مرغ عشق چقدر رشد می کند؟

اگر به دنبال پاسخ این سوال هستید که مرغ عشق چقدر رشد می کند؟ بهتر است این مقاله از دام و پت را تا انتها بخوانید. مرغ عشق پرنده بسیار زیبایی از خانواده طوطی ها است. طوطی ها پرندگانی رنگارنگ، کنجکاو و باهوش هستند که به طور طبیعی توجه اطرافیان خود را به خود جلب می کنند. بسیاری از افرادی به نگهداری طوطی های رنگارنگ علاقه بسیار زیادی دارند، اما جثه بزرگ بسیاری از این پرندگان باعث تردید این افراد شده است. بنابراین ما امروز پرنده ای را به شما معرفی می کنیم که به اندازه طوطی زیباست اما جثه ای کوچک از این طوطی ها دارد. نام این پرنده زیبا مرغ عشق است.

مرغ عشق از نوک تا انتهای دم بین 10-16 سانتی متر قد دارد. طول بال این پرنده در حالت کشیده 24 سانتی متر است. مرغ های عشق دارای دم نسبتا بلندی هستند. وزن مرغ عشق در صورت رشد کامل بین 43 تا 63 گرم است. این پرنده به طور کلی جثه ریز و کوچکی دارد. گونه های بسیار مختلفی از مرغ عشق وجود دارد. طول و وزن در میان گونه های مختلف مرغ عشق کمی متفاوت است. به همین دلیل اندازه گیری دقیق و قد برای این پرنده کار چندان آسانی نیست.

مرغ عشق چقدر بزرگ می شود؟

مرغ عشق از سر تا دم 10-16 سانتی متر رشد می کند و زمانی که بال این پرندگان به طور کامل باز شود، طول بال ها حدود  24 سانتی متر خواهد بود. این ها پرندگان سبک وزنی هستند که در حدود 30 الی 40 گرم وزن دارند. مرغ عشق های اهلی نسبت به مرغ عشق های وحشی که در طبیعت زندگی می کنند، دارای جثه بزرگتری هستند.

در مجموع 9 گونه معروف از مرغ عشق وجود دارد و دو مورد از این زیرگونه ها معمولاً به عنوان حیوانات خانگی هستند. متداول ترین مرغ عشق خانگی، مرغ عشقی است که روی صورت و گونه هایش رنگ نارنجی دارد. این رنگ نارنجی  تضاد زیبایی با پرهای سبز رنگ بدن مرغ عشق ایجاد می کند.

یکی دیگر از گونه‌های رایج مرغ عشق خانگی، مرغ عشق فیشر است. سر این پرنده رنگ نارنجی و زرد بسیار زیبایی دارد که در بدن به سبز تبدیل می‌ شود. این دو گونه مرغ عشق تفاوت هایی در اندازه دارند. بنابراین هنگام خرید مرغ عشق می توانید پرنده مناسب تر را از نظر رنگ و جثه برای خود انتخاب کنید.

مرغ عشق های فیشر از نظر قد و وزن کوچکتر از مرغ عشق های صورت هلو هستند. طول مرغ عشق فیشر نزدیک به 8 سانتی متر خواهد بود و صورت هلو در صورت رسیدن به بلوغ کامل حداقل 10 سانتی متر و حداکثر 12 سانتی متر رشد می کند. مرغ عشق صورت هلویی، بدنی پرتر و وزن کمی سنگین تر دارد.

حتی با وجود تفاوت جزئی در اندازه های مرغ عشق، نیازهای قفس و روش مراقبت این پرندگان مشابه خواهد بود. با این حال، اگر ترجیح می دهید که از کوچک‌ ترین پرنده نگهداری کنید، مرغ عشق فیشر می تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.

مرغ عشق در چه سنی به بلوغ کامل می رسد؟

مرغ عشق معمولاً در حدود 8 ماهگی به رشد و بلوغ کامل خود نزدیک می شود. عوامل مختلفی مانند سن از شیر گرفتن و رژیم غذایی کلی رشد و بلوغ مرغ عشق را تحت تاثیر قرار می دهد. مرغ عشق شما معمولا تا اولین سالگرد تولدش به طور کامل رشد می کند و به اندازه نهایی خود نزدیک می شود.

• جنین مرغ عشق به مدت 22-25 روز در دمای مناسب و مطلوب داخل تخم انکوبه می شود.
• مرغ عشق های تازه متولد شده کور و اکثراً بدون پر هستند و بدون پرنده والد خود قادر به ادامه زندگی نیستند.
• در عرض چند روز، چشم پرنده های نوزاد شروع به باز شدن می کند و پرها به تدریج شکل می گیرند.

در 20 روزگی، رنگ پرهای مرغ عشق کم کم مشخص می شود. جوجه های مرغ عشق در عین حال قدرت لازم برای مستقل شدن را به دست می آورند و تا 40 روز پس از جوجه ریزی، پرنده جدید بدنی پر از پرهای زیبا دارد. نوزاد پرنده باید تا 8 هفتگی تحت مراقبت مادرش بماند.

پس از 8 هفته، نوزادها  را می توان از پرنده مادر جدا کرد. بنابراین می توانید به مرغ های عشق کوچک رژیم غذایی بدهید تا خودشان به تنهایی غذا بخورند. در صورت مراقبت و تغذیه مناسب، پرنده در 8 تا 10 ماهگی به اندازه کامل و سالم رشد می کند. حتی با وجود اینکه پرنده های کوچک در کمتر از یک سال به اندازه کامل می رسند، مراقبت خوب از مرغ عشق باعث می شود که این پرنده 15 تا 20 سال شما را همراهی کند.

چه مدت طول می کشد تا مرغ عشق بالغ شود؟

مرغ عشق در حدود 9 ماهگی تا 1 سالگی به بلوغ جنسی کامل می رسد. در این زمان مرغ عشق ماده اولین تخم گذاری خود را آغاز می کند. مرغ عشق ماده نیاز مبرمی به جفت ندارد زیرا حتی اگر شریکی نداشته باز هم می تواند تخم گذاری کند. مرغ عشق ماده خانگی هر بار 3 تا 6 تخم می گذارد که به این مجموعه تخم کلاچ گفته می شود.

حتی اگر مرغ عشق شما از نظر جنسی بالغ شده باشد باز هم بهتر است قبل از یکسالگی تخم گذاری نکند. بهترین سن برای تخم گذاری در مرغ های عشق 18 ماهگی است. مرغ عشق نر برای جفت گیری سر خود را به میله های قفس می کوبد و سعی می کند به مرغ عشق ماده مورد علاقه خود غذا بدهد. در واقع مرغ عشق ها با یکدیگر پیوند نزدیک دارند و در جفت های همسان برای ادامه زندگی تولید مثل می کنند.

مرغ عشق، می تواند از زندگی در تنهایی نیز لذت ببرد. بنابراین نیازی نیست که شما حتما از مرغ عشق نر و ماده نگهداری کنید. مرغ عشق شما ممکن است با داشتن یک جفت در کنار خود خوشحال شود. اما با این حال این پرنده می تواند در تنهایی نیز با لذت زندگی کند، البته به شرطی که زمان زیادی برای گذراندن با حیوان خانگی خود داشته باشید.

خواستگاری و جفت گیری مرغ عشق چگونه است؟

چه نوع قفسی برای مرغ عشق بهتر است؟

بهترین قفس برای مرغ عشق حداقل 66 سانتی متر در 40 سانتی متر است. این قفس ها معمولا از یک فلز ساده مانند فولاد ضد زنگ ساخته می شوند. مرغ عشق پرنده ای بسیار فعال است و دوست دارد جایی برای حرکت داشته باشد، بنابراین هر قدر قفس بزرگتر باشد برای پرنده شما مناسب تر است.

اندازه قفس

قفس باید به اندازه‌ای بزرگ باشد که مرغ عشق بتواند بال‌ های خود را بدون آسیب رساندن و شکستن پرهای خود، باز کند و حرکت دهد. توجه داشته باشید که قفس های فلزی که با رنگ سرب پوشانده شده اند را خریداری نکنید، زیرا فلز سرب برای پرنده شما سمی است.

با توجه به اینکه مرغ عشق در طبیعت در لابلای شاخ و برگ درختان زندگی می‌کند و از پرواز لذت می‌برد، قفس ایده‌آل را نباید روی زمین قرار دهید. بهترین کار این است که قفس را روی یک پایه محکم قرار بدهید که قفس را تا ارتفاع نزدیک به سه متر بالا ببرد.

مرغ عشق وقتی به اندازه کافی در ارتفاع قرار می گیرد دید خوبی از قلمرو خود پیدا می کند. اما اگر قفس روی زمین باشد مرغ عشق دائم احساس می کند که ممکن است قربانی شکارچیان روی زمین شود.

قفس با میله های افقی

قفسی با میله های افقی فراوان به مرغ عشق شما اجازه پرواز می دهد. همچنین مرغ عشق می تواند روی میله های افقی قفس بنشیند. مرغ عشق شما به ظرف هایی برای غذا و آب و همچنین یک جعبه تودرتو به عنوان لانه نیاز دارد. لانه را باید در گوشه قفس قرار بدهید.

ظرف های آب و غذا باید از جنس استیل ضد زنگ باشند. تمیز کردن ظرف های استیل بسیار آسان است. همچنین این ظرف ها از نظر بصری برای مرغ های عشق جذابیت دارند. یک لانه تودرتو با دیواره ها و کفی محکم به مرغ عشق شما اجازه می دهد زمانی که می خواهد تنها باشد یا در وقت تخم گذاری، مکانی آرام داشته باشد.

قسمت پایین قفس به تمیز کردن منظم شما نیاز دارد. به همین دلیل است که بسیاری از قفس‌ های پرندگان دارای سینی‌ های قابل جابجایی هستند. چیز دیگری که مرغ عشق شما در قفس خود از آن استقبال می کند، نشستن های متعدد در ارتفاع و زاویه های متفاوت است. داشتن نشیمنگاه هایی با ضخامت های مختلف به پرنده شما فرصت حرکت و کشش پاهای خود را می دهد.

اگر به دنبال نگهداری از مرغ عشق هستید، بهتر است مقاله چگونه مرغ عشق را اهلی و رام کنیم؟ را بخوانید.

سخن آخر

همانطور که انسان ها ترجیح می دهند ساعت های متوالی در یک موقعیت یکسان قرار نگیرند، مرغ عشق ها نیز دقیقا همین خصوصیت را دارند. مکان استراحت پرنده اغلب از چوب جامد ساخته می‌ شود و با قرارگیری در زوایای مختلف و ارتفاعات مختلف، به مرغ عشق این فرصت را می‌ دهد که اطراف خود را از زوایای جدید و جالب مشاهده کند.

مرغ عشق نیز درست مانند اکثر طوطی ها، از اسباب بازی ها و انجام کارهای ذهنی جذاب لذت می برد. قرار دادن اسباب‌ بازی‌های ایمن و غیر سمی که هنگام برخورد مرغ عشق سر و صدا ایجاد می‌کنند، باعث سرگرم شدن مرغ عشق شما می شوند.

البته، هیچ چیز مانند تعامل با شما به عنوان صاحب مرغ عشق، این پرنده کوچک را به وجد نمی آورد. بسیاری از مالکان ترجیح می‌دهند مرغ عشق‌ هایشان در فضای بیرون قفس پرواز کنند. این کار می تواند تمرین خوبی برای پرنده شما باشد، اما فراموش نکنید که پرنده شما در بیرون از قفس باید به طور مدام تحت نظر باشد.

کوچک بودن مرغ های عشق به این معنی نیست که نمی توانند به خوبی پرواز کنند. بنابراین در صورت باز بودن پنجره ها ممکن است مرغ عشق شما با سرعت پرواز کند و از پنجره خارج شود. اگر بال های مرغ عشق خود را کوتاه نکرده اید، پرنده خود را به جایی نبرید که بتواند به خودش آسیب برساند یا احتمالا فرار کند و گرفتار شکارچیان شود.

همچنین توصیه می شود که در هنگام شب قفس مرغ عشق خود را با پارچه ای با وزن متوسط بپوشانید. این تاریکی به مرغ عشق شما نشان می دهد که زمان استراحت فرا رسیده است. کشیدن پارچه در عین حال از تکان خوردن قفس یا ایجاد تغییرات عمده دمایی با فرا رسیدن شب پیشگیری می کند.