بیماری کرم قلب در سگ ها

بیماری کرم قلب در سگ ها یا dirofilariasis، یک بیماری جدی و بالقوه کشنده است. عامل بروز این بیماری، انگلی است که از طریق خون منتقل می شود و به آن Dirofilaria immitis می گویند.

کرم قلب در قلب، شریان ریوی و عروق خونی سگ های آلوده یافت می شود. به ندرت، کرم ها ممکن است به سایر قسمت های سیستم گردش خون مهاجرت کنند. کرم های قلب ماده معمولا 15 – 36 سانتی متر طول و 3 میلی متر عرض دارند. اندازه انگل های نر تقریباً نصف انگل های ماده است. در جریان ابتلا سگ به این بیماری انگلی، ممکن است تا حدود 300 کرم در بدن سگ وجود داشته باشد.

کرم های قلب ممکن است بتوانند تا پنج سال عمر کنند. در این مدت ماده ها میلیون ها تخم انگلی به نام میکروفیلاریا تولید می کنند. این میکروفیلاریا ها عمدتاً در رگ های کوچک سیستم جریان خون سگ زندگی می کنند.

چرخه زندگی کرم قلب در سگ ها

چرخه زندگی کرم قلب پیچیده است. انگل قبل از اینکه بتواند چرخه حیات خود را در بدن سگ کامل کند، به زندگی در بدن یک پشه، به عنوان میزبان حد واسط ​​نیاز دارد. وجود پشه در چرخه زندگی کرم قلب مهم و ضروری است. حدود 30 گونه از پشه ها می توانند کرم قلب را منتقل کنند.

چرخه زندگی انگل در بدن سگ از زمانی شروع می شود که یک پشه ماده سگ آلوده را نیش زده و در طی تغذیه از خون سگ میکروفیلاریا را وارد بدن سگ کند. میکروفیلاریا به مدت 10 تا 30 روز در روده پشه رشد می کنند و سپس وارد قسمت های دهانی پشه ها می شوند. در این مرحله، آنها به حالت لارو عفونی هستند. با ورود به بدن سگ می توانند بلوغ خود را کامل کنند. وقتی پشه سگ را نیش می زند لاروهای عفونی وارد بدن سگ می شوند.

این لاروهای عفونی به جریان خون وارد شده و به قلب و رگهای خونی سگ مهاجرت می کنند و بالغ می شوند، جفت گیری می کنند و در طی 6 تا 7 ماه در بدن سگ اقدام به تولید مثل می کنند.

شیوع و گسترش بیماری

بیماری کرم قلب سگ در سراسر جهان یافت می شود. عواملی مانند گونه پشه میزبان، آب و هوا و سایر حیوانات مخزن کرم قلب بر میزان شیوع کرم قلب در یک منطقه تاثیر می گذارند.

هنگامی که پشه ها به طور مکرر از خون سگ ها تغذیه می کنند خطر گسترش عفونت بیشتر می شود. بروز چنین شرایطی، یعنی افزایش نیش زدن و تغذیه پشه ها، به طور معمول در دمای بالاتر از 50 درجه فارنهایت (10 درجه سانتیگراد) اتفاق می افتند.

کرم قلب برای انتقال به بدن سگ، به پشه به عنوان میزبان حد واسط نیاز دارد. این بیماری مستقیماً از سگ به سگ منتقل نمی شود. بنابراین شیوع این بیماری همزمان با فصل افزایش فعالیت پشه ها است. تعداد سگ های آلوده و طول فصل فعالیت پشه ها با میزان شیوع و بروز بیماری کرم قلب در یک منطقه خاص جغرافیایی ارتباط مستقیم دارد.

علائم کرم قلب در سگ

معمولاً چندین سال طول می کشد تا سگها علائم بالینی این عفونت را نشان دهند. در نتیجه، این بیماری به طور عمده در سگهای دو تا هشت ساله تشخیص داده می شود. بروز و تشخیص این بیماری در سگهای کمتر از یک سال نادر است. زیرا بالغ شدن میکروفیلاریا ها پس از وارد شدن به بدن سگ، حدود 5 تا 7 ماه طول می کشد. متأسفانه، با مشاهده علائم بالینی، بیماری تشخیص داده می شود. در چنین شرایطی بیماری معمولاً به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده است.

کرم های قلب با مسدود کردن قلب و رگ های اصلی خونی که از قلب خارج می شوند، از جمله شریان ریوی، باعث بروز بیماری می شوند. این کرم ها همچنین عملکرد دریچه های قلب را مختل می کنند. با مسدود شدن رگهای اصلی خون، خونرسانی به سایر اعضای بدن، به ویژه جریان خون در ریه ها، کبد و کلیه ها، کاهش می یابد. کاهش جریان خون و کاهش اکسیژن رسانی می تواند باعث عملکرد نامناسب این اندام ها و آسیب آنها شود.

علائم بیماری کرم قلب به تعداد کرمهای بالغ موجود در بدن سگ، اندام آلوده به کرمها، مدت زمانی که کرمها در بدن سگ حضور داشته اند و میزان آسیب دیدگی قلب، ریه ها، کبد و کلیه ها بستگی دارد.

بارزترین علائم بالینی بیماری کرم قلب

بارزترین علائم بالینی بیماری کرم قلب شامل سرفه مکرر و خشک، تنگی نفس، ضعف، بی حالی و از دست دادن قدرت فیزیکی است.

همه این علائم در فعالیت فیزیکی، بیشتر دیده می شوند. حتی ممکن است برخی از سگها غش کنند یا دچار ضعف شوند. دامپزشک ممکن است هنگام گوش دادن به صدای قفسه سینه با استتوسکوپ متوجه وجود صداهای غیر طبیعی در ریه و قلب شود.

در موارد پیشرفته، نارسایی احتقانی قلب ممکن است باعث تورم شکم و پاها در نتیجه تجمع مایعات شود. همچنین ممکن است نشانه هایی از کاهش وزن و کم خونی وجود داشته باشد. سگ های بسیار آلوده ممکن است در حین فعالین فیزیکی یا هیجان زده شدن، به طور ناگهانی بمیرند.

میکروفیلاریا (کرم های قلب نابالغ)

میکروفیلاریا در سراسر بدن گردش می کند اما در درجه اول در رگ های خونی کوچک ساکن می شود. از آنجا که میکرو فیلاریا تقریباً هم اندازه عروق کوچک است، ممکن است جریان خون در این عروق را مسدود کند. سلول هایی که مواد مغذی خود را توسط این رگ ها کسب می کنند ممکن است از دریافت مواد مغذی و اکسیژن که از طریق خون تأمین می شود محروم شوند.

میکروفیلاریا در درجه اول به ریه ها و کبد آسیب می رساند. تخریب بافت ریه منجر به ابتلا به سرفه می شود. آسیب کبدی منجر به سیروز کبدی، زردی، کم خونی و ضعف عمومی می شود. کلیه ها نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند که این می تواند باعث تجمع سموم در بدن شوند.

تشخیص بیماری کرم قلب در سگ ها

در بیشتر موارد، با انجام یک یا چند آزمایش خون ساده بیماری کرم قلب تشخیص داده می شود. برای تشخیص اینکه آیا سگ می تواند تحت درمان بیماری کرم قلب قرار بگیرد. انجام آزمایشات تشخیصی بیشتر در سگهای مبتلا به کرم قلب مورد نیاز است. انجام برخی یا تمام روشهای تشخیصی زیر قبل از شروع درمان کرم قلب توصیه می شود:

• آزمایش سرولوژیک برای شناسایی آنتی ژن های کرم قلب بالغ. این آزمایش بر روی نمونه خون انجام می شود.
• رادیوگرافی قفسه سینه (اشعه ایکس). برای ارزیابی میزان آسیب قلبی و ریوی قبل از شروع درمان، انجام رادیوگرافی اغلب در سگهایی که بیماری کرم قلب دارند توصیه می شود.
• آزمایش های بررسی خون (شمارش کامل سلول های خونی، بیوشیمی سرم).همچنین ممکن است انجام‌ آزمایش خون قبل از درمان بیماری کرم قلب، به منظور ارزیابی میزان آسیب وارده به اندام آلوده با کرم قلب، توصیه شود.

 بیماری کرم قلب در سگ ها چگونه درمان می شود؟

در روند معالجه سگهایی که به کرم قلب مبتلا هستند خطراتی وجود دارد. مرگ سگ بیمار در اثر درمان نادر است. در حال حاضر داروی جدیدی در دسترس است که عوارض جانبی کمتری دارد. حتی امکان درمان موفقیت آمیز بیش از 95٪ سگ های مبتلا به کرم قلب را فراهم می کند.

در گذشته، داروی مورد استفاده برای درمان کرم های قلب حاوی مقادیر زیادی آرسنیک بود. اما منجر به عوارض جانبی سمی مکرر می شود. داروی جدیدی در دسترس است که عوارض جانبی کمتری دارد. حتی امکان درمان موفقیت آمیز بیش از 95٪ سگهای مبتلا به کرم قلب را فراهم می کند.

بسیاری از سگ ها در زمان تشخیص بیماری، کرم قلب پیشرفته و گسترش یافته دارند. این بدان معناست که کرم های قلب به میزانی در بدن وجود داشته اند که آسیب قابل توجهی به قلب، ریه ها، رگ های خونی، کلیه ها و کبد وارد کنند. دامپزشک می تواند در مورد بهترین روش درمانی در سگهایی که مبتلا به بیماری پیشرفته کرم قلب هستند، به شما مشاوره دهد.

درمان کرم قلب بالغ

داروی تزریقی، ملاراسومین برای از بین بردن کرم های قلب بالغ تجویز می شود. داروی ملارسومین کرم های قلب بالغ ساکن در قلب و عروق را از بین می برد. این دارو به صورت تزریقی استفاده می شود. دامپزشک برنامه تزریق دارو را با توجه به شرایط سلامتی سگ شما تعیین خواهد کرد.

همچنین برای مقابله با بروز عفونت احتمالی باکتری (Wolbachia) که در بدن کرم قلب ساکن است، بسیاری از سگها با آنتی بیوتیک (داکسی سایکلین) تحت درمان قرار می گیرند.

استراحت کامل پس از درمان ضروری است. کرم های بالغ ظرف چند روز می میرند و شروع به تجزیه می کنند. هنگام تجزیه، کرم های قلب به ریه ها منتقل می شوند و در آنجا در رگ های خونی کوچک قرار می گیرند و در نهایت توسط بدن دوباره جذب می شوند.

این فرآیند ممکن است چندین هفته تا چند ماه طول بکشد و بیشتر عوارض بعد از درمان به دلیل وجود این قطعات کرم قلب مرده ایجاد می شود. این مرحله می تواند یک دوره خطرناک باشد بنابراین کاملاً ضروری است که پس از تزریق نهایی داروی ضد کرم قلب، سگ تا آنجا که ممکن است در آرامش باشد و فعالیت فیزیکی نداشته باشد.

توجه!

هفته اول پس از تزریق دارو بسیار مهم است زیرا این دوره، زمانی است که کرم ها می میرند. سرفه به مدت هفت تا هشت هفته پس از درمان در بسیاری از سگ های مبتلا به آلودگی شدید قابل مشاهده خواهد بود.

اگر سگ در هفته های بعد از درمان اولیه واکنش قابل توجهی به درمان داشته باشد، رفع فوری این واکنش ها ضروری است، اگرچه بروز چنین واکنش هایی نادر است. اگر سگ شما دچار بی اشتهایی، تنگی نفس، سرفه شدید، سرفه خونی، تب یا افسردگی شد، به دامپزشک خود اطلاع دهید.

درمان با داروهای ضد التهاب، آنتی بیوتیک ها، استراحت، مراقبت های حمایتی و تزریق مایعات داخل وریدی معمولاً در روند بهبودی سگ موثر است.

درمان از طریق بین بردن میکروفیلاریا

علاوه بر داروهایی که برای از بین بردن کرم قلب بالغ استفاده می شود، سگ ها داروهایی را برای از بین بردن میکروفیلاریا (لارو کرم قلب) دریافت می کنند.

در پروتکل های جدید درمانی کرم قلب از انواع داروها برای از بین بردن میکروفیلاریا استفاده می شود. دامپزشک دارو و زمان تجویز دارو را بر اساس شرایط سلامتی سگ شما تعیین خواهد کرد.

آیا درمان های دیگری برای رفع کرم قلب لازم است؟

سگهایی که بیماری کرم قلب شدید دارند ممکن است قبل از درمان این بیماری به مصرف آنتی بیوتیک، داروهای تسکین دهنده درد، رژیم های غذایی خاص، داروهای مدر برای از بین بردن تجمع مایعات در ریه ها و یا داروهایی برای بهبود عملکرد قلب نیاز داشته باشند.

حتی پس از کشته شدن کرم های قلبی، برخی از سگ ها ممکن است به درمان مادام العمر عوارض نارسایی قلبی نیاز داشته باشند. این برنامه درمانی شامل استفاده از داروهای مدر، داروهای قلبی مانند مهارکننده های ACEبتا بلاکرها یا گلیکوزیدهای قلبی و رژیم های خاص کم نمک است.

پیش آگهی بیماری کرم قلب

صاحبان سگ ها معمولاً از بهبود سگ خود در پی تکمیل دوره درمانی کرم قلب شگفت زده می شوند، خصوصاً اگر سگ علائم بالینی شدید بیماری کرم قلب را نشان داده باشد. بسیاری از سگها پس از درمان با نشاط می شوند، اشتها یشان افزایش می یابد و نیز وزن از دست رفته را جبران می کنند.

پیشگیری از کرم قلب در سگ ها

با استفاده از داروی پیشگیرانه کرم قلب می توانید از ابتلا سگ خود به کرم قلب جلوگیری کنید. هنگامی که بیماری کرم قلب سگ با موفقیت درمان شد، شروع یک برنامه پیشگیری از عود مجدد کرم قلب در آینده ضروری است. با مصرف داروهای پیشگیرانه ایمن و مقرون به صرفه کرم قلب که امروزه موجود است، هیچ حیوان خانگی هرگز مجبور به تحمل این بیماری سخت و دشوار نخواهد بود. برای تعیین برنامه های پیشگیری کننده از ابتلا به کرم قلب با یک دامپزشک مشورت کنید.

منبع:

https://vcahospitals.com/know-your-pet/heartworm-disease-in-dogs