دیابت در اسب ها چه علائمی دارد؟

دیابت در اسب ها ممکن است رخ دهد. به طور کلی ما با بیماری دیابت در انسان آشنا هستیم، اما بسیاری از افراد نمی دانند که اسب ها نیز می توانند به دیابت و مشکلات قند خون مبتلا شوند. به نظر می رسد که اسب های مقاوم به انسولین در مراحل اولیه بیماری کوشینگ هستند و به همین علت مقاومت به انسولین در اسب ها گاهی اوقات پیش کوشینگ نیز نامیده می شود. سندرم متابولیک اسب نیز اصطلاح دیگری است که برای دیابت در اسب ها به کار می رود، زیرا در این بیماری شباهت هایی با شرایط مقاومت به انسولین انسان وجود دارد. اخیراً مشخص شده است که اسب ها می توانند بدون ابتلا به تومور هیپوفیز یا بیماری کوشینگ نسبت به انسولین مقاوم شوند.

انسولین هورمونی است که از پانکراس ترشح می شود. این هورمون به سلول های بدن سیگنال می دهد که گلوکز یا قند اضافه خون را دریافت و ذخیره کنند. گلوکز سوخت اصلی بدن است و همه سلول های بدن برای انجام عملکردهای خود به گلوکز نیاز دارند. ماهیچه های اسکلتی معمولا بیشترین گلوکز موجود در بدن را مصرف می کنند.

مقاومت به انسولین (IR) دقیقاً به وضعیتی گفته می شود که به نظر می رسد  سلول ها در برابر اثرات انسولین مقاوم هستند. برای جبران این وضعیت، لوزالمعده مجبور است مقدار غیر طبیعی و زیاد انسولین را ترشح کند. اگر پانکراس نتواند انسولین کافی تولید کند، قند خون به طور غیر طبیعی بالا می رود. در  این مرحله مقاومت به انسولین به دیابت تبدیل می شود.

درک این نکته بسیار مهم است که متابولیسم مقاوم به انسولین فی نفسه یک بیماری نیست. بسیاری از نژادهای مقاوم اسب می توانند حتی در شرایط سخت زنده بمانند. این بیماری فقط زمانی مشکل ساز می شود که اسب ها به طور نامناسب تغذیه شوند.

اسب ها چگونه به دیابت مبتلا می شوند؟

بررسی ها نشان داده است که بسیاری از اسب ها به طور طبیعی تا حدودی به انسولین مقاوم هستند. این ویژگی به اسب ها امکان زنده ماندن در طبیعت می دهد. زیرا وقتی غذای کافی در دسترس است به راحتی وزن اضافه می کنند و از ذخیره چربی خود برای حفظ خود در زمانی که غذای کمتری وجود دارد استفاده می کنند.

حتی انسان ها نیز دارای همین ویژگی هستند. این خصوصیت کاملا ژنتیکی است. این تمایل برای افزایش وزن آسان توسط برخی از محققان تحت عنوان ژن صرفه جو نامیده می شود. چندین نشانگر ژنتیکی در انسان ها شناسایی شده است. در مورد اسب ها، شواهد نشان می‌دهد که برخی نژادها احتمالاً به انسولین مقاوم هستند. اما با این حال هنوز هیچ تحقیق ژنتیکی روی اسب‌ها انجام نشده است.

تغذیه بیش از حد اسب تا حدی که باعث چاقی و افزایش وزن اسب می شود معمولا با مشکل مقاومت به انسولین همراه است. اگرچه باید گفت که همه اسب های چاق مقاوم به انسولین نیستند. بیماری کوشینگ، یکی از بیماری های بسیار شایع در اسب ها است. این بیماری اغلب در اسب های مسن دیده می شود.

بیماری کوشینگ زمانی رخ می‌دهد که یک تومور در غده هیپوفیز مغز رشد کرده و مقادیر زیادی هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) را ترشح کند. ACTH به نوبه خود باعث ترشح هورمون کورتیزول در غده فوق کلیوی می شود. کورتیزول از عملکرد انسولین روی سلول ها پیشگیری می کند و در نتیجه مقاومت به انسولین ایجاد می شود. همه اسب های مبتلا به بیماری کوشینگ حداقل در ابتدا مقاوم به انسولین نیستند، اما با این حال این حیوانات را در معرض خطر بالای مقاومت به انسولین قرار می دهد.

عوارض مقاومت به انسولین (IR)

IR در ابتدا باعث اضافه وزن اسب ها می شود، اگر اسب شما لاغر باشد این اضافه وزن را می توانید به وضوح تشخیص دهید. بسیاری از مردم چاق بودن اسب را برابر با سلامتی این حیوان می دانند، اما در واقعیت اینطور نیست. وزن اضافه فشار غیرضروری  زیادی را به کمر، مفاصل و قلب اسب شما وارد می کند.

IR همچنین باعث می شود که بدن اسب با پاسخ های التهابی اغراق آمیز واکنش نشان دهد. اسپاسم رگ‌های خونی به این دلیل است که این اسب‌ها بیشتر مستعد ابتلا به لامینیت هستند. در مراحل پیشرفته IR، اسب شروع به کاهش وزن و حجم عضلانی می کند. سلول های بدن اسب نیاز به گلوکز زیادی دارند که اسب قادر به تامین آن نیست.

تغذیه بیشتر غلات فقط اوضاع را بدتر می کند. در واقع، بدن اسب ممکن است در این مرحله مقادیر زیادی چربی را ذخیره کند. این وضعیت باعث می شود که سطح کلسترول و تری گلیسیرید خون بالا رود و در نتیجه کبد اسب پر از چربی می شود.

اگر اسب شما زیاد اطرافیان را گاز می گیرد بهتر است مقاله شایع ترین علل گاز گرفتن اسب ها چیست؟ از دام و پت را بخوانید.

دیابت در اسب ها چگونه تشخیص داده می شود؟

مقاومت اولیه به انسولین در اسب ها را تنها با آزمایش‌های خون تخصصی می‌توان به طور قطعی تشخیص داد.

در روز آزمایش به اسب خود دانه های روغنی ندهید، اما خوردن یونجه و علف مشکلی ندارد. در آزمایش های تخصصی مقدار گلوکز و تری گلیسیرید خون باید همزمان با هم بررسی شوند. اگر اسب نشانه‌های مقاومت به انسولین را نشان می‌دهد اما مقدار انسولین خون هنوز در محدوده طبیعی آزمایشگاه است، احتمالا اسب شما دارای مقاومت به انسولین است. بنابراین باید علائم حیوان خانگی خود را با فرض ابتلا به مقاومت انسولین مدیریت کنید.

دیابت در اسب ها چگونه درمان می شود؟

انواع مختلفی از داروها برای اسب های مبتلا به مقاومت به انسولین در دسترس است. اما با این حال هیچ کدام از داروها به اندازه ورزش و کنترل رژیم غذایی در درمان این بیماری موثر نیستند. اغلب داروها هنوز به طور کامل روی اسب ها آزمایش نشده اند، اما خبر خوب این است که ورزش و رژیم غذایی نیز تاثیر بسیار خوبی در رفع علائم دارند.

غذاهای ممنوع در اسب های مبتلا به دیابت

مواد غذای سرشار از قند باعث افزایش وزن و تشدید علائم دیابت در اسب ها می شوند. به همین علت فهرست طولانی از غذاها وجود دارد که نباید در تغذیه اسب خود از آنها استفاده کنید. رعایت رژیم غذایی مناسب می تواند تا حد زیادی در کاهش علائم دیابت حیوان خانگی شما کمک کند.

لیست غذاهای ممنوع در اسب های مبتلا به دیابت عبارتند از:

• هویج. هویج دارای مقادیر بسیار زیادی قند است.
• سیب. استفاده از پوست سیب برای تغذیه اسب ها مناسب است، اما خود میوه قند بسیار زیادی دارد.
• غذای انسان. به هیچ وجه در تغذیه اسب خود از مواد غذایی مانند کلوچه، نان، دونات استفاده نکنید.
• سایر میوه ها. تکه های کوچک آلو یا گیلاس اشکالی ندارد، اما بهتر است از دادن سایر میوه ها به اسب خانگی خود اجتناب کنید.
• علف. تا زمانی که انسولین اسب کاملاً به حد نرمال برسد و هر گونه التهاب لمینت برطرف شود، باید از دادن علف به اسب خانگی خود اجتناب کنید. سطح قند در علف های تازه به طور گسترده و حتی در طول یک روز متفاوت است. هیچ راهی برای اطمینان از اینکه علف دارای قند کمی باشد، وجود ندارد. اسب ها را می توانید از اصطبل خارج کنید و به چراگاه و فضای باز ببرید. اما باید از پوزه بندی استفاده کنید که اسب نتواند به علف ها نزدیک شود و آنها را بخورد. هنگامی که اسب به وزن طبیعی و سطح انسولین خود بازگشت، می توانید دوباره حیوان را به چرا ببرید. اما با این حال باید با دقت مراقب علائم پا درد و افزایش وزن اسب خود باشید.

هنگامی که اسب ورزش می کند، گلوکز از مسیرهایی که نیازی به انسولین ندارند وارد عضلات می شوند. این اثر تا 24 ساعت در بدن باقی می ماند. اگر اسب خود را هر روز به ورزش ببرید، علائم مقاومت به انسولین را در اسب خود کاهش می دهید. اسب شما به 20 تا 30 دقیقه ورزش بدون وقفه نیاز دارد تا اثرات بیماری دیابت به تدریج کاهش پیدا کند.

رژیم غذایی برای اسب های دیابتی

رژیم غذایی در اسب ها برای درمان دیابت اهمیت زیادی دارد. کنترل رژیم غذایی کلید رسیدن اسب به وزن طبیعی و اجتناب یا درمان لامینیت است. دادن غذاهایی مانند یک تخته شکلات باعث تشدید علائم بیماری در اسب ها می شود.

صاحبان اسب معمولا از لوس کردن اسب خود و دادن غذاهای خوشمزه به این حیوان لذت می برند، اما اگر این عادات اسب شما را بیمار می کند ارزش امتحان کردنش را ندارد.

به همین علت است که مالکان معمولاً در رعایت رژیم غذایی اسب ها مشکل دارند. اگر نمی توانید بعضی خوراکی ها را به اسب خود بدهید برای اسب خود متاسف نباشید. بر عکس به این موضوع فکر کنید که حیوان خانگی شما چقدر سالم و پرانرژی تر می شود. مهمتر از همه، به یاد داشته باشید که هیچ چیز ارزش درد شدید لامینیت را در اسب ها ندارد.

خوبی رژیم غذایی این است که اسب شما چیزهای زیادی برای تغذیه خواهد داشت. ضمن اینکه اسب شما به خاطر خوردن غذا چاق نمی شود.

یونجه علفی برای اسب های مبتلا به دیابت

سنگ بنای رژیم غذایی در اسب های مبتلا به دیابت، یونجه علفی با محتوای قند و نشاسته کم است. ما معمولاً به اشتباه تصور می کنیم که یونجه دارای قند یا نشاسته نیست، اما در حالیکه یونجه دارای مقادیر بسیار بالایی از قند است. یونجه ها انواع متفاوتی دارند و چمن های بومی معمولا مقدار قند کمتری دارند. اما برخی از اسب ها به دلایل نامشخصی به یونجه حساس هستند و ممکن است با خوردن زیاد یونجه به لامینیت مبتلا شوند. اگر احساس می کنید که اسب شما به خوبی یونجه را تحمل نمی کند، بهتر است مصرف یونجه را در رژیم غذایی اسب خود کاهش دهید یا به طور کامل از آن اجتناب کنید.

در صورت نیاز به دنبال یونجه ای باشید که دارای قند کمتری باشد.

هنگامی که یونجه مناسب را پیدا کردید، اسب می تواند به اندازه 2 درصد وزن بدنش در روز از یونجه تغذیه کند. هر دو هفته یکبار اسب را وزن کنید. مراقب باشید که اسب دچار اضافه وزن نشود. همانطور که وزن کاهش می یابد، یونجه را بر این اساس وزن اسب تنظیم کنید.

چگونه از تشنج در اسب ها پیشگیری کنیم؟

تست یونجه در اسب های مبتلا به دیابت

یونجه ها باید از نظر سطوح قند، نشاسته و مواد معدنی آزمایش شوند. در حالت ایده آل، شما برای اسب خود یک یونجه با NSC (کربوهیدرات غیر ساختاری) نیاز دارید که کل شکر و نشاسته ترکیب شده آن، کمتر از 10٪  باشد.

شما می توانید با ارسال نمونه خود به آزمایشگاه، مقدار مواد مغذی موجود در یونجه را مشخص کنید. ابتدا از آزمایشگاه بخواهید ابتدا میزان قند و نشاسته را آزمایش کند. اگر سطح این دو ماده به اندازه کافی پایین بود، می توانید این آزمایش را در مورد سایر مواد معدنی موجود در یونجه نیز درخواست کنید.

یکی دیگر از مواد اصلی در رژیم غذایی اسب های مبتلا به مقاومت به انسولین، تفاله چغندر ساده و بدون ملاس است. چغندر ساده در واقع نسبت به اکثر یونجه ها قند کمتری دارد. می توانید تفاله چغندر مرطوب را جایگزین غذاهای مختلف اسب کنید. چغندر ساده همچنین دارای مقادیر زیادی ویتامین ها و مواد معدنی است. تفاله چغندر مرطوب می تواند چهار برابر وزن اصلی خود، آب را به خود جذب کند. بنابراین همین ویژگی چغندر را به غذایی خوب و سیر کننده برای اسب ها تبدیل می کند. استفاده از سبوس برنج و کتان نیز در رژیم غذایی اسب های مبتلا به دیابت مفید است.

پس از اعمال تغییرات لازم در رژیم غذایی و سبک زندگی اسب، معمولاً بهبودی به سرعت رخ می دهد. با رعایت یک رژیم غذایی متعادل، اسب می تواند بیشتر غذا بخورد و همچنان وزن خود را در محدوده سالم حفظ کند.

چرا اسب ها غذا نمی خورند؟ ۱۳ علت رایج آن کدامند؟