چرا سگ خانگی من می لنگد؟
در برخی موارد، احتمالاً سگ خانگی خود را در حال لنگیدن خواهید دید. این مسئله می تواند ترسناک و نگران کننده باشد. زیرا در وهله اول تشخیص اینکه چه چیزی باعث لنگیدن سگ شده است آسان نیست. لنگیدن در سگ ها هرگز طبیعی نیست، اما برخی از بیماری های زمینه ای مرتبط با آن جدی تر از سایرین هستند. این مقاله از دام و پت هر آنچه که باید در مورد لنگیدن سگ بدانید و کارهایی را که می توانید برای کمک به سگ خانگی خود برای بازیابی سلامتی انجام دهید، توضیح می دهد.
سلامت سگ خانگی خود را ارزیابی کنید. آیا سگ خانگی شما علائم دیگری از درد را نشان می دهد؟ در ادامه چند نشانه وجود دارد که نشان می دهند سگ خانگی تان را باید فوراً به کلینیک دامپزشکی بیرید:
- لرزیدن
- استفراغ
- بی حالی
- تب شدید
- درد شدید
- سرگردانی
- سر و صدا
- خون ریزی
- کشیدن اندام
- مشکل در تنفس
- شکستگی یا دررفتگی آشکار
- تغییرات رفتاری (مانند پنهان شدن، عدم تمایل به حرکت، ترس یا پرخاشگری)
همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. هنگامی که در مورد وضعیت سگ خانگی خود شک دارید، برای مشاوره با دامپزشک حیوان خانگی خود یا یک کلینیک دامپزشکی تماس بگیرید.
چگونه بفهمیم سگ خانگی روی کدام پا می لنگد؟
وقتی سگ ها با لنگی خفیف رو به رو هستند یا مشکلاتی که روی چند پا تأثیر می گذارند وجود دارد، تشخیص اینکه کدام پای آن ها دچار مشکل شده است، دشوار است. به خاطر داشته باشید که سگ ها وزن خود را از روی پایی که بیشتر در آن احساس درد می کنند، کم کنند.
- لنگش پای جلو، وقتی پای دردناک با زمین برخورد می کند، سگ ها سر خود را بالا می برند و هنگام تحمل وزن روی پای سالم، سر خود را پایین می آورند.
- با لنگش پای عقبی، سگ ها به جلو خم می شوند تا وزن قسمت پشتی خود را تحمل کنند و وقتی پای دردناک با زمین برخورد می کند، باید دم یا لگن آسیب دیده شان را بررسی کنید.
شایع ترین علل لنگش در سگ ها
بسیاری از آسیب ها و بیماری های مختلف می توانند منجر به لنگیدن سگ ها شوند. گاهی اوقات علت واضح است، اما در موارد دیگر، ممکن است یک بررسی کامل دامپزشکی لازم باشد تا به رفع موضوع بپردازید.
علل شایع لنگیدن در سگ ها، عبارت اند از:
- کبودی
- زخم ها
- بیماری التهابی
- اختلالات رشدی
- دررفتگی مفاصل
- ضربه به پد پنجه
- شکستگی استخوان
- اختلالات خود ایمنی
- نیش و گزش حشرات
- کشیدگی های عضلانی
- وجود ناخن های آسیب دیده
- آسیب ناشی از اشیاء خارجی
- بیماری های منتقله از طریق کنه
- رگ به رگ شدن یا پارگی رباط
- آسیب یا بیماری که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد.
- عفونت های باکتریایی یا قارچی بافت های نرم، استخوان ها یا مفاصل
- بیماری دژنراتیو مفصل (همچنین به عنوان استئوآرتریت شناخته می شود).
- سرطانی که بر بافت های نرم، استخوان ها یا مفاصل تأثیر می گذارد.
انواع لنگش در سگ های خانگی
گاهی ممکن است که سگ خانگی برای چند لحظه لنگ بزند و بعد خوب شود. مواقع دیگر، سگ خانگی ممکن است شروع به لنگیدن کند و به اشیاء دیگر تکیه دهد یا به تدریج وضعیت حیوان بدتر شود. در موارد دیگر، سگ خانگی تان ممکن است لنگ بزند و بی حرکت شود.
مزمن
طبق تعریف، لنگیدن مزمن وضعیتی است که طی آن لنگیدن به مدت دو هفته یا بیشتر وجود داشته است. شاید لنگیدن سگ خانگی شما چند هفته پیش به سختی قابل تشخیص بود، اما اکنون آشکارتر شده است. یا شاید فکر می کردید لنگیدن سگتان با استراحت از بین می رود، اما اینطور نیست.
سناریو هر چه که باشد، اگر لنگیدن سگ در یک یا دو هفته برطرف نشد، وقت آن است که با یک دامپزشک مشورت کنید تا بدانید چه اتفاقی دارد می افتد. لنگیدن مزمن تقریباً هرگز یک وضعیت اورژانسی نیست، اما باید هر چه سریع تر با یک دامپزشک مشورت کنید.
حاد
اگر سگ خانگی شما به تازگی شروع به لنگیدن کرده است، به آن لنگش حاد می گویند. اگر اینطور است، باید به سوال بعدی پاسخ دهید. شدت لنگیدن سگ خانگی تان چقدر است؟ مشخص کنید که لنگش حاد سگ خانگی شما خفیف است یا شدید.
خفیف
لنگیدن خفیف به این معنی است که سگ خانگی شما هنوز از پا استفاده می کند، اما وزن زیادی روی آن قرار نمی دهد. اگر سگ خانگی شما به تازگی لنگش خفیفی پیدا کرده است، اما از همه جهات راحت و سالم به نظر می رسد، بد نیست که سگ خانگی تان را تشویق کنید تا برای چند روز آرام بگیرد تا تشخیص دهید که چه اتفاقی روی داده است.
اگر سگ خانگی شما به سرعت شروع به بهبود نکرد یا در عرض یک یا دو هفته به حالت عادی بازنگشت، با دامپزشک حیوان خانگی خود قرار ملاقات بگذارید.
شدید
زمانی که سگ ها به شدت می لنگند، ممکن است از تحمل وزن بر روی اندام آسیب دیده خودداری کنند، یا ممکن است به سختی انگشتان پای خود را به زمین بزنند. در حالی که لنگیدن شدید سگ باید به سرعت توسط دامپزشک ارزیابی شود، شما باید وضعیت سگ خانگی خود را در نظر بگیرید.
برخی از سگ ها از تحمل وزن بر روی اندامی که درد خفیف دارند، اجتناب می کنند. در حالی که برخی دیگر اینگونه نیستند و با وجود اینکه درد زیادی دارند، تقریباً عادی راه می روند. سوال آخر به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا لنگیدن شدید سگ خانگی شما مستلزم مراجعه به کلینیک دامپزشکی است یا می توانید منتظر باشید تا در روزهای بعد به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید.
بسیاری از علل شایع لنگیدن سگ می توانند هر پا را تحت تاثیر قرار دهند، اما برخی دیگر فقط در پاهای جلو یا عقب دیده می شوند.
لنگش پاهای جلویی
مشکلاتی که فقط پاهای جلویی را تحت تاثیر قرار می دهند، عبارت اند از:
- بی ثباتی شانه
- دیسپلازی آرنج
- تومور شبکه بازویی (ناحیه شانه)
- تاندینوپاتی سوپراسپیناتوس (آسیب شانه)
- تنوسینوویت عضله دوسر (التهاب یا آسیب در عضله دوسر)
- استئوکندریت دیسکانس (OCD) مفصل شانه (بیماری مفصلی که در آن غضروف به استخوان تبدیل نمی شود).
اگر درباره هر کدام از این موارد سوالی دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
مشکلاتی که فقط پاهای عقبی را تحت تاثیر قرار می دهند، عبارت اند از:
- دیسپلازی هیپ
- پارگی تاندون آشیل
- لوکس شدن کشکک
- بیماری لومبوساکرال
- پارگی رباط صلیبی جمجمه
آیا سگ خانگی شما در تمام ساعات دچار مشکل است یا فقط پس از فعالیت احساس درد می کنند؟ زمان لنگیدن سگ خانگی نیز اطلاعاتی در مورد علت احتمالی آن ارائه می دهد.
لنگش بعد از پیاده روی
وقتی سگ ها بیش از آنچه که عادت دارند ورزش می کنند، بروز درد عضلانی برای آن ها غیرعادی نخواهد بود. سگ هایی که به طور ناگهانی پس از راه رفتن یا دویدن شروع به لنگیدن می کنند نیز ممکن است موارد زیر را بروز کنند:
- زخم
- کبودی
- ناخن آسیب دیده
- رگ به رگ شدن یا پارگی رباط
- آسیب ناشی از وجود اشیاء خارجی
اگر درباره هر کدام از این موارد سوالی دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
سگ های مبتلا به استئوآرتریت معمولاً زمانی که برای اولین بار صبح یا بعد از استراحت از خواب بیدار می شوند، دردناک ترین حالت خود را دارند. به نظر می رسد که حرکت برای مدتی حداقل تا حدودی از ناراحتی آن ها می کاهد.
لنگش سینوسی
برخی سگ ها، گاهی اوقات دچار لنگش می شوند و در سایر موارد علامتی بروز نمی دهند. استئوآرتریت ممکن است در هوای سرد و مرطوب بدتر شود. آسیب های ماهیچه ها، تاندون ها و رباط ها اغلب با استراحت بهبود می یابند، اما ممکن است پس از افزایش مجدد سطح فعالیت سگ، بازگردند.
پلی آرتریت با واسطه سیستم ایمنی، عفونت های منتقله از کنه، و پانوستیت (بیماری رشدی که در سگ های جوان دیده می شود) گاهی با لنگش همراه است که به نظر می رسد درد ناشی از آن از یک پا به پای دیگر نوسان می کند.
لنگش بعد از جراحی TPLO
به طور کلی، لنگیدن سگ ها بعد از جراحی پا طبیعی است. به عنوان مثال، سگی که برای درمان پارگی رباط صلیبی تحت استئوتومی تراز پلاتوی تیبیا (TPLO) قرار گرفته است، معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر پس از جراحی شروع به تحمل وزن روی پای آسیب دیده می کند.
در طی چند هفته آینده، لنگیدن باید به تدریج بهبود یابد، اما اگر سگ خانگی شما بیش از حد فعال باشد، ممکن است لنگش به طور موقت بدتر شود. اگر لنگی بعد از عمل شدید است یا با یک یا دو روز استراحت شروع به بهبود نمی کند، با دامپزشک خود تماس بگیرید.
آیا می توانم برای درمان لنگیدن به سگ خانگی ام آسپرین بدهم؟
هر چقدر هم که وسوسه انگیز باشد، هرگز بدون صحبت با دامپزشک خود به سگ خانگی تان داروهای زیر را ندهید:
- آسپرین
- مسکن بدون نسخه
- داروهای مسکن تجویزی
همه داروها، از جمله آسپرین، در صورت استفاده در دوز اشتباه یا در موقعیت های نامناسب، با عوارض جانبی بالقوه شدید همراه هستند. اگر لنگی سگ شما به اندازه ای بد است که فکر می کنید تسکین درد ضروری است، با دامپزشک خود تماس بگیرید. تعیین علت لنگیدن سگ خانگی شما اولین قدم برای ارائه درمان مناسب است.
تشخیص علت لنگیدن در سگ ها
دامپزشکان فرآیند تشخیص را با گرفتن یک سابقه سلامتی کامل شروع می کنند، بنابراین برای پاسخ به سوالات زیر آماده باشید:
- سگ شما چند وقت است که می لنگد؟
- آیا لنگیدن نوسانی است یا همیشه وجود دارد؟
- چه نوع درمانی را در خانه امتحان کرده اید؟ آیا موثر بوده است؟
- متوجه تغییرات دیگری در سلامت یا رفتار سگ خود شده اید؟
- آیا می توانید رویداد خاصی را شناسایی کنید که ممکن است باعث لنگش شده باشد؟
در مرحله بعد، دامپزشک معاینه فیزیکی و ارتوپدی و همچنین معاینه عصبی را در صورت لزوم انجام می دهد. اشعه ایکس (رادیوگرافی) اغلب برای رسیدن به تشخیص مورد نیاز است. در برخی از موارد نیز دامپزشکان از آزمایش خون، سی تی اسکن، MRI، تجزیه و تحلیل مایع مفصلی یا سایر تست های آزمایشگاهی استفاده می کنند.
گزینه های درمانی برای لنگیدن سگ
سپس دامپزشک توصیه های درمانی را بر اساس تشخیص و سلامت کلی سگ شما ارائه می کند. در برخی موارد، تسکین درد و استراحت ممکن است تنها چیزی باشد که لازم است. دامپزشکان اغلب داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را برای دردهای خفیف تا متوسط تجویز می کنند. از جمله این داروها، عبارت اند از:
- کارپروفن
- اتودولاک
- ملوکسیکام
- دراکوکسیب
این داروها برای سگ ها بی خطرتر از داروهایی هستند که برای استفاده انسان طراحی شده اند.
درمان لنگیدن سگ به علت درد مفاصل. در این حالت، بسیاری از دامپزشکان استفاده از مکمل های غذایی مانند موارد زیر را پیشنهاد می کنند:
- گلوکزامین
- صدف لب سبز
- کندرویتین سولفات
- اسیدهای چرب امگا 3
- متیل سولفونیل متان (MSM)
- سویای آووکادو غیرصابونی (ASU)
اگر درباره این موارد سوالی دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید. بسته به علت لنگش، سایر توصیه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- فیزیوتراپی
- طب سوزنی
- عمل جراحي
- مدیریت وزن
- درمان با لیزر سرد
- سونوگرافی درمانی
- بانداژ، آتل، بریس یا گچ
- درمان با سلولهای بنیادی
- شاک ویو تراپی برون بدنی
- اکسیژن درمانی هیپرباریک
- تحریک الکتریکی عصبی عضلانی
- شیمی درمانی یا رادیوتراپی برای سرطان
- تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست
- استفاده از وسایل کمکی مانند مهار، تسمه، اندام مصنوعی یا ویلچر
- مصرف داروهای اضافی برای مدیریت درد، کاهش التهاب، درمان عفونت و یا سرکوب سیستم ایمنی
شما و دامپزشک حیوان خانگی تان یک تیم هستید. با همکاری یکدیگر می توانید یک برنامه درمانی طراحی کنید که به زودی به سگ خانگی شما کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشد.
