بیماری های پوستی در ژرمن شپرد ها

بیماری پوستی در ژرمن شپرد کاملا رایج هستند. آنها پوست و معده حساسی دارند و به راحتی می توانند تحت تأثیر آلرژی، محیط، رژیم غذایی، استرس و بیماری قرار بگیرند. مشکلات پوستی برای صاحبان مراقب که متوجه افزایش خارش، قرمزی، پوسته پوسته شدن یا بو می شوند کاملاً واضح است. خبر خوب این است که بسیاری از بیماری های پوستی در سگ را می توان به سرعت در صورت تشخیص زودهنگام مدیریت کرد. حذف محرک و درمان مشکل می تواند کمک زیادی به جلوگیری از مشکلات عود کننده کند.

سگ های ژرمن شپرد به دلیل ویژگی های بسیاری که دارند، یک نژاد سگ بسیار محبوب محسوب می شوند. در حالی که ژرمن شپردها به طور خاص برای گله داری و هوش خود پرورش داده شدند، آنها همچنین به دلیل قدرت، آموزش پذیری و اطاعت خود شناخته شده اند. این ویژگی‌ ها باعث می‌ شود که آن‌ ها سگ‌ های کمک‌ کننده عالی، سگ‌ های پلیس و سگ‌های نگهبان و همچنین حیوانات خانگی عالی باشند. آنها همچنین به دلیل رنگ های قهوه ای مایل به زرد و مشکی یا قرمز و سیاه به راحتی قابل شناسایی هستند.

ژرمن شپرد ها یک نژاد سگ بدیهی خوش تیپ، مشتاق برای یادگیری و کنجکاو است که علیرغم کنجکاوی در طبیعت خود بسیار مطمئن هستند. آنها سگ های دوست داشتنی و توجهی با اعضای خانواده خود هستند، اما تمایلی ندارند که به راحتی با غریبه ها دوست شوند، و در بعضی مواقع آنها را بسیار ترسناک می کند. پس از گذشتن از معرفی اولیه، این سگ ها با کودکان و همچنین بزرگسالان بسیار دوستانه و پرانرژی هستند.

شایع ترین بیماری های پوستی در ژرمن شپردها

اطلاعات زیادی در مورد ژرمن شپردها و برخی از بیماری های رایج پزشکی آنها توسط صاحبان حیوانات خانگی و پرورش دهندگان سگ وجود دارد. این بیماری ها شامل دیسپلازی مفصل ران، دیسپلازی آرنج، استئوآرتریت، و نارسایی پانکراس برون ریز می شود.

سگ‌های ژرمن شپرد نیز ممکن است در معرض خطر بسیاری از مشکلات پوستی باشند. اما خوشبختانه می توان با روش های نگهداری مناسب از بروز این بیماری ها پیشگیری کرد. اما برخی از شرایط پوستی به سختی به طور کامل ریشه کن می‌شوند. برخی از مشکلات رایج مربوط به آلرژی به حیوانات خانگی که در سگ های ژرمن شپرد دیده می شود، عبارتند از:

آلرژی محیطی، از بیماری های پوستی در ژرمن شپرد ها

آلرژی محیطی می تواند در سگ های حساس به مواد طبیعی محیطی مانند گرده چمن و درختان، گرد و غبار خانه، کنه های گرد و غبار خانه، شوره انسان و قارچ های محیطی در چمن مرطوب یا نزدیک به آب رخ دهد. آلرژن های داخل خانه، آلرژن های خارج از منزل یا ترکیبی از آنها ممکن است منجر به بروز علائم آلرژی در سگ ها شود. یک سگ چوپان با هر سبک زندگی ممکن است تحت تأثیر آلرژی های محیطی قرار گیرد.

آلرژی های زیست محیطی می توانند علائم آلرژی فصلی یا تمام سال را در سگ با سنین پایین ایجاد کنند که شامل خارش، عفونت پوست، ریزش مو، عفونت گوش، بثورات پوستی و قرمزی می شود. اغلب، عفونت ها با درمان برطرف می شوند، اما تا زمانی که آلرژی شناسایی و مدیریت نشود، عود می کنند.

از آنجایی که آلرژی محیطی یک مشکل مادام العمر است و معمولاً با افزایش سن پیشرفت می کند، آزمایش زودهنگام آلرژی داخل پوستی برای شناسایی آلرژن های مختلف توصیه می شود. این به شروع ایمونوتراپی آلرژی برای کنترل بهتر آلرژی کمک می کند. حساسیت زدایی از آلرژی به طور کلی به ژرمن شپرد کمک می کند تا از عفونت های باکتریایی پوستی طولانی مدت جلوگیری کند، که آنها نیز کاملا مستعد ابتلا به آن هستند.

آلرژی تماسی، از بیماری های پوستی در ژرمن شپرد ها

سگ های ژرمن شپرد نیز تحت تاثیر آلرژی های تماسی قرار می گیرند. این وضعیت می تواند در اثر تماس ترکیبات با پوست ایجاد شود. آلرژی تماسی به ویژه در مورد نواحی کم مو که بیشتر در تماس با محیط هستند بیشتر مشهود است. اکثر علائم در پنجه ها، زیر شکم، زیر بغل و دم، نواحی پری مقعدی مشاهده می شود. با گذشت زمان، علائم قرمزی و تحریک پوست ممکن است در نواحی اضافی پوست پیشرفت بیشتری کنند. عفونت های ثانویه پوست نیز ممکن است منجر به مشکلات پوستی بیشتر شود.

آلرژن های تماسی برای سگ ها ممکن است عواملی باشند که در داخل یا خارج از منزل یافت می شوند. مواد شوینده خانگی، گیاهان مختلف، اسباب‌ بازی‌ها، الیاف فرش و حتی برخی از محصولات پوستی که برای درمان استفاده می‌شوند، نمونه‌هایی از عواملی هستند که می‌ توانند باعث درماتیت آلرژیک تماسی شوند. برای کمک به به حداقل رساندن این مشکل پوستی، شناسایی محرک تماسی یا آلرژن و اجتناب از آن بسیار مهم است.

حساسیت به نیش کک

آلرژی به نیش کک می تواند باعث درماتیت خارش دار در هر نقطه از بدن، به ویژه در پشت ژرمن شپرد شود. تنها یک نیش کک برای ایجاد یک واکنش شدید در آنها کافی است! در بیشتر مواقع علائم این آلرژی، به ویژه خارش، ظرف چند روز پس از کنترل کافی کک ناپدید می شوند.

جالب اینجاست که یافتن کک و شواهد آنها در سگ ها مبتلا به آلرژی به کک می تواند بسیار دشوار باشد. این روزها محصولات عالی برای کنترل کک و کک در دسترس هستند که مناسب ترین و موثرترین آنها برای شپرد شما می تواند به خوبی به کنترل این مشکل کمک کند.

حساسیت به نیش حشرات

از آنجایی که ژرمن شپردها دارای سیستم ایمنی قوی هستند که می‌ تواند کاملاً واکنش‌ پذیر باشد، می‌ توانند تحت تأثیر آلرژی‌ های نیش حشرات از جمله بیماری به نام فورونکولوز ائوزینوفیلیک صورت قرار گیرند. در مناطقی که مگس گزنده در ماه‌ های گرم‌ تر شایع است، درماتیت مگس گزنده نیز در این نژاد دیده می‌ شود. از آنجایی که ژرمن شپرد سگ های فعالی هستند و دوست دارند آموزش ببینند و وقت خود را در فضای باز بگذرانند، قطعا بیشتر در معرض حشرات موجود در محیط هستند.

حساسیت غذایی (همچنین آلرژی غذایی، یا واکنش نامطلوب پوستی به غذا)

آلرژی‌ های غذایی بر سگ‌ های ژرمن شپرد نیز تأثیر می‌ گذارد. در حالی که آلرژی غذایی در مقایسه با آلرژی به کک و همچنین آلرژی محیطی به دلیل گرده، علف و کنه گرد و غبار کمتر رایج است، مهم است که هر حیوان خانگی با مشکلات پوستی و علائم ناراحتی روده را برای سگ های آلرژیک را مورد بررسی قرار دهید. آلرژی غذایی ممکن است در ترکیب با سایر آلرژی ها نیز دیده شود که شناسایی مشکل را چالش برانگیز تر می کند.

التهاب پوستی، از بیماری های پوستی در ژرمن شپرد ها

اگر سگ شما دچار مشکلی شده که باعث خارش پوست آنها می‌شود یا فقط یک عارضه پوستی جزئی دارد، شامپو کلرهگزیدین می تواند به بازیابی وضعیت پوست، شستن باکتری ها و کاهش طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها کمک کند. استفاده از شامپو های معمولی بی خطر است و حتی آلرژی ها را تسکین می دهد و باعث بهبودی می شود. علائم پوست ملتهب شامل قرمزی، خارش، لیسیدن و ناراحتی عمومی است.

عفونت های باکتریایی

عفونت های باکتریایی می توانند علائمی شبیه به سایر بیماری های پوستی داشته باشد، اما علائم عفونت ممکن است شامل قرمزی، پوسته پوسته شدن، پیودرما (چرک)، ضایعات، درد، گرما و ریزش مو باشد. عفونت‌ های جزئی و سطحی پوست ممکن است به درمان خانگی پاسخ دهند، اما زخم‌ ها، زهکشی‌ ها، آبسه‌ ها، نواحی عفونی بزرگ یا هر گونه مشکل پوستی یا زخم همراه با بوی بد باید توسط دامپزشک بررسی شود.

شامپوی متعادل با Ph حاوی میکونازول نیترات و کلرهگزیدین گلوکونات می تواند برای کمک به بهبود وضعیت پوست و شستن باکتری های سطحی استفاده شود. در مورد عفونت های باکتریایی، همچنین می تواند به تسکین پوست کمک کند. با این حال، حیوان خانگی شما ممکن است یک عفونت باکتریایی در زیر پوست داشته باشد که برای درمان و جلوگیری از بدتر شدن آن نیاز به آنتی بیوتیک دارد.

سبوره، از بیماری های پوستی در ژرمن شپرد ها

سبوره نوعی درماتیت است که غدد چربی زیرین پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. باعث ایجاد مقدار بیش از حد سبوم می شود که باعث پوسته پوسته شدن، پوسته پوسته شدن، خارش و قرمزی پوست می شود. معمولاً در پشت سگ دیده می شود و با شوره سر همراه است. شامپو حاوی گوگرد و اسید سالیسیلیک ممکن است به تسکین علائم کمک کند.

دو نوع سبوره وجود دارد، سبوره سیکا (سبوره خشک) و سبوره اولئوسا (سبوره روغنی). دامپزشک باید آزمایش هایی را برای تشخیص اینکه سگ شما از کدام یک رنج می برد انجام دهد. سبوره می‌تواند ناشی از مشکلات پزشکی باشد، مانند بیماری کوشینگ، بیماری تیروئید، عدم تعادل هورمونی و موارد دیگر، بنابراین سگ‌ هایی که این علائم را دارند باید به دامپزشک مراجعه کنند تا مشکل سلامتی زمینه‌ای را رد کنند.

آکنه

سگ آکنه سگ یک اختلال التهابی در لب و پوزه است که باعث ایجاد جوش یا جوش بر روی پوست می شود. بدون درمان، جوش ها می توانند باعث عفونت و زخم شوند. این می تواند در اثر ضربه به پوست یا حتی شکستگی خز ایجاد شود. شامپو و کرم آبکشی با بنزوئیل پراکسید می تواند به باز کردن و شستشوی فولیکول های مو و بهبود علائم کمک کند.

فولیکولیت

فولیکولیت بیماری دیگری است که فولیکول های موی سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند باعث تورم، قرمزی، خارش، جوش، جوش و ریزش مو شود. این یکی از شایع ترین عفونت ها در سگ ها است و اساساً عفونت فولیکول های مو است. سگ های مبتلا به فولیکولیت باید به دامپزشک خود مراجعه کنند، اما شامپو و کرم شستشوی کرم بنزوئیل پراکسید می تواند در موارد خفیف کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که نژاد ژرمن شپرد به یک نوع فورونکولوز ایدیوپاتیک مبتلا می شود که یک مشکل پزشکی جدی است که می تواند باعث زخم های عمیق، فولیکولیت و فورونکولوز شود که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد.

دمودکتیک چرب

چرب دمودکتیک توسط کنه ای ایجاد می شود که روی فولیکول های مو تقریباً همه سگ ها زندگی می کند. شایع ترین جرب است. کنه‌ های چرب دمودکتیک از مادر به توله‌ ها در چند روز اول زندگی منتقل شدند.

توله سگ‌ ها معمولاً به این نوع چرب مبتلا می‌ شوند، اما سگ‌ های بالغ نیز می‌ توانند تحت تأثیر قرار بگیرند. موارد شدید بیشتر در سگ هایی دیده می شود که از بی توجهی، مشکلات سلامتی یا اختلالات سیستم ایمنی رنج می برند. سگ های سالم بالای 18 ماه معمولاً دچار چرب دمودکتیک نمی شوند.

علائم چرب Demodectic شامل ریزش مو و قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست است. سگ مبتلا به جرب باید به دامپزشک خود مراجعه کند اما می تواند از شامپو و نرم کننده حاوی بنزوئیل پراکسید نیز بهره مند شود .

خارش، خشکی پوست

سگ‌ ها نیز مانند انسان ها از خارش و خشکی پوست رنج می‌برند. این می تواند ناشی از موارد زیادی از جمله آلرژی، گرمایش، تهویه مطبوع، بیماری، نیش کک یا حشرات، رژیم غذایی، شنا و موارد دیگر باشد. سگ هایی با پوست خشک جدی و مزمن باید به دامپزشک خود مراجعه کنند، اما برای بیشتر مشکلات، یک بلغور جو دوسر تسکین دهنده، شامپوی مرطوب کننده و نرم کننده به تسکین خارش کمک می کند تا سگ شما راحت تر باشد.

آلرژی

همه سگ هایی که تحت تاثیر آلرژی قرار می گیرند، صرف نظر از نژاد و از جمله ژرمن شپرد، ممکن است توسط بیش از یک آلرژن تحت تاثیر قرار گیرند. در واقع، داشتن آلرژی به بیش از یک آلرژن شایع تر از حساسیت به یک چیز است. آلرژی بودن به طیف وسیعی از چیزها (حساسیت چندگانه) باعث می شود آلرژی در حیوانات خانگی یک وضعیت پیچیده باشد.

این ممکن است به معنای حساسیت به چند علف، گرده درختان، غذاها، حشرات و غیره در همان سگ باشد. برخی از حیوانات خانگی ممکن است تحت تأثیر طیف وسیعی از آلرژن های غذایی قرار گیرند بدون اینکه محرک های آلرژی اضافی داشته باشند. در سگ های مبتلا به آلرژی های متعدد، شناسایی مهم ترین آلرژن همیشه مهم و ضروری است. در حالت ایده‌آل، بیشتر یا همه آلرژن‌ های مختلف باید شناسایی شوند.

شناسایی زودهنگام و قطعی علائم آلرژی همیشه برای جلوگیری از پیشرفت آلرژی و تأثیر آن در هر سگ مفید است، اما به ویژه در مورد ژرمن شپرد صادق است. اگر ژرمن شپرد شما علائم آلرژیک مانند خارش، قرمزی پوست، ریزش مو یا تغییر در کیفیت پوست را نشان داد، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که با یک دامپزشک مشورت کنید تا متخصص حیوان خانگی شما بتواند به شناسایی مشکل واقعی کمک کند.