زالی در خرگوش ها

زالی در خرگوش ها و یا همان آلبینیسم، به خرگوش های سفید، با چشم قرمز رنگ و ظاهر منحصر به فرد اشاره دارد. اگر علت این قرمزی را نمی دانید ممکن است نگران سلامتی خرگوش تان شوید. خوشبختانه، داشتن چشم قرمز نشان دهنده بیماری در خرگوش نیست.

خرگوش هایی که چشم های قرمز دارند، از لحاظ ژنتیکی به آلبینیسم معروف هستند. این جهش ژنتیکی باعث می شود که پوست و چشم خرگوش بدون رنگدانه باشد. خرگوش های آلبینو به نور خورشید حساس هستند. این تنها ویژگی متفاوت این خرگوش ها نسبت به سایر خرگوش هاست. خرگوش های دارای آلبینیسم، هیچ گونه مشکل اضافی در سلامتی کلی خود ندارند و حیواناتی سالم به حساب می آیند.

اگر خرگوش شما چشمان قرمز، اما خز قهوه ای یا سیاه رنگ دارد، او یک خرگوش آلبینو نیست. احتمالا چشم های خرگوش شما ملتهب شده است. در چنین شرایطی، مراجعه ی به دامپزشک ضروری است.

خرگوش با خز سفید و چشمان قرمز

این ظاهر، نتیجه آلبینیسم یا زالی در خرگوش ها است. خرگوش های آلبینو در خز و چشم هایشان کمبود ملانین دارند. در اصل، زالی در خرگوش نتیجه جهش ژنتیکی است. این جهش باعث شده است که یک ژن غالب مانع ایجاد آنزیمی به نام تیروزیناز شود. تیروزیناز همان چیزی است که رنگدانه های بدن را ایجاد می کند.

رنگدانه ها همان مولکول هایی هستند که باعث ایجاد رنگ در پوست و چشم خرگوش می شوند. مهم ترین و تعیین کننده ترین رنگدانه، ملانین است. ملانین همان مولکولی است که به خرگوش ها رنگ و شکل منحصر به فرد می بخشد. از آنجا که یک خرگوش آلبینو فاقد رنگدانه های ملانین است، پوست او مانند برف سفید خواهد شد.

ژن آلبینو به طور عمدی در برخی نژادهای خرگوش جهش داده شده است. زیرا برخی از مردم تمایل دارند خرگوش های سفید را به عنوان حیوانات خانگی نگهداری کنند. هیچ خرگوشی، بدون ژن آلبینو، خز سفید نخواهد داشت. به همین ترتیب، هیچ خرگوشی با خز سفید فاقد این ژن نخواهد بود.

چرا خرگوش های آلبینو چشم قرمز دارند؟

عنبیه چشم خرگوش، نور را منعکس می کند. به طور معمول، این نور از رنگدانه های چشم منعکس می شود. اگر خرگوش ذرات ملانین ریز مولکول و با فاصله کم نسبت به هم داشته باشد، چشم های او آبی خواهد بود. ذرات بزرگتر ملانین منجر به قهوه ای شدن چشم می شود.

خرگوش های آلبینو هیچ ذره ملانین برای انعکاس نور ندارند. این بدان معنی است که عنبیه نور را مستقیماً از رگ های خونی منعکس می کند. یعنی خون قرمز رنگ، نقش منعکس کننده ی نور را بازی خواهد کرد! این همان‌ دلیلی است که باعث می شود خرگوش های سفید، چشمانی قرمز رنگ داشته باشند.

چه نژادهایی از خرگوش ها مستعد آلبینیسم هستند؟

هر خرگوش، امکان حمل و بیان ژن آلبینو را دارد، البته به صورت مغلوب. برخی از نژادهای خرگوش به طور عمدی برای داشتن ژن آلبینو مهندسی و دستکاری ژنتیکی شده اند.

رایج ترین خرگوشهای دارای ژن آلبینو که دارندگان حیوانات خانگی، درحال حاضر از آنها مراقبت می کنند، عبارت اند از:

• خرگوش های هیمالیا. خرگوش های این نژاد بدنی سفید رنگ دارند. آنها همچنین بینی، گوش، دم و پا سیاه دارند. خرگوش های هیمالیایی به دلیل طبیعت آرام و مطیع، حیوانات خانگی محبوب هستند.
• خرگوش های کالیفرنیایی. این نژاد اغلب با نژاد خرگوش های هیمالیا اشتباه گرفته می شود. این دو خرگوش از نظر ظاهری تقریباً یکسان به نظر می رسند و دارای مزاج ها و رفتارهای مشابه هستند.
• خرگوشهای غول پیکر یا آنگورا. این نژاد، بزرگترین نژاد خرگوش است که توسط انجمن پرورش دهندگان خرگوش آمریکاشناخته شده است. یک خرگوش غول پیکر آلبینو آنگورا شبیه یک تکه ابر خواهد بود. این خرگوش یک پوست تشکیل شده از پشم دارد، نه از خز.
• خرگوش های کله شیری. این نژاد به دلیل رشد منحصر به فرد خز شان که شبیه یال شیر است شناخته می شوند. مانند آلبینیسم، این نوع رشد خز در اثر یک جهش ژنتیکی آغاز شد و نهایتا به یک انتخاب زیبایی شناختی تبدیل شد.

اگر خرگوش در قسمتی از بدنش ممکن است، رنگ داشته باشد،  اما آنها کاملاً آلبینو نیستند. به عنوان مثال پا و گوش سیاه یک خرگوش هیمالیایی یا کالیفرنیایی مانع ابتلا به بیماری آلبینیسم می شود. گرچه خز سفید همیشه از وجود ژن آلبینو حکایت می کند.

آیا آلبینیسم، سلامتی یک خرگوش را به خطر میندازد؟

خرگوش آلبینو یک خرگوش سالم است. اگر شما یک‌ خرگوش آلبینو دارید که در سلامتی او مشکل وجود دارد، غیر ممکن است که این اختلال در سلامتی به آلبینیسم ربط داشته باشد. سیستم ایمنی بدن و اندام های داخلی خرگوش آلبینو، همانند یک خرگوش عادی قوی و سالم است.

فقط یک نکته در مورد خرگوش های آلبینو وجود دارد. مراقب قرار گرفتن طولانی مدت این خرگوش ها در معرض نور خورشید باشید. برای یک خرگوش آلبینو نگاه به خورشید می تواند سخت باشد. پوست او نیز کمی سریعتر از پوست دیگر خرگوش ها در اثر تابش خورشید خواهد سوخت.

چشم قرمز این حیوانات به نور شدید حساس است. هیچ خرگوشی از نور شدید لذت نمی برد.

اگر یک خرگوش آلبینو دارید، این نکته را حتما بخاطر بسپارید. چراغ ها را در خانه خود تا جایی که ممکن است خاموش کنید و خانه را تا حد امکان کم نور نگه دارید. اگر خرگوش سفید شما در محوطه ی بیرون از خانه و زیر نور آفتاب درحال بازی است، از وجود یک محیط سایه دار اطمینان حاصل کنید تا در صورت نیاز خرگوش به آن جا پناه ببرد. اگر در حیاط خود درختی ندارید، می توانید از یک کارتن یا مقوا برای ایجاد سایه استفاده کنید.

همچنین بهتر است از کرم ضد آفتاب برای محافظت از پوست خرگوش آلبینو خود استفاده کنید. اگر می خواهید این کار را انجام بدهید، مطمئن باشید که کرم انتخابی تان یک محصول دوست دار کودک با قدرت محافظت بالا و بدون رایحه است. از گوش های خرگوش به خوبی در برابر نور شدید محافظت کنید‌.

تا زمانی که حیوان خانگی شما بتواند از آسیب نور شدید خورشید در امان باشد، کاملا سرحال خواهد بود. احتمالا خرگوش فقط به استراحت گاه به گاه نیاز خواهد داشت. اگر به شادابی و سرحالی خرگوش تان شک دارید، او را برای چند دقیقه به داخل خانه ببرید. خرگوش به سرعت به سمت در خروجی حرکت خواهد کرد.

آیا زالی در خرگوش، باعث نابینایی می شود؟

خرگوش های آلبینو نابینا نیستند، اما دید آنها با خرگوشهای دیگر کمی متفاوت است. گیرنده های میله ای چشم خرگوش آلبینو کمتر از خرگوش های دیگر است. گیرنده های میله ای، گیرنده های نوری هستند که پیام هایی را به مغز ارسال می کنند.

مانند همه خرگوش ها، خرگوش های آلبینو نیز دارای قدرت ردیابی هستند. هر نژاد خرگوش همیشه مراقب خطرات بالقوه محیط خواهد بود. میدان دید 360 درجه به این معنی است که هیچ چیزی از حوزه ی توجه خرگوش خارج نمی شود.

آیا می توانم یک خرگوش آلبینو پرورش دهم؟

هیچ گونه محدودیت قانونی در مورد خرید و نگهداری از خرگوش آلبینو وجود ندارد. ژن آلبینو مضر شناخته نمی شود. همچنین هیچ نگرانی اخلاقی در مورد تولید چنین خرگوشهایی وجود ندارد.

اگر یک خرگوش آلبینو متولد شود، کودکان او نیز آلبینو خواهند بود. این به این دلیل است که با انتقال ژن والدین، ژن آلبینو غالب می شود. این ژن ها جایگزین ژن های دیگری می شوند که خرگوش پدر یا مادر با خود به همراه داشتند.

همچنین ممکن است از تولید مثل دو خرگوش غیر آلبینو، یک نوزاد آلبینو متولد شود. این به این دلیل است که ژن آلبینو می تواند مغلوب باشد، و در DNA خرگوش پنهان شود. اگر این اتفاق بیفتد، کودک آلبینو خواهد بود ولی مثل سایر خرگوش ها سالم بزرگ می شود.

آیا در طبیعت، خرگوش آلبینو وجود دارد؟

خرگوش های آلبینو در طبیعت کمتر دیده می شوند. خرگوش هایی که ما به عنوان حیوانات خانگی از آنها نگهداری می کنیم نژادهای مختلف خرگوش های وحشی هستند. نژادهای خرگوش های خانگی همه از اروپا نشأت گرفته اند.

این بدان معناست که خرگوش های آلبینو برای تولید مثل در طبیعت، جمعیت زیادی ندارند. به این دلیل است که خرگوش های آلبینو در طبیعت به ندرت متولد می شوند.

متأسفانه زندگی برای خرگوش های آلبینو در طبیعت سخت است. خز سفید باعث می شود که شکارچیان بتوانند به راحتی آنها را تشخیص دهند. همچنین، خرگوش های آلبینو باید از نور شدید آفتاب فرار کنند.

خرگوش های آلبینو بیشتر زمان زندگی خود را در لانه های شان در زیر زمین صرف می کنند تا بیرون از لانه و در جنگل. این حیوانات هنگامی که نیاز به غذا خوردن یا تحرک داشته باشند سر و کله شان پیدا می شود. پس از اتمام کار و رفع نیاز هایشان، آنها بلافاصله به لانه ی امن خود برمی گردند.

اگر شما یک خرگوش با چشم های قرمز دارید، مطمئن باشید که هیچ مشکلی در سلامتی او وجود ندارد. به جای خرگوش ناسالم، می توانید بگویید که شما یک خرگوش خاص دارید. فقط باید از آنها در برابر نور خورشید محافظت کنید.

فقط به یاد داشته باشید که خرگوش ها فقط در صورت داشتن خز سفید می توانند چشم قرمز داشته باشند. در هر مورد دیگری به غیر از این باید سریعا با یک دامپزشک تماس بگیرید. این ویژگی ظاهری محدود به خرگوش هایی است که ژن آلبینو دارند.

خرگوش دارای چشمان قرمز با خزی غیر سفید

چشم قرمز در خرگوش ها فقط در صورتی به آلبینیسم مربوط می شود که خرگوش دارای خز سفید باشد. قرمزی چشم در غیر این شرایط، به دلیل یک بیماری پزشکی شناخته شده به نام هایپرمیا ایجاد می شود. گاهی اوقات، از پرخونی به عنوان دلیل قرمزی چشم یاد می شود.

هایپرمیا معمولاً در نتیجه التهاب چشم خرگوش است. این اختلال به علت افزایش بیش از حد جریان خون است. علل مختلفی می تواند باعث ایجاد این شرایط شوند، از جمله:

• گلوکوم
• ورم ملتحمه
• عفونت باکتریایی یا قارچی
• ضربه به چشم و ایجاد آسیب دیدگی
• دندان هایی که بیش از حد رشد می کنند و باعث وارد آمدن فشار به رگ چشمی می شوند

هیپرمیا اغلب با علائم دیگری همراه است. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشد:

• تورم در پلک ها
• بی حالی و افسردگی
• ریزش موی دور چشم
• ترشح بیش از حد اشک
• عدم دید صحیح و عادی

اگر خرگوش شما علائم اختلال پرخونی را دارد، با یک دامپزشک مشورت کنید. پرخونی می تواند یک مسئله ی جدی بوده و ممکن است خرگوش نیاز به مراقبت فوری داشته باشد. درمان پرخونی، به علت ایجاد کننده این مسئله بستگی دارد.

غالباً از آنتی بیوتیک، پماد یا قطره چشمی برای درمان این مشکل استفاده می شود. در صورت بروز مشکلات دندانی، ممکن است نیاز به درمان های مربوط به دندان باشد. همچنین ممکن است لازم باشد چشم خرگوش شما مرتباً معاینه شود.

اگر بیماری ادامه داشته باشد، خرگوش شما ممکن است در نهایت بینایی خود را از دست بدهد. تشخیص و درمان به موقع هایپرمیا می تواند این خطر را به حداقل برساند. چشم خرگوش خود را معاینه کنید و در مورد وجود علائم هشدار دهنده ی این بیماری هوشیار باشید.

منبع: https://www.rabbitcaretips.com/white-rabbits-with-red-eyes/