بروسلوز، بیماری مشترک انسان و حیوان

بروسلوز، بیماری مشترک انسان و حیوان ناشی از باکتری است بنام بروسلا. این بیماری اغلب در حیوانات است، اما انسان نیز به آن بیمار می شود. بروسلوز از 2000 سال پیش، به عنوان یک‌ بیماری، توصیف شده بود و سرانجام موجودات زنده عامل این بیماری ها، در سال 1887 شناسایی شدند.

این بیماری در سراسر جهان شایع بوده و معمولاً محدود به حیوانات است. از آنجا که باکتری ها می توانند آئروسل شوند. به همین دلیل به عنوان یک سلاح بالقوه بیولوژیکی شناخته شده اند. بروسلوز ناشی از سویه های بروسلا است. حتی می تواند انسان را از طریق بریدگی پوست، غشای مخاطی، استنشاق و خوردن گوشت بیمار یا سایر غذاهای مشتق از حیوانات، بیمار کند.

باکتری ها می توانند در داخل سلول های انسان زنده بمانند و به اندام های مختلف شیوع پیدا کنند. راه های ابتلا به این باکتری ها شامل نوشیدن شیر غیر پاستوریزه، خوردن پنیر پاستوریزه نشده و ارتباط نزدیک با حیوانات، کشاورزان، دامپزشکان و شکارچیان و فرآوری کنندگان گوشت است.

بروسلوز چگونه از حیوان به انسان منتقل می شود؟

بروسلوز با شیر، گوشت یا پنیری که از حیوانات بیمار به دست می آید، به انسان منتقل می شود. انتقال این‌ بیماری از یک انسان به انسان دیگر بسیار نادر است. علائم اولیه بروسلوز شامل تب، خستگی، تعریق، درد در عضلات و مفاصل، درد در پشت و یا از دست دادن اشتها است. با گذشت زمان، تب ها ممکن است عود کرده، آسیب به اندام ها (تورم اندام ها) رخ داده و تغییرات پوستی مانند بثورات و یا آبسه های کوچک ایجاد شود.

بروسلوز به طور اولیه با شرح حال و معاینه فیزیکی بیمار تشخیص داده می شود و با کشت باکتری تهیه شده از بیمار به طور قطعی تشخیص داده می شود. آزمایش خون نیز برای تشخیص آنتی بادی های مخصوص این عفونت در دسترس است. درمان معمولا با ترکیبی از داکسی سایکلین ( Vibramycin، Oracea، Adoxa، Atridox ) و ریفامپین ( Rifadin ) برای مدت طولانی (حدود شش تا هشت هفته) انجام می گیرد.

پیش آگهی بروسلوز، اگر به موقع و به طور موثر درمان شود، بسیار خوب خواهد بود. با این حال، اگر بیماری پیشرفت کند و باعث آسیب به اندام شود، پیش آگهی بدتر می شود. پیشگیری از ابتلا به بروسلوز با اجتناب از تماس با حیوانات بیمار و استفاده از شیر و محصولات پنیری پاستوریزه امکان پذیر است.

در صورت لزوم تماس با حیوانات، پوشیدن دستکش و ماسک صورت، احتمال ابتلا به بروسلوز را کاهش می دهد. نوعی واکسن مخصوص حیوانات، برای حفاظت از آن ها در برابر بروسلوز در دسترس است. با این حال، هیچ واکسنی برای انسان در دسترس نیست.

بروسلوز چیست؟

بروسلوز در بیماری عفونی ناشی از باکتری های جنس بروسلا است . بروسلا کوکوباسیل های هوازی و گرم منفی هستند. بروسلوز یک عفونت مشترک بین انسان و حیوان است (به این معنی که این بیماری عمدتا در حیوانات رخ می دهد اما گهگاه به انسان منتقل می شود). تب مالت با نام های مختلف مانند مدیترانه تب مالت تب، موج دار تب، تب کریمه، بیماری بنگ، و تب شونده معده شناخته شده است. بروسلوز در حیوانات وحشی آمریکای شمالی و گهگاه در حیوانات اهلی (گاو، خوک، گوسفند و بز) یافت می شود. گونه های اصلی جنس Brucella که باعث بیماری می شوند B. melitensis ،B. suis، B. abortus و B. canis . اینها به ترتیب با گوسفند، خوک، گاو و سگ همراه هستند. بیماری زا ترین گونه ها (احتمالاً باعث بیماری می شوند) B. melitensis و B. suis هستند.

تصور می شد که بیماری بروسلوز اولین بار توسط بقراط و رومیان بیش از 2000 سال پیش توصیف شده بود. در سال 1887، دکتر دیوید بروس ارگانیسم های عامل این بیماری را از بیمارانی که در جزیره مالت زندگی می کردند (از این رو این بیماری تب مالت نامگذاری شد) جدا کرد.

این بیماری سرانجام به نام دکتر بروس (بروسلوز) نامگذاری شد. این بیماری در سراسر جهان یافت شده است و مناطق پر خطر شامل کشورهای مدیترانه، آمریکای جنوبی و مرکزی، اروپای شرقی، آفریقا، آسیا، خاورمیانه و کارائیب است. به عنوان مثال، سالانه فقط 100-200 نفر در ایالات متحده به این بیماری مبتلا می شوند. کالیفرنیا و تگزاس بیشترین میزان آلودگی را دارند.

سویه های بسیار بیماری زا بروسلا به عنوان یک سلاح بیولوژیکی مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا می توان ارگانیسم های عامل این بیماری را به صورت آئروسل تولید کرده و سپس به راحتی استنشاق کرد.

علل بروز بیماری بروسلوز کدام اند؟

علت بروز بیماری بروسلوز، باکتریایی است. باکتری بروسلا می تواند از طریق غشای مخاطی وارد بدن انسان شود. این باکتری، می تواند از پوست، مجاری تنفسی، دستگاه گوارش و حتی ملتحمه وارد بدن انسان شود. متأسفانه، این موجودات می توانند در بدن انسان، از جمله انواع مختلف سلول ها، به خوبی زندگی کنند.

این باکتری ها را می توان از طریق سیستم لنفاوی یا سیستم جریان خون، به درون سایر سلول های انسان منتقل کرد. هر سیستم و اندامی می تواند درگیر این بیماری شود. همچنین، ممکن است که عفونت های موضعی و سیستمیک (در سراسر بدن) رخ دهد.

همچنین، این باکتری ها می توانند در داخل سلول های میزبان تکثیر و پس از مرگ سلول آزاد شوند. این باکتری ها عفونت را به سایر سلول های انسان منتقل می کنند.

عوامل مستعد کننده ابتلا به بروسلوز کدام اند؟

عوامل مستعد کننده ابتلا به بروسلوز عبارت اند از مصرف شیر یا پنیر پاستوریزه نشده، خوردن گوشت های خام، یا معاشرت با حیوانات وحشی که ممکن است باکتری های عامل این بیماری را در خود جای دهند (برای مثال شکارچیان).

دامپزشکان، گوسفندان، شکارچیان و سایر افرادی که با فرآوری و پرورش حیوانات در ارتباط هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.

آیا تب مالت مسری است؟

بنابر اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC)، بروسلوز، به صورت ضعیفی مسری است. زیرا انتقال بیماری بروسلوز از فردی به فرد دیگر نادر است. متأسفانه، انسان ها به راحتی می توانند با مصرف لبنیات غیر پاستوریزه یا خام به این بیماری مبتلا شوند.

حتی با استنشاق باکتری های موجود در هوا یا از طریق وجود شکاف در پوست یا غشاهای مخاطی، افراد می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

بروسلوز تا زمانی که باکتری های زنده در حیوانات اهلی و وحشی و یا ترشحات آنها، از جمله محصولات شیر ​​وجود داشته باشد، مسری است. علاوه بر این، ثابت شده است که این باکتری ها در شرایط مطلوب (تاریکی، دمای سرد و غلظت نسبتا بالای CO2) تا دو سال در محیط زیست می کنند و هنوز می توانند‌ باعث بیماری شوند.

دوره نهفتگی بروسلوز (زمان بین ابتلا به عفونت و ظاهر شدن بیماری) بسیار متغیر بوده و از 5 روز تا 5 ماه ممکن است طول بکشد. علاوه بر این، تعداد کمی از بیماران، دوره های نهفتگی را تا یک سال گزارش کرده اند. متوسط ​​دوره نهفتگی این بیماری، حدود دو تا چهار هفته است.

نحوه شیوع بیماری بروسلوز در بین انسان ها

شایع ترین راهی که از طریق آن، افراد به بروسلوز مبتلا می شوند، شامل مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه یا خام است. اگر حیواناتی مانند گوسفند، بز، گاو یا شتر، بیمار به بروسلا باشند، شیر تولیدی آنها نیز توسط این باکتری بیمار خواهد شد.

راه دیگری که از طریق آن، بروسلوز به انسان منتقل می شود، استنشاق باکتری است. اگرچه این عامل، عموماً مربوط به افرادی است که در آزمایشگاه های مطالعه باکتری هایی مانند بروسلا کار می کنند، اما ممکن است افرادی که در شرکت های فرآوری گوشت کار می کنند نیز، با استنشاق قطرات برخاسته از گوشت بیمار (گاو، گوسفند) در معرض این باکتری ها قرار گیرند.

این باکتری همچنین می تواند از طریق وجود شکاف در پوست یا از طریق غشای مخاطی، انسان ها را بیمار کند. معمولاً حیوانات بیمار ای که شکار می شوند و ممکن است حاوی بروسلا باشند، عبارت اند از:

• گوزن
• Moose
• Caribou
• wild hogs

انتقال بیماری بروسلوز از فرد بیمار به انسان دیگر، نادر است اما ممکن است در طول رابطه جنسی، تزریق خون، انتقال از طریق جفت یا حتی در تماس با خون قاعدگی، رخ دهد.

علائم ابتلا به بیماری بروسلوز

بروسلوز می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند. برخی علائم زود ظاهر می شوند. در حالی که برخی دیگر ممکن است در مدت زمان طولانی تری ظاهر شوند. علائم اولیه ابتلا به بیماری بروسلوز، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سرفه
• سردرد
• خستگی
• کاهش وزن
• عرق کردن
• کاهش اشتها
• احساس درد در پشت
• تورم گره های لنفاوی
• احساس درد در عضلات، مفاصل و یا شکم

با گذشت زمان، تب ناشی از این بیماری، به همراه تعریق شبانه عود می کند، درد مفاصل بدتر می شود و تورم اندام ها در اعضایی مانند قلب، بیضه ها، کبد و یا طحال رخ می دهد. در نتیجه این تورم، عملکرد این اندام ها کاهش می یابد. همچنین، برخی از افراد دچار بثورات پوستی و یا آبسه های ریز (گرانولوم های زیر جلدی) در پوست می شوند.

علاوه بر این، بیماران ممکن است خستگی مزمن، افسردگی و علائم عصبی نیز بروز دهند. تقریباً دو تا چهار هفته (دوره نهفتگی) پس از قرارگیری در معرض این‌ باکتری، اکثر افراد علائم را بروز می دهند.

بیماری بروسلوز را چه پزشکانی درمان می کنند؟

اگرچه پزشکان خط اول مبارزه با بیماری ها (از جمله متخصصان داخلی و پزشکان خانواده) می توانند بروسلوز را درمان کند، اما مشورت با متخصصان بیماری های عفونی، متخصصان مغز و اعصاب و روماتولوژیست ها در مورد درمان و یا پیشگیری از این بیماری، کار عاقلانه ای است.

در عفونت های شدید، ممکن است نیاز باشد تا با متخصصان دیگر (به عنوان مثال، متخصصان اورولوژی، متخصصین زنان و زایمان [برای بیماران باردار مبتلا به بروسلوز]) مشورت شود.

بیماری بروسلوز با بررسی سابقه بیمار در تماس با منابع احتمالی باکتری بروسلا و علائم بالینی بیمار مشخص می شود. تأیید تشخیص با کشت باکتری بروسلا در نمونه تهیه شده از بیمار انجام می شود. علاوه بر این، آزمایشات سرولوژی برای تشخیص ارگانیسم هایی که روی نمونه های خون بیمار یافت می شود، وجود دارد.

این آزمایش ها به دنبال آنتی بادی های IgM یا IgG هستند که علیه باکتری ها تولید می شوند. با این حال، CDC توصیه می کند که این آزمایشات توسط یک آزمایش آگلوتیناسیون مخصوص Brucella تأیید شود. این روش، یک آزمایش خاص است که معمولاً توسط یک آزمایشگاه تخصصی انجام می شود.

با توجه به گفته CDC، برای درمان بیماری بروسلوز، مصرف داروهایی مانند داکسی سایکلین ( Vibramycin، Oracea، Adoxa، Atridox ) و ریفامپین ( Rifadin ) توصیه می شود. با مراجعه به یک‌ پزشک، می توانید روش درمانی مناسب با شرایط کلی سلامتی خود را دریافت کنید.

به این نکته توجه داشته باشید که باید از مصرف خودسرانه داروهای مختلف، خودداری کنید.

منبع:

https://www.medicinenet.com/brucellosis_facts/article.htm