علائم بیماری در ماهی آب شور

با مشاهده هرگونه علائم بیماری در ماهی آب شور، باید نسبت به تشخیص بیماری و مشکل در آنها اقدام کنید. بیشتر بیماری ها یا گرفتاری های ماهیان دریایی، در صورت شناسایی، تشخیص و درمان در مراحل اولیه، قابل درمان و بهبود هستند.

برای کمک به تشخیص، می توانید از این مقاله کمک بگیرید. علائم بیماری های در ماهی شور را بشناسید تا در صورت بروز، بتوانید سریع آنها را تشخیص دهید و برای درمان زودهنگام اقدام کنید.

معمولاً استفاده از مخزن قرنطینه برای انجام اقدامات درمانی بهترین اقدام است. اگر تعدادی از ماهی های آکواریوم شما علائم یکسانی را نشان بدهند، باید کل موجودات آکواریوم تحت درمان قرار گیرند.

بخاطر داشته باشید که بسیاری از روش های درمانی بیماریهای ماهی ها، فیلتر بیولوژیکی آکواریوم شما را تضعیف می کند، بنابراین باید اقداماتی انجام دهید تا تأثیر داروها بر روی “باکتری های خوب و مفید” در آکواریوم شما کم شود.

علائم بیماری در ماهی آب شور و بی اشتهایی

هنگامی که ماهی دریایی با مشکل رو به رو می شود، اولین علامتی که بروز می دهد، بی اشتهایی است. کمبود اشتها در ماهی های دریایی به طور معمول اولین علامت یک مشکل جدی است. هنگامی که ماهی برای اولین بار به یک آکواریوم جدید وارد می شود، غیر طبیعی نیست که ماهی به دلیل قرار گرفتن در یک محیط جدید و یا استرس حمل و نقل، یک یا دو روز غذا نخورد، اما آنها باید بعد از عادت کردن به محیط شروع به خوردن کنند.

ظاهر شدن لکه های سفید روی پوست بدن یا پره ها

این اختلال ناشی از ابتلا ماهی به نوعی انگل است. از آنجا که روش های درمانی این بیماری ها متفاوت است، مهم است که قبل از انتخاب روش درمانی، انگل ایجاد کننده بیماری در ماهی به درستی تشخیص داده شود.

علائم بیماری در ماهی آب شور و پوپیه

پوپیه (اختلالی است که در آن چشم بزرگ شده و برجستگی پیدا کرده) نتیجه ایجاد عفونت در چشم است. این اختلال ناشی از آلودگی چشم با باکتری های ایجاد کننده عفونت است که به طور معمول در اثر خراش، سایش یا آسیب های وارده به چشم ایجاد می شود.

بیماری پوپیه – که از نظر پزشکی به آن اگزوفتالمیا گفته می شود – بیماری است که در آن چشم ماهی متورم شده و به دلیل بیماری های مختلف زمینه ای به طور غیر طبیعی از حفره خارج می شود. این مسئله می تواند روی یک چشم یا هر دو چشم تأثیر بگذارد. چشم ممکن است کدر به نظر برسد یا حتی در بعضی موارد غیر از تورم واضح ، واضح به نظر برسد.

علائم بیماری در ماهی آب شور و کدر شدن چشم

ابتلا به کدری چشم ممکن است نشانه ای از وجود عفونت باکتریایی به دلیل آسیب دیدگی در قسمت دیگری از بدن ماهی باشد. این باکتری ها به بدن ماهی وارد می شوند و سپس می توانند به چشم مهاجرت کرده و باعث ایجاد کدری چشم شوند.

ورود باکتری به آکواریوم می تواند شرایط نامناسبی را برای ماهی ها ایجاد کند. اگر شرایط بهداشتی به اندازه کافی ضعیف باشد، باکتری ها می توانند رشد کرده و ماهی های سالم را آلوده کنند. آب کدر و وجود زخم بر روی بدن ماهی می تواند نشانه وجود این مشکل باشد.

باله های ترک خورده و آسیب دیده

باله های ترک خورده اغلب به دلیل سوختگی توسط آمونیاک ایجاد می شود. آمونیاک به معنای واقعی کلمه لبه های خارجی باله ها را می سوزاند. درمان مناسب این اختلال مانند سایر عفونت ها است.

علائم بیماری در ماهی آب شور و تنفس سریع

تنفس سریع نشانه این است که ماهی نمی تواند اکسیژن کافی برای اندام های خود تامین کند. این اختلال می تواند در اثر استرس، فعالیت بیش از حد یا مسدود شدن آبشش های ماهی توسط مخاط و ممانعت از تبادل گاز های تنفسی ایجاد شود.

این اختلال اغلب به دلیل انگل های ساکن در آبشش ها ایجاد می شود. این انگل ها آبشش ها را تحریک می کنند و باعث می شوند که سیستم ایمنی ماهی برای محافظت از آبشش ها مخاط بیشتری تولید کند. برای پیشگری از ایجاد مشکلات بیشتر باید سریعا انگل های موجود در بدن ماهی را تشخیص داده و اقدام به درمان کنید.

یکی دیگر از شایع ترین علل تنفس سریع، وجود مقدار بیش از حد آمونیاک در آب آکواریوم است. با وجود این که ماهی ها و بی مهرگان می توانند سطح معینی (مقدار کمی) از آمونیاک (که برای آنها در حکم یک سم است) را تحمل کنند، سطح بالاتر آمونیاک می تواند “باعث سوزاندن” (تحریک) آبشش ها شود و باعث تولید مخاط بیشتر توسط سیستم ایمنی برای دفاع شود که این عمل مانع عملکرد مناسب آنها برای دریافت اکسیژن می شود.

وجود مقادیر بالای آمونیاک همچنین می تواند منجر به مشکلات دیگری مانند آسیب‌ به باله یا بروز عفونت های باکتریایی شود.

علائم بیماری در ماهی آب شور و زخم های باز

زخم های باز در ماهی اغلب در اثر هجوم عوامل انگلی ایجاد می شود. این عوامل باعث ایجاد سوراخ هایی در پوست در اثر اتصالات انگلی می شود. پروتکل درمانی برای هر نوع عفونت باکتریایی یکسان است.

قرمز شدن باله ها

اختلال باله های قرمز در ماهی معمولاً در اثر عفونت باکتریایی داخلی ناشی از سوختگی توسط آمونیاک ایجاد می شود. در این اختلال باکتری ها وارد بدن شده و گسترش می یابند.

نفخ یا تورم شکم

تورم شکم یا نفخ معمولا نشانه ابتلا به عفونت مثانه است. به ندرت، تورم یا نفخ می تواند به دلیل “کاهش فشار محیط” ایجاد شود. این اتفاق در نتیجه بالا آوردن ماهی از آبهای عمیق، به سطح دریا پس از صید است.

مالیدن بدن روی سنگ ها

وقتی مشاهده می شود که یک ماهی بدن خود را روی سنگها یا اشیا دیگر (یا حتی بستر آکواریوم) می مالد. این امر می تواند نشانه دهنده تحریک پوست ماهی باشد. در واقع ماهی با این کار در تلاش است تا مواد تحریک کننده را از بین ببرد.

بیماری های ماهیان آب شور

انواع زیادی از بیماری ها وجود دارند که ماهیان آب شور نسبت به آنها آسیب پذیر هستند. از آنجا که ماهی ها اساساً در آکواریوم زندگی می کنند و به طور مداوم در معرض عوامل بیماری زای مختلف قرار دارند، داشتن یک سیستم ایمنی قوی برای حفظ سلامت کلی ماهی بسیار مهم است.

مهیا کردن یک آکواریوم ایمن اولین قدم برای حمایت از سلامتی ماهیان است. می توانید از یک رژیم غذایی با کیفیت بالا و مناسب متابولیسم ماهی خود استفاده کنید و مرتباً آن را تغییر داده و جایگزین کنید. pH آب آکواریوم خود را به طور مستمر اندازه گیری کنید تا از مناسب بودن میزان آن اطمینان حاصل کنید.

از بین بردن عوامل استرس زا در محیط زندگی ماهی ها تا حد زیادی به حفظ سلامت و شادابی آنها کمک خواهد کرد. بسته به روند بیماری، علائم بالینی یک ماهی بیمار ممکن است کاملاً واضح یا پنهان باشد. علائم بدنی بیماری، مانند برجستگی های پوستی، زخم و ترک پوستی، از دست دادن شادابی و کاهش تحرک، پارگی باله یا تغییر رنگ، حتی برای افراد تازه کار نیز به راحتی قابل مشاهده است. تشخیص تغییرات رفتاری، مانند تغییر در اشتها، عدم تعادل بدن و اختلالات شنا دشوار تر است.

بهترین کار ممکن این است که در طول زمان با ویژگی های ماهی های خود آشنا شوید تا در صورت بروز هرگونه تغییر در رفتار آنها، بتوانید به بهترین شیوه ممکن بیماری را مدیریت کنید.

انگل ها

پارازیت ها یا انگل ها معمولاً وقتی ماهی های جدیدی، بدون گذراندن دوره قرنطینه مناسب، به آکواریوم اضافه می شوند وارد محیط زندگی ماهی ها می شوند. استرس ناشی از حمل و نقل و قرار گرفتن‌ در محیط جدید باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن آنها می شود. این شرایط به هر انگلی اجازه می دهد تا به راحتی در بدن آن ها تکثیر و گسترش یابد.

علائم بالینی متداول اختلالات انگلی در ماهیان آب شور شامل بروز لکه های خارجی، کبودی، بی حالی و دشواری تنفسی یا مرگ ناگهانی است.

در ادامه به چند مورد از شایع ترین انگل های ماهیان آب شور اشاره می کنیم:

• Neobenedenia sp
• بیماری دلقک ماهی ( بروکلینلا)
• بیماری مخملی یا Amlyoodinium ocellatum
• بیماری لکه سفید Marine Ich ( Cryptocaryon irritans )

بسته به نوع انگل، گزینه های درمانی می تواند متفاوت باشد. برای تشخیص و تجویز بهترین روش درمانی با یک دامپزشک تماس بگیرید. بسیاری از داروهای ضد انگلی برای مرجان ها و بی مهره ها ایمن نیستند. بنابراین ممکن است به یک آکواریوم جایگزین دیگر برای درمان ماهی های آلوده به انگل نیاز داشته باشید.

باکتری ها

گونه های بی شماری از باکتری ها در آکواریوم وجود دارند. سیستم ایمنی ماهی می تواند بیشتر باکتری ها را در شرایط عادی تحت کنترل نگه دارد. اگر ماهی شما به دلیل کیفیت پایین آب، یا تغذیه نامناسب، استرس داشته باشد، عملکرد ایمنی بدن آن کاهش می یابد. احتمال بیشتری دارد که به یک عفونت ثانویه باکتریایی مبتلا شود.

علائم شایع ابتلا به بیماری باکتریایی در ماهی های دریایی شامل بی حالی، کاهش اشتها، ایجاد زخم و مرگ ناگهانی است. اگر متوجه وجود هر یک از این علائم شدید، حتما کیفیت آب خود را بررسی کرده و رژیم غذایی ماهیان خود را از نو ارزیابی کنید.

در بیشتر اوقات، اگر عامل اصلی ایجاد استرس شناسایی و از بین برود، ماهی شما به هیچ گونه درمان اضافی نیاز نخواهد داشت. عفونت های شدید ممکن است به درمان با آنتی بیوتیک های تجویزی توسط دامپزشک نیاز داشته باشد.

لنفوسيستيس

ویروس های زیادی وجود دارند که می توانند بر روی سلامتی ماهیان آب شور تأثیر بگذارند. یکی از این اختلالات ویروسی شایع، لنفوسيستيس است.

علائم بالینی لنفوسیتیست شامل ایجاد گره های کوچک سفید یا روشن بر روی پوست بدن و باله های ماهی است. همچنین این گره ها ممکن است در اندام های مختلف به صورت داخلی شکل بگیرند که طبیعتاً قابل مشاهده نخواهند بود.

دامپزشک از بررسی نمونه تهیه شده در زیر میکروسکوپ برای تعیین علت وجود گره های سفید استفاده می کند.

در حال حاضر هیچ درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد. بیشتر اوقات، این ضایعات، به شرطی که ماهی شما استرس نداشته باشد، به خودی خود برطرف می شوند.

فرسایش سر و خط جانبی

تاکنون در مورد ابتلا به بیماری فرسایش سر و خط جانبی علت مشخصی شناخته نشده است. این اختلال می تواند بسیاری از گونه ها را تحت تأثیر قرار داده و باعث فرسایش سر و خط جانبی آنها شود. موارد ابتلا ممکن است از درگیری یک نقطه کوچک از بدن تا کل بدن و سر و پهلو متغیر باشد.

علل زیادی در ابتلا ماهی به فرسایش سر و خط جانبی می توانند تاثیر گذار باشند. شایع ترین عامل، استرس است که می تواند در اثر علل گوناگون ایجاد شود. پس از شناسایی و از بین بردن عامل استرس زا، ماهی شما برای بهبودی کامل به مراقبت های حمایتی احتیاج خواهد داشت. در موارد شدید ممکن است پوست آسیب دیده هرگز به شکل اولیه خود برنگردد.

برای اینکه احتمال ابتلا ماهی ها یتان به بیماری های مختلف را کاهش دهید، حتماً همه ماهی های جدید را پیش از افزودن به آکواریوم قرنطینه کنید. همچنین یک محیط مناسب با فضای کافی برای همه ماهی ها، آب با کیفیت بالا و یک رژیم غذایی مناسب فراهم کنید. اگر نگران سلامتی ماهی خود هستید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.

منابع:

https://www.thesprucepets.com/saltwater-aquarium-fish-disease-diagnostic-tool-2924572

https://www.thesprucepets.com/saltwater-aquarium-fish-diseases-5090378