزشک تماس بگیرید؟

خطرات و علائم بلع گیاه دم روباهی در سگ خانگی

گیاه دم روباه، پس از بلع، در داخل بدن سگ حرکت می کند. با حرکت بی وقفه به جلو، و نه به عقب، می توانند از داخل بینی سگ شما به مغز حیوان مهاجرت کنند. آنها می توانند از طریق پوست سگ وارد بدن شوند یا به داخل ریه نفوذ کنند. دم روباهی می تواند باعث ترشح، آبسه، تورم، درد و مرگ شود. اگر سگ خانگی شما هر یک از علائم زیر را بروز می دهد، احتمال بلعیدن گیاه دم روباهی را بررسی کنید یا با دامپزشک حیوان خود صحبت کنید:

علائم مربوط به پا

دم روباهی عاشق پای سگ شماست و به راحتی بین انگشتان پا فرو می‌ رود. اگر متوجه تورم یا لنگیدن شدید یا اگر سگ خانگی شما دائماً ناحیه پا را لیس می‌ زد، وجود گیاه دم روباهی را بررسی کنید.

علائم مربوط به گوش ها

اگر سگ خانگی شما سرش را تکان می دهد، آن را به پهلو کج می کند یا بی وقفه گوشش را می خراشد، این رفتار می تواند نشانه وجود گیاه دم روباهی باشد. دم روباهی که ممکن است آنقدر در عمق مجرای گوش باشد که نتوانید آن را ببینید. دامپزشک حیوان خانگی شما باید با استفاده از یک وسیله خاص، گوش سگ را معاینه کند.

علائم مربوط به چشم سگ

قرمزی، ترشح، تورم، و پنجه زدن به چشم، همگی ممکن است علامت ‌هایی باشند که  نشان می‌ دهند در چشم سگ خانگی شما دم روباهی وجود دارد. اگر فکر می کنید ممکن است واقعا چنین باشد، فورا سگ خانگی تان را به کلینیک دامپزشکی ببرید.

علائم مربوط به بینی

اگر ترشحاتی در بینی سگ خانگی تان مشاهده کردید، یا اگر سگ شما مکررا و شدید عطسه می کند، ممکن است تکه ای از گیاه دم روباهی در مجرای بینی سگ خانگی تان گیر کرده باشد. بخوانید که چرا بینی سگ خشک است؟

علائم مربوط به اندام تناسلی

دم روباهی ها می توانند به اندام تناسلی سگ ها نیز راه پیدا کنند. بنابراین اگر متوجه شدید که سگ خانگی تان به طور مداوم اندام تناسلی خود را لیس می ‌زند، وجود قسمتی از گیاه دم روباهی می ‌تواند علت آن باشد. علاوه بر آن بهتر است ۱۴ علائم هشدار دهنده در سگ ها را بشناسید.

پیشگیری از بروز مشکلات ناشی از دم روباهی در سگ

گیاه دم روباهی می تواند در گوش، بینی، چشم یا دهان هر سگی قرار بگیرد. اما سگ هایی با گوش های بلند و موهای مجعد می توانند به طور ویژه ای در معرض مشکلات ناشی از گیاه دم روباهی باشند. پیشگیری از مشکلات ناشی از گیر کردن گیاه دم روباهی در سگ ها، می تواند شامل موارد زیر باشد:

خز حیوان خانگی را در طول فصل رویش گیاه دم روباهی بررسی کنید. به طور کلی از ماه می تا دسامبر، به خصوص اگر سگ در زمین های بیرون از خانه و طبیعت حضور داشته است، باید توسط شما بررسی شود. علاوه براین، می توانید از برس برای شانه زدن خز سگ خانگی و بررسی وجود گیاه دم روباهی در بدن آن استفاده کنید.

صورت و گوش های توله سگ خود را به دقت بررسی کنید. به طور کلی، باید صورت و گوش سگ خانگی‌ تان را به دقت بررسی کنید. فراموش نکنید که به داخل و اطراف دهان و لثه سگ خود نیز نگاه کنید.

پدهای پنجه سگ خود را به دقت بررسی کنید. پنجه ها و به خصوص بین انگشتان پای سگ خانگی تان را به دقت ‌بررسی کنید.

از موچین برای برداشتن هرگونه دم روباهی استفاده کنید. از موچین برای جدا کردن هر گونه دم روباهی که به راحتی می توانید به آنها دسترسی پیدا کنید، استفاده کنید. اما اگر دم روباهی عمیقاً در پوست فرو رفته است، یا اگر ناحیه اطراف آن قرمز یا متورم است، فوراً با دامپزشک حیوان خانگی خود تماس بگیرید. به یاد داشته باشید، دم روباهی به خودی خود بیرون نمی‌آید و می ‌تواند در مغز، ستون فقرات، پرده گوش، ریه ‌ها و در واقع، در هر جایی، فرو برود.

چرا گیاه دم روباهی برای سگ ها بسیار خطرناک است؟

گیاهان دم روباهی نوعی علف هرز هستند که می توانند مشکلات جدی برای سگ ها ایجاد کنند. دانه های این علف های هرز مزاحم که در ماه های تابستان شکوفا می شوند به گونه ای طراحی شده اند که در زمین فرو بروند. اگر آنها به خز حیوان خانگی شما بچسبند و در پوست فرو بروند، می توانند منجر به بروز درد، عفونت و گاهی اوقات مشکلات جدی تری شوند.

همچنین دم روباهی را می توان استنشاق کرد، در گوش فرو کرد، قورت داد یا در پنجه ها فرو کرد. خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا سگ خود را از خطرات دم روباه ایمن نگه دارید.

دم روباه ها چه شکلی هستند؟

دم روباهی، یک علف تابستانی سالانه است. این علف ها در بهار شروع به رشد می کنند و تا تابستان وارد دوره گل دهی می شود. سپس در طول زمستان خواهند مرد. مانند ظاهر دم روباه، نوک این علف دانه هایی دارد که به صورت خوشه ای با خارهایی رو به عقب چیده شده اند.

سنبله ها و خارها امکان نقب زدن یک طرفه را فراهم می کند، که برای دم روباه ویژگی خوبی است اما برای سگ ها مسئله بدی است. گیاهان دم روباهی اغلب در این مکان ها یافت می شوند:

• مراتع
• پارک ها
• زمین های مسطح
• زمین های علفزار
• مسیرهای پیاده روی

وقتی هوا گرم است، دم روباهی خشک می‌شود و به هر چیزی که از محل رویش آن می ‌گذرد، از جمله سگ‌ها، می چسبد. این ویژگی برای پراکندگی بذر دم روباه مهم است.

دم روباهی به کدام قسمت بدن سگ می چسبد؟

دم روباهی می تواند به هر قسمتی از بدن سگ خانگی شما بچسبد و فرآیند نقب زدن را آغاز کند. این مناطق معمولاً شامل موارد زیر است:

• دهان
• چشم ها
• پلک ها
• گوش ها
• سوراخ های بینی
• فاصله بین انگشتان پا (در پد پنجه ها)

در برخی موارد، دم روباهی می تواند از طریق پوست سوراخی ایجاد کند و راه خود را به ستون فقرات یا سینه و حفره های شکم پیدا کند. هنگامی که دم روباه وارد بدن سگ می شود، به نقب زدن ادامه می دهد و باکتری ها و آلودگی ها را همراه خود وارد بدن می‌ کند.

این وضعیت می تواند منجر به بروز شرایط بسیار جدی تری شود. زیرا اندام های داخلی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. دم روباهی تا زمانی که برداشته نشود، به ایجاد مشکلات ادامه خواهد داد. در برخی موارد، آزمایش ‌ها و روش‌های تشخیصی پیشرفته ممکن است برای شناسایی و حذف گیاه دم روباهی مورد نیاز باشد.

علائم تحریک گیاه دم روباهی در سگ ها

اگر در منطقه ‌ای زندگی می ‌کنید که گیاه دم روباهی در آن فراوان است، باید مراقب بروز نشانه های‌ زیر در سگ خانگی تان‌ باشید:

• لنگیدن
• خرخر کردن
• عطسه کردن
• تکان دادن سر
• خون ریزی بینی
• پنجه زدن در صورت
• لیسیدن بیش از حد ناحیه ای از بدن

علائم دیگر ممکن است یک تا چند روز بعد ظاهر شوند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• التهاب
• بی حالی
• افسردگی
• ایجاد توده
• کاهش اشتها
• ایجاد برآمدگی
• توده های مترشحه
• ایجاد مناطق قرمز یا حساس

اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را مشاهده کردید یا نشانه هایی را از نفوذ دم روباهی به پوست یا وارد شدن به سوراخی در بدن سگ خانگی خود مشاهده کردید، حیوان خانگی خود را نزد دامپزشک ببرید. این قسمت های حساس شامل گوش، بینی یا دهان می شود.

تلاش برای استخراج دم روباهی از داخل حفره بدن ممکن است منجر به حذف ناقص آن شود، و تکه ‌هایی از دم روباهی که همچنان در پوست سگ شما فرو رفته اند و آماده اند تا قسمت عمیق ‌تری نقب بزنند، هنوز در پوست باقی بمانند. دم روباهی می تواند مسافت زیادی را از طریق حفره های بدن طی کند، بنابراین مهم است که دم روباهی کامل برداشته شود.

سخن آخر

در بدترین حالت، یک تکه از گیاه دم روباهی می ‌تواند به اندام‌ های حیاتی از جمله ریه ‌ها، نخاع یا مغز، قلب و اندام ‌های شکمی راه پیدا کند و علائم خاص آن اندام را ایجاد کند. در موارد بسیار بد، ممکن است جراحی برای برداشتن دم روباهی یا درمان عفونت ناشی از دم روباهی مورد نیاز باشد.

چند راه وجود دارد که می توانید به کمک آن ها از آسیب رساندن دم روباهی به سگ خانگی تان پیشگیری کنید و حیوان خانگی خود را ایمن نگه دارید. سگ‌ هایی که خز بلندی دارند، بیشتر احتمال دارد که با تکه هایی از گیاه دم روباهی پوشیده شوند. سگ ‌های کار، یا سگ‌ هایی که زمان زیادی را در میان چمن‌ های بلند می ‌گذرانند، ممکن است به کمک یک جلیقه که سینه و شکم را می‌ پوشاند و محافظت می ‌کند، ایمن باقی بمانند.

برای پیشگیری از آسیب دیدن، سگ خانگی خود از مناطق پر‌ تراکم رویش دم روباهی دور نگه دارید. علاوه براین، هنگام پیاده روی، از یک بند کوتاه استفاده کنید.

ساده ترین راه برای پیشگیری از مشکلات ناشی از گیاه دم روباه این است که سگ خانگی خود را از مناطق پر تراکم محل رویش گیاه دم روباهی دور نگه دارید. شما همچنین باید هر گونه گیاه دم روباهی را که در حیاط خود پیدا می کنید، بیرون بیاورید و دور بیندازید. همچنین در طول فصل دم روباهی، موهای سگ خود را کوتاه کنید.