خرگوش ها چقدر می شنوند؟

شنوایی خرگوش ها تا حدودی خوب است. این حیوانات خانگی می توانند امواج صوتی را در محدوده اولتراسونیک دریافت کنند. خرگوش ها می توانند صداهایی تا 49000 هرتز را تشخیص دهند که بسیار فراتر از آن چیزی است که انسان می تواند بشنود. حتی سگ ها فقط تا 45000 هرتز می توانند بشنوند.

محدوده شنوایی خرگوش ها به طور متوسط ​​بین 96 هرتز تا 49000 هرتز است و این صداها را می توان از فاصله 1.8 مایلی تشخیص داد. خرگوش ها حتی می توانند گوش های خود را مستقل از یکدیگر بچرخانند تا صداها را از جهات خاص ضبط کنند. در طبیعت، خرگوش ها برای شناسایی شکارچیان و تهدیدها بیش از هر حس دیگری به شنوایی خود متکی هستند.

ساختار گوش خرگوش ها کاملا شبیه به انسان است، تا زمانی که به پوسته بیرونی برسید. گوش خارجی به عنوان یک دستکش برای امواج صوتی عمل می کند و آنها را به داخل گوش میانی هدایت می کند. این امواج صوتی پرده گوش گوش میانی را به ارتعاش در می آورند که توسط استخوان های ظریف بین گوش میانی و داخلی ترجمه می شود. در داخل، غشای پایه این ارتعاشات را به سیگنال‌های عصبی تبدیل می‌کند که مغز سپس آن‌ها را به صدا تبدیل می‌کند.

آیا خرگوش ها حس شنوایی خوبی دارند؟

خرگوش ها حیوانات شکاری هستند. مانند بسیاری دیگر از مزایای تکاملی، خرگوش ها شنوایی خود را تحت استرس اعمال شده توسط شکارچیان تکامل دادند. در طبیعت، خرگوش ها زندگی خود را صرف گوش دادن به صداهای جزئی می کنند. اینها اغلب اولین و تنها هشداری است که آنها از یک تهدید نزدیک دارند.

خرگوش های خانگی نیازی به هوشیاری برای چنین خطراتی ندارند. با این حال، خرگوش شما همچنان به شنوایی خود برای حرکت در جهان و تعامل با شما متکی است. شنیدن آن به آن می گوید که شما کی هستید و در کجای خانه هستید. همچنین می تواند خطرات جزئی را تشخیص دهد، مانند زمانی که چیزی از روی میز افتاده یا حیوان دیگری در نزدیکی آن است.

خرگوش ها به دلیل ساختار داخلی و خارجی گوش شنوایی خوبی دارند. این نیز به لطف حساسیت این اندام های حسی است. هنگامی که خرگوش ها با طیف شنوایی گسترده ای همراه شوند، حس شگفت انگیزی از دنیای شنوایی اطراف خود دارند.

مجله انجمن تحقیقات در گوش و حلق یادداشت ها که خرگوش می تواند به عنوان کم 96Hz بشنود. این محدوده شنوایی خرگوش ها را بین 96 تا 49000 هرتز قرار می دهد. برای درک این موضوع، محدوده شنوایی انسان 20 هرتز تا 20000 هرتز است. ما می‌توانیم فرکانس‌های پایین‌تری را بشنویم، اما خرگوش‌ها به فرکانس‌های بالاتر حساس‌تر هستند و می‌توانند طیف وسیع‌تری از صداها را از ما بشنوند.

خرگوش ها نمی توانند تمام صداهای این محدوده را با وضوح یکسان بشنوند. خرگوش معمولی صداهایی بین 1000 هرتز تا 16000 هرتز را به بهترین شکل می شنود و صداهای خارج از این پنجره با وضوح کمتری شنیده می شود.

آیا خرگوش ها بهتر از انسان ها می شنوند؟

انسان ها می توانند فرکانس های کمتر از خرگوش ها را بشنوند. با این حال، شنوایی خرگوش ها می تواند طیف وسیع تری از فرکانس ها را تشخیص دهد و فرکانس های بالاتر را بشنود. در حالی که خرگوش ها قدردانی ما از موسیقی با کیفیت را ندارند . با این حال، از نظر عملی، خرگوش ها شنوایی بهتری نسبت به ما دارند.

شکل گوش خارجی خرگوش نیز به آن برتری نسبت به انسان می دهد. گوش‌های ما تقریباً صاف روی جمجمه‌مان قرار دارند و پوسته بیرونی آن در مقایسه با یک خرگوش بسیار کوچک است.

شکل گوش خرگوش نیز بسیار مهم است. این به آنها امکان می دهد امواج صوتی بیشتری را دریافت کرده و آنها را به سمت طبل گوش هدایت کنند. ساختار داخلی گوش خرگوش‌ها نیز حساس‌تر است، که به آنها امکان می‌دهد فرکانس‌های بالاتر از ما را بشنوند.

آیا خرگوش ها بهتر از سگ ها می شنوند؟

خرگوش ها و سگ ها دارای محدوده های صوتی کاملاً مشابه هستند. به طور متوسط، سگ ها محدوده شنوایی بین 67 هرتز تا 45000 هرتز دارند. با این حال، حساسیت شنوایی بین نژادهای سگ متفاوت است.

سگ ها می توانند امواج صوتی پایین تری را بشنوند، اما خرگوش ها می توانند امواج صوتی بالاتر را بشنوند. بنابراین، باتوجه به اینکه به چه انتهایی از طیف صوتی نگاه می کنید، خرگوش ها شنوایی بهتر یا بدتری نسبت به سگ ها دارند. خرگوش ها همچنین می توانند صداها را از دورتر از سگ ها بشنوند. به طور متوسط، سگ ها می توانند صداها را از ¼ مایلی دورتر تشخیص دهند. این بسیار کمتر از خرگوش متوسط ​​است.

خرگوش ها چقدر می توانند بشنوند؟

خرگوش ها می توانند صداهایی را بشنوند که تا 1.8 مایلی دورتر منشا می گیرند. باتوجه به شدت یا زیر و بم نویز، این شعاع ممکن است تغییر کند. فرکانس های پایین بیشتر از فرکانس های بالا حرکت می کنند. صداهای بسیار کم ممکن است از فاصله ای دورتر از 1.8 مایلی حرکت کنند.

آیا خرگوش ها می توانند اولتراسونیک را بشنوند؟

فرکانس های بالای 20000 هرتز به عنوان اولتراسونیک طبقه بندی می شوند که در محدوده شنوایی خرگوش ها قرار دارد. اگر از مواد دافع جوندگان اولتراسونیک استفاده می کنید این مهم است که به خاطر داشته باشید. اکثر دستگاه های دافع صداهایی بین 30000 هرتز تا 62000 هرتز منتشر می کنند.

صدای منتشر شده توسط این دستگاه ها می تواند باعث ناراحتی خرگوش ها شود، به خصوص اگر آنها در نزدیکی محل زندگی خرگوش شما قرار گیرند. قرارگیری بیش از حد در معرض چنین صداهای بلندی می تواند باعث درد یا حتی آسیب دائمی به گوش داخلی شود.

_{ساختار گوش خرگوش}

گوش های خرگوش یکی از ویژگی های بارز آن است. این گوش های بلند برای دریافت و انتقال صدا به سمت گوش داخلی طراحی شده اند. به عنوان یک حیوان شکاری در انتهای زنجیره غذایی، این گوش ها برای بقای خرگوش حیاتی هستند.

گوش خارجی

اسکوپ بزرگ و بلندی که گوش خارجی (یا پینا) را تشکیل می دهد به عنوان یک تور و یک قیف عمل می کند. امواج صوتی را می گیرد و آنها را به کانال گوش میانی و داخلی گوش می دهد.

به غیر از نژادهای گوش دار، خرگوش ها می توانند گوش های خود را 270 درجه بچرخانند تا صداهایی را که از همه جهات می آیند را زیر نظر بگیرند و دریافت کنند. خرگوش ها همچنین می توانند هر گوش را به طور مستقل از یکدیگر حرکت دهند، دقیقاً مانند اینکه آفتاب پرست ها می توانند چشمان خود را در جهات مختلف حرکت دهند. به این ترتیب، خرگوش می‌تواند جهتی که صدا از آن می‌آید را کاملاً دقیق مشخص کند.

گوش میانی

مجرای گوش امواج صوتی جذبی را به پرده گوش گوش میانی می برد. طبل گوش غشایی است که امواج صوتی به آن برخورد می کنند. این فرآیند باعث ایجاد ارتعاشاتی در پرده گوش می شود که استخوان های ظریف گوش میانی آن را می گیرد و به گوش داخلی منتقل می کنند. گوش میانی یک حفره پر از هوا است که از مرطوب شدن و از بین رفتن امواج صوتی در مایع گوش داخلی جلوگیری می کند.

سومین استخوان گوش میانی، رکابی، به حلزون مارپیچی شکل و پر از مایع گوش داخلی متصل است. در کنار حلزون، غشای بازیلار قرار دارد. این غشاء بسته به فرکانس موج صوتی در مکان های مختلفی می لرزد.

موهای ریز متصل به غشاء به این ارتعاشات پاسخ می دهند و پایانه های عصبی را تحریک می کنند. این سیگنال‌ها را به بخش‌های پردازش شنوایی مغز می‌فرستند و سپس این سیگنال‌ها را به عنوان صدا تفسیر می‌کنند.

گوش داخلی

گوش داخلی ارتعاشاتی را که گوش میانی از امواج صوتی گرفته شده توسط گوش خارجی می گیرد، ترجمه می کند. اینها به سیگنال های الکتریکی تبدیل شده و به مغز ارسال می شوند. خرگوش ها صدا را اینگونه می شنوند.

آیا خرگوش های نوزاد می شنوند؟

کیت های خرگوش ناشنوا، نابینا و بدون پش متولد می شوند . در چند هفته اول زندگی، کیت ها به آرامی حواس بینایی و صدا را به دست می آورند و خز رشد می کنند. یعنی، مگر اینکه کیت با نقص ژنتیکی متولد شود که بر شنوایی آن تأثیر بگذارد.

علائم ناشنوایی خرگوش چیست؟

اگر علائم ناشنوایی خرگوش را می دانید، می توانید اقدام کنید. اگر زود گرفتار شوید، حتی می توانید از ناشنوایی کامل خرگوش خود جلوگیری کنید.

خرگوشی که شنوایی خود را از دست می دهد، مانند گذشته به صدا واکنش نشان نمی دهد. گوش های آن به سمت نویز نمی چرخند یا به صدا زدن نام خود پاسخ نمی دهند.

با این حال، اگر بیش از یک خرگوش دارید، ممکن است شبیه خرگوش های دیگر باشد که به سر و صدا پاسخ می دهند. بسته به میزان شنوایی که از دست داده است، ممکن است فقط فرکانس های خاصی را بشنود. شما می توانید تعدادی تست صدا را با پخش صدای بایت های فرکانس های مختلف انجام دهید.

یک خرگوش ناشنوا نیز ممکن است متفاوت از قبل به شما پاسخ دهد، مثلاً با اضطراب یا پرخاشگری بیشتر. برای حیوانی که به شدت به شنوایی خود متکی است، ناشنوایی می تواند یک تغییر بسیار استرس زا در زندگی آن باشد. با این وجود، خرگوش می تواند بدون شنیدن با زندگی جدید خود سازگار شود.

سایر حواس در خرگوش

گوش‌های خرگوش ساختارهای دقیقی هستند که برای دریافت فرکانس‌های صدای ضعیف طراحی شده‌اند. گوش بیرونی، که می تواند به سمت جهت صداها بچرخد، به گونه ای طراحی شده است که امواج صوتی را به سمت گوش میانی و داخلی قیف کند. این اندام های حسی بسیار حساس هستند و قادر به تشخیص صداها از 96 هرتز تا 49000 هرتز هستند.

خرگوش ها ممکن است قادر به شنیدن امواج صوتی به اندازه آنچه که انسان و سگ می توانند تشخیص دهند، نباشند. با این حال، آنها می توانند محدوده بیشتری از فرکانس های بالا را بشنوند. این شامل امواج صوتی اولتراسونیک است.