کم خونی در ماهی چگونه درمان می شود؟
کم خونی در ماهی کمی متفاوت تر از انسان است و معمولاً ناشی از کمبود آهن نیست، بلکه ناشی از کمبود پروتئین در رژیم غذایی نامناسب آنها است. در بیشتر مواقع، کم خونی زمانی رخ می دهد که ماهی خود را با پولک یا گلوله های قدیمی تغذیه می کنید. تا زمانی که ماهی هنوز گرسنه است، این یک راه حل نسبتا آسان بدون هیچ عواقب طولانی مدت است. اگر ماهی از مصرف غذا امتناع می کند، به کمک دامپزشکی نیاز دارید تا آن را به حالت اولیه برگرداند.
کم خونی در ماهی، مانند سایر گونه ها، کمبود گلبول های قرمز خون است که علل بالقوه زیادی از جمله نارسایی رژیم غذایی، انگل‌های مکنده خون، مانند زالو، تانک‌های تهاجمی، سرطان‌ها و علائم ثانویه بسیاری از فرآیندهای بیماری، از جمله چند ویروس دارد. بدون توجه به علت، کمبود گلبول های قرمز تأثیر مستقیمی بر ظاهر و رفتار ماهی دارد.
علائم کم خونی در ماهی
شاید ماهی ها علائم کم خونی را نشان دهند یا اصلا علامتی نداشته باشند. در صورت کم خونی، آبشش ماهی کم رنگ می شوند. این می تواند شایع ترین علامت کم خونی باشد.اگر ماهی هایی را می بینید که در سطح آب شنا می کنند. به این دلیل است که آنها اکسیژن بیشتری برای تنفس می خواهند. برخی از ماهیانی که علائم خارجی ندارند ممکن است طحال و کبد متورم داشته باشند. البته ما نمی‌توانیم آن را ببینیم و سلامت ماهی شروع به وخامت می‌کند.
همچنین احتمال دارد سلول های پاره شوند. این به نوبه خود می تواند سلول های خونی نابالغ بیشتری اضافه کند و برای ماهی ها مضر باشد.
علائم کم خونی در ماهی ها عبارتند از:
- بی حالی
- افزایش تنفس
- شناوری منفی
- آبشش رنگ پریده
آبشش ماهی زمانی که سالم است باید قرمز باشد. اما آبشش های صورتی کم رنگ یا سفید باعث نگرانی جدی در ماهی ها می شود. آبشش ها می توانند برای بسیاری از آسیب شناسی ها رنگ پریده باشند و برای کم خونی پاتوژنومیک نیستند.
بسته به گونه ماهی، احتمال دارد آنها همیشه شنا نکند. ماهی‌های ته‌نشین، مانند گربه‌ماهی ، و ماهی‌هایی که باله‌های بلند دارند، مانند بتا ، به اندازه ماهی‌های دیگر شنا نمی‌کنند و استراحت طولانی‌مدت در آنها طبیعی است.
ماهی دچار تنگی نفس می شود. اگر مشکوک هستید که ماهی ممکن است در تنفس مشکل داشته باشد، آبشش آنها را با سایر ماهیان در آکواریوم مقایسه کنید. همچنین می توانید یک ویدیوی کوتاه بگیرید و از آن برای مقایسه دوره های مختلف استفاده کنید.
اختلالات شناوری
اختلالات شناوری می تواند به دلایل زیادی رخ دهد. بسته به گونه ماهی، احتمال دارد برای باد کردن مثانه شنای خود به هوای سطحی نیاز داشته باشد ولی یک ماهی مبتلا به کم خونی ممکن است یک اختلال شناوری ثانویه ناشی از استرس یا کاهش انرژی و خستگی داشته باشد.
چه عواملی منجر به کم خون شدن ماهی ها می شود؟
شایع ترین علت کم خونی در ماهی های خانگی، رژیم غذایی نامناسب است. بسیاری از صاحبان ماهی‌ها رژیم غذایی آنها را به دقت کنترل نمی‌کنند و احتمال دارد غذای منقضی شده را تغذیه کنند. پروتئین در تمام رژیم های غذایی حیوانات برای تولید هموگلوبین، مولکول حاوی آهن در گلبول های قرمز خون مورد نیاز است. بدون پروتئین کافی در رژیم غذایی، حیوان هموگلوبین کافی برای انتقال اکسیژن به بدن خود ندارد.
سایر علائم کمبود پروتئین عبارتند از:
- بی حالی
- اسکولیوز
- کاهش وضعیت بدن
- افزایش مرگ و میر
- پوسیدگی یا فرسایش باله
- افزایش خطر بروز بیماری های ثانویه
تمام غذاهای خشک ماهی باید به مدت 6 ماه تغذیه و سپس جایگزین شوند. پس از این مدت، ویتامین‌های محلول در آب از جمله ویتامین C از بین می‌رود. غذاهای پولکی سریع‌تر از رژیم‌های گرد و پلت شده فاسد می‌شوند و باید دفعات بیشتری جایگزین شوند. اگر غذا از قبل منجمد نشده باشد، فریز کردن بیشتر غذاهای ماهی ایده خوبی نیست و می تواند ارزش غذایی آنها را کاهش دهد.
نیازهای پروتئینی برای ماهی بسیار متفاوت است. مطالعات علمی زیادی برای اکثر گونه‌های ماهی‌های خانگی زینتی موجود نیست.
داده های قابل توجهی برای گونه های پرورش یافته در آب موجود است که می تواند به بسیاری از گونه های حیوان خانگی مشابه تعمیم داده شود. برای تعیین بهترین رژیم غذایی در ماهی خود با یک متخصص دامپزشکی آبزیان مشورت کنید.
شنای وارونه در ماهی چیست و چگونه درمان می شود؟
بیماری های ویروسی
سپتی سمی هموراژیک، یک پاتوژن ویروسی شناخته شده در ماهی قرمز و ایدیوپاتیک در برخی گونه های دیگر است. این بیماری که به نام Cyprinid Herpesvirus-2 و ویروس نکروز خونساز ماهی قرمز نیز شناخته می شود، یک بیماری قابل گزارش OIE و در ماهی های خانگی بسیار نادر است.
سایر بیماری های ویروسی نیز می توانند به کم خونی در برخی از گونه های ماهی کمک کنند و برای تایید، نیاز به آزمایش های تشخیصی با استفاده از بافت های آبشش، کلیه، طحال یا کبد دارند.
ماهی های غیرفعال در مخازن گونه های مختلط با خورندگان مهاجم نیز به دلیل کمبود غذا به طور کلی در معرض خطر کم خونی هستند. در طول زمان تغذیه، مطمئن شوید که غذاها را در سراسر مخزن پخش کنید، نه اینکه در یک منطقه متمرکز شوند. این به همه ساکنان امکان را می دهد تا سهم منصفانه خود را به دست آورند.
زالوهای آبزی
زالوهای آبزی نیز می توانند باعث کم خونی در ماهی شوند، اگرچه در گونه های پرورش یافته رایج نیستند. درگونه های صید وحشی حامل زالو می توانند کم خونی قابل توجهی ناشی از دست دادن خون را مشاهده کنند. معمولاً زالوها در داخل دهان و اپرکولوم قرار دارند و تشخیص آنها را سخت می کند.
زمانی که انگل های مکنده خون مانند زالو وارد بدن ماهی ها می شوند، احتمالاً از کم خونی رنج می برند.
هنگامی که ماهی ها در معرض سطوح بالای آمونیاک و نیتریت قرار می گیرند، از انواع عفونت ها رنج می برند. ماهیانی که از مسمومیت با نیتریت رنج می برند نفس نفس می زنند و رنگ آبشش آنها به صورتی یا قهوه ای تغییر می کند. برای درمان آن باید کل آب را تغییر دهید و تعادل pH را به حالت عادی برگردانید.
ماهی ها احتمال دارد کمبود اسید فولیک داشته باشند و این می تواند منجر به کم خونی شود.
کم خونی در ماهی ها چگونه درمان می شود؟
هنگامی که کم خونی در ماهی تشخیص داده شد، باید روی اصلاح هر گونه آسیب شناسی ثانویه، مانند عفونت های ثانویه یا اختلالات شناوری و مکمل های غذایی تمرکز کنید. بسته به شدت کم خونی ماهی، احتمال دارد روزها تا هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا بهبودی کامل پیدا کند. در این دوره زمانی، مدیریت استرس برای حمایت از بهبودی ماهی حیاتی است. این شامل حفظ ترکیب شیمیایی آب و به حداقل رساندن تهاجم سایر ماهی ها می شود.
مکمل آهن در صورتی مورد نیاز است که ماهی به اندازه کافی بزرگ باشد و تحت نظر دامپزشک مکمل های خوراکی مصرف کند. این فقط در موارد کم خونی بسیار جدی با از دست دادن خون زیاد توصیه می شود. سطوح آهن سنگین در آب بسیار مضر است و می تواند منجر به افزایش بروز بسیاری از سرطان ها شود .
در صورت وجود عفونت انگلی می توان با تمیز کردن کل آکواریوم و جدا کردن ماهی از سایر ماهی ها آن را درمان کرد. استفاده از نمک آکواریوم در درمان این بیماری ها رایج است. آب را عوض و تمام اشیاء موجود در آکواریوم را ضد عفونی کنید. ببینید آیا فیلتر کار می کند یا خیر. همچنین می توانید با دامپزشک مشورت کنید.
همچنین می‌توانید اسید فولیک را در رژیم غذایی ماهی‌ها در صورتی که از کمبود رنج می‌برند، افزایش دهید.
اگر علائمی را مشاهده کردید، به سادگی ماهی ها را قرنطینه کنید. بهتر است آنها را در مخزن دیگری جدا نگه دارید تا از عفونت ماهی های سالم پیشگیری شود.
۱۰ نشانه استرس در ماهی های گرمسیری را بشناسید.
میزان شیوع کم خونی در ماهی ها
کم خونی می تواند هر نوع ماهی را مبتلا کند، اما یک بیماری شایع نیست. احتمال نادری وجود دارد که ماهی ها دچار کم خونی شوند. درمان فقط در موارد خاص امکان پذیر است. معمولاً هیچ درمانی برای کم خونی به طور کلی وجود ندارد، اما باتوجه به مورد می توان آن را درمان کرد.
کم خونی در ماهی ها زیاد شایع نیست. با این حال، زمانی که این رخ می دهد، دامپزشک به دنبال درمان علت زمینه ای بیماری است. به عنوان مثال، افزایش اسید فولیک در رژیم غذایی ماهی می تواند کم خونی را برطرف کند. از طرف دیگر کم خونی ناشی از عفونت ها و آلودگی انگلی با داروهایی برای عفونت درمان و به دنبال آن محیط ماهی (یعنی آکواریوم، حوضچه) تمیز می شود. در صورت لزوم، ماهی بیمار را می‌توان تا زمانی که تمام آثار زالو و لارو و تخم‌های آن از بین برود، قرنطینه کرد. آب همچنین باید به طور مرتب آزمایش شود تا سطح نیتریت صحیح باشد.
چگونه از کم خونی ماهی پیشگیری کنیم؟
مانند بسیاری از آسیب شناسی های ماهی، بهترین راه برای پیشگیری از کم خونی فراهم کردن یک محیط سالم و رژیم غذایی تازه است. حتی اگر نمی‌توانیم مطمئن باشیم که هر رژیم غذایی برای یک گونه خاص 100% درست است، اما تامین پروتئین، چربی و محتوای کافی ویتامین برای بقای همه ماهی‌ها حیاتی است. برای اطمینان از سلامت و تندرستی کلی ماهی ، هر گونه نگرانی غذایی یا سلامتی را با دامپزشک خود در میان بگذارید.
سخن آخر
اولین چیزی که با شنیدن کلمه کم خونی به ذهن خطور می کند چیست؟ شما به کمبود گلبول های قرمز فکر می کنید؟ این دقیقاً همان شرایطی است که حیوانات با آن روبرو هستند. کم خونی یک بیماری قلبی و عروقی است که در آن گلبول های قرمز ناگهانی افت می کند. کم خونی به آنمی ماهی قزل آلا عفونی نیز می گویند که مزارع ماهی را در کشورهایی مانند نروژ، کانادا، شیلی و اسکاتلند تحت تاثیر قرار داد. برخی از ماهی ها ممکن است علائم را نشان دهند و برخی نه.
