تب دره در سگ ها چیست؟

تب دره در سگ ها، یک بیماری جدی است که در اثر قرار گرفتن حیوان در معرض قارچ Coccidioides immitis ایجاد می شود. علائم این اختلال می تواند از سرفه، تب و بی حالی تا علائم شدیدتر مانند کاهش وزن، تشنج و از دست دادن هماهنگی، متغیر باشد.

علائم این بیماری معمولا 1-3 هفته پس از قرار گرفتن در معرض عامل بیماری زا، بروز پیدا می کند. البته، باید به این نکته مهم توجه داشته باشید که همه سگ ها، علائمی را که نیاز به درمان دارند، بروز نمی دهند. بیماری تب دره، که به عنوان کوکسیدیومیکوزیس نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی در سگ ها است. این عفونت زمانی رخ می دهد که حیوان در معرض قارچ Coccidioides immitis قرار گیرد.

این قارچ در مناطق جغرافیایی خاصی قرار دارد، به این معنی که خطر ابتلای سگ شما به تب دره عمدتاً به محل زندگی شما بستگی دارد. در مناطقی که این نوع قارچ وجود دارد، تعداد نسبتاً بالایی از سگ ها در دوره ای از زندگی خود، به این اختلال مبتلا می شوند، اما تنها درصدی از آن ها علائمی را نشان می دهند که نیاز به درمان دارند.

علت ابتلا به بیماری

قارچی که باعث بروز بیماری تب دره می شود، Coccidioides immitis نام داشته و در خاک یافت می شود. این قارچ، حتی در دمای بالای بیابان نیز می تواند برای مدت طولانی، به صورت خاموش و غیر فعال، باقی بماند. هنگامی که خاک در اثر شرایط آب و هوایی، وارد جو می شود، هاگ های این قارچ می توانند آئروسل شده (در هوا آزاد شوند) و توسط افراد و حیوانات خانگی استنشاق شوند. سگ ها همچنین ممکن است با حفاری در خاک یا استفاده از بینی خود برای بررسی لانه های جوندگان، به بیماری کوکسیدیومیکوزیس مبتلا شوند.

تب دره بیشتر در سگ ‌های نژاد جوان، نر و بزرگ، به ‌ویژه سگ ‌هایی که اجازه دارند آزادانه در فضای باز پرسه بزنند (برخلاف راه رفتن با بند در پیاده‌ رو ها) شایع است. به نظر می رسد که بیماری تب دره، به ویژه در سگ های نژاد بوکسرز و دوبرمن پینچر، شایع است.

آیا بیماری تب دره در سگ ها مسری است؟

با وجود این که بیماری تب دره می ‌تواند افراد و سایر حیوانات خانگی (از جمله گربه‌ ها، اسب‌ ها و حتی برخی از حیوانات خانگی دیگر) را مبتلا کند، اما به عنوان یک بیماری مسری در نظر گرفته نمی ‌شود. سگ شما نمی تواند بیماری تب دره را از طریق سرفه یا تماس، به شما یا سایر حیوانات خانگی، منتقل کند. همچنین، شما نمی توانید بیماری تب دره را به حیوانات خانگی خود منتقل کنید. هر سگی که به این بیماری مبتلا شده باشد مستقیماً با کوکسیدیویدیس ایمیتیس در تماس بوده است.

علائم بیماری

تب دره را می توان به دو شکل بالینی مجزا تقسیم کرد: اولیه و منتشر. در تب دره اولیه، علائم بالینی بیماری به ریه ها محدود می شود. با این حال، در تب دره منتشر، قارچ در سراسر بدن پخش می شود. این شرایط، منجر به بروز علائم بالینی می شود که بر طیف وسیعی از سیستم های بدن تأثیر می گذارند. تشخیص تب دره از سرفه مزمن یا ذات الریه در سگ ها، دشوار است .

علائم تب دره اولیه ،عبارت اند از:

• تب
• بی حالی
• سرفه کردن
• کاهش اشتها

در مقابل، تب دره منتشر، یک بیماری شدیدتر است. سگ‌ های مبتلا به این اختلال، ممکن است علائم مختلفی را، بسته به اینکه قارچ در کجا گسترش یافته است، بروز دهند،. علائم تب دره منتشر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تشنج
• لنگیدن
• نابینای
• بی قراری
• التهاب چشم
• کاهش وزن
• خونریزی بینی
• تورم غدد لنفاوی
• درد کمر یا گردن
• درد و تورم مفاصل
• تغییر وضعیت روانی
• ضعف اندام (لنگیدن) یا فلج
• ترشحات ایجاد شده توسط زخم ها
• زخم های پوستی که التیام نمی یابند.
• آتاکسی (تلو خوردن مانند فرد مست)

با وجود این که بسیاری از عفونت ‌های ناشی از بیماری Coccidioides immitis بدون علامت هستند، تب دره علامت دار، یک وضعیت پزشکی جدی است. تب دره منتشر، به طور ویژه، نیاز به درمان فوری دارد. اگر سگی دچار تب دره شود، علائم بیماری به طور معمول یک تا سه هفته پس از قرارگیری در معرض قارچ، بروز پیدا می کنند.

تشخیص بیماری تب دره در سگ ها

تعدادی آزمایش برای تشخیص ابتلا به بیماری تب دره در سگ ها وجود دارد، اما هر یک از این آزمایش ها، محدودیت هایی دارند. در بیشتر موارد، دستیابی به یک تشخیص دقیق  به انجام ترکیبی از آزمایشات نیاز دارد. دامپزشک شما با معاینه فیزیکی کامل سگ خانگی تان شروع می کند. با معاینه سگ از بینی تا دم، از جمله گوش دادن به قلب و ریه های سگ، دامپزشک شما می تواند احتمال ابتلا به موارد خاصی را که ممکن است باعث بیماری سگ شوند را به صفر برساند.

در مرحله بعد، دامپزشک شما ممکن است شمارش کامل سلول های خونی (CBC)، مشخصات بیوشیمی سرم و رادیوگرافی ( اشعه ایکس ) را انجام دهد. این آزمایش ها برای شروع محدود کردن لیست علل بالقوه علائم بیماری سگ شما انجام می شوند. سگ های مبتلا به تب دره اغلب تغییرات خونی دارند که این شرایط، نشان دهنده وجود عفونت است. رادیوگرافی قفسه سینه سگ شما ممکن است تغییراتی را نشان دهد که نشان دهنده وجود پنومونی قارچی است.

اگر آزمایشات اولیه احتمال ابتلا به تب دره را نشان دهند، دامپزشک شما آزمایشات هدفمند تری را با هدف تشخیص قطعی مشکل سگ، انجام خواهد داد. دامپزشک شما ممکن است با آزمایش نمونه‌ های خون یا سایر مایعات بدن، برای تشخیص ابتلا سگ به کوکسیدیویدیس ایمیتیس، کار را شروع کند.

در حالی که این آزمایش ‌ها می ‌توانند در صورت یافتن ارگانیسم، به طور قطعی، تشخیص را تأیید کنند، اما پاسخ منفی کاذب نسبتاً رایج است. به همین علت، ممکن است به انجام آزمایش ‌های بیشتری نیاز باشد. دامپزشک شما همچنین ممکن است سگ شما را از نظر وجود آنتی بادی در برابر Coccidioides immitis آزمایش کند.

آزمایشات پیشرفته تر

وجود آنتی بادی، فقط نشان دهنده قرار گرفتن در معرض بیماری است نه ابتلا به یک عفونت فعال. با این حال، این شرایط، می تواند سطح بیشتری از پشتیبانی را برای تشخیص تب دره فراهم کند. دامپزشک شما ممکن است نمونه های سلولی را از هر ضایعه در دسترس برای بررسی میکروسکوپی، جمع آوری کند.

در سگ هایی که علائم عصبی تب دره (مانند تشنج) را بروز می‌ دهند، ممکن است تصویربرداری پیشرفته مغز، مانند سی تی اسکن یا ام آر آی، ضروری باشد. در بسیاری از موارد، آزمایشات متعددی مورد نیاز است تا مشخص شود که آیا بیماری سگ ناشی از تب دره است یا خیر. این بیماری، وضعیتی است که به ندرت می توان آن را بر اساس یک تست آزمایشگاهی تشخیص داد.

نحوه درمان تب دره در سگ ها

بیماری تب دره در سگ ها، با داروهای ضد قارچ درمان می شود. این داروها، معمولاً به صورت سرپایی تجویز می شوند. طول مدت درمان به شدت علائم و پاسخ سگ شما به درمان بستگی دارد. برخی از موارد را می توان با حداقل شش ماه درمان ضد قارچی درمان کرد، در حالی که موارد دیگر به درمان ضد قارچی مادام العمر، برای پیشگیری از عود، نیاز دارند.

برخی از سگ ها را می توان به طور کامل با عوامل ضد قارچ درمان کرد، در حالی که بسیاری از آنها صرفاً از طریق درمان طولانی مدت، می توانند بهبودی پیدا کنند.

داروهای ضد بیماری تب دره

چهار داروی ضد قارچ، برای درمان تب دره در سگ ها استفاده می شوند، که عبارت اند از:

• فلوکونازول
• کتوکونازول
• ایتراکونازول
• آمفوتریسین B

فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول، همگی داروهای خوراکی هستند که یک یا دو بار در روز تجویز می شوند. آمفوتریسین B، یک داروی تزریقی است که باید به صورت داخل وریدی تجویز شود. صاحبان سگ ها، معمولاً چندین بار در هفته برای تزریق این‌ دارو، به بیمارستان دامپزشکی خود مراجعه می کنند.

هزینه عمومی درمان بیماری تب دره در سگ ها

هزینه درمان بیماری تب دره در سگ ها، باتوجه به عوامل متعددی می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. معمولاً بیماری ‌هایی که زود مشخص می ‌شوند، احتمالاً هزینه درمان کمتری نسبت به موارد تب دره پیشرفته و منتشر دارند. علاوه بر این، هزینه های دارو برای سگ های کوچک تر، از سگ های بزرگ تر، کمتر است. به طور کلی، داروهای مورد استفاده برای درمان تب دره در سگ ها معمولاً چند صد دلار در ماه هزینه دارند.

چگونه از بروز بیماری تب دره در سگ ها پیشگیری کنیم؟

متأسفانه، تنها راه مطمئن برای پیشگیری از بروز بیماری تب دره، پرهیز از زندگی یا سفر به مناطقی است که قارچ عامل‌ بیماری، در آن وجود دارد. با این حال، اگر در منطقه ‌ای زندگی می ‌کنید که Coccidioides immitis در آن یافت می ‌شود، می‌ توانید خطر ابتلا سگ خود را با محدود کردن قرار گرفتن در معرض گرد و غبار ک استنشاق آن، کاهش دهید.

سگ ‌ها را عمدتاً در داخل خانه نگه داشته و آنها را با یک افسار بیرون بروید، به جای اینکه اجازه دهید آنها آزادانه پرسه زده، خاک را حفر کرده و سوراخ‌ های جوندگان را بو بکشند، آن ها را کنترل کنید. در صورت امکان از پیاده روی سگ ها در هنگام وزش بادهای شدید، خودداری کنید.

اگرچه در حال حاضر هیچ واکسنی برای مبارزه با بیماری تب دره وجود ندارد، اما دانشگاه آریزونا در حال کار بر روی ساخت واکسن هایی برای استفاده در انسان و حیوانات خانگی است.

سخن آخر

تب دره، یک بیماری است که توسط قارچ Coccidioides immitis ایجاد می شود. با وجود این که بسیاری از موارد عفونت‌ های ناشی از این قارچ، بدون علامت بوده (حیوانات مبتلا، علائم بیماری را بروز نمی ‌دهند) و خود به ‌خود برطرف می ‌شوند، برخی از سگ ‌های آلوده به تب دره، به نوع شدید این بیماری مبتلا می‌ شوند. علائم این بیماری، از یک عفونت خفیف دستگاه تنفسی فوقانی تا یک بیماری گسترده که بر مغز، استخوان ها و سایر اندام های داخلی تأثیر می گذارد، متغیر است.

به طور سنتی، تب دره عمدتاً در آمریکای مرکزی و جنوبی و جنوب غربی ایالات متحده یافت می شود. با این حال، در سال های اخیر، انتشار این قارچ در مناطق جغرافیایی دیگر، از جمله تا شمال ایالت واشنگتن، شروع به گسترش کرده است. برای تعیین اینکه آیا ابتلا سگ به بیماری تب دره در منطقه جغرافیایی شما نگران کننده است یا خیر، با دامپزشک خود صحبت کنید.