دیستمپر در سگ ها، از علل تا عوارض دائمی آن

بیماری دیستمپر در سگ ها، یک بیماری ویروسی بسیار مسری است. بیماری دیستمپر توسط ویروس پارامیکس ایجاد می شود. بیماری دیستمپر در سگ های سراسر جهان دیده می شود. با وجود این که این بیماری اغلب در سگ ها باعث ایجاد بیماری می شود، اما همچنین می تواند بر روی راکون ها، روباه های خاکستری و بسیاری از حیوانات دیگر نیز تأثیر بگذارد.

علائم بیماری ویروسی دیستمپر در سگ ها

علائم و عوارض این ویروس، اغلب بر روی دستگاه های گوارشی، تنفسی، پوستی، ایمنی و سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. علائم این بیماری ممکن است پس از آلودگی با ویروس عامل بیماری دیستمپر، تا 14 روز طول بکشد.

برخی از شایع ترین علائم دیستمپر در سگ ها عبارت اند از:

• تب
• درد
• اسهال
• استفراغ
• بی حالی
• پنومونی
• سرفه کردن
• عطسه کردن
• ترشحات بینی
• مشکلات تنفسی
• ترشحات چشمی
• کاهش قابل ملاحظه اشتها
• زخم ها و عوارض پوستی

همچنین، بیماری دیستمپر در سگ ها ممکن است باعث بروز التهاب مغز و علائم عصبی شود. از آن‌ جا که علائم عصبی بیماری دیستمپر با بیماری هاری بسیار مشابه است، بنابراین ضروری است که بین این دو بیماری تشخیص افتراقی انجام شود.

برخی از شایع ترین علائم عصبی بیماری دیستمپر عبارت اند از:

• تشنج
• افتادگی سر
• ترشح بزاق زیاد
• فلج کلی یا فلج جزئی
• حرکات غیر ارادی چشم
• اسپاسم و انقباض عضلات
• بی قراری و حرکات غیر عادی

در ابتدا ابتلا به بیماری دیستمپر، ممکن است علائم اصلی این بیماری بروز پیدا نکند. به همین دلیل ممکن است این بیماری را با سایر عفونت ها و بیماری های ویروسی رایج در سگ ها اشتباه بگیرید. سگ ها می توانند به بیماری دیستمپر شدید و یا خفیف مبتلا شوند. شدت بیماری به عواملی همچون سن، نژاد و سیستم ایمنی سگ آلوده بستگی دارد.

همچنین، مدت زمان بروز علائم می تواند در موارد مختلف، منغیر باشد. مثلا گاهی اوقات علائمی بیماری دیستمپر به مدت ۱۰ روز طول می کشد. با این حال، بروز علائم عصبی ممکن است به تأخیر بیفتد و حتی ماه ها پس از ابتلا به این عفونت در سگ آلوده ظاهر شود.

علل ابتلا سگ به بیماری ویروسی دیستمپر

بیماری دیستمپر در سگ ها، در اثر آلودگی سگ به ویروس پارامیکس ایجاد می شود. سگ های سالم ممکن است در اثر تماس با ادرار، خون، بزاق یا قطرات تنفسی آلوده به این ویروس، به بیماری دیستمپر مبتلا شوند. از میان روش های مختلف شیوع این بیماری، انتقال ویروس معمولاً از طریق قطرات تنفسی انجام می شود. این بیماری از طریق سرفه و عطسه حیوان آلوده یا ظرف های آب و غذا آلوده قابل انتقال است.

بیماری دیستمپر در سگ ها، می تواند در هر زمانی از سال رخ دهد. ویروس عامل بیماری دیستمپر در برابر سرما مقاوم است. اکثر موارد ابتلا به بیماری دیستمپر در سگ های خانگی در اواخر پاییز و زمستان اتفاق می افتد.

نحوه ابتلا سگ ها به بیماری ویروسی دیستمپر

سگ های سالم با قرار گرفتن در کنار سایر سگ های خانگی یا حیوانات وحشی حامل ویروس ایجاد کننده بیماری دیستمپر، می توانند به این بیماری مبتلا شوند. توله سگ ها یا سگ های سالمندی که واکسینه نشده اند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری دیستمپر هستند.

همچنین سگ هایی که در پناهگاه های حیوانات زندگی مس کنند، ممکن است به دلیل نبود مراقبت های بهداشتی، در برابر ویروس عامل بیماری دیستمپر، آسیب پذیر تر باشند.

چه زمانی باید به دامپزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که سگ خانگی تان، هر کدام از علائم بیماری دیستمپر را نشان می دهد، بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید. اگر علائم شدید بوده و زندگی سگ خانگی تان‌ در خطر افتاده باشد، باید فورا به مطب دامپزشکی مراجعه کنید. بیماری دیستمپر سگ، یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و نیاز به درمان دارویی تهاجمی دارد.

در صورتی که به موقع واکسیناسیون سگ خانگی تان را انجام نداده اید و یا توله سگ شما شش هفته دارد و هنوز واکسیناسیون آن انجام نشده است، در صورت بروز هر کدام از علائم بیماری دیستمپر باید سریعا به یک‌ مطب دامپزشکی مراجعه کنید.

برای پیشگیری از بروز این بیماری در سگ تان، باید از ارتباط حیوان خانگی تان‌ با سایر حیوانات، و بخصوص حیوانات وحشی، جلوگیری کنید.

تشخیص بیماری دیستمپر در سگ

برای تشخیص دقیق بیماری دیستمپر در سگ، حیوان خانگی تان باید از نزدیک توسط دامپزشک معاینه شود. بعضی اوقات علائم بیماری دیستمپر بلافاصله ایجاد نمی شود. بلکه ممکن است علائم و عوارضی مانند سایر بیماری های شایع در سگ ایجاد شود.

بیماری دیستمپر، با تعدادی از اختلالات علائم مشابهی دارد. دامپزشک برای تشخیص بیماری ویروسی دیستمپر ابتدا باید ابتلا سگ به اختلالات‌ زیر را رد کند:

• لپتوسپیروز
• هپاتیت ویروسی مسری
• تب منقوط کوه هاى راکى
• مسمومیت با سموم مختلف

دامپزشک ممکن است از سواب گلو، بینی یا چشم یا نمونه ادرار یا مغز استخوان برای تشخیص مشکل سگ بیمار استفاده کند. آزمایش و بررسی این نمونه ها به تشخیص علت ایجاد کننده عفونت ویروسی کمک می کند. همچنین ممکن است خون یا مایع نخاعی را از لحاظ وجود آنتی بادی آزمایش کنند. از آزمایش های ژنتیکی نیز برای یافتن‌ نشانه هایی از دی ان ای ویروسی استفاده می کنند.

درمان بیماری ویروسی دیستمپر در سگ

هیچ درمان قطعی برای مبارزه با عفونت ویروسی دیستمپر در سگ وجود ندارد. اما می توان به کمک مراقبت های حمایتی و نیز درمان علائم این عفونت ویروسی، بهبودی سگ بیمار را سرعت بخشید.

برخی از روش های درمانی بیماری ویروسی دیستمپر در سگ ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• تجویز مسکن ها
• داروهای ضد تشنج
• تجویز آنتی بیوتیک های مختلف
• تجویز محلول های الکترولیت ها
• تزریق مایعات از طریق رگ برای تقویت سگ
• بستری شدن در بیمارستان برای مراقبت و درمان دقیق

اگر به مبتلا بودن سگ تان به بیماری ویروسی دیستمپر مشکوک هستید، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. درمان فوری و تهاجمی ممکن است به سگ شما کمک کند تا به طور کامل بهبود یابد. البته بهتر است بدانید که گاهی اوقات علائم عصبی در برخی از حیوانات ادامه پیدا می کند.

در واقع در صورت بهبودی یک سگ مبتلا به بیماری دیستمپر، برخی از علائم عصبی ممکن است ادامه پیدا کنند. در چنین مواردی، دامپزشک شما ممکن است داروهای مرتبط با سیستم ایمنی بدن، ضد التهاب ها یا استروئیدها را تجویز کند. البته این روش های درمانی همیشه موفقیت آمیز نیستند. برای بعضی از سگ ها، بیماری ویروسی دیستمپر ممکن است جدی و کشنده باشد.

پیشگیری از ابتلا سگ به بیماری ویروسی دیستمپر

خوشبختانه، بیماری دیستمپر جزو اختلالات قابل پیشگیری در سگ ها به حساب می آید. بهترین و کم هزینه ترین راه مبارزه با این اختلال، واکسیناسیون به موقع است. توله سگ ها می توانند واکسن ضد دیستمپر را در شش هفتگی و سپس هر سه تا چهار هفته یک بار (تا 16 هفتگی) دریافت کنند.

مصونیت ناشی از تزریق واکسن ضد بیماری ویروسی دیستمپر ممکن است به مدت سه سال یا بیشتر ادامه داشته باشد. البته مهم ترین عامل در تعداد دوزهای دریافتی واکسن و میزان اثر آن، سویه های ویروس موجود در یک منطقه است. ممکن است مسئولان دامپزشکی محل زندگی شما، از برنامه های متفاوتی برای ایجاد مصونیت در سگ ها استفاده کنند.

اگر سگ شما واکسینه نشده است، تا زمان واکسیناسیون، از تماس حیوان خانگی تان با سیار حیوانات، علی الخصوص حیوانات وحشی، جلوگیری کنید. داشتن رژیم غذایی خوب و سالم، انجام فعالیت های ورزشی کافی و نظافت منظم محل زندگی، همگی از عوامل موثر در پیشگیری از ابتلا سگ به بیماری دیستمپر هستند.

اگرچه این موارد ممکن است مستقیماً از ابتلا سگ تان به بیماری دیستمپر جلوگیری نکنند، اما به سلامتی سگ شما کمک می کنند. یک سگ سالم آسیب پذیری کمتری در برابر بیماری های مختلف خواهد داشت.

پس ضروری است که پیش از واکسیناسیون سگ خانگی تان، آن را به محیط های پر ازدحام، مانند پارک حیوانات خانگی، که ممکن است سگ های بیمار با سگ تان تماس داشته باشند، نبرید.

عوارض طولانی مدت یا دائمی دیستمپر در سگ

مزاج سگ توله سگ جدی است و اغلب کشنده است زیرا توله سگ ها بیشتر در معرض عفونت های ویروسی هستند. سگهای بالغ می توانند از بیماری خوی سگ بهبود یابند اما اغلب دارای اختلالات عصبی یا عصبی مرکزی هستند مانند:

• تشنج
• اسپاسم فک
• آسیب عصبی
• ضربه مغزی
• انقباض عضلات

این علائم ممکن است حتی بعد از بهبودی و برای مدت طولانی ظاهر نشوند. این عوارض می توانند مدت ها پس از ابتلا یک سگ خانگی به بیماری ویروسی دیستمپر سگ ظاهر شوند.

آیا ممکن است انسان های به دیستمپر مبتلا شوند؟

تا به امروز، هیچ موردی مبنی بر ابتلا انسان ها به بیماری ویروسی دیستمپر سگ، گزارش نشده است. با این وجود، اگر یک انسان با یک حیوان حامل ویروس عامل بیماری دیستمپر تماس داشته باشد، می تواند آن را به حیوانات سالم منتقل کند. البته علاوه بر سگ ها، حیوانات دیگری هم می توانند به این بیماری مبتلا شوند. به عنوان مثال راسو ها می توانند به این بیماری مبتلا شده و آن را حمل کنند.

عوارض واکسیناسیون ضد دیستمپر در سگ

واکسیناسیون مهم ترین راه برای پیشگیری از ابتلا سگ به دیستمپر است. در واقع، واکسیناسیون تنها راه پیشگیری از این بیماری جدی و خطرناک است.  تزریق واکسن ضد دیستمپر در سگ ها هیچ عارضه جدی ندارد. همچنین فایده تزریق این واکسن بسیار بیشتر از عوارض احتمالی استفاده از آن است.

اگر یک سگ بر علیه بیماری ویروسی دیستمپر واکسینه نشود، ممکن است در اثر ابتلا به این بیماری، به علت ضعف و آماده نبودن سیستم ایمنی بدن، جان خود را از دست دهد.

واکسن ها به طور خفیف سیستم ایمنی بدن را برای تولید محصولات ضد ویروسی تحریک می کنند. اکثر سگ ها، پس از تزریق واکسن ضد دیستمپر هیچ عارضه جانبی بروز نمی دهند. به همین دلیل بهتر است در اسرع وقت نسبت به واکسیناسیون حیوان خانگی تان اقدام کنید‌.

البته گاهی اوقات ممکن است عوارضی مانن تب خفیف و درد نیز در سگ های واکسینه شده ایجاد شود. این‌ عوارض بسیار ناچیز و سطحی خواهند بود. البته فقط در تعداد اندکی از سگ ها احتمال بروز عارضه وجود دارد. در برخی موارد، واکنش های آلرژیک (تورم صورت، استفراغ، اسهال، از دست دادن اشتها و تب) ممکن است در سگ واکسینه شده رخ دهد.

اگر درباره عوارض واکسیناسیون ضد دیستمپر سوالات دیگری دارید، با یک‌ دامپزشک مشورت کنید.

به طور کلی، واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از ابتلا سگ به این بیماری ویروسی است. نکته مهم این است که باید قبل از مواجهه سگ با ویروس عامل بیماری دیستمپر، واکسینه شده باشد. بنابراین انجام به موقع واکسیناسیون امری حیاتی است. تزریق واکسن در کودکی، بهترین زمان استفاده از واکسن برای پیشگیری از بروز بیماری های مختلف است. درباره برند واکسن ضد دیستمپر با یک‌ دامپزشک تماس بگیرید.

منبع:

https://pets.webmd.com/dogs/canine-distemper