آیا طوطی ها اشک می ریزند؟
طوطی ها طیف وسیعی از احساسات را تجربه می کنند. آنها به موقعیت ها واکنش نشان می دهند. با وجود اینکه هرگز نباید هوش هیجانی آنها را دست کم بگیرید، اما شاید برای شما سوال باشد که آیا طوطی ها می توانند اشک بریزند؟ یا گریه در طوطی ها وجود دارد؟
با وجود داشتن مجرای اشک، طوطی ها وقتی غمگین یا ناراحت هستند گریه نمی کنند. در عوض، طوطی ها احساسات و عواطف خود را از طریق رفتارها و صداهای خاص بیان می کنند. طوطی‌ها هنگام تجربه غم و اندوه صدایی که شبیه گریه انسان‌ها تولید می‌کنند، کندن پرهای خود، خودزنی و از دست دادن اشتهایشان سایر علائم غم و اندوه آنهاست.
طوطی ها نمی توانند احساسات خود را از طریق اشک های خود بیان کنند، بنابراین درک علائم غم، ترس یا افسردگی به شما کمک می کند تا متوجه شوید که چه چیزی برای پرنده خانگی شما رخ داده است؟
آیا طوطی ها می توانند اشک بریزند؟
به گزارش ساینس فوکوس، تیمی از محققان به بررسی نحوه عملکرد اشک در حیوانات مختلف از جمله جغد، شاهین، لاک پشت، لاک پشت دریایی و ماکائو پرداختند.
محققان دریافتند که اشک های آنها شباهت هایی به اشک انسان دارد و از آب، سدیم، کلسیم، اوره، کلرید و پروتئین تشکیل شده است. آنها همچنین دریافتند که اشک طوطی دارای سطوح الکترولیت مشابهی با اشک انسان است.
با این حال، در حالی که طوطی ها مجرای اشک دارند، برای نشان دادن احساسات خود اشک نمی ریزند. چشم پرندگان از نظر وزن کل درصد قابل توجهی از سر آنها را تشکیل می دهد. چشمان آنها بزرگ‌تر است، که این واقعیت را جبران می‌کند که اسکلت‌هایشان برای کمک به پرواز سبک‌تر است. بنابراین طوطی ها برای محافظت از چشمان خود در برابر کثیفی و زباله هنگام پرواز گریه می کنند.
مشکلات چشمی نیز یکی از دلایل احتمالی گریه یا آبریزش بیش از حد است. اگر طوطی شما به بیماری چشمی مبتلا شود، یا به دلیل ناراحتی یا به دلیل تلاش بدن برای خارج کردن اجسام خارجی، اشک ترشح می کند.
مشکلات شایع چشم طوطی، عبارتند از:
- ورم ملتحمه
- تروما یا جراحت
- جسم خارجی
- پسیتاکوز (تب طوطی)
- عفونت های باکتریایی یا قارچی
اشک طوطی خود را با گریه اشتباه نگیرید. ممکن است یک وضعیت پزشکی ناراحت کننده داشته باشد.
۱۶ علت مرگ ناگهانی طوطی ها را بشناسید!
آیا طوطی ها احساسات دارند؟
تصور می‌شود که طوطی‌ها می‌توانند طیفی از احساسات مشابه انسان‌ها را تجربه کنند. همانطور که گفته شد، هیچ پاسخ قطعی در مورد اینکه آیا پرندگان احساسات دارند وجود ندارد. بسیاری از صاحبان گزارش می دهند که طوطی هایشان به نشانه های عاطفی پاسخ می دهند، اما تحقیقات بیشتری برای درک این موضوع مورد نیاز است.
چیزی به نام آنتروپومورفیسم وجود دارد که در آن انسان ویژگی های خود را به رفتارهای طوطی خاصی نسبت می دهد. دامنه عاطفی طوطی ها بسیار ابتدایی تر از انسان است و آنها قادر به احساس همدلی، همدردی یا سایر احساسات پیچیده نیستند. به همین دلیل است که طوطی ها گریه نمی کنند.
طوطی ها احساسات خود را از طریق سایر رفتارهای غریزی نشان می دهند:
- گاز گرفتن و جیغ زدن
- به اشتراک گذاری غذا (نقایص مجدد)
- خم شدن و سایر نشانه های زبان بدن
این فهرست جامعی نیست، زیرا پرندگان احساسات خود را به روش‌های بسیار ظریفی بیان می‌کنند.
چرا طوطی من زیاد خمیازه می کشد؟
چرا طوطی ها صدای گریه تولید می کنند؟
از آنجایی که طوطی ها گریه نمی کنند، احساسات خود را با ایجاد یک سری صداهای ناخوشایند بیان می کنند. این بهترین راه برای تشخیص اینکه طوطی شما غمگین، ترسیده، تنها یا افسرده است، است. در اینجا محتمل ترین احساسات طوطی شما در هنگام ایجاد این صداها وجود دارد:
ترس
نگرانی طیفی از آواها و رفتارهای آزاردهنده را در طوطی ها بروز می دهد. آنها گریه نمی کنند، اما برای هشدار دادن به خویشاوندان خود در مورد خطر، فریاد می زنند. بروز این صدا می تواند به دلیل موارد زیر باشد:
- صداهای ناآشنا
- حیوانات خانگی تهاجمی
- چراغ های روشن در شب
- پرواز حشرات در اطراف قفس
ترس های شبانه برای برخی از پرندگان مشکل ساز است. در این شرایط آنها از چیزی که در شب می بینند یا می شنوند وحشت می کنند. قرار دادن یک ملحفه یا پوشش روی قفس طوطی در شب می تواند احساس راحتی بیشتری به آنها بدهد. هر چیزی که به نظر جدید یا متفاوت باشد می تواند طوطی را بترساند، به خصوص اگر ترس داشته باشد که شکارچی به دنبالش باشد.
اندوه
طوطی ها وقتی دوستان نزدیک خود را از دست می دهند غمگین می شوند. آنها برای از دست دادن یک جفت، صاحب یا دوست عزادار هستند. طوطی ها با اعضای گله خود پیوندهای محکمی ایجاد می کنند. برای طوطی هایی که در قفس نگهداری می شوند، صاحبان آنها بخشی از گروه آنها هستند. وقتی یکی از نزدیکان آنها می میرد، رفتار آنها به طرز محسوسی متفاوت می شود. نشانه های اندوه عبارتند از:
- تغییر در عادات خواب
- از دست دادن اشتها
- پرخاشگری و تحریک پذیری
- عدم تمایل به ترک قفس
- بی حالی (ماندن در یک نقطه)
- عدم علاقه به اسباب بازی، بازی و فعالیت
- تغییر در صداها (مثلاً کمتر از حد معمول صحبت کردن یا جیغ زدن)
- رفتارهای کلیشه ای (گام زدن، تکان دادن سر، ضربه زدن به انگشتان پا)
ممکن است چند روز یا حتی چند هفته طول بکشد تا احساس بهتری پیدا کند.
افسردگی
حتی کوچکترین چیزها می تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی شود، بنابراین باید مراقب خلق و خوی طوطی خود باشید تا تغییرات مثبتی ایجاد کنید و خلق و خوی او را بهبود بخشید. موارد مختلفی می تواند طوطی شما را افسرده کند، از جمله:
- شرایط بد زندگی
- بیماری یا جراحت
- تغییرات روتین ناگهانی
طوطی‌های افسرده صداهای غمگین و ناخوشایندی می‌دهند، مانند:
- جیغ زدن
- هیسینگ
- غرغر کردن
برخی از طوطی ها افسردگی خود را با صاحبشان مرتبط می دانند، به خصوص اگر کاری برای ناراحتی آنها انجام داده باشند. به همین دلیل است که وقتی وارد اتاق می شوید ممکن است صدای گریه طوطی خود را بشنوید.
تنهایی
طوطی ها موجوداتی اجتماعی هستند و از تعامل با صاحبان خود و سایر پرندگان لذت می برند. اگر برای مدت طولانی تنها بمانند، به دلیل تنهایی فریاد می زنند. در قفس، اکثر طوطی ها شما را به عنوان گله خود می بینند. این بدان معنی است که آنها نیاز به توجه و تعامل مداوم دارند تا از خسته شدن آنها جلوگیری شود. اگر طوطی خود را برای مدت طولانی به حال خود رها کنید، برای جلب توجه شما فریاد می زند.
درد
طوطی ها احساس درد می کنند و اگر ناراحت شوند گریه می کنند یا جیغ می زنند. معمولاً درد با موارد زیر همراه است:
- ناتوانی در حرکت
- مشکلات نشستن
- تحریک پذیری
- از دست دادن اشتها
- پرخاشگری، مانند گاز گرفتن
آیا بچه طوطی ها گریه می کنند؟
بچه طوطی ها برای جلب توجه مادرشان گریه می کنند. این معمولاً زمانی است که آنها گرسنه هستند، زیرا گریه کردن نوعی تشویق برای طوطی والد است تا غذای بیشتری تهیه کند.
در طبیعت، طوطی های بالغ برای دوره های قابل توجهی در طول روز لانه را ترک می کنند تا به دنبال غذا باشند. برخی از بچه طوطی ها برای اطمینان از اینکه رها نشده اند فریاد می زنند.
طوطی ها چگونه احساسات خود را نشان می دهند؟
مالکان باید مراقب سایر نشانه‌های غم، افسردگی یا بداخلاقی باشند، به خصوص اگر احساسات خود را با صدای بلند بیان نکنند. برخی از طوطی ها ساکت تر از بقیه هستند و تشخیص آن را دشوار می کند. علائم عبارتند از:
کندن پر
برخی از طوطی ها برای نشان دادن احساسات خود به پرچینی متوسل می شوند. در کنار درد و ناراحتی، کندن پر نشانه کسالت و ناامیدی است. احتمالاً عبارت “بی حوصله تا اشک” را شنیده اید – این رفتار چندان دور از ذهن نیست.
تحقیقات زیست‌شناسی پرندگان توضیح می‌دهد که چگونه طوطی‌های اسیر در صورت به خطر افتادن رفاهشان، رفتار آسیب‌رسان به پر انجام می‌دهند. این فقط در پرندگان اسیر دیده می شود زیرا طوطی های وحشی استرس های روانی مشابهی را تجربه نمی کنند.
شایع ترین دلایل این رفتار عبارتند از:
- انزوا
- عدم ورزش و تحرک
- ناامیدی جنسی
برای طوطی خود محیطی راحت‌تر با افزایش سطح تحریک ذهنی فراهم کنید.
خودزنی
در این شرایط طوطی ها پرهای خود را می کنند و پوست و ماهیچه های خود را می جوند. این باعث آسیب طولانی مدت عصب و بافت می شود. پرندگانی که اغلب این کار را انجام می دهند به فولیکول های پر خود آسیب می رسانند و از رشد مجدد آنها جلوگیری می کنند.
خودزنی یک نوع رفتار کلیشه ای است، به این معنی که طوطی مجبور به انجام آن بدون هدف ظاهری است. این یک اجبار است و به زمان و چندین درمان مبتنی بر رفتار نیاز دارد تا طوطی بهبود یابد.
کاهش اشتها
بی حوصلگی، استرس، غم، اندوه و سایر احساسات منفی که انسان را به گریه می اندازد باعث می شود طوطی ها اشتهای خود را از دست بدهند. از آنجایی که آنها برای ابراز خود تلاش می کنند، مالکان همیشه نیازهای آنها را برآورده نمی کنند. برخی از طوطی ها حتی از خوراکی های مورد علاقه خود امتناع می کنند.
متأسفانه، اگر به سرعت با این موضوع مقابله نکنید، طوطی شما در معرض خطر کاهش وزن و در نهایت سوءتغذیه است. طوطی ها همچنین از طریق غذای خود تحریکات ذهنی دریافت می کنند که باعث خوشحالی آنها می شود. اگر از مصرف غذای خود امتناع کنند، وارد چرخه غم و اندوه و استرس بیشتری خواهند شد.
چرا رنگ پرهای طوطی من تغییر می کند؟
میله های استرس
برخی از طوطی ها میله های استرس ایجاد می کنند . اینها خطوط باریک و افقی هستند که به صورت متقاطع در امتداد پرها ظاهر می شوند و عمود بر محور قرار دارند. برخی خاکستری به نظر می رسند، در حالی که برخی دیگر تغییر رنگ می دهند و باعث می شود بیشتر قابل توجه باشند.
نوارهای استرس فقط نشان می دهد که چیزی درست نیست، اما به ما نمی گویند چه چیزی اشتباه است. اگر مشکوک هستید که طوطی شما احساس غم و اندوه می کند، به صداهای آن توجه کنید، زیرا این صداها به شما امکان می دهد تشخیص دهید که چه چیزی اشتباه است.
در حالی که طوطی ها اشک نمی ریزند، اما همچنان گریه می کنند. آنها این کار را از طریق صداهای خود انجام می دهند نه از طریق اشک. گریه کردن چیزی نیست که باید نادیده بگیرید. به همین ترتیب، از آنجایی که طوطی ها می توانند احساسات را احساس کرده و تجربه کنند، باید برای آنها محیطی سرگرم کننده و غنی سازی ذهنی فراهم کنید.
