شایع ترین علائم بیماری در خرگوش
شرایط اورژانسی خرگوش خانگی که نیاز به درمان دارند؟
اگر شما هم از یک خرگوش خانگی نگه داری می کنید، پس ممکن است با برخی از شایع ترین علائم بیماری در خرگوش ها، روبرو شوید. امیدواریم این مقاله به شما کمک کند تا با شناخت انواع بیماری ها و جراحت های احتمالی خرگوش ها و شایع ترین علائم بیماری در خرگوش ها ، بتوانید جان خرگوش خانگی خود را نجات دهید.
بدیهی است که این مقاله نمی تواند هر مشکل احتمالی خرگوش ها را پوشش دهد. بنابراین، اگر خرگوش تحت مراقبت شما، بیمار یا ناراحت به نظر می رسد، علائم خرگوش را مشاهده کرده و آن ها ارزیابی کنید. سپس، در صورت وخامت اوضاع کلی حیوان خانگی تان، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
خرگوش ها تمام تلاش خود را برای پنهان کردن هر گونه بیماری انجام می دهند و از این جهت، تفاوتی با گربه ها و سگ ها ندارند. پس خرگوش ها چه تفاوتی با سایر حیوانات خانگی دارند؟ خرگوش ها طوری برنامه ریزی شده اند که بیماری های خود را پنهان کنند.
این موضوع، یک واکنش رفتاری بروز یافته از سوی یک حیوان موجود در انتهای زنجیره غذایی است. خرگوش ها در انتهای زنجیره غذایی طبیعت هستند. یعنی طعمه به حساب می آیند. یک خرگوش وحشی بیمار که علائم بیماری را به طور واضح بروز می دهد، به یک هدف آسان برای شکارچیان تبدیل می شود.
متأسفانه، در مورد خرگوش های خانگی، این تمایل به پنهان کردن علائم بیماری، می تواند منجر به فاجعه شود. با وجود این که سگ های مبتلا به شکم درد، معمولاً بلافاصله ناراحت و بی حال به نظر می رسند، خرگوش ها وقتی احساس ناخوشی می کنند، علائم بیماری خود را بروز نمی دهند.
علائم بیماری در خرگوش که نیاز به درمان دارند.
در واقع، با وجود بیماری بودن، آن ها می توانند بسیار عادی به نظر برسند (فقط کمی آرام و ساکت تر). حتی در هنگام مرگ. بدتر از این موضوع، خرگوش ها حیوانات کوچکی هستند. این بدان معناست که اگر حال آن ها خوب نشود، می توانند به سرعت دچار کم آبی (و هیپوترمی) شوند.
اگر خرگوش شانس زنده ماندن از یک بیماری جدی را داشته باشد، مراجعه سریع به یک کلینیک دامپزشکی ضروری خواهد بود. تاخیر 24 ساعته برای مشاهده علائم بیماری، می تواند برای خرگوش خانگی تان کشنده باشد. در ادامه این مقاله، به تعدادی از علائم هشدار دهنده ای که در صورت مشاهده آن ها، باید سریعا به یک کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید، اشاره شده است:
- میازیس
- احساس درد
- سرد بودن بدن
- توقف مصرف غذا
- خونریزی شدید از زخم ها
- لنگیدن و راه رفتن غیرعادی
- بروز مشکل در تنفس خرگوش
- تغییر رنگ لب ها و زبان به مایل به آبی
- بروز اسهال شدید در خرگوش (مدفوع آبکی)
- بروز شکستگی در کمر یا اندام های خرگوش
شایع ترین علائم بیماری در خرگوش، مشکلات تنفسی
میزان تنفس طبیعی یک خرگوش بالغ، در حدود 30-60 بار در دقیقه است. اما در صورت گرم بودن هوا یا وجود استرس، خرگوش سریعتر از این نفس خواهد کشید. در شرایطی باید درباره سلامتی خرگوش تان نگران شوید که تنفس به سختی انجام شود(نفس های سخت طولانی مدت به جای نفس نفس زدن سریع).
اگر لب ها و زبان خرگوش خانگی تان آبی رنگ هستند، پس یعنی این حیوان، اکسیژن کافی دریافت نمی کند. نشستن آرام با سر کمی متمایل به بالا، نشانه بارز ناتوانی در تنفس است. در صورت مشاهده این علائم در خرگوش خانگی تان، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.
شایع ترین علائم بیماری در خرگوش بروز اسهال شدید
خرگوش هایی که در اثر ابتلا به اسهال (یا مدفوع مایع، آبکی یا ژله ای) به صورت خم شده نشسته اند، به سرعت به کمک دامپزشک نیاز دارند. به ویژه، خرگوش های نوزاد در معرض ابتلا به اسهال حاد هستند (هفته های بعد از شیر گرفتن، درست زمانی که خرگوش های جوان به خانه جدید خود می رسند، به ویژه در معرض خطر بالایی برای ابتلا به اسهال قرار دارند).
همچنین، چون خرگوش ها بسیار کوچک هستند، می توانند به سرعت دچار کم آبی بدن شوند. خرگوشی که مدتی دچار آبریزش یا نرمی و آبکی شدن مدفوع شده است، اما با وجود این علائم، هوشیار و پر جنب و جوش بوده و غذا می خورد، احتمالا به زودی زود خود به خود بهبود پیدا خواهد کرد. اما اگر این مشکل ادامه پیدا کرد، باید هر چه زودتر با یک دامپزشک تماس بگیرید.
فراموش نکنید که علائم اضافی مدفوع (بوی بد، براق بودن و رنگ تیره، دفع شدن مانند خوشه های کوچک انگور) به عنوان اسهال محسوب نمی شوند و نیازی به مراجعه فوری به دامپزشک ندارند. با این حال، اگر خرگوش شما به اسهال مبتلا شود، باید سریعا به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید.
خونریزی غیرقابل کنترل از زخم
خونریزی هایی که پس از گذشت زمان کافی، بند نمی آیند، نیاز به اقدامات سریع دامپزشکی دارند. همچنین، اگر سگ (یا گربه، روباه، گوزن) به خرگوش شما حمله کرده باشد، برای مشاوره درباره سلامتی خرگوش تان، با دامپزشک تماس بگیرید. حتی اگر هیچ گونه جراحت ظاهری وجود ندارد یا جراحاتی که می توانید آن ها را ببینید، کوچک به نظر می رسند.
در چنین شرایطی، ممکن است آسیب داخلی و یا خطر ایجاد شوک وجود داشته باشد. خونریزی از دهان، گوش، راست روده یا قسمت های دیگر بدن، نیاز به مشورت با یک دامپزشک دارد.
شایع ترین علائم بیماری در خرگوش، شکستگی کمر یا اندام ها
آسیب های اسکلتی معمولاً هنگام وارد شدن ضربه یا افتادن خرگوش ها از ارتفاع رخ می دهد. در واقع، به خاطر وجود خطر افتادن از ارتفاع و ایجاد آسیب های اسکلتی است که نباید اجازه بدهید خردسالان خرگوش های خانگی را حمل کنند. آسیب های ستون فقراتی که باعث ایجاد فلج جزئی یا کلی اندام های عقبی می شوند، بسیار جدی هستند. البته، این آسیب ها لزوماً ناامید کننده نیستند.
درمان تهاجمی با استروئیدها در اسرع وقت پس از ایجاد آسیب، با محدود کردن تورم در نخاع، به برخی از خرگوش ها کمک می کند، و برخی از خرگوش های خوش شانس به اندازه کافی بهبود می یابند تا یک زندگی معمولی را تجربه کنند. گاهی پاهای شکسته را می توان با گچ های سبک یا لوازم مخصوص ثابت کرد.
خرگوشی که از ارتفاع افتاده است، ممکن است دچار آسیب های داخلی شود.
لنگیدن خرگوش های خانگی
خرگوش هایی که دچار لنگیدن می شوند، بسیار مریض هستند و ممکن است نزدیک مرگ باشند. نقطه پایانی کم آبی، شوک یا عفونت، خرگوش ضعیفی است که اغلب دارای گوش های سرد است. چنین خرگوش هایی تمایل دارند که در گوشه ای به صورت خم بنشینند. هوای محیط زندگی چنین خرگوش هایی را گرم کنید و در اسرع وقت به کلینیک دامپزشکی بروید.
احساس درد در خرگوش های خانگی
خرگوش هایی که درد دارند، با چشمان نیمه بسته، قوز کرده و تمایلی به حرکت ندارند و دندان های خود را محکم به هم فشار می دهند. احساس درد علاوه بر اینکه برای خرگوشی که از آن رنج می برد، باعث کاهش کیفیت زندگی می شود، برای سلامتی این حیوانات بسیار خطرناک است.
درد علاوه بر فشار بر کلیه های آنها، محرک بسیار شایعی برای ایجاد ایست گوارشی (ایلئوس) است. ایست گوارشی، یک وضعیت بالقوه کشنده است که طی آن، روده از حرکت طبیعی خود باز می ایستد. بنابراین، اگر فکر می کنید خرگوش خانگی تان احساس درد دارد، ضروری است که بلافاصله به دنبال درمان دامپزشکی باشید.
چند سال پیش، دامپزشکان، در برخی از شرایط تمایلی به تجویز مسکن برای خرگوش نداشتند، اما خوشبختانه اوضاع این روزها بسیار بهتر است. با این وجود، ممکن است لازم باشد به دامپزشک خود یادآوری کنید که برای خرگوش شما، جهت تسکین هر شرایطی که احتمال ایجاد درد دارد(از جمله مشکلات دندانی) مسکن کافی را تجویز کرده باشد.
غذا نخوردن خرگوش های خانگی
از دست دادن یک وعده غذایی، در سگ ها و گربه ها چندان موضوع مهم نیست. اما این موضوع، اغلب نشان دهنده وجود مشکلات جدی در خرگوش ها است. خرگوش هایی که غذا خوردن خود را متوقف کرده اند، اغلب دچار ایست گوارشی هستند. یا اگر آنها به دلیل دیگری غذا خوردن را متوقف کرده اند (به عنوان مثال درد ناشی از مشکلات دندانی)، احتمالاً قبل از این که دچار ایست گوارشی شوند، میزان غذای مصرفی خود را کاهش دهند.
همچنین، باید شرایط و علائم خرگوش خانگی خود را، از جهت وجود اختلالاتی مانند سوزش معده و نفخ بررسی کنید. اگر غذا خوردن خرگوش به طور کامل متوقف شده است، بلافاصله برای مشاوره با دامپزشک تماس بگیرید. ظرف بستر خرگوش خانگی تان را بررسی کنید و به طور خاص به دنبال مدفوع کوچک، اثراتی از اسهال یا فضولاتی باشید که توسط تارهای مو به هم چسبیده اند.
دامپزشک باید بداند که آیا خرگوش به طور طبیعی غذا می خورد، آب می نوشد، ادرار می کند و مدفوع می کند یا خیر! اگر خرگوش شما هنوز در حال غذا خوردن است، اما مقدار مصرفی کم است، یا اگر برخی از غذاها را می خورد اما برخی دیگر را نمی خورد، شما باید تا صبح روز بعد به دقت علائم خرگوش تان را بررسی کنید.
میازیس در خرگوش ها
بیماری میازیس در خرگوش ها، زمانی اتفاق می افتد که مگس ها روی بدن خرگوش ها (معمولاً روی خزهای کثیف یا مرطوب) تخم می گذارند که می توانند در عرض چند ساعت به سایر حیوانات منتقل شوند. سگ ها می توانند یک خرگوش را زنده زنده بخورند. بدین ترتیب، میازیس باعث ایجاد شوک و عفونت شدید در سگ شوند.
اگر در روی بدن خرگوش تان، حشرات یا کرم هایی را پیدا کردید، سریع خرگوش خود را نزد دامپزشک ببرید. شما می توانید با یک موچین انگل های قابل مشاهده را بردارید، اما فکر نکنید که برداشتن همه انگل های قابل مشاهده، مشکل خرگوش تان را حل می کند.
زیرا ممکن است برخی از این موجودات، قبلاً به زیر پوست مهاجرت کرده باشند. حتی با مصرف آنتی بیوتیک ها و مایع درمانی، پیش آگهی بیماری اما و اگر خواهد داشت. به خرگوش هایتان فرصت دهید. آن ها به احتمال زیاد در وضعیت بدی نگهداری می شوند.
مسائل بهداشتی اغلب باعث ایجاد شرایط مناسب برای رشد حشرات می شوند. به عنوان مثال، مناطق مرطوب برای مگس ها، جهت تخم گذاری مناسب هستند. تمام خرگوش ها در معرض خطر ابتلا به این بیماری ها هستند، اما برخی از آن ها بیش از سایرین مستعد دچار شدن به آن هستند.
اگر خرگوش شما سالمند است؛ اضافه وزن دارد؛ برای نظافت خود تلاش زیادی نمی کند؛ سوزش ادرار دارد؛ یا به هرگونه زخم یا ترشح (به عنوان مثال آبریزش مزمن چشم) مبتلا هستند، باید بیشتر از شرایط نرمال، مراقب آن ها باشید. خرگوش ها باید در هوای گرم کف پای خود را روزانه چک کنند.
منبع:
https://therabbithaven.org/rabbit-emergencies
