درمان ذات الریه در گوسفندان

درمان ذات الریه در گوسفندان و انجام اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از بروز آن می تواند به حفظ و بازیابی سلامتی گوسفندان گله شما کمک کند. این در حالی ست که ذات الریه می تواند برای گله مشکلاتی ایجاد کند. گوسفندان معمولاً می توانند در اثر آلودگی با انگل ها، باکتری ها یا ویروس ها، به پنومونی یا ذات الریه مبتلا شوند.

در ابتدا، بهتر است که گوسفندان بیمار را از گله خود خارج کنید. ذات الریه، در برخی موارد، می تواند به سرعت از گوسفندی به گوسفند دیگر سرایت کند و منجر به مرگ آن ها شود. گوسفندان مبتلا به پنومونی‌ را شناسایی کنید و در قرنطینه و جدا از بقیه گله قرار دهید و مطمئن شوید که آنها در چراگاه، غذا یا منابع آبی، با گوسفندان سالم مشترک نیستند.

اگر مشکوک هستید که گوسفندان شما به اختلال ذات الریه مبتلا شده اند یا خیر، مراقب بروز علائمی مانند بی حالی، افسردگی، از دست دادن اشتها، تغییر در رفتارهای مختلف حیوان و انزوا از بقیه گله باشید. علاوه براین، برای بهبودی، شما باید گوسفند بیمار را در محیطی گرم و خشک قرار دهید.

این کار به شما کمک می کند تا علائم گله خود را بهتر کنترل کنید. زیرا محیط های مرطوب می توانند مشکلات تنفسی بروز‌ یافته را تشدید کنند. علاوه براین، گرما و دمای بالا می تواند مانع از بهبودی گوسفندان شود. همچنین، شما باید برای تشخیص ویروسی یا باکتریایی بودن ذات الریه گوسفندان با یک دامپزشک تماس بگیرید. علاوه بر آن می توانید ۶ عامل نفخ در گوسفندان را بشناسید.

دارو درمانی در گوسفندان مبتلا به پنومونی

برای کمک به بهبود و کاهش علائم ذات الریه، می توانید به گوسفندان تان داروهای تجویزی بدهید. این امر به ویژه در بره ها بسیار مهم است. شایع ترین داروهایی که به گوسفندان مبتلا به ذات الریه داده می شود شامل Naxcel و  Nuflor می باشد. این دو دارو به صورت تزریقی برای 2 تا 3 روز متوالی یا طبق دستور تجویز می شوند.

اگر قصد دارید این دو دارو را به گوسفندان خود تزریق کنید، یک ناحیه عضلانی مانند پشت گردن گوسفند را برای تزریق انتخاب کنید. حتما محل تزریق را قبل از وارد کردن سوزن ضدعفونی کنید و در صورت ترسیدن گوسفند، برای نگه داشتن حیوانات گله از فرد دیگری کمک بگیرید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که اگر مطمئن نیستید که چگونه تزریق را انجام دهید، از دامپزشک بخواهید در حالی که در مزرعه در حال ارزیابی وضعیت سلامتی گوسفندان شماست، نحوه انجام آن را به شما نشان دهد. اگر حیوان شما به تب مبتلا شده است، ممکن است نیاز باشد که به آن ها داروهایی مانند استامینوفن بدهید.

علاوه براین، شما می توانید از دامپزشک در مورد دوز مناسب برای تزریق به این حیوانات سوال بپرسید. می توانید این دارو ها را به صورت خوراکی و از طریق غذای گوسفندان به آن ها بدهید. اگر گوسفندان غذا نمی ‌خورند، دامپزشک ممکن است برای گله شما یک شکل مایع یا تزریقی دارو را تجویز کند تا بتوانید آن ها را تزریق کنید.

رژیم درمانی

برای کمک به بهبودی، به گوسفندان رژیم غذایی متعادل و مناسب بدهید. علاوه بر رژیم غذایی معمولی، مخلوط ‌های ویتامین خاصی وجود دارند که می ‌توانند شرایط بدنی گوسفندان بیمار گله شما را تقویت کند. همچنین شما می توانید به آن ها یک رژیم غذایی حاوی خمیر پروبیوتیک بدهید تا در هنگام استفاده از آنتی بیوتیک ها به بهبود هضم و گوارش آن ها کمک کند.

 علاوه براین، شما می توانید کنجاله سویا یا تفاله چغندر را به غذای گوسفندان اضافه کنید تا مواد مغذی بیشتری وارد بدن آن ها شود. در موارد شدید ابتلا به بیماری، گوسفند ممکن است علیرغم مصرف داروها به طور کلی غذا خوردن را متوقف کند و نیاز به یک اتصال یک لوله تغذیه به معده حیوان وجود داشته باشد.

 دامپزشک شما این ارزیابی را انجام خواهد داد. اگر گوسفندان گله شما به اندازه کافی آب نمی نوشند، حتماً به آن ها مکمل الکترولیت بدهید. اگر گوسفند بیمار علاقه ای به مصرف آب ندارد، می توانید مخلوط الکترولیت را که در هر فروشگاه خوراک فروشی قابل خرید است، از طریق دهان به حیوان بیمار بدهید.

الکترولیت درمانی

علاوه براین، می توان مخلوط الکترولیت را در یک سرنگ مخلوط کرد که می توان آن را در دهان گوسفند ریخت یا به کمک بطری مخصوص بره ها به حیوانات بیمار‌ داد. احتمال ابتلا به هر گونه انگل را تست کرده و عوامل احتمالی آلودگی را حذف کنید. انگل ها می توانند یکی از علل شایع بروز ذات الریه در گوسفندان یک گله باشند.

 گاهی اوقات باکتری هایی نیز می توانند در بافت های گوسفندان پخش شوند و حیوان را بیشتر ضعیف کنند. در چنین شرایطی، درمان آنتی بیوتیکی می تواند به تسکین این نوع عفونت کمک کند. به طور کلی، دامپزشک گله شما می تواند عفونت انگلی را با استفاده از آزمایشات و مشاهده علائمی مانند بی حالی یا اسهال شناسایی کند.

این انگل ها معمولا داخلی هستند و برای درمان به مصرف داروهای ضد کرم (ضد انگلی) تزریقی مانند موکسیدکتین یا ایورمکتین نیاز دارند. به طور کلی دوز مورد استفاده، بر اساس وزن حیوان است و می تواند از 1 اونس مایع (30 میلی لیتر) در هر 100 پوند (45 کیلوگرم) یا 1 میلی لیتر (0.034 fl oz) در هر 10 پوند (4.5 کیلوگرم) متغیر باشد.

شناخت علائم پنومونی در گوسفندان

پیش از هر چیز، به دنبال یافتن تغییرات در رفتار گوسفندان تان باشید. یکی از اولین نشانه‌ های ابتلا به ذات ‌الریه، بی ‌حالی، بی ‌علاقگی به مصرف غذا و بی تحرکی کلی است. این تغییرات به ویژه در عادات خوردن و آشامیدن گوسفندهای مبتلا به پنومونی قابل مشاهده است.

اگر گوسفندان گله شما به طور کلی به غذا خوردن بی‌ علاقه هستند، باید مراقب آن ها باشید. مراقب نحوه تعامل گوسفندان بیمار با سایر اعضای گله باشید. اگر گوسفند مورد نظرتان در حفظ و تعامل با بقیه گله مشکل دارد، ممکن است به یک بیماری مبتلا شده باشد. ممکن است متوجه شوید که گوسفند مورد نظرتان به تنهایی و دور از گله ایستاده است.

تب

علاوه براین، دمای بدن گوسفندتان را اندازه بگیرید. با استفاده از یک دماسنج مقعدی، دمای بدن را در صبح زود قبل از اینکه وقت برای فعالیت یا شروع چرخه فحلی باشد، در رکتوم گوسفند قرار دهید. هر درجه حرارت بالاتر از 103 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) باشد، این وضعیت نشان می دهد که حیوان شما احتمالاً بیمار است.

اگر هرگز از دماسنج رکتال استفاده نکرده اید، با دامپزشک یا یک دامدار با تجربه درباره روش استفاده از آن مشورت کنید تا آسیبی به حیوان وارد نشود. علاوه براین، مراقب بروز سرفه و تنفس سخت در گوسفندان تان باشید. اگر گوسفندان شما متفاوت عمل می کنند و دمای‌ بدنی بالایی دارند، باید به دنبال سایر علائم شایع ذات الریه مانند سرفه باشید.

گوسفندانی که با مشکلات تنفسی سر و کار دارند، ممکن است همراه با تنفس سخت سرفه کنند و صدای خس خس سینه داشته باشند.این نکته طبیعی است که حیوان در هوای گرم تنفس سریع و سخت داشته باشد، بنابراین شرایط محیطی موجود را در نظر بگیرید. علاوه براین، شما باید به دنبال مشکلات چشم یا بینی باشید.

ترشحات

گوسفندان مبتلا به ذات الریه ممکن است ترشحات سفید رنگ از بینی و چشمان شان باشند. علاوه براین، چشمان شان پر از اشک می شود، به گونه ای که به نظر می رسد گریه می کنند. همچنین ممکن است در برخی موارد چشمان آنها خشک و گود افتاده به نظر برسد. در مراحل پیشرفته تر بیماری، گوسفند ممکن است ترشحات کف آلودی از دهان خود داشته باشد که ناشی از مشکل در تنفس است. علاوه بر آن کمبود کبالت در گوسفندان را جدی بگیرید.

تشخیص ذات الریه در گوسفندان

یک دامپزشک می ‌تواند با استفاده از یک آزمایش خون ساده که می ‌تواند وجود پاتوژن ‌های خاصی را در خون گوسفندان تشخیص دهد، احتمال ابتلا به اختلال پنومونی را بررسی کند. علاوه براین،‌ دامپزشک می ‌تواند از عکس قفسه سینه برای تشخیص و تایید مشکل گوسفندان استفاده کند.

اگر عفونت بروز یافته در گوسفندان بیمار از نوع ویروسی باشد، باید به این نکته توجه داشته باشید که هیچ دارویی برای کمک به درمان این نوع پنومونی وجود ندارد. با این حال، دامپزشک می تواند نوعی روش درمانی مبتنی بر آنتی بیوتیک را ارائه دهد که به بهبود عوارض عفونت ویروسی کمک می کند. علاوه براین، باید به این نکته توجه داشته باشید که عفونت باکتریایی را می توان با استفاده از آنتی بیوتیک درمان کرد. زبان آبی گوسفندان چیست و چه علائمی دارد؟

پیشگیری از ذات الریه در گوسفندان

با دامپزشک گله خود در مورد برنامه واکسیناسیون صحبت کنید. این مورد به ویژه اگر گله شما با مشکلات مداوم ذات الریه سروکار داشته باشد، مهم است. این واکسن ها معمولا با فاصله 4 تا 6 هفته و سپس سالیانه به عنوان یک دوز واکسن دیگر، تزریق می شوند.

 با این حال، این واکسن ها می توانند اثربخشی محدودی داشته باشند، و ابزارهای دیگر نیز می توانند به پیشگیری از شیوع این بیماری در گله شما کمک کنند. محیط گوسفند را بهداشتی و تمیز نگه دارید. ادرار و مدفوع می توانند گازهایی را آزاد کنند که به دستگاه تنفسی آسیب می رسانند و احتمال ابتلا به ذات الریه را افزایش می دهند.

همچنین، بستر مرطوب می تواند باعث سرد شدن دمای بدن حیوان و افزایش احتمال ابتلا به ذات الریه شود. علاوه براین، بهتر است دما و رطوبت انبار را کنترل کنید. گوسفندها نسبتاً انعطاف پذیر هستند و می توانند مقداری گرما یا سرما را تحمل کنند، اما از هر شرایط بیش از حد افراطی پیشگیری کنید.

اگر یک شب، هوا سرد است، مطمئن شوید که گوسفندان شما در انباری، و در محیطی گرم خوابیده اند. علاوه براین، مطمئن شوید که انبار آنها خیلی مرطوب نباشد، زیرا این امر می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن مشکلات تنفسی شود. از تهویه مناسب انبار مطمئن شوید. هوای راکد می تواند باعث بروز مشکلات تنفسی شود. سعی کنید استرس را به حداقل برسانید.

سخن آخر

اختلال پنومونی در گوسفند به عنوان ترکیبی از بیماری های تنفسی، پاستورلوز یا تب حمل و نقل نیز شناخته می شود. شایع ترین باکتری های موجود در ذات الریه گوسفند، پاستورلا همولیتیکا یا پاستورلا مولتوسیدا هستند یا حتی ممکن است هر دو وجود داشته باشند. گوسفندی که از ذات الریه بهبود یافته است، بیشتر مستعد ابتلا به آن یا سایر بیماری ها در آینده است.

حیواناتی که دائماً به علت حمل و نقل، زایمان یا شیردوشی با استرس رو به رو می شوند، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هستند. اگر می‌دانید که یک گوسفند مستعد ابتلا به چنین شرایطی است، مطمئن شوید که حیوان خود را با دقت زیر نظر دارید. از بروز ازدحام بیش از حد در گله خود پیشگیری کنید.

گوسفندانی که در شرایط تنگ و پر ازدحام نگهداری می شوند، بسیار بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هایی مانند ذات الریه هستند. مطمئن شوید که آنها فضای کافی برای حرکت و غذا خوردن و همچنین دسترسی به هوای تازه دارند.