علائم پیری در خرگوش ها

علائم پیری در خرگوش خانگی شما ممکن است شامل خاکستری شدن خز، آب مروارید یا از دست دادن بینایی، کم شنوایی یا خوابیدن بیشتر باشد. همچنین ممکن است متوجه مشکلاتی در حرکت، نظافت، کاهش وزن یا حساسیت به تغییر دما در حیوان خانگی خود شوید.

ممکن است فکر کنید که خرگوش شما در تمام طول زندگی خودش سالم و فعال خواهد ماند. اما با گذشت زمان، خرگوش شما شروع به کند شدن فعالیت و خوابیدن بیشتر می کند. این فقط یکی از علامت های پیری در خرگوش ها است. علائم واضح دیگری وجود دارند که نشان می دهند خرگوش شما پیر شده است.

افزایش سن و پیری در خرگوش ها همچنین می تواند طیفی از بیماری ها مانند بیماری های دندانی، بیماری های قلبی، مشکلات تنفسی، مشکلات کلیوی یا عفونت ادراری را به همراه داشته باشد. خرگوش شما حتی ممکن است به زوال عقل یا سرطان مبتلا شود.

برخی از این علائم در صورتی که خرگوش شما در طول زندگی خود از مراقبت های با کیفیت بالا برخوردار باشد، بروز نمی کنند، اما علائم دیگر اجتناب ناپذیر خواهند بود. بنابراین شما همچنین باید سبک زندگی خرگوش خود را مدیریت کنید. هرچه خرگوش شما بزرگتر شود، برای آرامش و سالم ماندن، به شما بیشتر اعتماد خواهد کرد.

یک خرگوش نسبت به انسان رشد سریعی دارد. در یک دوره 1 ساله، خرگوش نوزاد از یک بچه خرگوش به یک خرگوش بالغ تبدیل می شود. یک خرگوش به ازای هر 1 سال انسانی حدود 8 سال پیر می شود.

آیا خز خرگوش ها با افزایش سن خاکستری می شود؟

پوست خرگوش به دلیل کهولت سن می تواند خاکستری یا سفید شود. همچنین موهای آن ها ممکن است نازک تر و شکننده تر شوند، یا برعکس، ممکن است بسیار خشن تر از قبل شوند. این موهای سفید در اطراف و پشت گوش های خرگوش قابل مشاهده است.

داشتن خز خاکستری یا سفید برای خرگوشی که قبلاً خز خاکستری یا سفید داشته است، نشانه پیری محسوب نمی شود. ممکن است مجبور شوید به دنبال علائم دیگر پیری در خرگوش تان باشید.

آیا خرگوش های مسن می توانند نابینا شوند؟

با افزایش سن یک خرگوش، بینایی حیوان خانگی رو به ضعف و زوال می رود. همچنین حیوان خانگی شما ممکن است در سن کهولت دچار مشکلات چشمی خاصی شود. مانند:

• نابینایی
• گلوکوم
• ورم ملتحمه
• آب مروارید
• انسداد مجاری اشک

گلوکوم

گلوکوم یک اصطلاح پزشکی است که به طیف وسیعی از مشکلات مربوط می شود که فشار زیاد غیرطبیعی به چشم وارد می کنند. به ندرت پیش می آید که یک خرگوش به تنهایی و بدون بیماری زمینه ای، دچار گلوکوم شود.

یک خرگوش مبتلا به بیماری هایی مانند انسداد مجاری اشک و ورم ملتحمه ممکن است به گلوکوم مبتلا شود. گلوکوم‌ اگر به موقع درمان نشود، در نهایت می تواند منجر به کوری شود.

ورم ملتحمه

ورم ملتحمه زمانی اتفاق می افتد که بافت های اطراف چشم ملتهب شوند. این امر نه تنها می تواند باعث آبریزش چشم شود، بلکه در صورت عدم درمان باعث گلوکوم و در نهایت کوری می شود.

آب مروارید

یک خرگوش در بدو تولد، به دلیل ابتلا به عفونت های باکتریایی یا انگلی دچار آب مروارید می شود. یک خرگوش همچنین ممکن است به مرور زمان دچار آب مروارید شود‌. آب مروارید منجر به کاهش قدرت بینایی و در نهایت نابینایی شود. بیماری آب مروارید را می توان با جراحی درمان کرد. با جراحی می توان تا حدود زیادی بینایی حیوان بیمار را بهبود بخشید.

نابینایی

نابینایی بدان معنا نیست که خرگوش های نابینا زندگی ساکت و بی تحرکی دارند. یک خرگوش نابینا یاد می گیرد با تکیه بر حس شنوایی و بویایی خود، با شرایط جدید زندگی سازگار شود.

در صورت نابینا شدن خرگوش ها نباید مکان و لوازم زندگی حیوان خانگی را تغییر دهید. با این کار دسترسی خرگوش به ظرف آب و غذا و سایر لوازم، دشوار خواهد شد.

آیا خرگوش های پیر شنوایی خود را از دست می دهند؟

خرگوش ها حس شنوایی قدرتمندی دارند که می توانند صداهایی را که حتی گوش انسان قادر به تشخیص آنها نیست، شناسایی کنند. در واقع، یک خرگوش می تواند گوش های خود را به اندازه 270 درجه و به طور مستقل از یکدیگر بچرخاند تا صداهای مختلف را از فاصله 2 مایلی تشخیص دهد.

متأسفانه، با افزایش سن خرگوش، شنوایی حیوان خانگی کاهش می یابد، حتی ابتلا به برخی بیماری های زمینه ای می تواند باعث ناشنوایی خرگوش شود. بعضي از نژاد هاي خرگوش مستعد این هستند که بعداً در زندگي دچار مشكلات و بیماری های گوش شوند.

این حیوانات در زندگی خود تا حد زیادی به حس شنوایی خود متکی خواهند بود. این حس نه تنها به خرگوش کمک می کند تا شکارچیان و خطرات محیطی را کشف کند، بلکه به او کمک می کند تا محیط خود را شناخته و آن را درک کند. اگر یک خرگوش در برابر اصوات بلند از خود واکنشی نشان ندهد، باید نگران وجود یک مشکل در سلامتی گوش حیوان خانگی خود باشید.

کاهش شنوایی می تواند خرگوش را به شدت مضطرب کند، بنابراین شما باید با مراقبت بیشتر، حتی ملایم تر و صبورتر از گذشته، به فکر خرگوش تان باشید. یک خرگوش ناشنوا ممکن است نسبت به انسان ها پرخاشگر شود.

آیا خرگوش ها با افزایش سن بیشتر می خوابند؟

هنگامی که یک خرگوش وارد میانسالی می شود، انرژی فراوان حیوان کمتر می شود. خرگوش شما با افزایش سن ممکن است بیشتر از گذشته بخوابد، یا مانند قبل به بازی و تحرک و فعالیت علاقه ای نشان ندهد. کاهش فعالیت به روشنی یکی از نشانه های افزایش سن است.

بهترین کار این است که بگذارید خرگوش تان‌ آرام بماند و هر وقت دلش خواست بخوابد. در بعضی ساعات روز، خرگوش احساس داشتن انرژی و شادابی بیشتری می کند، بنابراین شما باید خرگوش خود را به ورزش و بازی در این اوقات، تشویق کنید.

خرگوش حیوانی است که بیشتر در سحر و غروب فعال است. اگر خرگوش تمایلی برای فعالیت در این اوقات ندارد، احتمالا با مشکلی رو به رو شده است.

مشکلات حرکتی در خرگوش های پیر

آرتروز، یک بیماری شایع در میان خرگوش های پیر است. مفاصل خرگوش مبتلا به آرتروز ملتهب خواهد شد. این اختلال در مفاصل می تواند حرکت را مختل کرده و دردناک باشد. علائم آرتروز خرگوش، شامل موارد زیر است:

• کاهش فعالیت
• راه رفتن غیر طبیعی
• مشکل در پریدن یا حرکت کردن
• از دست دادن تعادل در پاهای پشتی خود
• کاهش نظافت بدن، به خصوص در پایین تنه
• پرخاشگری یا امتناع از لمس شدن یا تماس با بدن خرگوش
• مشکل پرش از روی اشیای کوچک یا به روی سطوح مرتفع

غضروف به حرکت روان مفاصل کمک می کند. این بافت می تواند به مرور فرسوده یا پاره شده و منجر به آرتروز شود.

اگر خرگوش خود را به ورزش و بازی و تحرک تشویق نکنید، احتمالاً اضافه وزن یا چاقی پیدا می کند. سنگینی بیش از حد باعث ساییده شدن یا حتی پاره شدن مفاصل می شود که خود باعث آرتروز می شود. علاوه بر این، یک خرگوش ممکن است به دلیل آسیب دیدگی مفصلی یا عفونت نیز به آرتروز مبتلا شود. در صورت عدم درمان، آرتروز می تواند باعث آسیب یا از دست دادن عضلات نیز شود.

آیا خرگوش های پیر در نظافت خود مشکلی دارند؟

اغلب اوقات، ممکن است خرگوش خود را در حال لیسیدن پنجه های خود، تمیز کردن گوش های خود، یا خم کردن سر خود برای تمیز کردن و لیسیدن بدن ببینید. یک خرگوش تحمل کثیفی را ندارد و در تمیز کردن کاملاً دقیق می باشد.

اگر خرگوش شما در نظافت خود مشكل دارد، ممكن است دچار آرتروز شده است.

معمولاً هرگز نباید خرگوش خود را بشویید، اما باید هر از چند گاهی قسمت انتهای پایین تنه خرگوش خود را بشویید تا آلودگی های احتمالی مانند باقی مانده ادرار و مدفوع و … از میان رفته و خرگوش برای نظافت به زحمت نیفتد. همچنین باید مطمئن شوید که هر روتختی نرم یا پارچه دیگری که روی آن قرار دارد نیز به طور مرتب تمیز می شود.

آرتروز می تواند انجام‌ کوچکترین پرش ها را نیز برای خرگوش دشوار کند.

آیا خرگوش ها با افزایش سن، وزن کم می کنند؟

وزن یک خرگوش ممکن است هنگامی که پیر می شود نوسان داشته باشد. رژیم غذایی خرگوش را با توجه به تغییر وزن آن تنظیم کنید. اگر خرگوش دچار اضافه وزن شده است، میزان مصرف غذاهای پر کالری را کاهش دهید. از طرف دیگر، اگر خرگوش شما دچار کمبود وزن شده باشد، بخشی از غذاهای مقوی را که روزانه به آن ها می دهید، افزایش دهید. یونجه کالری بیشتری دارد، بنابراین ممکن است بتوانید تا زمانی که کمبود وزن خرگوش جبران شود، میزان یونجه مصرفی خرگوش را افزایش دهید.

اگر به نظر می رسد خرگوش شما حتی بعد از همه تغییرات در رژیم غذایی هنوز در حال لاغر شدن است، پس باید سریعا به دنبال یک دامپزشک باشید. کاهش وزن مزمن می تواند نشانه ای از برخی بیماری های شدید دندانی یا گوارشی باشد.

آیا خرگوش های پیر نسبت به تغییرات دما حساسیت بیشتری دارند؟

خرگوش ها نسبت به تغییرات ناگهانی دما کاملاً حساس هستند و این حساسیت به دما با افزایش سن خرگوش افزایش می یابد. خرگوش ها در زمستان بسیار متعادل می شوند، گرچه در این فصل تمایل دارند بیشتر غذا بخورند تا گرم بمانند.

از طرف دیگر گرمای بیش از حد باعث خستگی خرگوش ها می شود. خرگوش ها نمی توانند عرق کنند و تنها روش خنک شدن بدن آنها نفس نفس زدن است. البته نفس نفس زدن نیز چندان موثر نیست، بنابراین خرگوش ها ممکن است بدون وجود مکانی سایه دار، آب و تهویه مناسب هوا، بیش از حد گرم شده و حتی از دست بروند.

منبع:

https://www.rabbitcaretips.com/signs-of-old-age-in-rabbits/