انواع تومور در خرگوش ها
انواع مختلفی از تومور در خرگوش ها وجود دارند که می توانند در قسمت های مختلف بدن خرگوش ها رشد کنند. گاهی اوقات این تومورها می توانند مشکل ساز باشند، اما گاهی ناخوشایند هستند. مهم است که بدانید انواع تومور در خرگوش ها چه قسمت هایی از بدن را مبتلا می نمایند. بنابراین به عنوان صاحب خرگوش می توانید تمام اقدامات لازم را برای ایمن و سالم نگه داشتن خرگوش خانگی خود انجام دهد.
تومور، رشد یا توده ای است که در بدن خرگوش یا در سطح بدن آن ایجاد می شود. تومورها مجموعه ای از سلول ها هستند که به طور غیر طبیعی رشد می کنند و یک توده ایجاد می نمایند. گاهی اوقات این توده ها حاوی مایع، چربی، سلول های سرطانی، خون و موارد دیگر هستند، اما همیشه بد نیستند.
برخی از تومورها خوش خیم هستند و ممکن است در بدن انتشار پیدا نکنند، در حالی که برخی دیگر بدخیم هستند و به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند.
کیست، یکی دیگر از انواع تومور در خرگوش ها
کیست ها حفره هایی در پوست هستند که با مواد کیستیک پر شده اند (مشابه کیست در انسان). این توده ها می توانند در سراسر بدن خرگوش ایجاد و وقتی فشرده می شوند، معمولا سفت تر از لیپوم خواهند بود. گاهی اوقات یک دامپزشک با تجربه، ممکن است بتواند کیست را با بیرون آوردن محتویات آن تخلیه کند. با این حال، برخی از کیست ها، نیاز به انجام جراحی دارند.
کیست ها، مگر اینکه پاره و عفونی شوند، مشکلی ایجاد نخواهند کرد. هنگامی که یک کیست پاره می شود، برای خرگوش نیز دردناک خواهد بود، بنابراین در صورت امکان نباید اجازه داد که این اتفاق بیفتد. هیچ دارویی برای از بین رفتن کیست وجود ندارد، اما در صورت وجود نگرانی در مورد بروز عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می شود.
کیست های داخلی، مانند کیست های تخمدان، در نمای بیرونی بدن خرگوش قابل مشاهده نیستند، اما یک دامپزشک با تجربه ممکن است بتواند آن ها را در طول معاینه حس کند یا در عکس برداری با اشعه ایکس شناسایی کند. اگر خرگوش عقیم نشود ممکن است در خطر ابتلا به کیست تخمدان باشد.
درست مانند انسان ها، چنین کیست هایی اگر پاره شوند، بسیار دردناک خواهند بود و برای برداشتن آنها به جراحی نیاز است.
راهکارهای افزایش وزن در خرگوش را بشناسید.
آبسه خرگوش
آبسه به سادگی، شبیه یک پاکت حاوی چرک است. چرک از باکتری ها و گلبول های سفید تشکیل شده است و نشان دهنده بروز عفونت در آن ناحیه است. آبسه ها می توانند مانند یک تومور یا توده به نظر برسند، اما وقتی دچار ترشح می شوند، ترشحات چرکی از آن خارج می شود. بوی بد و مایع صورتی رنگی که از توده بیرون می زند، نشان دهنده آبسه است.
آبسه می تواند در خرگوش در اثر ضربه یا عفونت ایجاد شود. این توده ها می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند و باید فورا درمان شوند. بیماری دندان یا رشد بیش از حد دندان، زخم و سایر علل عفونی، همگی می توانند منجر به بروز آبسه شوند. درمان آبسه در خرگوش بسیار دشوار است و در صورت داخلی بودن، به سختی می توان آنها را یافت.
گاهی اوقات برداشتن از طریق جراحی تنها راه برای خلاص شدن از شر آبسه ها در یک خرگوش است.
میکسوم
این ندول ها در برخی از خرگوش هایی که به گونه های خاصی از میکسوماتوز مزمن مبتلا هستند، ایجاد می شوند. این بیماری وحشتناک معمولاً از طریق نیش حشرات منتقل می شود.
لیپوم، یکی از انواع تومور در خرگوش ها
لیپوم ها توده هایی هستند که با بافت چربی پر شده اند. خرگوش‌ها معمولاً به این نوع تومور مبتلا نمی شوند، اما ابتلا یک خرگوش به این توده، بی سابقه نیست. لیپوم ها را می توان در سرتاسر بدن یافت و در صورت فشرده شدن، معمولاً نرم تر یا «منعطف تر» نسبت به انواع دیگر تومورها هستند.
به طور کلی، لیپوم ها غیر سرطانی هستند اما می توانند خیلی سریع رشد کنند. خطر اولیه پزشکی لیپوم ها، اندازه آن ها است. آن ها می توانند آن قدر بزرگ شوند که باعث ایجاد مشکلات حرکتی در خرگوش ها شوند. اگر خرگوش به توده لیپومایی مبتلا شده باشد که مانع حرکت آن می شود، دامپزشک حیوان خانگی شما ممکن است برداشتن تومور را با جراحی توصیه کند.
تومور های سرطانی خرگوش
این توده ها، نگران کننده ترین نوع تومورها هستند. تومورهای سرطانی می توانند در هر جایی از بدن خرگوش یا روی بدن آن ها ایجاد شوند، اما همیشه بدخیم نیستند. گاهی اوقات یک تومور سرطانی خوش خیم است، به این معنی که در بدن گسترش نمی یابد، بنابراین بدون نگرانی بیشتر می توان آن را با جراحی خارج کرد.
توده های سرطانی می توانند به طرق مختلف در خرگوش ظاهر شوند، اما اغلب به سرعت رشد می کنند و وقتی متراکم می شوند، مانند توده های سفت به نظر می رسند. خرگوش ها می توانند مانند سگ ها و گربه ها دچار توده های سرطانی شوند. تومور های ایجاد شده روی استخوان ها، پوست و اندام های داخلی همگی در خرگوش ها دیده می شوند.
خرگوش‌های نر و ماده هر دو می‌توانند به انواع مختلفی از سرطان مبتلا شوند و هر عضوی می تواند یک محل اولیه برای ابتلا به سرطان باشد. یا ممکن است به یک یک محل ثانویه در نتیجه متاستاز تبدیل شود. سرطان با بالا رفتن سن خرگوش نگران کننده تر می شود، اگرچه ممکن است در خرگوش های جوان نیز رخ دهد. تومورهای دیگر (خوش خیم) نیز در خرگوش ها ایجاد می شوند.
کلمه “سرطان” از نظر علمی فقط به یک تومور بدخیم اشاره دارد. تومورهای خوش خیم سرطانی محسوب نمی شوند. هنگام اشاره به تومورها به طور کلی، ممکن است از کلمات “نئوپلاسم، نئوپلازی” و “نئوپلاستیک” نیز استفاده شود. این کلمات به رشد غیر طبیعی بافتی، بدخیم یا خوش خیم اشاره دارد.
دو سرطان شایع در خرگوش های ماده عقیم نشده اتفاق می افتد و هر دو سرطان سیستم تولید مثل را درگیر می کنند. بهتر است بدانید که تعیین جنسیت در خرگوش چگونه انجام می شود؟
سرطان رحم (آدنوکارسینومای رحم)
خرگوش های ماده عقیم نشده در سن دو سالگی در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم قرار دارند و این خطر پس از این سن به شدت افزایش می یابد. این سرطان مهاجم است و به بافت های اطراف و از طریق سیستم گردش خون به سایر نقاط از جمله مغز، ریه ها و استخوان ها گسترش می یابد. عقیم سازی (برداشتن رحم و تخمدان ها) اولین اقدام پیشگیرانه است و همچنین خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد.
دامپزشکان معمولاً ترجیح می دهند خرگوش را بین چهار تا شش ماهگی، زمانی که نزدیک به بلوغ جنسی هستند و دستگاه تناسلی توسعه یافته ای دارند، اما قبل از اینکه خطر سرطان رحم افزایش یابد، عقیم کنند. مطمئناً خرگوش های بزرگ تر از شش ماه را نیز می توان عقیم کرد، اگر چه عقیم سازی زودتر (قبل از دو سالگی) هم برای پیشگیری از سرطان و هم برای اصلاح مشکلات رفتاری، کاری مطلوب در نظر گرفته می‌شود.
علائم سرطان رحم در خرگوش
خرگوش ممکن است علائم قابل توجه سرطان رحم را در مراحل اولیه نشان ندهد. یکی از علائمی که ممکن است با تومور رحم مشاهده شود، لکه یا حوضچه خون در وسط جایی است که خرگوش در آن ادرار کرده است. ممکن است این مورد در بستر خرگوش دیده نشود، اما به وضوح روی یک سطح صاف مانند زمین یا روزنامه دیده می شود.
خون از ادرار خارج نمی شود بنابراین به طور یکنواخت در ادرار مخلوط نمی شود. در عوض، خون از رحم می آید و بنابراین، به عنوان یک نقطه یا حوضچه جداگانه در داخل حوضچه ادرار ظاهر می شود. این علامت، یکی از نشانه های قطعی وجود مشکل در دستگاه تولید مثل است، اما همه خرگوش های مبتلا آن را نشان نمی دهند. با مشاهده هر نشانه ای از خون در زمان ادرار کردن باید خرگوش خود را فورا نزد دامپزشک ببرید.
بیشتر اوقات نئوپلاسم در طول معاینه معمول دامپزشکی، در هنگام لمس شکم، تشخیص داده می شود. ممکن است رحم به طور غیر طبیعی بزرگ یا مبتلا به توده احساس شود. قبل از جراحی برای برداشتن رحم و تخمدان، رادیوگرافی برای بررسی رحم و همچنین سایر اندام ها مانند استخوان ها و ریه ها توصیه می شود تا مطمئن شوید که هیچ مشکلی وجود ندارد.
در زمان جراحی، بافت های غیرطبیعی باید به پاتولوژیست فرستاده شوند تا تأیید شود که این ناهنجاری سرطان است. نتایج آزمایشگاهی روند درمان را تعیین می کند. اگر سرطان رحم پیشرفته و دچار متاستاز شود، علائمی که ممکن است مشاهده شوند، شامل موارد زیر اند:
- کاهش وزن
- کاهش اشتها
- مشکل در تنفس و ضعف عمومی
سرطان رحم به کندی گسترش می یابد و ممکن است یک تا دو سال طول بکشد تا پایان پذیر شود.
تشخیص، درمان سرطان رحم
به گفته اکثر دامپزشکان، تنها «درمان» سرطان رحم، عقیم سازی خرگوش است، اگرچه باید به گسترش متاستاتیک (انتقال از محل اصلی) نیز توجه شود. با پیشرفت سرطان، سایر اندام های شکمی معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند. سرطان همچنین می تواند از طریق خون به سایر نواحی بدن متاستاز پیدا کند. لازم به ذکر است که علائم بالینی ممکن است تا زمانی که سرطان پیشرفته نشده است، ظاهر نشوند.
تهاجم به نواحی دیگر بدن ممکن است به وضوح قابل مشاهده نباشد، بنابراین همیشه این احتمال وجود دارد که سرطان قبل از برداشتن اندام های تولید مثل شروع به گسترش کرده باشد. اگر هیستوپاتولوژی تشخیص سرطان رحم را تایید کند، باید به دنبال یک روش درمانی منظم و موثر باشید.
زمانی که جراحی در مراحل اولیه، سرطان را در حالی که هنوز تحت کنترل است، از بین می برد، پیش آگهی عالی است و اکثر خرگوش ها زندگی کاملی خواهند داشت. اگر خرگوش در مراحل اولیه درمان نشود، جراحی به علت متاستاز موثر نخواهد بود.
در این موارد، خرگوش به شدت در معرض خطر است و پیش آگهی بسیار ضعیف است. اگر خرگوش رنج می برد و نمی توان درد را کنترل کرد، بهتر است اتانازی انجام شود.
باتوجه به اینکه جراحی خرگوش خانگی تان چقدر سنگین بوده است، مراقبت های بعد از عمل توسط دامپزشک معالج حیوان خانگی تان، تعیین خواهد شد. اغلب اوقات، خرگوش پس از برداشتن تومور آنقدر احساس بهتری پیدا می کند که در عرض چند ساعت می تواند از جای خود بلند شود.
اگر‌سوالات بیشتری درباره انواع سرطان در خرگوش ها دارید، با یک دامپزشک تماس بگیرید.
درمان تومور در خرگوش ها
اگر توده ای روی بدن خرگوش مشاهده شود، خواه مترشحه، سفت، نرم یا آویزان باشد یا نه، باید در اسرع وقت توسط یک دامپزشک با تجربه معاینه شود. اگر نیاز به برداشتن ضایعات با جراحی باشد و احتمال سرطانی بودن آن ها نیز وجود داشته باشد، در صورت بدخیم بودن باید زودتر از آن مراقبت شود.
در صورت نیاز به مصرف داروها، می توان آنها را در اسرع وقت برای کمک به خرگوش مبتلا به تومور تجویز کرد. همه توده ها بدخیم نیستند، اما با مراقبت از هر توده، صاحب خرگوش می تواند امیدوار باشد که عمر خرگوش خود را طولانی کند و آنها را تا حد امکان راحت نگه دارد.
