افتادن دندان در توله سگ ها
در این مقاله از دام و پت اطلاعات مفیدی درباره روند افتادن دندان در توله سگ ها و نیز دندان های شیری در آن ها، بررسی می شود. مانند سایر موارد مربوط به حیوانات خانگی، اگر سوالی دارید یا اگر چیزی غیر طبیعی به نظر می رسد، با دامپزشک حیوان خانگی خود صحبت کنید. علاوه بر این، در صورت وجود مشکلات جدی، باید سریعا حیوان خانگی تان را به یک کلینیک دامپزشکی ببرید.
توله سگ ها شباهت هایی با نوزادان انسان دارند. هر دوی آنها به استراحت زیادی نیاز دارند، اشتهای زیادی دارند، زیاد ادرار و مدفوع می کنند و روند رشد و ریزش دندان را تجربه می کنند. برای نگهداری از توله سگ، باید درباره مراحل مختلف زندگی آن ها، اطلاعاتی به دست بیاورید. اگرچه ریزش دندان توله سگ، یک فرآیند طبیعی است، اما اطلاع از اینکه باید چه چیزی از آن ها انتظار داشته باشید، مفید است. مشکلات دندان سگ: آبسه، عفونت و موارد دیگر را بشناسید.
آیا سگ ها دندان شیری دارند؟
سگ ها مانند ما انسان ها دو دسته دندان دارند. دندان های دائمی حیوانات بالغ و دندان های توله سگ ها که به عنوان دندان های شیری نیز شناخته می شوند. به طور کلی توله سگ ها 28 دندان دارند در حالی که سگ های بالغ 42 دندان دارند. سگ های بالغ، 20 دندان در بالا و 22 دندان در پایین دارند.
همچنین، بهتر است بدانید که انسان ها در نوزادی 20 و در بزرگسالی 32 دندان دارند. علاوه بر این، دندان های توله سگ ها از 3 هفتگی شروع به رویش می کنند و تا 6 هفتگی به طور کامل ظاهر می شوند. آن ها بین 12 تا 13 هفتگی شروع به ریزش این دندان های شیری می کنند و در 6 ماهگی تمام دندان های شیری خود را از دست خواهند داد.
اگرچه در تعداد و ظاهر این دو مجموعه دندان تفاوت هایی وجود دارد، اما عملکرد هر مجموعه یکسان است. برخی از دندان ها برای گرفتن، برخی برای نگه داشتن، برخی برای برش و برخی برای ساییدن طراحی شده اند.
دندان های توله سگ ها بسیار تیزتر از دندان های سگ های بالغ هستند. اگر تا به حال صاحب یک توله سگ خانگی بوده اید، حتما متوجه شده اید که دندان های آن ها بسیار تیز و سوزن مانند است. به عبارت دیگر، توله سگ ها دندان های تیز تری نسبت به سگ های بالغ دارند.
توله سگ ها در چه زمانی دندان های شیری خود را از دست می دهند؟
به طور کلی، می توان گفت که توله سگ ها از حدود 3 ماهگی شروع به از دست دادن دندان های شیری خود می کنند که این ریزش، به طور معمول از دندان های ثنایا شروع می شود.
در 4 تا 5 ماهگی، بیشتر دندان های شیری باید بیرون بیایند و دندان های آسیاب شروع به رویش می کنند. به عبارت دیگر، تا 6 ماهگی، تمام دندان های شیری باید بیرون بیایند و بیشتر دندان های بزرگسالی باید در جای خود قرار گیرند.
به طور کلی، دندان های شیری کوچک در توله سگ ها، شکننده هستند و اغلب هنگام افتادن به سختی پیدا می‌شوند. بیشتر صاحبان حتی متوجه نمی شوند که توله سگ خانگی شان دندان خود را از دست داده است. ممکن است که دندان های شیری روی زمین بیفتند یا توله سگ ها آن ها را ببلعند که این مسئله، مشکلی ایجاد نمی کند.
دندان های شیری معمولاً با ریزش تغییر رنگ نمی دهند. در حالی که آنها گاهی اوقات می توانند درخشندگی خود را هنگام ریزش از دست بدهند، دندانی که تغییر رنگ پیدا می کند توله سگ ممکن است عفونی یا مرده باشد و باید توسط دامپزشک حیوان خانگی شما ارزیابی شود. شکاف کام در سگ چیست؟
آیا فرآیند دندان درآوردن در سگ ها بر اساس نژاد متفاوت است؟
سگ های نژاد کوچک تر، مانند چی هوا هوا و یورکشایر تریر، به داشتن دندان های شیری ماندگار معروف هستند. ماندگاری دندان های شیری، وضعیتی است که در آن دندان های توله سگ یا به تأخیر می ریزند یا اصلا نمی ریزند. و این پدیده در برخی از نژاد های سگ ها به وقوع می پیوندد.
دندان های شیری باقی مانده می تواند منجر به بروز مال اکلوژن شود. در اثر این اتفاق، دندان ها نا مرتب می شوند. هرگز نباید دو دندان در محل رویش یک دندان وجود داشته باشد. در حدود 6 ماهگی، کل پروسه رویش دندان باید کامل شود و هر گونه دندان از دست رفته، بد شکل یا قرار گیری غیرطبیعی در محل های مربوطه، باید توسط یک دامپزشک با تجربه بررسی شود.
دندان های نهفته و نیش های غیرطبیعی (مال اکلوژن) می توانند مشکل بزرگی باشند و در صورت تشخیص زودهنگام، کنترل، رفع و درمان آن، بسیار آسان تر خواهد بود.
جدول زمانی و مراحل رویش دندان در توله سگ ها
اگرچه روند کلی ممکن است متفاوت باشد، اما کل فرآیند رویش دندان در توله سگ، از زمانی که دندان های توله سگ ها شروع به رویش می کنند، تا رشد کامل دندان های دائمی، معمولاً حدود چهار تا شش ماه طول می کشد. به طور کلی، این فرآیند از الگوی زیر پیروی می کند:
- تولد. سگ ها بدون دندان به دنیا می آیند.
- 3 تا 5 هفتگی. دندان های ثنایا (دندان های شیری توله سگ) شروع به رشد می کنند.
- 4 تا 5 هفتگی. دندان های نیش شیری بیرون می آیند.
- 5 تا 6 هفتگی. دندان های پرمولر توله سگ، معمولاً رشد می کنند(توله سگ ها مولر ندارند).
- 12 تا 13 هفتگی. دندان های شیری شروع به ریزش می کنند تا جایی برای دندان های دائمی باز شود.
- 2 تا 5 ماهگی. دندان های ثنایای دائمی شروع به رویش می کنند.
- 4 تا 6 ماهگی. دندان های پرمولر دائمی از لثه ها بیرون می زنند.
- 5 تا 7 ماهگی. دندان های نیش دائمی در می آیند.
- 5 تا 7 ماهگی. دندان های آسیاب بالغ رشد می کنند.
اگر سوالات بیشتری درباره مراحل رویش دندان های سگ ها دارید، با یک دامپزشک مشورت کنید.
رفتار توله سگ ها در هنگام رشد دندان ها
در طول شروع رویش دندان در توله سگ ها، احتمالاً متوجه افزایش فعالیت گاز گرفتن و جویدن در حیوان خانگی تان خواهید شد. در طول این دوره، طبیعی است که آن ها بخواهند گوشه مبل خانه شما را بجوند، بنابراین جلوگیری از دسترسی به اسباب بازی های جویدنی نامناسب و هدایت آن ها به سوی انتخاب های مناسب، امری مهم است.
برخی از توله سگ ها ممکن است احساس درد داشته باشند، کمی احساس افسردگی کنند، و اگر چه نادر است، ممکن است حتی تب خفیفی را در اوج رویش دندان های خود تجربه کنند. بیشتر توله سگ ها هیچ علامتی بروز نمی دهند، اما هر از چند گاهی، هنگام دندان درآوردن، احساس بدی در آن ها به وجود می آید.
علائم رویش دندان در توله سگ ها
اگرچه دندان درآوردن توله سگ ها، معمولاً یک فرآیند بدون عارضه جدی و خطرناک است، اما برخی از سگ ها ممکن است علائم زیر را بروز دهند:
- بی حالی
- افزایش رفتار جویدن
- قرمزی و تورم لثه ها
- احساس درد و ناراحتی
وقتی دندان های یک توله سگ شروع به افتادن می کنند، احتمالا متوجه خواهید شد که سگ خانگی شما به طور فزاینده ای در حال جویدن و گاز گرفتن اشیاء است. در برخی موارد، صاحب حیوان خانگی ممکن است متوجه وجود یک قطره خون در ظرف غذا یا روی یک اسباب بازی شود، اما در مجموع، رویش دندان ها، فرآیندی طبیعی و بخشی از مراحل رویش توله سگ ها است.
احساس درد و ناراحتی
درست مانند نوزادان انسان ها، دندان درآوردن برای توله سگ ها دشوار است. همانطور که می دانیم، در مورد عضلاتی که در آن ها احساس درد داریم، فشار باعث کاهش درد می شود.
بنابراین درست مانند نوزادانی که می خواهند لوازم مختلف را بجوند، این مسئله در مورد توله سگ ها نیز صادق است. توله سگ ها نه تنها همه چیز را با دهان شان بررسی می کنند، بلکه در هنگام رویش دندان ها نیز به شدت حساس می شوند.
قرمزی و تورم لثه ها در هنگام رویش دندان در توله سگ ها
در طول رویش دندان در توله سگ ها، این احتمال وجود دارد که تورم و قرمزی در لثه های این حیوانات به وجود بیاید.
بی حالی ناشی از رویش دندان در توله سگ ها
یک توله سگ شاد و سالم معمولاً نیازی به کمک سایرین ندارد. با این حال، اگر توله سگ خانگی تان تمایلی به بازی کردن یا خوردن ندارد، در اسرع وقت باید با دامپزشک حیوان خانگی خود مشورت کنید. در حالی که این شرایط ممکن است به علت دندان درآوردن باشد، بهتر است مطمئن شوید که مشکل دیگری از نظر پزشکی در مورد توله سگ خانگی شما وجود ندارد.
چگونه به ریزش دندان توله سگ خانگی مان کمک کنیم؟
اگرچه دندان درآوردن در توله سگ ها، یک فرآیند طبیعی است، اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش ناراحتی توله سگ خانگی خود انجام دهید. از جمله این موارد، عبارت اند از:
اسباب بازی های جویدنی تهیه کنید.
توله سگ ها، در طول دوره رویش دندان، عاشق جویدن هستند. جویدن در طول این دوره، می تواند به توله سگ ها کمک زیادی کند. همیشه توصیه می‌شود در این مرحله مهم (و گاهی مخرب)، اسباب بازی های جویدنی کافی برای سگ خانگی تان مهیا کنید
از تهیه اسباب بازی های خیلی سفت خودداری کنید.
برخی از اسباب‌دبازی‌های جویدنی که مناسب تلقی می‌شوند، ممکن است در طول فرآیند دندان درآوردن، برای توله سگ ها خیلی سخت باشند. چیزهایی مانند استخوان و جویدنی های سفت، به علت وجود احتمال شکستن دندان ها، خطرناک هستند و بهتر است از تهیه آنها اجتناب شود. در عوض، اشیائی را انتخاب کنید که کمی نرم باشند. در واقع، توله سگ خانگی تان باید بتواند دندان های خود را در آن فرو کند.
سعی کنید غذاهای یخ زده تهیه کنید.
اسباب بازی های منجمد، برای توله سگ ها بسیار خوب هستند. هرگز توله سگ را با هیچ چیز جویدنی برای مدت طولانی بدون مراقبت رها نکنید. آن ها می توانند تکه هایی از مواد خارجی را بخورند که می تواند در گلو، معده یا روده آن ها گیر کند. این مسئله، به ویژه در مورد جوراب ها و پارچه ها صادق است.
در توله سگ تان عادت های خوب ایجاد کنید.
توله های جدید را به دست گرفتن و لمس دهان و لب‌های شان عادت دهید. با ماساژ انگشت خود روی لثه ها شروع کنید و سپس به آرامی لب های آن ها را بلند کنید. با انجام این کار در سنین پایین، عادت دادن آن ها به مراقبت های دندانی مناسب، توسط شما و دامپزشک آسان تر خواهد بود.
اگر متوجه بروز علائم غیرعادی شدید یا مطمئن نیستید که رفتار حیوان خانگی تان طبیعی است یا خیر، بهتر است همیشه با دامپزشک حیوان خانگی خود صحبت کنید.
