مترونیدازول برای سگ، خطرات و نحوه مصرف

مترونیدازول برای سگ (Flagyl) یک آنتی بیوتیک محبوب است که دامپزشک احتمال دارد برای سگ برای درمان اسهال سگ، بیماری التهابی روده یا بیماری لثه تجویز کند. شایع ترین عارضه جانبی مترونیدازول اسهال است، حتی اگر می توان آن را برای درمان اسهال تجویز کرد. مترونیدازول دارای خطرات طولانی مدت است و می تواند عوارض جانبی جدی از جمله لرزش و تشنج ایجاد کند. آنتی بیوتیک ها می توانند گزینه های ارزشمندی برای درمان سگ بیمار شما باشند. با این حال، مقاومت آنتی بیوتیکی یک مشکل واقعی است. به دلیل این موضوع، دامپزشکان درمان ها را به ترتیب خاصی امتحان می کنند و در صورت امکان از مصرف آنتی بیوتیک اجتناب می کنند.

اما این همیشه امکان پذیر نیست، زیرا برخی از عفونت ها و شرایط به این نوع داروها نیاز دارند تا به درستی درمان شوند. مترونیدازول (Flagyl) یک آنتی بیوتیک است که معمولاً برای سگ های مبتلا به اسهال و سایر مشکلات گوارشی تجویز می شود. از آنجایی که این یک “داروی انسانی” است، ممکن است نگران تأثیر آن بر حیوان خانگی خود باشید. در این مقاله، به زمان استفاده از مترونیدازول برای سگ‌ها، عوارض جانبی احتمالی و گزینه‌های جایگزین می‌پردازیم.

مترونیدازول، یک آنتی بیوتیک نسخه ای است که برای درمان بسیاری از انواع عفونت ها در انسان استفاده می شود. با جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری ها یا انگل ها عمل می کند. مترونیدازول همچنین می تواند به سیستم عصبی مرکزی و استخوان ها برسد و برای عفونت های مغز، نخاع و استخوان مفید است.

مترونیدازول برای چه مواردی در سگ ها استفاده می شود؟

دامپزشکان از مترونیدازول به عنوان یک داروی بدون برچسب استفاده می کنند زیرا توسط FDA برای سگ ها تایید نشده است. مترونیدازول معمولا برای درمان عفونت هایی که باعث اسهال می شوند تجویز می شود. همچنین گاهی اوقات برای درمان عفونت های دندانی و بیماری التهابی روده (IBD) استفاده می شود.

مترونیدازول در سگ های باردار بی خطر نیست، زیرا می تواند باعث نقص مادرزادی در توله سگ های متولد نشده شود. این دارو همچنین برای سگ‌های شیرده بی‌خطر نیست، زیرا وارد شیر مادر می‌شود و می‌تواند برای توله‌های جوان مضر باشد. در نهایت، دادن مترونیدازول به سگ هایی که دچار تشنج یا مشکلات کلیوی یا کبدی هستند، بهترین گزینه نیست.

مترونیدازول چگونه به سگ ها داده می شود؟

هنگامی که مترونیدازول در خانه تجویز می شود، به صورت قرص یا کپسول خوراکی عرضه خواهد شد. این دارو به راحتی به عنوان مایع خوراکی در دسترس نیست، اما برخی از داروسازان ممکن است بتوانند آن را به طور خاص ترکیب کنند اگر سگ شما مشکل بلعیدن قرص ها را داشته باشد. از آنجا که می تواند طعم تلخی داشته باشد،  بهتر است آن را با کره بادام زمینی یا یکی دیگر از خوراکی های مورد علاقه انتخاب کنید.

مترونیدازول باید در عرض 1 تا 2 ساعت به طور کامل جذب شود، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا علائم سگ شما بهبود یابد. حتی اگر آنها احساس بهتری دارند، مطمئن شوید که سگ شما تمام قرص های تجویز شده را تمام می کند، مگر اینکه دامپزشک شما خلاف این را به شما بگوید، زیرا این کمک می کند مطمئن شوید که عفونت از بین رفته است.

مترونیدازول چگونه کار می کند؟

مترونیدازول با نفوذ به سلول های باکتری های بی هوازی و تشکیل رادیکال های آزاد که سنتز DNA را مهار می کند، عمل می کند و باعث تخریب DNA و مرگ باکتری می شود. همچنین بر روی موجودات تک یاخته ای موثر است. هنگامی که مترونیدازول به صورت خوراکی تجویز می شود، از دستگاه گوارش جذب شده و توسط کبد متابولیزه می شود.

اکثر سگ ها مترونیدازول را به خوبی تحمل می کنند و عوارض جانبی کمی دارند. سگ شما به طور کلی ظرف چند روز پس از شروع مترونیدازول احساس بهتری خواهد داشت.

به خاطر داشته باشید که بسیار مهم است که دوره کامل دارو را طبق تجویز دامپزشک خود تجویز کنید، حتی اگر سگ شما احساس بهتری داشته باشد، تا اطمینان حاصل شود که عفونت سگ شما کاملا برطرف شده است.

دوز مترونیدازول برای سگ ها چقدر است؟

دوز مترونیدازول بر اساس وزن سگ شما است و بسته به اینکه چه چیزی باعث عفونت او شده است متفاوت است.

• عفونت های ژیاردیا: 25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز به مدت 5 روز
• یا عفونت های تریکومونیازیس: 66 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 5 تا 7 روز
• عفونت های روده ای باکتریایی: 44 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز اول و سپس 22 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 4 بار در روز به مدت 5 تا 7 روز

لطفاً توجه داشته باشید، این دوزهای معمولی مورد استفاده هستند. دامپزشک شما بهترین دوز و طول درمان را بسته به میزان واکنش سگ شما به دارو و بروز عوارض جانبی تعیین می کند.

عوارض مترونیدازول در سگ چیست؟

مترونیدازول می تواند میزان باکتری های سالم روده را در سگ ها کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است باعث اسهال بیشتر شود. طعم تلخ آن نیز ممکن است باعث ترشح بیش از حد معمول شود.

سایر عوارض جانبی رایج مترونیدازول عبارتند از:

• تب
• کاهش اشتها
• تغییر رنگ ادرار
• حالت تهوع یا استفراغ
• احساس خستگی بیشتر از حد معمول

همه داروها از جمله مترونیدازول خطرات جدی دارند، اما خوشبختانه بسیار نادر هستند. اگر سگ شما این دارو را در دوزهای بالا یا برای مدت طولانی مصرف  کند، احتمال بروز این مشکلات بیشتر است. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر فوراً با دامپزشک تماس بگیرید:

• کهیر، ضربان قلب سریع، یا مشکل در تنفس، علائم یک واکنش آلرژیک احتمالی
• تغییرات در رفتار عاطفی، مانند به نظر می رسد افسرده تر یا بی حال تر از حد معمول
• مشکل در راه رفتن، رعشه، گشاد شدن مردمک چشم، حرکات سریع چشم یا تکان خوردن، یا تشنج

آیا تداخل دارویی بین مترونیدازول و سایر داروها وجود دارد؟

داروهای مختلف می توانند با مترونیدازول تداخل داشته باشند، بنابراین مهم است که دامپزشک خود را از تمام داروها، محصولات بدون نسخه و مکمل هایی که سگ شما مصرف می کند قبل از شروع این آنتی بیوتیک مطلع کنید.

مترونیدازول می تواند با وارفارین رقیق کننده خون (کومادین) تداخل داشته باشد و خطر خونریزی را افزایش دهد. اگر سگ شما هر دو دارو را مصرف می کند، دامپزشک ممکن است به طور موقت دوز وارفارین را قبل از شروع مترونیدازول کاهش دهد. حیوان خانگی شما همچنین ممکن است در حین مصرف این ترکیب به نظارت دقیق تری نیاز داشته باشد.

مترونیدازول باید با احتیاط در سگ هایی که از داروهای خاصی استفاده می کنند به دلیل خطر عوارض جانبی استفاده شود. مترونیدازول ممکن است با داروهایی مانند:

• باربیتورات ها
• فنی توئین
• وارفارین
• سایمتیدین
• لیتیوم
• ترفنادین
• آستمیزول
• آنتاگونیست های ویتامین K

اگر سگ شما هر یک از داروهای فوق را مصرف می کند، قبل از شروع مترونیدازول با دامپزشک خود صحبت کنید. دامپزشک شما ممکن است شروع با دوز کمتر مترونیدازول یا استفاده از یک داروی متفاوت را برای کاهش خطر واکنش توصیه کند.

در نهایت، داروهای تشنج مانند فنوباربیتال و فنی توئین (دیلانتین)، می تواند از کارکرد مترونیدازول نیز جلوگیری کند. اگر سگ شما به طور منظم از این داروها استفاده می کند، دامپزشک شما به احتمال زیاد آنتی بیوتیک دیگری را انتخاب می کند، زیرا قطع داروهای تشنج می تواند خطرناک باشد. لطفاً قبل از شروع مترونیدازول لیست کاملی از تمام داروهایی که سگتان مصرف می‌کند به دامپزشک خود ارائه دهید تا مطمئن شوند حیوان خانگی شما می‌تواند همه چیز را با خیال راحت ترکیب کند.

آیا جایگزینی برای مترونیدازول در سگ ها وجود دارد؟

بله. بسته به اینکه چه چیزی باعث اسهال سگ شما می شود، درمان های جایگزین موجود است. علاوه بر عفونت ها، سایر علل احتمالی اسهال در سگ ها شامل بیماری التهابی روده (IBD)، تومورها و مشکلات لوزالمعده است. اسهال گاهی اوقات می تواند یک عارضه جانبی طولانی مدت باشد که توسط سایر آنتی بیوتیک ها ایجاد می شود.

سایر داروهایی که ممکن است برای درمان اسهال در سگ ها استفاده شود، عبارتند از:

• سولفاسالازین
• لوپرامید
• (آزولفیدین) برای IBD
• Tylosin (Tylan) برای IBD
• فنبندازول (Panacur C) برای عفونت های ژیاردیا

به خاطر داشته باشید که بیشتر اسهال‌های حاد – به این معنی که ناشی از یک بیماری مزمن مانند IBD نیست – در عرض یک هفته برطرف می‌شود، چه سگ شما برای آن دارو مصرف کند یا نه. اگر در هر زمانی در مدفوع سگ خود خون مشاهده کردید، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. اگر سگ شما پس از 7 روز همچنان اسهال را تجربه می کند و چیزی برای آن مصرف نکرده است، با دامپزشک خود مشورت کنید.

آیا داروها همیشه برای درمان اسهال در سگ ها ضروری هستند؟

خیر . مراقبت‌های حمایتی مانند تغییر رژیم غذایی، هیدراتاسیون کافی، وارد کردن فیبر و استفاده از پروبیوتیک‌ها گاهی قبل از داروها امتحان می‌شود. به عنوان مثال، در طول 12 تا 24 ساعت اول اسهال، دامپزشک شما ممکن است توصیه کند از خوردن غذا خودداری کنید یا هر چند ساعت یک بار وعده های غذایی کوچک ارائه کنید.

اگر دامپزشک شما احساس می کند که آلرژی غذایی ممکن است مقصر باشد، تغییرات رژیم غذایی می تواند شامل افزودن فیبر یا امتحان غذای ضد حساسیت سگ باشد. کنسرو کدو تنبل منبع عالی فیبر است که می توانید به غذای سگ خود اضافه کنید. دامپزشک شما همچنین ممکن است اضافه کردن فیبر با متاموسیل یا سبوس گندم درشت را توصیه کند.

همچنین احتمال دارد به شما دستور گفته شود که این توصیه های غذایی را همراه با آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول ارائه دهید. صرف نظر از اینکه آیا داروهای سگ خود را ارائه می دهید، مراقبت های حمایتی، یا هر دو، مهمترین چیز این است که توصیه های دامپزشک خود را دنبال کنید. این به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که دوست پشمالوی شما در سریع ترین زمان ممکن به احساس خود باز می گردد.

سخن آخر

دوز مترونیدازول بسته به شرایط تحت درمان و وزن سگ شما متفاوت است. دستورالعمل های دوز دامپزشک خود را به دقت دنبال کنید تا مطمئن شوید که سگ شما دوز صحیح دارو را دریافت می کند. همیشه دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل کنید، حتی اگر سگ شما احساس بهتری داشته باشد.