11 حقایق جالب زبان سگ که نمیدانید!

سگ ها، از زبان خود در انجام فعالیت های مختلفی استفاده می کنند. در واقع، زبان در سگ ها یک وسیله ارتباطی مهم با محیط اطراف است. در این مقاله از دام و پت، به 11 حقایق جالب زبان سگ اشاره شده است. اولین مورد درباره کاربرد زبان سگ در تنفس است.

سگ ها به جای عرق کردن نفس نفس می زنند.

سگ ها مانند انسان ها عرق نمی کنند. آن ها فقط بر روی بالشتک پنجه و بینی خود غدد عرق دارند که به آن ها غدد مروکرین می گویند. سگ‌ ها همچنین دارای غدد آپوکرین در سراسر بدن خود هستند. این غدد، یکی از راه‌ های تعریق انسان ها است، اما در سگ‌ها، این غدد عمدتاً برای ترشح فرمون‌ های بودار استفاده می‌شوند، نه عرق کردن.

سگ‌ ها به جای عرق کردن، برای خنک نگه داشتن بدن خود نفس نفس می زنند. هنگامی که سگ ها نفس نفس می زنند، هوا به سرعت روی زبان و از طریق دهان و ریه های آنها حرکت می کند و اجازه می دهد تا رطوبت تبخیر شود و بدن آن ها را خنک نگه دارد. این فرآیند، تنظیم حرارت نامیده می شود و زمانی که بدن سگ گرم می شود،‌ عملکردی بسیار مهم است.

اگر متوجه شدید که توله سگتان در یک روز گرم، بیش از حد معمول نفس نفس می ‌زند. آن‌ها را به مکان خنک ‌تری ببرید و برای پیشگیری از گرمازدگی احتمالی، به حیوان خانگی تان آب زیادی بدهید. سگ ها برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا می خواهند چیزی بخورند یا نه، به بو و طعم تکیه می کنند.

در حالی که تعداد جوانه ‌های چشایی سگ‌ ها بیشتر از گربه‌ ها است، اما تعداد آن ها بسیار کمتر از انسان ‌ها است. سگ ها فقط حدود 1700 جوانه چشایی دارند که تقریباً یک ششم چیزی است که انسانها دارند (تقریباً 10000!). سگ ‌ها هم مانند ما انسان ها می ‌توانند طعم تلخ، شور، شیرین و ترش را بچشند، اما چون جوانه‌ های چشایی زیادی ندارند، هنگام تصمیم‌ گیری برای لیسیدن یا خوردن، از حس بویایی خود بسیار بیشتر از حس چشایی خود استفاده می‌کنند.

زبان سگ ها معمولا گرم است.

اگر وقتی سگ خانگی شما، قسمتی از بدن تان را می لیسد، احساس گرما می کنید، احتمالاً به این علت است که دمای طبیعی بدن سگ ها 101.0 تا 102.5 درجه فارنهایت (38.3 تا 39.2 درجه سانتی گراد) است. اگر سگ شما به نفس نفس مبتلا شده است، ممکن است زبانش گرمتر از این مقدار نیز شود، اما دمای زبان را به عنوان روش ارزیابی دقیق دمای بدن سگ حساب نکنید.

اندازه گیری دمای بدن سگ از طریق دهان غیر قابل اعتماد است و بسته به نوع سگ، همیشه آسان یا بی خطر نیست. دقیق ترین راه برای تعیین دمای بدن سگ، استفاده از دماسنج مقعدی است. اگر سگ خانگی شما در یک اتاق خنک نفس نفس می زند (یا تکه های یخ یا برف می خورد)، ممکن است با این کار، به علت تبخیر بزاق از سطح زبان، زبانش خنک شود.

با این حال، هنگامی که آنها نفس نفس زدن را متوقف می کنند، باید به سرعت به دمای طبیعی خود بازگردند.

همه سگ ها زبان صورتی رنگ ندارند.

اکثر افراد گمان می کنند که همه سگ ها زبانی صورتی رنگ دارند. داشتن زبانی صورتی و مرطوب، برای بیشتر سگ ها طبیعی است، اما دو نژاد سگ با منشأ چینی، چاو چاو و شارپیس، زبان آبی یا آبی مایل به سیاه دارند. مخلوطی از این نژادها ممکن است زبانهای آبی مایل به سیاه یا زبانی با لکه های رنگ آبی و سیاه روی زبان خود داشته باشند.

اگر زبان سگ خانگی شما به طور معمول صورتی است، تغییر رنگ ناگهانی ممکن است نشان دهنده بروز یک وضعیت اورژانسی دامپزشکی باشد. زبان قرمز تیره، بنفش یا آبی می تواند نشانه گرمازدگی، قرار گرفتن در معرض سموم، بیماری قلبی، ریوی یا شوک الکتریکی باشد.

زبان صورتی مایل به سفید کم رنگ می تواند نشانه کم خونی شدید ناشی از اختلالات مربوط به سیستم ایمنی یا خونریزی داخلی باشد. اگر متوجه این تغییرات در زبان سگ خود شدید، فوراً با دامپزشک مشورت کنید.

لیسیدن اشیا برای سگ ها اثر آرام بخشی دارد.

مطالعات نشان می دهد که لیسیدن باعث آزاد شدن اندورفین در مغز سگ می شود. اندورفین ها انتقال دهنده های عصبی هستند که به سگ ها احساس آرامش بیشتری می دهند. با این حال، لیسیدن ممکن است گاهی مشکل ساز شود. اگر سگ خانگی شما بیش از حد شما یا خودش را لیس می زند، به خصوص در مواقع استرس، با دامپزشک حیوان خانگی خود در مورد مشکلات احتمالی مربوط اضطراب در سگ خانگی تان صحبت کنید.

دهان سگ ها تمیزتر از دهان ما انسان ها نیست.

برخلاف تصور شایع، دهان سگ قطعا تمیزتر از دهان انسان نیست. محققان دریافته اند که هم سگ ها و هم انسان ها بیش از 600 گونه باکتری در دهان خود دارند. با این حال، باکتری هایی در دهان سگ خانگی وجود دارد که در دهان انسان ها وجود ندارد و بالعکس.

بیشتر باکتری‌ های موجود در دهان سگ خانگی شما نمی‌توانند باعث بیماری شما شوند (به عنوان مثال، به خاطر «بوسیدن» سگ خود به سرماخوردگی مبتلا نمی‌شوید)، اما استثنائاتی نیز وجود دارد، پس ایمنی و نکات بهداشتی ضروری را به دقت رعایت کنید.

بزاق یک سگ زخم های شما را “شفا” نمی بخشد.

باور غلط دیگری می گوید که بزاق سگ می تواند به بهبود زخم ها کمک کند. در واقع، برخی از فرهنگ های یونان و مصر باستان نیز معتقد بودند که بزاق سگ دارای قدرت شفابخشی است. در حالی که لیس زدن می تواند آلودگی ها را از زخم جدا کند، بنابراین احتمال عفونت را کاهش می دهد، اما لیس بیش از حد می تواند به پوست آسیب برساند و به طور بالقوه منجر به بروز مشکلات جدی تری شود.

اما انسان های گذشته در این باره کاملاً اشتباه نمی کردند. پروتئین هایی در بزاق (انسان و سگ) به نام هیستاتین وجود دارد که عفونت را مهار می کند. اما بزاق سگ حاوی باکتری هایی است که فلور طبیعی دهان سگ ها هستند و می توانند باعث بروز عفونت های خطرناک در زخم های انسان ها شوند.

بنابراین، به جای اینکه اجازه دهید سگتان زخم های شما را لیس بزند، به مراقبت های سنتی تر مانند شستشو زخم با آب و صابون و صحبت با پزشک خود در مورد هرگونه عفونت احتمالی پایبند باشید.

برخی افراد به بزاق سگ ها حساسیت دارند.

تصور زندگی بدون همراهی سگ ها سخت است، اما 5 تا 10 درصد از جمعیت به علت ابتلا به آلرژی نمی توانند از سگ های خانگی‌ نگه داری کنند. در حالی که اغلب تصور می‌ شود که افراد مبتلا به آلرژی به سگ ‌ها فقط به شوره پوستشان واکنش نشان می‌ دهند، اما بخشی از جمعیت واقعاً به بزاق سگ‌ها حساسیت دارند.

اگر به نظر می رسد که شما یا یکی از دوستانتان به سگ حساسیت دارید، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که با یک متخصص پوست و مو در مورد اینکه آیا این آلرژی ناشی از شوره یا بزاق سگ است، صحبت کنید. شما ممکن است بتوانید از یک توله سگ، به شرطی که از زبان آن دوری کنید، نگه داری کنید!

سگ ها مانند گربه ها به زبان زمخت نیاز ندارند.

اگر تا به حال توسط گربه لیسیده شده اید، حتما می دانید که زبان سنباده مانند آن ها بسیار متفاوت از زبان صاف سگ است. اما آیا می دانستید که تفاوت زبان سگ و گربه احتمالاً به علت اجداد آنهاست؟ گربه ها روی زبان خود خارهای محکم و رو به عقب دارند که به آن پاپیلای رشته ای می گویند.

این خارها زمانی که گربه ها خود را اصلاح می کنند، مانند شانه ای برای خز عمل می کنند. بیشتر گربه‌ های وحشی به تنهایی شکار می ‌کنند. اما بسیاری از گونه ‌های کوچک ‌تر از گربه ‌های وحشی، از جمله گربه‌ سانان اهلی، به اندازه ‌ای کوچک هستند که می ‌توانند طعمه حیوانات بزرگ ‌تر نیز شوند. این امر باعث می ‌شود که آن‌ ها به دقت از خود مراقبت کنند و بوی خود را برای شکارچیان به حداقل برسانند.

از سوی دیگر، سگ های وحشی (یا سگ های اهلی که به صورت ولگرد زندگی می کنند) به صورت دسته جمعی شکار می کنند و تقریباً همیشه نقش شکارچی را در زنجیره غذایی بازی می کنند. این امر باعث می شود که نظافت و کاهش بو برای آن ها بسیار کمتر اهمیت داشته باشد، بنابراین زبان صاف نیازهای آن ها را برآورده می کند.

زبان برخی از سگ ها برای دهان آنها خیلی دراز است.

ماکروگلوسیا اصطلاح پزشکی برای داشتن زبان غیر طبیعی بزرگ است. این اختلال یک یک بیماری نادر است. ماکروگلوسی واقعی معمولاً در بدو تولد بروز می‌ کند. این اختلال، زمانی که زبان توله ‌سگ آنقدر بزرگ است که اجازه نمی ‌دهد به نوک پستان بچسبد و به طور طبیعی شیر بخورد، مشخص می شود.

با این حال، برخی از نژادهای سگ (اغلب نژاد های کوتاه صورت مانند باکسرها، پاگ ها و بولداگ های انگلیسی) می توانند زبان هایی داشته باشند که برای دهانشان خیلی بلند است. بنابراین بخشی از زبان آن ها همیشه از دهانشان آویزان می شود. این سگ ها ممکن است در غذا مشکل داشته باشند و معمولاً در استفاده از کاسه آب دچار مشکل می شوند.

همچنین ممکن است هنگام بازی با اسباب‌بازی ‌ها یا غذا به طور تصادفی زبان خودشان را گاز بگیرند. زبان‌ های بسیار بلند معمولاً هیچ مشکل دامپزشکی ایجاد نمی ‌کنند، اما اگر سگ خانگی شما چنین مشکلی دارد، برای پیشگیری از بروز ضربه یا آسیب تصادفی باید مراقب آن ها باشید.

زبان سگ به آن ها کمک می کند تا با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

سگ ها خیلی زود یاد می گیرند که زبانشان ابزار مفیدی برای برقراری ارتباط و تعامل با دنیای اطرافشان است. سگ های مادر به محض تولد توله های خود را می لیسند تا آن ها را تمیز کنند. در چند هفته اول زندگی، توله سگ ها توسط سگ های مادر لیسیده می شوند تا آنها را وادار به ادرار و مدفوع کنند.

علاوه براین، توله ‌سگ‌ها همدیگر را لیس می ‌زنند تا محبت خود را نشان دهند و همچنین خود و دیگر توله ها را آرام کنند. سگ ‌ها به علل دیگری از زبان خود استفاده می ‌کنند و اشیاء و اندام سایر موجودات را لیس می‌زنند. مثلاً برای بوییدن بهتر چیزهایی که به آن ها علاقه دارند، برای مقابله با اضطراب، یا برای مبارزه با ناراحتی معده، از زبان خود استفاده می کنند.

سگ شما نمی تواند از ریختن آب ظرف‌ به بیرون در هنگام نوشیدن جلوگیری کنند.

به طور کلی، گربه ها به ندرت در حین مصرف آب یک قطره آب روی زمین می ریزند. اما بسیاری از سگ ها هنگام رفع تشنگی، کف زمین را با آب می پوشانند. چرا سگ ها اینقدر بی نظم و گربه ها اینقدر مرتب هستند؟

پاسخ این است که سگ ها هنگام مصرف، زبان خود را به فرم خاصی در می آورند. هم گربه ها و هم سگ ها زبان خود را در آب فرو می کنند و به سرعت آن را عقب می کشند و ستونی از آب ایجاد می کنند. هنگامی که گربه ها این کار را انجام می دهند، زبان خود را به سرعت(حداکثر چهار دور در ثانیه)، حرکت می دهند.  اما سگ ها نوک زبان خود را به عقب می پیچند تا آب را به دهان خود برسانند. به همین علت مقداری آب را روی زمین می ریزند.